menu

Muziek / Toplijsten en favorieten / Het MuMe Top 1000 Project #2 - Discussietopic

zoeken in:
avatar van Johnny Marr
chevy93 schreef:
Iets zegt me dat er ook van beide albums nog wel minimaal vijf andere albums komen overigens.

Vreemde zin.

Zack
...en in de 300.....alleen Quiet Life van Japan weet mij te raken.

avatar van aerobag
Ik hou wel van een beetje prog op zijn tijd, maar als we nu nog 5+ keer Marillion en 5+ Porcupine Tree in de top 400 krijgen zou ik het wel zonde vinden van een anders prima gevarieerde lijst

avatar van aerobag
785. Bryan Adams - Reckless (1984)
Een album gevuld met hits die je vanaf de eerste tonen kan herkennen en de tand des tijds relatief goed doorstaan hebben. Dit album is geen technisch hoogstaand pareltje, maar de dynamische productie staat zo ver opengeschroefd dat Bryan er zeker van was dat de mensen achterin de concerthal zijn nummers ook meekregen. De teksten zullen geen nobelprijs voor literatuur gaan winnen, maar Adams zingt met totale overgave. Eerlijk is eerlijk, Adams verlegt geen grenzen, maar zijn enthousiasme werkt aanstekelijk. Kan ook zomaar zijn dat mijn eerste zoen tijdens heaven was, maar het zal wel de versie met Do geweest zijn, ik weet het niet meer zo goed.
3*

784. Revere - Hey! Selim (2010)
Ik had nog nooit van deze band gehoord, totdat ik wat mume-users enthousiast zag discussiëren over dit Engelse 8-tal. Op RateYourMusic heeft dit album slechts 28 stemmen, vergeleken met de de 114 stemmen op MusicMeter kan ik toch wel concluderen dat dit een echte mume-huisband is, een lokale favoriet. En het is inderdaad een charmante verschijning en tegelijk een rariteiten-kabinet. Zo doet de openingstrack sterk denken aan zigeuner muziek, maar gaat dit al snel over in post-rock achtige composities om vervolgens te escaleren in speels bombast met catchy melodieën. De muziek heeft staalt iets grandioos uit, maar blijft tegelijk elegant. Niet alles vind ik even geslaagd, soms lijken ze een beetje zoekende en met vlagen treedt het iets teveel in stadium rock-territorium, wat van mij niet had gehoeven. In de breedte sterk album, met een sterke nadruk op variatie binnen de nummers en een samensmelting van verschillende stijlen.
3,5*

783. Built to Spill - Perfect from Now On (1997)
Dit album heeft iets speciaals, iets ongeëvenaards, waardoor ik steeds weer terugkom bij dit album. Een band gecentreerd rondom onstuimige gitaren was natuurlijk niets nieuws in de jaren ’90, maar deze mannen laten de snaarinstrumenten op zo’n uitgedokterde wijze samensmelten dat het een uitzonderlijk kleurrijk én meeslepend geheel wordt. Ik ben niet muziek technisch genoeg onderlegd om de verschillende stijlen van het gitaarspel te onderscheiden, maar ik heb het vermoeden dat de leden van Built to Spill een diverse trukendoos aan speelwijzen en effecten uit hun gitaren toveren. Het samenspel is echter wat het zo bijzonder maakt. En de composities, man oh man die composities. Want geen één nummer op dit album gaat van punt A naar punt B, zonder een markant uitstapje in de vorm een tempoversnelling of een onverwachte riff. Blikvangers zijn nagelbijter I Would Hurt A Fly en geweldenaar Randy Describes Eternity. Tornado van lawaai Velvet Waltz en het speelse Kicked It in the Sun zijn ook twee persoonlijke favorieten, maar het gehele album is zeer consistent en ijzersterk. Doug Martsch heeft absoluut niet een zangstem die ik onder mijn favorieten schaar, maar ondanks zijn beperkte range weet hij op sommige nummers verdraaid veel emoties in zijn zang te leggen. Het past ook wel goed bij het album. Als ik mijn stoute schoenen aantrek en ik mijn fantasie even de vrije loop laat, dan beeld ik mij in dat, als ik ooit een band zou starten, Ik dan absoluut dit type muziek zou maken. Behalve dat ik bij het horen van dit album direct de gitaren weer in de wilgen zou hangen. Hier kom je toch nooit meer overheen.
4,5*

782. Kraftwerk - Trans-Europe Express (1977)
Het hoeft natuurlijk niet meer gezegd te worden, maar ik doe het toch, Kraftwerk waren pioniers van de electronica. Trans-Europa Express legt de focus op het minimalistische, daarbij sterk gebruik makende van de hypnotiserende kracht der repetitie. Het album blijft, net als de rest van het werk van Kraftwerk, veel langer vers dan de houdbaarheidsdatum deed vermoeden. Dit album bestaat ergens in zijn eigen wereld, waar het nog onduidelijk is of het een dystopie of een utopie betreft. Een ding is zeker, dit album roteert ongestoord op een gematigd tempo rond, als een scharnier in een grotere mechanische constructie. Ergens weggestopt achter glas drukken de leden van Kraftwerk op de knoppen en nodigen je op hun manier uit om je totaal onder te dompelen in hun luisterspel. Iconisch album.
4*

781. Amenra - Mass V (2012)
Zoals gewend van Amenra is het hele album getekend door een wanhopige en dreigende sfeer. Uitgestrekte, eindeloze zwarte vlaktes waar je je als luisteraar doorheen dient te worstelen, terwijl de wanhopige schreeuwen van Van Eeckhout klinken in de verte. De nummers nemen hun tijd, maar barsten allemaal gestaag uit elkaar. Nowena | 9.10 is wat mij betreft het meest imposante nummer op het album. De track hanteert een langzaam tempo maar is zo absurd verpletterend dankzij de krachtige aardbeving-riffs. Soms een klein tikkie teveel van hetzelfde voor mijn smaak, maar qua verstikkende ambience is Amenra een van de beste.
3,5*

avatar van herman
Zack schreef:
...en in de 300.....alleen Quiet Life van Japan weet mij te raken.

Ja, erg mooie plaat inderdaad. Ooit was dit mijn kennismaking met Japan en werd ik van mijn sokken geblazen, later ben ik Gentleman Take Polaroids wel meer gaan waarderen (die staat ook een stuk hoger bij mij). Maar net Quiet Life weer eens gedraaid en het is toch wel een erg fraai album.

Nu Jackson C. Frank weer eens draaien. Paar jaar terug erg veel geluisterd, is ook erg mooi.

avatar van Bravejester
aerobag schreef:
Ik hou wel van een beetje prog op zijn tijd, maar als we nu nog 5+ keer Marillion en 5+ Porcupine Tree in de top 400 krijgen zou ik het wel zonde vinden van een anders prima gevarieerde lijst


En dan worden de 3 tot 4 Steven Wilson albums die nog kans maken nog vergeten!

avatar van chevy93
Johnny Marr schreef:
(quote)

Vreemde zin.
Eens.

avatar van chevy93
aerobag schreef:
Ik hou wel van een beetje prog op zijn tijd, maar als we nu nog 5+ keer Marillion en 5+ Porcupine Tree in de top 400 krijgen zou ik het wel zonde vinden van een anders prima gevarieerde lijst
Marillion sowieso. Van Porcupine Tree verwacht ik nog alles van Stupid Dream t/m Fear of a Blank Planet. En dat nog los van de soloplaten van Steven Wilson.

avatar van vigil
aerobag schreef:
Ik hou wel van een beetje prog op zijn tijd, maar als we nu nog 5+ keer Marillion en 5+ Porcupine Tree in de top 400 krijgen zou ik het wel zonde vinden van een anders prima gevarieerde lijst

Dus kort samengevat nog 10 progplaten op 400 stuks zou een te eentonig beeld schetsen.

Goh ik heb dat ook met 3 a 4 Smiths en Arcade Fire platen bij de 1ste 50 om nog maar te zwijgen over de minimaal 5 Neil Young en Spinvis platen die we nog krijgen.

Is er eindelijk een lijst waar de Prog het (relatief...) goed doet komt er gelijk geklaag, zelfs in het Prog Top 300 topic komen de exoten al aardig op dus gun die groep ook eens wat

avatar van aerobag
vigil schreef:
(quote)

Dus kort samengevat nog 10 progplaten op 400 stuks zou een te eentonig beeld schetsen.

Goh ik heb dat ook met 3 a 4 Smiths en Arcade Fire platen bij de 1ste 50 om nog maar te zwijgen over de minimaal 5 Neil Young en Spinvis platen die we nog krijgen.

Is er eindelijk een lijst waar de Prog het (relatief...) goed doet komt er gelijk geklaag, zelfs in het Prog Top 300 topic komen de exoten al aardig op dus gun die groep ook eens wat


Voor mij gaat het niet per se om genre, maar veel albums van dezelfde artiest (al komen sommige genres er wat bekaaid vanaf). Ipv 6 Marillion zie ik liever hun 2-3 beste en dan nog 4 andere platen van prog artiesten die minder in de spotlight staan. Dit gaat voor mij ook op voor de Radiohead/Arcade Fire/Smith's van de wereld.

Voor mijn eigen 500 had ik mijzelf ook de restrictie opgelegd voor 2 albums per artiest (Bij kleine uitzondering 3), maar niet iedereen hoeft zo gek te zijn als ik natuurlijk. Komt vooral voort uit de liefhebber in mij die graag wilt ontdekken

Edit: Ik hoop trouwens niet dat dat de enige 10 prog platen zouden zijn, want dat zou betekenen dat we niets meer van King Crimson, Genesis, Jetrho Tull, Pink Floyd, Yes en Rush zouden krijgen

avatar van chevy93
vigil schreef:
Goh ik heb dat ook met 3 a 4 Smiths en Arcade Fire platen bij de 1ste 50 om nog maar te zwijgen over de minimaal 5 Neil Young en Spinvis platen die we nog krijgen.
Ik zou het knap vinden als er nog vijf van Spinvis komen, daar zijn oeuvre vooralsnog uit vier (uitgebrachte) platen bestaat. Van The Smiths verwacht ik er daarentegen nog wél vijf.

Zack
Ik weet niet hoeveel users er mee hebben gedaan , maar als daarvan bijvoorbeeld al 10% harde kern progstemmers tussen zitten komen er nog vele prog albums langs. De hoge score zit hem vooral in de (sub)genre stemmers. Pure Metal liefhebbers bijvoorbeeld doen denk ik veel minder of nauwelijks mee....

Van het laatste rijtje ken ik Lorde niet , maar ik kijk even naar de stemmers (bij elk album/band wat ik niet ken) en dan kan ik al aardig een inschatting maken of het wat voor me is na 600+ albums.

avatar van Brunniepoo
Ik merk wel dat er inmiddels nauwelijks nog mij onbekende albums voorbijkomen. Had ik in het begin nog wel eens 3-4 albums te luisteren na een update, bij de meest recente is dit er maximaal één.

avatar van vigil
chevy93 schreef:
(quote)
Ik zou het knap vinden als er nog vijf van Spinvis komen, daar zijn oeuvre vooralsnog uit vier (uitgebrachte) platen bestaat.

Als we dan toch gaan muggenziften, ik heb al live platen voorbij zien dus waarom Nieuwegein niet?

Maar goed het gaat om de strekking en dan moet je wel eens chargeren om je punt te maken.

avatar van Thomas Langerak
378 Patti Smith - Horses

Hoewel Smith teruggrijpt naar de tijd van de Romantics werd ze steevast de Godmather of Punk genoemd. Gedragen door een van de meest fameuze openingszinnen uit de rockmuziek; 'Jesus died for somebody's sins... But not mine', hervormd ze de jaren 60-garage-klassieker Gloria met meer intensiteit, humor en seksuele honger dan Morrison zelf. Smith behoort tot de meest invloedrijke vrouwelijke rock 'n rollers aller tijden; ambitieus, onconventioneel en uitdagend. Overigens de meest opwindende mix van rock en poëzie sinds Dylan's hoogtijdagen. Dankzij haar krachtige androgyne aanwezigheid en met haar ongetrainde maar expressieve stem, is ze een icoon voor volgende generaties van zangeressen gebleken.

Het doet pijn aan de ogen om te zien dat de pathetische bombast van Throwing Copper meer stemmen behaald. Zal wel een kwestie van smaak zijn... er zijn er ook die Andre Rieu prefereren boven Bach. Doet me wel goed dat Horses in ieder geval iets is gestegen ten opzichte van de vorige editie.

avatar van Simon77
pathetische bombast

Throwing Copper

avatar van herman
Ach, Throwing Copper. Destijds helemaal grijsgedraaid, maar ik begrijp dan weer niet dat je 25 jaar na dato daar nog steeds zo van geniet? Voor mij echt een 90s ding dat ook alleen in de 90s goed was. Maar dat zal jij wellicht weer met andere 90s dingen hebben die ik misschien nog steeds draai.

aerobag schreef:
(quote)


Voor mij gaat het niet per se om genre, maar veel albums van dezelfde artiest (al komen sommige genres er wat bekaaid vanaf). Ipv 6 Marillion zie ik liever hun 2-3 beste en dan nog 4 andere platen van prog artiesten die minder in de spotlight staan. Dit gaat voor mij ook op voor de Radiohead/Arcade Fire/Smith's van de wereld.

Voor mijn eigen 500 had ik mijzelf ook de restrictie opgelegd voor 2 albums per artiest (Bij kleine uitzondering 3), maar niet iedereen hoeft zo gek te zijn als ik natuurlijk. Komt vooral voort uit de liefhebber in mij die graag wilt ontdekken

Dat snap ik dan weer niet. Als je dan toch zoveel moeite doet voor een toplijst (en geen tiplijst), dan moet ie toch soort van kloppend zijn? Persoonlijk vind ik het ook niet zo erg als er nog 5 platen van Marillion of welke artiest dan ook komen, sommige bands hebben nu eenmaal een groot oeuvre met veel toppers, die mogen daar dan ook wel voor beloond worden.

Ik zag bij andere aERo bv. via dit topic dat er nog een tweede Prince in zijn top 10 staat en dat vind ik juist wel leuk.

avatar van aerobag
herman schreef:

Dat snap ik dan weer niet. Als je dan toch zoveel moeite doet voor een toplijst (en geen tiplijst), dan moet ie toch soort van kloppend zijn? Persoonlijk vind ik het ook niet zo erg als er nog 5 platen van Marillion of welke artiest dan ook komen, sommige bands hebben nu eenmaal een groot oeuvre met veel toppers, die mogen daar dan ook wel voor beloond worden.

Ik zag bij andere aERo bv. via dit topic dat er nog een tweede Prince in zijn top 10 staat en dat vind ik juist wel leuk.


Daar heb je gelijk in Herman, ik merk inderdaad dat ik sterk geneigd ben zo'n lijst meer te benaderen als een tiplijst dan een toplijst. Ik ben nogal een allesvreter en het is meer iets persoonlijks dat ik de variatie tussen genres/bands meer op prijs stel dan de triomfantelijke discografie van een enkeling (terwijl albums van een artiest onderling natuurlijk ook enorm kunnen verschillen).

avatar van herman
Kan ik me wel iets bij indenken, bij mij komen sommige genres die ik best veel luister er ook relatief bekaaid vanaf. Er staan ook nauwelijks nieuwe albums in mijn lijst, terwijl ik in de praktijk voor 50% nieuwe muziek luister.

avatar van Koenr
Ik schipper ook een beetje tussen die twee uitersten bij het samenstellen van dergelijke lijstjes. Aangezien ik (veel) meer nieuwe albums luister dan dat ik mijn favorieten opnieuw draai, neig ik ook naar meer diversiteit in mijn eigen lijsten. Het weerspiegelt m'n luistergedrag en muziekbeleving immers beter.

Ik heb deze drang overigens meer met variatie in genres dan in bands/artiesten. Dus als ik in de onderste regionen moest kiezen tussen nog een 4*-folk-plaat of een plaat uit een minder prominent aanwezig genre, dan kreeg die laatste toch iets sneller mijn voorkeur.

avatar van Johnny Marr
Koenr schreef:

Ik heb deze drang overigens meer met variatie in genres dan in bands/artiesten. Dus als ik in de onderste regionen moest kiezen tussen nog een 4*-folk-plaat of een plaat uit een minder prominent aanwezig genre, dan kreeg die laatste toch iets sneller mijn voorkeur.

Hipster.

avatar van Koenr
Johnny Marr schreef:
(quote)

Hipster.

B.o.o.m.e.r.

avatar van chevy93
Ik zou bijna zeggen dat de grote stijging van A Piece of Strange de dalingen van Ommadawn en Bad compenseert. Maar nee.


avatar van jordidj1
Ik heb gewoon de 300 beste albums in mijn lijst opgenomen, waarvan APOS tot de absolute toppers behoort. Soms moet je het niet moeilijker maken dan het is.

avatar van Koenr
Ik had een andere CunninLynguists in mijn lijst, maar die verwacht ik niet meer.

avatar van aERodynamIC
herman schreef:
Ik zag bij andere aERo bv. via dit topic dat er nog een tweede Prince in zijn top 10 staat en dat vind ik juist wel leuk.

En daar blijft het niet bij

Ik leg mezelf altijd restricties op bij lijstjes. Niet bij deze. Met zo'n aantal vond ik dat niet nodig en kijk ik er anders naar. Het is geen tiplijst, het is een lijst met albums waar ik enorm veel voor voel of waar ik geschiedenis mee heb.

Natuurlijk wil ik meer van mezelf laten zien, maar nu was het gewoon: starten bij de 5* albums en door met de 4,5* albums.

Met alle respect: ik neem deze lijst serieus en geniet er met volle teugen van, maar erg representatief is ie natuurlijk niet. Daarvoor is het deelnemersveld te klein. Who cares?!

Het is echt genieten: de presentatie, de moeite die iedereen er in stopt. En ja, iedereen benadert zijn lijst anders. Goed dat we daar vrij in worden gelaten.

avatar van EttaJamesBrown
Ik vind de top 1000 prima en heb geen enkele behoefte om andermans/vrouws inzending af te kraken. Iedereen zal wel tijd en moeite in een mooie eigen lijst gestoken hebben. Dat waardeer ik.

avatar van chevy93
Flinke stijging van Cannibal Ox. De hiphop gaat goed dit jaar, ben benieuwd waar dat eindigt voor mensen als Kanye en Kendrick.

avatar van aerobag
Ah, de nummer 1 van onze gevallen broeder Nedbed

Gast
geplaatst: vandaag om 09:19 uur

geplaatst: vandaag om 09:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.