menu

The Allman Brothers Band - At Fillmore East (1971)

mijn stem
4,20 (289)
289 stemmen

Verenigde Staten
Blues / Rock
Label: Capricorn

  1. Statesboro Blues (4:20)
  2. Trouble No More * (3:43)
  3. Don't Keep Me Wonderin' * (3:27)
  4. Done Somebody Wrong (4:34)
  5. Stormy Monday (8:49)
  6. One Way Out * (4:56)
  7. In Memory of Elizabeth Reed (13:06)
  8. You Don't Love Me (19:14)
  9. Midnight Rider * (2:55)
  10. Hot 'Lanta (5:21)
  11. Whipping Post (23:05)
  12. Mountain Jam * (33:39)
  13. Drunken Hearted Boy * (6:57)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 1:18:29 (2:14:06)
zoeken in:
5,0
Voor mij is dit album een van de beste live albums in de wereld. Het andere album, nog muzikale dan live at Fillmore, is Charles Mingus Sextet with Eric Dolphy Cornell 1964.

avatar van heartofsoul
3,0
onewiseman:
Voor mij is er een wereld van verschil tussen At Fillmore East en het door jou genoemde album van
Charles Mingus, dat ik werkelijk prachtig vind. Overeenkomsten met jazzimpro's hoor ik niet. Best mogelijk dat de heren in hun vrije tijd graag naar Coltrane luisterden, maar ik hoor het er niet aan af.
Regelmatig luister ik naar Miles Davis, Coltrane, Ornette Coleman en andere jazzgroten - dus daar kan het niet aan liggen. Wat popmuziek (bij gebrek aan een beter woord) betreft houd ik, hoewel ik het experiment niet schuw - vooral van compact. Het eerste album van de Allman Brothers Band prefereer ik om die reden. Bij jazz en bijvoorbeeld Indiase muziek kan dat -voor mij- geheel anders liggen.

Ik viel een beetje - zo besefte ik na mijn bericht geschreven te hebben - over je stijl, maar wellicht is dat jouw manier om je enthousiasme te uiten? Excuses als ik je wellicht verkeerd begrepen heb.
Overigens, welkom op het forum.

5,0
Dag heartofsoul, volgens mij zijn we het eens dat we het oneens zijn; ik hoor echt jazz in de Brothers. helemaal al te zwijgen wat betreft latere broer Derek Trucks: dit natuur talent integreert de jazz- en nog meer indiase muziek in zijn solo's.
Enfin, we zijn het wel totaal eens dat er maar 1 god is, en dat is Mingus. Meer dan Davis (al vind ik zijn avontuur nog fijner) of Coltrane (waar soms de 'sfeer en geest' wat te ver doordraait.
Colemann is ook waanzinnig vooral zijn begin jaren. Kortom: jazz is te gek.

5,0
Gregg is overleden..... maar even 5 sterren geven op mijn favoriete album aller tijden, was helemaal vergeten hier ooit op te stemmen. Mijn inziens het beste live album ooit gemaakt !

avatar van brandos
4,5
bulletzegt:
Mijn inziens het beste live album ooit gemaakt !
Nogal eens slagen bands er niet in om de verfijnde vastlegging van hun studioplaten te evenaren. Uit 'at Fillmore East' blijkt echter dat het podium voor de Allmans het ideale habitat was om ultiem te vlammen. Hij wedijvert bij mij nog met the Beach boys ('In concert' uit 1973) en Little feat ('Waiting for Columbus') die ik op zich als liedjesmakers iets hoger aansla en die (daar) eveneens live uitermate vitaal en geloofwaardig voor de dag kwamen. Ook moet ik bij deze schijf altijd denken aan Derek and the dominos 'Layla' vanwege de geweldige bijdragen van Duane Allman. Deze plaat is feitelijk homogener (minder rommelig, maar ook compositorisch net iets minder geniaal) dan 'Layla'. Maar de Allman broertjes brachten hier op indrukwekkende wijze hun oprechte liefde voor de blues (Elmore James vooral) tot uiting en combineerden dat met melodieuze, soms bijna proggy improvisaties.

Duane & Gregg R.I.P.

avatar van west
5,0
Draai nu The 1971 Fillmore East Recordings 4LP Box: geniaal!
You Don't Love Me....

5,0
Blijven draaien ?Verveelt nooit

kuifenco
Eerlijkheidshalve: de kanttekening hierboven én de bezwaren die heartofsoul aandraagt bij het topic Muziek >> Toplijsten en favorieten >> Haat-Plaat Top 5. kan ik me levendig voorstellen. Voor de uitgesponnen jams moet ik in de juiste stemming zijn om ze in hun geheel te beluisteren. Indien niet dan skip ik ze na het opzwepend intro. Soms zelfs in hun geheel. Wat er dan overblijft aan meer compacte composities en improvisaties vind ik desondanks zo hoogstaand dat het mijn waardering voor het gehele live-album absoluut niet aantast. Derhalve: een geweldige concert-registratie met solisten en vocalen die mij rillingen van muziekgenot bezorgt. Telkens weer!

avatar van henk01
4,5
Tot nu toe vandaag prima vermaakt met dit schijfje. Niks te lang en verveelt niet.
Heb overigens de normale versie zonder de extra’s.

avatar van HansVon
Toeval, gisteravond - na weer eens genoten te hebben van Brothers and Sisters - bedacht ik me dat ik dit album moet aanschaffen.
Mijn broer had 'm vroeger op lp en we hebben er toen deze heel vaak gedraaid. Krijg er weer zin in!

avatar van matthijs
Gek dat dit album me niet weet te raken. Want bijna iedereen is enthousiast en ik hou best van goeie blues en jams. Rory Gallagher's Irish Tour is zelfs een van mijn favoriete live albums. Stevie Ray Vaughan live, ook al zo lekker.
Ik vind het wel heel knap gedaan deze plaat, maar tja, het raakt me niet, de 2e luisterbeurt net zo min als de 1e. Ik laat het er maar even hier bij . Genoeg andere muziek te ontdekken!

avatar van Larzz
5,0
[quote]onewiseman schreef:
Dag heartofsoul, volgens mij zijn we het eens dat we het oneens zijn; ik hoor echt jazz in de Brothers.
Zeker! Luister maar eens naar Let em Roll van Big John Patton. Blue Note album uit 1965. 2e nr:Latona. Exact als the Allman Brothers. Gitaar, orgeltje. Precies ABB. Heel duidelijk waar Abraham zijn mosterd vandaan haalde. Gitarist Warren Haynes had veel later ook vaak een Art Blakey T-shirt aan. ABB: jazz fans!

avatar van Jelle78
4,5
Lange tijd heb ik, net als een aantal users voor mij, problemen gehad met de lange uitgesponnen jams op dit album. Ik kan dat enorm waarderen, maar dan moet het meer zijn dan alleen ellenlange solo's om het technisch vermogen van de spelers te onderstrepen. Op At Fillmore East heb ik lange tijd het gevoel gehad dat dat het geval was. Maar toen ik een tijdje terug het album weer eens luisterde op Spotify begon het kwartje toch langzaam te vallen. Inmiddels heb ik de cd in m'n bezit en kan ik zeggen dat ik de claim van beste live album ooit goed kan begrijpen. Niet alleen wordt er op fabelachtige wijze gemusiceerd, de lange instrumentale jams klinken bijna als kleine symfonieën. In You Don't Move me zit werkelijk een fantastische flow, maar ook In Memory Of Elizabeth Reed is fenomenaal. En dan heb ik het nog niet eens gehad over Whipping Post. Of de kortere nummers aan het begin van de plaat.

Deze plaat is heel wat om tot je te nemen. Mede daarom heeft het best een tijdje geduurd voordat ik de schoonheid van deze plaat kon horen. Maar nu dat gelukt is, heb ik er een nieuwe live favoriet bij waar ik nog lange tijd plezier aan ga beleven.

avatar van Mssr Renard
5,0
Ik weet niet eens meer wat voor recensie ik moet schrijven. Volgens mij is mijn liefde voor Allman Brothers intussen wel overduidelijk.

Of het nu de (compactere) studioplaten zijn of de liveplaten met lange jams, de band staat bij mij echt erg hoog aangeschreven. Ik ken geen band die zoveel 5* krijgt als deze.

Deze plaat staat te boek als één van de allerbeste liveplaten ooit, en dat is meer dan terecht. Een heerlijke zomerse bluesplaat met elementen uit de jazzfusion, soul en rock'n'roll. De country-invloeden staan hier nog niet echt op, maar die komen wel in later jaren.

avatar van rider on the storm
5,0
Ik was nog maar een mannetje van een jaar of dertien toen dit album werd uitgebracht. Het was volgens mij destijds recensente Elly de Waard die schreef dat hier sprake was van een lap gedreven muziek. Voor mij reden om het album aan te schaffen van mijn bij elkaar gesprokkelde zakgeld. En sinds dat moment hoort het album (inmiddels mijn derde vinyl exemplaar) tot mijn favoriete live albums. Heerlijke lang uitgesponnen southern rock met prachtige dubbele gitaarduels en een geweldige ritmesectie. Prijsnummer zijn voor mij In Memory of Elisabeth Reed en Whipping Post.
5/sterren plaat.

avatar van Tav74
4,0
Recent een gaaf exemplaar op vinyl uit de tweedehands bakken gevist omdat dit erg vaak als een van de beste live albums ooit wordt genoemd. Ik ben er echt voor gaan zitten, en dat het vakmanschap er af straalt moge duidelijk zijn. En toch... na een veelbelovend begin raakt het geheel me toch net te weinig. Ik heb niets tegen flinke instrumentale stukken maar ik mis net teveel de echt emotie die wat meer zangpartijen en iets meer focus op de liedjes in mijn ogen wel hadden kunnen brengen. Ergens op plaat 2 raken ze me toch kwijt. Ik denk dat ik dit helemaal geweldig had gevonden om live te aanschouwen, maar zo op plaat slaat het net de plank mis. Voor mij dus niet helemaal de klassieker waarop ik gehoopt had.

3,5 ster voor het vakmanschap en de muzikaliteit.

avatar van Mssr Renard
5,0
Jammer.

Nochtans voor mij de beste liveplaat ooit. En de emotie die is er wel degelijk. Ik voel het door mijn hele lijf.

Maar goed, kortere songs en meer songgericht materiaal, misschien eens One More from the Road van Lynyrd Skynyrd proberen?

avatar van Tav74
4,0
Mssr Renard schreef:
Jammer.

Nochtans voor mij de beste liveplaat ooit. En de emotie die is er wel degelijk. Ik voel het door mijn hele lijf.

Maar goed, kortere songs en meer songgericht materiaal, misschien eens One More from the Road van Lynyrd Skynyrd proberen?


Het is en blijft een persoonlijke ervaring. One more from the road werkt voor mij beter inderdaad. Een nummer als Simple man heeft voor mij net even wat meer.

avatar van Mssr Renard
5,0
Tav74 schreef:
(quote)


Het is en blijft een persoonlijke ervaring. One more from the road werkt voor mij beter inderdaad.


Emotie is ook persoonlijk.
Wat vind je van de laatste liveplaat van Gregg Allman solo?

avatar van Tav74
4,0
Mssr Renard schreef:
(quote)


Emotie is ook persoonlijk.
Wat vind je van de laatste liveplaat van Gregg Allman solo?


Ik zet hem in mijn playlist voor komend weekend

avatar van Mssr Renard
5,0
Tav74 schreef:
(quote)


Ik zet hem in mijn playlist voor komend weekend


Top, dan zie ik je daar!

avatar van Hans Brouwer
4,5
Tav74 schreef:
...maar zo op plaat slaat het net de plank mis.
Een dergelijke uitspraak zou ik niet voor mijn rekening durven nemen.

avatar van Tav74
4,0
Hans Brouwer schreef:
(quote)
Een dergelijke uitspraak zou ik niet voor mijn rekening durven nemen.


Waarom niet? Ik ervaar het zo, zo werkt dat met muziek. Wat ik niet zou zeggen is dat er muzikaal iets op aan te merken is.

avatar van jorro
4,0
Dit album heb ik 12 jaar geleden 4* gegeven maar nooit een berichtje achter gelaten. Ik lees hierboven dat dit het allerbeste live album ooit zou moeten zijn. Daar ben ik het niet mee eens, maar het is wel een prachtig album. Ik draai het ook regelmatig en bij elke draaibeurt vind ik een andere track het beste. Dat heb ik niet snel maar geeft wel aan hoe fijn het is dit album te beluisteren.
Terwijl ik dit typ klinkt In Memory of Elizabeth Reed op mijn koptelefoon. Misschien is dat wel de beste track?
Al in de jaren '70 draaide ik dit album met veel plezier. Het enige minpuntje (?) is misschien de lengte van ca. 2 uur en 15 minuten. Op vinyl was/is dat lekker doseerbaar. Je draaide gewoon één albumzijde.
Die 4* blijven gewoon 4*.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,5
Ik heb me indertijd vrij negatief over de eindeloze gitaarjams op deze plaat uitgelaten, maar omdat ik het vroege studiowerk van de Allmans (t/m Win lose or draw) toch maar blíjf beluisteren (en steeds beter ga vinden) heb ik At Fillmore East ook maar een nieuwe kans gegeven via de 2CD-Deluxe Edition, waarbij ik nu ook steeds beter ga horen hoe sterk en swingend de ritmesectie is. De "nieuwe" korte tracks Trouble no more, Don't keep me wonderin' en One way out zijn bovendien bijzonder de moeite waard, dus ik ben hier toch wel blij mee. Ik blijf het jammer vinden dat sommige nummers verzanden in en/of opgehouden worden door instrumentale passages die nergens heen gaan, maar op de momenten waarop ik wèl de ambiance in word gezogen en de band echt los gaat kan ik heel goed begrijpen waarom dit soms wordt genoemd als de ultieme live-plaat.

avatar van Tav74
4,0
Half puntje er bij toch. Ik blijf bij mijn eerdere commentaren wat de minpunten betreft, daarom voor mij geen kandidaat voor de beste live plaat ooit.
Ik moet hier voor in de stemming zijn, maar ik merk dat deze inmiddels toch vaker opzet dan ik had verwacht na de eerste luisterbeurten.

avatar van blaauwtje
5,0
Was aan het luisteren naar Georgia Blue van Jason Isbell, bij het passeren van Elizabeth Reed, kreeg ik een onbedwingbare drang om deze uitvoering van Elizabeth Reed op te zetten.

Wat een voortreffelijke dubbelaar, zoals eigenlijk alle live-opnamen van The Allmans.

avatar van AOVV
4,0
Sterke live-plaat van The Allman Brothers Band. Het jammen en soleren wordt soms misschien een beetje te ver doorgedreven, in die zin dat het meer een showcase wordt om alle staaltjes hunner kunnen te etaleren, maar dat deert me eigenlijk niet echt. Spelplezier én kunde, daar draait het 'm om.

Mijn favoriet nummer op deze plaat is In Memory of Elizabeth Reed, dat een heerlijk jazzy groove kent. Een compositie van gitarist Dickey Betts, en hoewel deze band naar de broeders Gregg en Duane werd vernoemd, kan die man me toch ook een partijtje spelen hoor.

4 sterren

avatar van Robje1968
4,0
Ik heb ooit voor een prikkie deze CD met bonusnummers kunnen aanschaffen. Een heerlijke en intense live album.
Eigenlijk zijn alle nummers top, maar ik merk wel dat de uitgesponnen jams van "Whipping Post" en "Mountain Jam" mij op enig moment vervelen.

Kalamitsi
Destijds één van mijn favoriete bands en albums. Fijne muzikanten maar die eindeloze jams? Hou toch op.... puf ik dan heden ten dage vermoeid. De meer compacte bluestracks blijven overigens wél fier overeind.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:19 uur

geplaatst: vandaag om 10:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.