menu

Robert Plant | Alison Krauss - Raising Sand (2007)

mijn stem
3,82 (271)
271 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: Rounder

  1. Rich Woman (4:05)
  2. Killing the Blues (4:17)
  3. Sister Rosetta Goes Before Us (3:25)
  4. Polly Comes Home (5:39)
  5. Gone Gone Gone (Done Moved On) (3:33)
  6. Through the Morning, Through the Night (4:02)
  7. Please Read the Letter (5:55)
  8. Trampled Rose (5:33)
  9. Fortune Teller (4:31)
  10. Stick with Me Baby (2:51)
  11. Nothin' (5:34)
  12. Let Your Loss Be Your Lesson (4:01)
  13. Your Long Journey (3:55)
totale tijdsduur: 57:21
zoeken in:
avatar van CTK
4,5
CTK
Deze plaat maakt een grote indruk op mij.
Alison en Robert Plant passen verbazingwekkend goed samen.

Roelof
Zo, nu ga ik weer mijn stem laten horen op Mume. Het is immers lang geleden, niet waar.

Vanochtend Raising Sand opgezet, hij stond al een poosje te wachten, en ik moest er eens een gooi naar doen. En ik kwam er niet door heen, vandaar de zure onvoldoende. Aalgladde country/pop, met stijl, dat ook nog. Nou, en daar wordt ik helemaal niet warm van.

Nochthans! begint de plaat cool, met Rich Woman. Rich Woman gaat op cruise control naar de einder, heel monotoom. Rechttoe rechtaan. Die slaperige lange wegen in Amerika, waar nooit wat gebeurt en waar geen ziel te bekennen is. En waar de pompbediende een ouwe gek is zonder tanden. Maar die komt niet in beeld. Robert en Alison die zingen heel bedeesd en cool. En aan het end kreunt Robert nog, ingehouden! O, van mij had Robert lekker z’n ding mogen doen op de plaat, misschien moest hij wel gaan schreeuwen. Steek die Alison maar eens in de hens’, zo op z’n tijd, om er keihard overheen te scheuren met een tractor. Met rook en brandend rubber.
Dat was mooi geweest. Ik hoor de hele plaat Robert zachtjes meezingen. Dan komt er een zacht wiegeliedje, bitterzoet.

En die stem van Alison, zacht als boter, zoeter dan honing, maar het steekt me niet aan. Hulde dat ze een keer wat anders geprobeert. Maar ik trek het niet. Alison, ze mag zingen in de melkbar, waar de gescheiden mannen zijn. Ze zingt zo mooi dat ik er van gespaard wil worden. En, nog meer, die platte rock ‘n roll van Gone Gone.

Ze kleuren op een heel beschaafde manier buiten de lijntjes, en dat wil ik niet. Net zoals ik alt-country over het algemeen niet wil. En dan komt Trampled Rose van Tom Waits, en o! Hoe wordt die om zeep geholpen! Ocharme! Trampled Rose wordt ontdaan van z’n ziel, en Alison plaatst er een gouden zieltje voor terug.

Dit is slap, dit is glad en dit is heel mooi. Maar ja, het doet me zo weinig.

Iemand nog tips?

Harald
Roelof schreef:
Iemand nog tips?

Misschien in de avond uuren beluisteren...

avatar van herman
Roelof schreef:
Steek die Alison maar eens in de hens’, zo op z’n tijd, om er keihard overheen te scheuren met een tractor.



Ik geniet altijd erg van je teksten, Roelof.

Erg wisselvallig cdtje, dus ook met juweeltjes. Fortune teller vind ik geweldig, wie speelt de gitaar? Een stiekume lz reunie?

Harald
Jimmy Page? Ik denk het niet, het is T Bone Burnett.

avatar van CTK
4,5
CTK
Wat een heerlijk mooie plaat. De stemmen van beide passen geweldig mooi samen en hier staan voor mij persoonlijk alleen maar pareltjes op.

5*!

Father McKenzie
Heerlijke laidbackplaat met twee stemmen die echt matchen, goede en mooie composities, meer moet dat voor mij niet zijn;
Enne: hier kunnen ook mensen die geen Led Zeppelin-fan zijn, zo die al bestaan natuurlijk, ook van genieten, dit staat mijlenver van goede ouwe Zep.

Vrijdagavond 9 mei in Later with Jools Holland

4,0
Verrassende samenwerking gezien de verschillende achtergronden van Plant en Krauss. Maar oh wat matchen hun stemmen ontzettend mooi, en dan heb ik het nog niet eens over het geweldige gitaarwerk van T Burnett. Heerlijk album om in alle rust van te genieten, met als hoogtepunten de eerste 4 nummers, Please Read The Letter, Fortune Teller en de mooie afsluiter Your Long Journey. Naar het einde toe wisselen geslaagde en minder geslaagde nummers zich jammer genoeg wel wat af.

Vier sterren

Pieter Paal
Wonderschoon album!

beaster1256
in het begin vond ik de plaat teleurstellen , had er veel meer van verwacht maar na ettelijke keren draaien blijkt het gewoon één van de beste cd's van 2007, denk niet aan led zep !!, het is zeer relaxt en fantastisch geproducet by t bone burnett

Handsome Bill
Roelof schreef:
- moderator knip -

Dit is slap, dit is glad en dit is heel mooi. Maar ja, het doet me zo weinig.

Voor iemand die het weinig doet schrijf je wel veel...

Handsome Bill
Voor iemand die een Led plaat verwacht, jammer niet deze...
Voor iemand die een traditionele Krauss plaat verwacht, jammer....

Voor iemand die iets nieuws, iets gewaagds zoekt, probeer deze cd eens.

Dit is niet slap, niet glad, dit is geslaagd!

Father McKenzie
@ Handsome Bill; zéér geslaagd, ik ben zowel een Zeppelinfan als een redelijk countryfan, en ik geniet mateloos van dit heerlijke zweverige plaatje.
Het doet je bij dit herfstweer in juli verlangen naar een echte zomer!
Top!

Handsome Bill
@ Father McKenzie :En op een zwoele zomeravond als deze met een goed glas bier en een krekel op de achtergrond zweef je helemaal weg.

avatar van Madjack71
4,5
Dit album is een schot in de roos. Tijd, plaats en persoon komen hier op een harmonieuze wijze samen. Wie had gedacht dat een album vol met nummers uit het verleden en heden, zo met liefde & aandacht gebracht konden worden. Sfeervol en mysterieus kon klinken. Ik in ieder geval niet.

Op dit album ontmoet sex, drugs en rock & roll de vroomheid van een engel. En als er dan toch een engeltje op mijn tong mag piesen, laat het dan in hemels naam Alison zijn. (muzikaal gezien dan heh natuurlijk)
Niet alleen de inbreng van Alison en Robert maken dit album tot een geheel. Op de cover staan ze dan wel prominent vermeld, maar de producer en gitarist van deze plaat T Bone Burnett is de diesel achter het geheel.
Die weet nummers uit de laatste 5 decennia tot een prachtig schilderij te maken en een eigen kleur te geven.

Of zoals Robert zegt: Grattitude tot T Bone and the Blue Glow, who steered an old dog to new tricks.

Rich woman; zet de toon van het album mooi neer, voor wat nog komen gaat.
Killing the Blues, laat horen zoals Mojo aangeeft; The musical relationship between Krauss and Plan is so gentle, attentive, and respectfully intimate, it feels more like a courtship dance. En zo is het maar net.
Sister Rosetta goes before us; laat horen dat er een mooi evenwicht bestaat tussen beide zangstemmen. Niemand dringt zich op de voorgrond en het geheel is in balans.
Polly come home; Sereen, relaxed gezongen met dat kenmerkende Plant vibratie met daarnaast dat engeltje weer.

Gone, gone, gone; Een nummer dat toch zijn typische Everly brothers klank weet te behouden met de improvisaties van Robert in de zang. Alison is meer gestructureerd en gaat als een TomTom van A naar B. Zij het dan wel via een mooie route.
Through the morning, through the night; Alison doet wat Alison het best doet nl. zingen.
Please read the letter; Enige nummer met een Led Zep connectie doordat het medegeschreven is door Robert en Jimmy Page.
Trampled Rose; mijn hoogtepunt van de cd, als Alison als een bosnimf in de nacht inzet en mij langzaam doet afdwalen van het geeffende pad. Alison en Bluegrass, jawel, maar hier hoor je wat er zou kunnen gebeuren als Alison haar TomTom niet meeneemt.
Prachtig nummer en mijn favoriet.
Fortune teller en Stick with me baby, is een relaxte tussenstop voor wat nog komen gaat.

Nothin'; Led Zep in slow motion met Alison in de rol van Jimmy Page op de fiddle. Ander favoriet van dit album.
Let your loss be your lesson; go Alison go!
Your long journey; is een waardige afsluiter van een album, dat mijn oren binnen is gedwarreld en zich daar heeft genesteld om voorlopig niet meer weg te gaan.

Triviaal detail; De foto's voor het album zijn genomen door de zus van The Boss, Pamela Springsteen.

avatar van musician
3,5
En ik heb natuurlijk altijd weer wat te zeuren.

Ik beschouw de plaat maar als een merkwaardig tussendoortje, het is schommelstoelmuziek van de eerste orde.

Wie buitengewoon tevreden is/was met de ontwikkeling van Robert Plant en zijn begeleiding door the Strange sensation (Dreamland, Mighty rearranger) valt Raising sand behoorlijk rauw op het dak.

Voor de goede orde, er wordt op Raising sand prima gemusiceerd. Er staan in ieder geval een tweetal nummers op die het predikaat Plant waardig mogen ontvangen: Fortune teller en Nothing.

"Het is vooral de sfeer" zei men bij Platenhuis 't Oor enigszins samenzweerderig toen ik mijn wenkbrauwen fronste bij de naam Alison Krauss.

Die sfeer bestaat er in, dat je je moet voorstellen, dat je jezelf in de hete woestijn bevind, je traag begeeft naar een nieuw adres, misschien een oase, een klein stadje in het Westen van Amerika. Het neigt naar de 19e eeuw. En dan als achtergrond Raising sand.

Ik hou helemaal niet van country. Cd's van Alison Krauss heb ik ook niet in huis, ook al is ze tien keer number one in haar genre. Ik heb nog wel iets met hete woestijnen. Weet je wie de instrumentatie goed had kunnen gebruiken? De Eagles! Dat had waarschijnlijk heel wat bloedarmoede kunnen voorkomen.

Hoe dan ook, na drie keer voortijdig in slaap vallen op de bank met deze cd, ga ik er maar van uit dat Plant op korte termijn zijn jonge desperado's van Strange sensation gewoon weer optrommelt, hij hoeft van mij echt niet naar Jimmy Page.

En dan er weer lekker tegen aan.

musician schreef:

Ik hou helemaal niet van country. Cd's van Alison Krauss heb ik ook niet in huis, ook al is ze tien keer number one in haar genre.


Wie houdt er nu niet van Alison Krauss?

Ik hou ook niet zo van country maar mooie, goede muziek is mooie goede muziek, Nanci Griffith, Emmy-Lou Harris, kom maar op, prachtig.

Toen ik deze samenwerking voor het eerst onder ogen kreeg stegen mijn verwachtingen naar een toppunt. Alison Krauss en Robert Plant op 1 album, dat moest fantastisch worden!

Echter zijn niet alle nummers op dit plaatje juweeltjes geworden, waardoor de verwachtingen niet helemaal ingelost werden, maar niettemin blijft dit voor mij gewoon een prima album.

avatar van bikkel2
4,5
Een album van een duo die je niet zo snel verwacht. Een album ook die even een poosje op mij in moest werken.
Plant is een favoriete zanger van mij en Led Zeppelin beschouw ik als 1 van mijn favoriete bands.
Van Krauss ken ik niet veel, wel dat het niet dat huppelgehalte heeft van meerdere andere countryzangeressen uit deze hoek.
De stemmen kleuren verrassend mooi samen. Plant zingt tegenwoordiger wat lager met een rauwer randje , maar weet uitstekend uit de voeten te komen in dit genre.
De produktie is lekker sober, veel traditionele instrumenten en alles is op een prettige manier puur gehouden.
Uiteindelijk ben ik er van onder de indruk en sluit niet uit mijn stem nog wat te verhogen.
Het zal mij overigens benieuwen wat de toekomst brengt voor Plant .
Voorlopig wil hij rust . De man is tenslotte ook geen 18 meer.

avatar van musician
3,5
bikkel2 schreef:
Het zal mij overigens benieuwen wat de toekomst brengt voor Plant .
Voorlopig wil hij rust . De man is tenslotte ook geen 18 meer.


Hij heeft met Raising sand meer dan genoeg rust gekregen, dat kun je niet echt werken meer noemen ; daarnaast is hij nog altijd een jaar of 6 jonger dan Jagger of McCartney, dus waarom zou juist hij moeten rusten?

Hij is degene die nog met nieuwe ontwikkelingen komt, creatief zich nog prima uitleeft. Ik heb in ieder geval niet het gevoel dat Plant zich wil gaan vestigen in Huize Avondrood

avatar van bikkel2
4,5
Hij geeft zelf aan in ieder geval de eerste 2 jaar geen tour aktiviteiten te doen.
Wat hij verder voor muzikale plannen heeft , buiten de ''gigs'' om , is nog niet duidelijk. (geen Zep in ieder geval)
Dit had ik even vollediger moeten vermelden.

avatar van musician
3,5
bikkel2 schreef:
Hij geeft zelf aan in ieder geval de eerste 2 jaar geen tour aktiviteiten te doen.
Wat hij verder voor muzikale plannen heeft , buiten de ''gigs'' om , is nog niet duidelijk. (geen Zep in ieder geval)
Dit had ik even vollediger moeten vermelden.


Dan doen we het maar met de live dvd van de Strange sensation!
En ik durf ook te wedden dat het Led zeppelin concert van eerder dit jaar ook op dvd zal uitkomen (misschien al gebeurd, ik hou het niet dagelijks meer in de gaten).

En denk je ook niet dat er binnen een jaar ook wel weer nieuw werk van Plant (met Strange sensation) zal zijn?

Daar redden we ons dan wel weer mee! Een concert van Led zeppelin zonder Robert Plant lijkt mij echt te treurig voor woorden............ Daar hoort dit tekentje wel bij.............

avatar van BenZet
3,0
Inderdaad een zeer verrassende en goede plaat!

avatar van barrett
3,5
musician schreef:
(quote)


Hij is degene die nog met nieuwe ontwikkelingen komt, creatief zich nog prima uitleeft. Ik heb in ieder geval niet het gevoel dat Plant zich wil gaan vestigen in Huize Avondrood


Daar sluit ik me wel bij aan, deze man blijft maar verrassen met nieuwe genres of experimenten. Jammergenoeg ligt het country gengre mij ook niet echt, ik had dan ook wat meer de Robert Plant kant in de plaat willen horen. Nu is het 50/50, van mij part nog altijd een goede plaat maar ik had er gewoon meer van verwacht.

Stijn_Slayer
Mij doet deze niet zoveel. Allemaal wat tam en traag. Vocaal natuurlijk wel geweldig, maar dit is niet op het niveau van de Battle of Evermore met Sandy Denny. Als achtergrond muziek is dit heel prettig, maar het is niet spannend genoeg om echt aandachtig naar te luisteren.

Through the Mornings, Through the Night is een echte parel, de rest vind ik maar zo-zo...

Helaas kon deze cd mij niet boeien. Kwalitatief zal het allemaal wel klikken, maar bij kwam de "klik" niet. Toch bekroond in Amerika, dat wel. Een gek land eigenlijk!!! De stemmen passen perfekt bij elkaar hoor ik veel zeggen. Dat zal dan ook wel. Ik ben afwachting van de volgende duo's, die ongetwijfeld in de startblokken staan

avatar van Madjack71
4,5
Ad Brouwers schreef: ....Ik ben afwachting van de volgende duo's, die ongetwijfeld in de startblokken staan


Een paar die m.i de moeite waard zijn:

Mark Knopfler & Emmylou Harris
Isobel Campbell & Mark Lanegan

avatar van CTK
4,5
CTK
Deze CD heeft een speciaal plekje bij mij veroverd. Zo prachtig mooie nummers met zo een zalig gevoel erin.

Blijft een topper

avatar van harm1985
4,5
Beetje hypocriet, maar ik heb deze pas nadat het 5 Grammy's heeft gewonnen gedownload. Dat Robert plant ene goede zanger was, wist ik natuurlijk al van zijn LedZep tijd, en dat Alison Krauss er ook wat van kan heb ik al eens gezien op YouTube, toen ze samen met Gillian Welch en Emmilou Harris een nummer zong.

Ik was aangenaam verrast door deze plaat, Plant neemt een heer bescheiden rol in, slechts op een paar nummers zingt hij echt lead, en de gelijkenis met de sound van Gillian Welch en David Rawlings zijn niet te ontkennen. Ik dnek dat ik deze toch maar moet aanschaffen.

Overigens vind ik de 5 Grammy's meer dan terecht, ook als is het winnen van een Grammy redelijk betekenisloos, als je ziet dat Lil' Wayne er ook 3 heeft. Maar ja, het gaat er natuurlijk om wie ze in hun eigen categorie hebben verslagen.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:05 uur

geplaatst: vandaag om 13:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.