menu

De Site / Gebruikers / Essentiële Albums Voor je Eigen Muzikale Reis

zoeken in:
Ozric Spacefolk
Ik heb nooit echt een muzikale opvoeding gehad. Misschien iets te maken met één-ouder gezin en veel te veel kinderen in een huis. Pas rond mijn 12e ging ik op eigen initiatief naar muziek luisteren. Ik had wel een cassettedeck en wat cassettes gevonden met greatest hits van 70's en 60'. En zodoende kende ik dan wel wat oude krakers, maar zelf op zoek gaan naar muziek deed ik nog niet. We keken ook geen pop-programma's en MTV bestond nog niet.


(afbeelding)

Queen - Greatest Hits was waarschijnlijk mijn eerst gekochte plaat. Wel op cassette, en tot mijn verbazing stonden hier juist niet de songs op die ik kende. Sterker nog, ik kende geen enkele song van de plaat. Maar ik heb hem wel stuk gedraaid, en mijn liefde voor de band is nooit meer verdwenen. Dankzij krantenwijken lopen op mijn 12e / 13e kocht ik voor ongeveer 5 of 10 gulden zo nu en dan een cassette. Dat kon toen nog. Het zal ongeveer 1989 zijn geweest.


(afbeelding)

Deze had mijn oom op cassette voor mij gekopieerd. Waarom weet ik niet. Dat ik het te gek vond, weet ik wel.


(afbeelding)

Deze had ik ook zelf gekocht, en hier stonden wel de songs op, die ik zocht. Prachtplaat, en draai het nog steeds. Freddie leefde nog, en de wereld van muziek lag aan mijn voeten.


(afbeelding)

Hoe ik deze plaat op het spoor ben gekomen weet ik niet, maar ik was direct verkocht. De mix van pop, rock en synth was precies waar ik naar op zoek ben, en ook nu nog luister ik het met veel plezier. Ik kan geen plaat bedenken die ik vaker heb gedraaid.


(afbeelding)

Tja, ik was jong en vond synths helemaal de bom. Bij een marktkraam deze op cassette gekocht. Ik dacht dat het allemaal originelen waren. Maar kwam er in 2015 (dit jaar) pas achter dat het allemaal covers zijn. Toen was het wel mijn ingang naar synthmuziek en symfonische rock.


(afbeelding)

Ook op cassette gekocht. Ik had toen geen idee, dat dit niet het origineel was. Ik vond het wel echt adembenemend. En ook deze plaat draai ik nog vaak, net als het origineel.


(afbeelding)

Misschien wel mijn eerste metalplaat. Ook op cassette gekocht. Ik draaide het tijdens mijn krantenwijk, en moet zeggen dat de plaat me nu echt helemaal niets meer doet.


(afbeelding)

Mijn eerste cd. Door mijn liefde voor Queen, Oldfield, Phil Collins en Saga kwam ik erachter dat ik van symfonische rock hield en ging symfo sparen. Ik zal toen een jaar of 14 zijn geweest. Deze en Octoberon zijn mij echt dierbaar.


(afbeelding)

Eigenlijk hetzelfde verhaal als bij BJH. Overigens op cd gekocht. Hierna was het hek van de dam en ben ik echt vervent muziek-spaarder gaan worden. Veel symfo en classic rock kocht ik. Voornamelijk op LP, niet omdat dat zo veel betere kwaliteit was, maar het was gewoon veel goedkoper.

Naast bovenstaande platen begon mijn muzikale reis met:
Black Sabbath - Headless Cross
Eloy - Planets
Saga - Heads or Tales
Simple Minds - Real Life

Overigens toen Freddie overleed was ik een jaar of 13 / 14 en ben ik echt aan de haal gegaan met Queen sparen. Eerst op cd, en toen dat te duur bleek op lp.

Ozric Spacefolk
Verder ben ik op verschillende momenten in mijn leven wel van favoriete genre veranderd.
Zo ben ik jarenlang gek geweest op Southern Rock. Ik was toen een jaar of 18 en ben daar rond mijn 25e mee gestopt, en heb dat op mijn 27e weer op gepikt om het weer te laten vallen om het rond mijn 33e weer op te pikken. Nu luister ik het eigenlijk niet meer.
Deze platen waren mij dierbaar:


(afbeelding)


(afbeelding)


(afbeelding)

Ozric Spacefolk
Metal heb ik leren kennen via Iron Maiden en Black Sabbath. Soft dus. De hardere genres moest ik niet van hebben. Dat veranderde rond mijn 21e. Toen kwam ik echt in contact met de hardere genres.
Savatage, Motorhead, Annihilator, Iced Earth, etc.

Melodieuze metal band dus eigenlijk, maar ook veel progmetal. Zit daar nou echt iets bij, wat ik nu nog echt gaaf vind? Ach, ik zet het nog wel eens op. De volgende platen zijn mij wel dierbaar;


(afbeelding)

[img]http://www.musicmeter.nl/images/cover/29000/29645.300.jpg[img]

Ozric Spacefolk
Toen ik een jaar of 25 was, was ik alle symfo en metal en southern rock helemaal zat, en deed alles weg. Mijn lp's was ik sowieso allang kwijt, maar da's een ander verhaal. MIjn metalcd's gingen in elk geval richting de Plaatboef.

Ik ben toen heel veel gaan luisteren naar muziek die mij eigenlijk was ontgaan; alternatieve rock (Red Hot Chili Peppers, Faith No More), Drum & Bass (Omni Trio, Goldie, Roni Size) en later ook hip hop, trip hop, acid jazz en nu-metal. Ik heb zelfs een periode naar hardcore en emocore geluisterd.

Mijn favoriete band is voor lange tijd Jamiroquai geweest.
Belangrijke platen uit de periode van mijn leven zijn:


(afbeelding)


(afbeelding)


(afbeelding)


(afbeelding)

Ozric Spacefolk
Toch was ik nog lang niet muzikaal volwassen. Ik waaide van het ene naar het andere genre.
Toen ik rond de 30 was, ging ik veel meer luisteren naar fusion en jazz, maar dat bleek niet echt wat voor me te zijn. Een aantal platen is me wel bijgebleven en ik luister er graag naar, maar ik heb er echt totaal geen verstand van.

Toen ik een jaar of 33 was kreeg ik voor het eerst een pc en ook toegang tot internet en kocht in een mp3 speler. Toen kwam ik ook Musicmeter tegen en ben ik meer dan 1000 platen per jaar gaan luisteren.

Ik duikelde in de spacerock, stonerrock, death metal, new wave, jazzfusion, funkrock, noem maar op.

Nu zit ik tegenwoordig kniediep in de synthpop, electropop en impressionistische pianomuziek.

Wat ik wel jammer vind, is dat ik een hoop platen gemist heb, toen ze uitkwamen. Eigenlijk heb ik altijd alleen maar muziek ontdekt, als het alweer 10 of 20 jaar oud was. Zo ken ik Pearl Jam en Alice in Chains etc. pas een paar jaar.

Pas vanaf jaar (met Spotify) ben ik echt nieuwe releases gaan volgen.
En nu heb ik nog 40 jaar te gaan en ben benieuwd wat ik allemaal nog zal ontdekken.

avatar van deric raven
Welke synthpop luister je vooral?

Ozric Spacefolk
Op dit moment probeer ik alles een beetje. Maar de artiesten die me nu het meest aan spreken zijn: Phantogram, Chvrches, Kate Boy, St. Lucia, Penguin Prison.

Van de oude garde: a-ha, Alphaville, Rupert Hine, Dalbello

avatar van Minneapolis
Leuk topic dit.
Haha.. "Synthesizer greatest". Ik moet bekennen dat ik 'm ook had. Volgens mij zijn er behoorlijk wat van verkocht. Die klonk heel goed want het was immers DDD.

Hierna volgden Paul Hardcastle, Jan Hammer en Harold Faltermeyer (Axel F vond ik geweldig).
Maar het kan nog veel erger.. Ik heb zelfs Hi Tec Heroes van Adje Visser in huis gehad.
Ja, ik schaam me nergens voor.

Ozric Spacefolk
Ik ben allang niet meer onzeker naar waar ik luister.
Als tiener en twintiger had ik meer moeite ermee. Toen was symfo nog niet zo hip en mainstream als toen.

avatar van Minneapolis
Ozric Spacefolk schreef:
Ik ben allang niet meer onzeker naar waar ik luister.
Als tiener en twintiger had ik meer moeite ermee. Toen was symfo nog niet zo hip en mainstream als toen.

Ik hoop niet dat ik wat verkeerd heb gezegd, want het was niet zo bedoeld. Ik moet vooral lachen om mijn herinnering aan die Ad Visser cd die nu opkwam.
Totaal geen reden om onzeker te zijn over naar wat je luistert ook.

Nogmaals: leuk topic, en leuk om je stukjes te lezen.

Ozric Spacefolk
Oh. zo bedoelde ik het niet.

Ik bedoelde meer dat ik echt gepest werd met dat ik naar Queen luisterde en Saga. En mijn metal 'vrienden' vonden me maar raar. Ben ook blij dat ik niet meer met hen om ga. Zo ben ik lang onzeker geweest over mijn smaak.

Positieve noot: ik vind het juist leuk ervoor uit te komen dat de platen die ik als eerste op pikte nog steeds platen zijn die ik leuk vind.
En tja, die synthesizer greatest; iedereen schijnt in die val te zijn getrapt.

buizen
Leuk om te lezen Ozric Spacefolk, maar apart van die metalguys die anderen zouden pesten of raar vinden omdat ze andere muziek luisteren.

avatar van Gretz
Leuk! Bij mij sta je nu vooral te boek als een synthpopkenner met een uitstekende smaak op dat gebied. De meeste nieuwe albums/artiesten die je uitprobeer komen bij mij uiteindelijk ook vaak op de luisterlijst.

avatar van Holden
Gepest en een onzeker gevoel vanwege je muzieksmaak? Geen idee waar en wanneer je bent opgegroeid, maar dat gaat wel ver. Tuurlijk, tijdens mijn middelbare schooltijd werd er ook wel eens een wenkbrauw opgetrokken als ik enthousiast een (voor mij) muzikale ontdekking wilde delen op mijn walkman. Maar ik herinner me ook nachtelijke wachtrijen met gelijkgestemden voor het postkantoor om concertkaartjes te scoren voor Neil Young, Public Enemy of Alice Cooper. Waar ik goede vriendschappen aan heb over gehouden. En voorgenoemde artiesten trokken niet echt hetzelfde publiek. Begin dit jaar bezocht ik een reunie van die eerder genoemde middelbare school. Ik stond op een balkon te roken toen een oud-klasgenoot me aanstootte: "Zeg, jij was toch altijd met muziek bezig, heb je nog tips?" Aangezien ik die persoon al zeker twintig jaar niet had gezien, informeerde ik naar zijn muzieksmaak. Zijn respons: "Ken je Neil Young? Die maakt best relaxte muziek" ...

avatar van Cellulord
Ach ja, ikwerd vroeger ook veel uitgelachen en beledigd toen ik destijds ('83) naar o.a. Metallica luisterde (das geen muziek, das lawaai) . Ik had zogezegd geen muziek smaak . Maar jaren later verkopen die muziekanten miljoenen albums .

buizen
In m'n adolescentiejaren had ik een tekenleraar met een hele grote/dikke buik. Ik was de enige in m'n klas die van die (zijn citaat) "afschuwelijke takkeherrie" van Slayer/Iron Maiden/Metallica hield.
Het was verder wel een aardige leraar. Hij zei over zichzelf altijd: "Ik ben niet dik! Ik heb een holle rug!" en over mij: "Ik ga er zondermeer vanuit dat als jij later volwassen bent, je niet meer luistert naar die afschuwelijke muziek".

Kwam hem vorig jaar in een winkel in Zwolle tegen, en zijn buik was op z'n oude dag zo mogelijk nog dikker. Heb 'm toen laten weten dat ik tegenwoordig nog veel meer naar die 'takkeherrie' luister.

Anderen plagen mag, pesten slaat nergens op. Leven en laten leven.

Ozric Spacefolk
In mijn jeugd luisterde echt iedereen top40 omdat er simpelweg niets anders voorhanden was. Daarna kwamen respectievelijk de gabber, grunge en happy hardcore golven.

Daar paste een onzekere nerd die naar classic rock en symfo luisterde simpelweg niet tussen. Zelfs toen ik in het criminele circuit belandde luisterde ik nog steevast naar Jethro Tull en Saga etc.

Key is wel dat ik met trots kan zeggen dat ik nooit heb meegewaaid.
Nadeel is dat ik echt bijna geen populaire/bekende muziek ken, wat in coverbands en bij jamsessies nogal wat problemen oplevert. Gelukkig ben ik drummer en kan ik al snel veel songs meespelen.

Dat de muziek waar ik naar luisterde totaal niet aansluit op mijn leefstijl toentertijd heeft er wel voor gezorgd dat ik nog meer een einzelganger werd.

Ozric Spacefolk
Ik ben allang blij met Musicmeter omdat ik hier voor het eerst in mijn leven voor elk genre wel sparringspartners heb gevonden.
Of het nu om AOR, symfo, spacerock, psytrance, thrashmetal of countryrock gaat. Ik kan hier met iedereen wel een leuk gesprek aan.

Ziegler
Cellulord schreef:
Ach ja, ikwerd vroeger ook veel uitgelachen en beledigd toen ik destijds ('83) naar o.a. Metallica luisterde (das geen muziek, das lawaai) . Ik had zogezegd geen muziek smaak . Maar jaren later verkopen die muziekanten miljoenen albums .


Ik vind dat je nog steeds geen smaak hebt . . . .

avatar van Cellulord
Ziegler schreef:
Ik vind dat je nog steeds geen smaak hebt . . . .


Jij bent niet de enigste die er zo over denkt

avatar van Teunnis
Leuk om alles te lezen Ozric Spacefolk

Ozric Spacefolk
Thanks iedereen.

avatar van deric raven
Ja, ik heb het ook met veel plezier allemaal gelezen; verwachtte namelijk een verhaal met daarin veel Monster Magnet, Kyuss en Ozric Tentacles, en ik maar denken dat mijn vooroordelen bij de users hier beperkt was; niet dus!
Voor mij zaten er wel verrassingen in, RHCP en Faith No More volgde ik ook in de periode die jij hier aangeeft, en van Syntheziser Greatest vorige week nog een album kunnen scoren.
Ook prettig dat je er met een behoorlijk tempo door heen wandelde.

Robertus
buizen schreef:
Leuk om te lezen Ozric Spacefolk, maar apart van die metalguys die anderen zouden pesten of raar vinden omdat ze andere muziek luisteren.


Ja, dat is iets wat ik totaal niet zoek achter metal-liefhebbers. Ikzelf ben erg eclectisch qua smaak, maar heb mijn metalperiode ook gekend, voornamelijk in de nineties. Luisterde toen heel veel Iron Maiden, Pantera, Sepultura, Moonspell, Paradise Lost en zelfs hier en daar wat black metal.

Maar ook toen ik van smaak veranderde, kon ik nog steeds goed met metal-volk (ja ik noem het zo maar even) omgaan. Je krijgt echt geen scheve gezichten als je zegt dat je Pink Floyd goed vindt of wat dan ook. Stond ik op een gegeven moment gewoon met mijn dagelijkse kloffie tussen het geheel in stijl verklede publiek tijdens een concert van Ancient in de Baroeg in Rotterdam in 1998. Geweldig concert en ik voelde me totaal geaccepteerd en niet raar aangekeken of zo...Geweldig volk, echt waar!

tDoE
Mijn ervaring als metalfan is dat in de metal alleen je toewijding voor de muziek telt en verder niets. Veel metalheads cultiveren het outsider-imago van het genre; juist dan zou je je open moeten stellen voor degenen die afwijken van de norm, ook in je eigen kring. Al ga je in fucking driedelig over straat of naar een concert, wat kan mij het schelen.

Metal, geweldige muziek met geweldige fans!

avatar van PUbu
Ozric Spacefolk schreef:
Ik ben allang niet meer onzeker naar waar ik luister.
Als tiener en twintiger had ik meer moeite ermee. Toen was symfo nog niet zo hip en mainstream als toen.


Ik ben kortgeleden naar Symfo Classics geweest, het was geweldig. Goede muzikanten en een geweldige show. Wellicht een leuke tip voor jou.

Misterfool
Robertus schreef:
[Geweldig volk, echt waar!

Een aantal van mijn vrienden zijn metalheads en die zijn verdomd open-minded. Die doen echt niet moeilijk als je bijv: zowel de muziek van Meshuggah als van Blof kan waarderen. Heck, het zijn vaak de top 40-liefhebbers en classicrockliefhebbers(oudere generatie vaak) die moeilijk doen over bepaalde muziek(electronic bijv). Dan doel ik slechts op argumenten als: "geen muziek". Heb me nog nooit aangevallen gevoeld over mijn muzieksmaak; een plagende opmerking moet kunnen.

avatar van Holden
Sommige mensen zijn gewoon erg behouden. Altijd dezelfde vakantiebestemming (ons stekkie voor de caravan). Een vast restaurantje (de kok weet precies wat wij lekker vinden). En ook dezelfde muziek. (Arrow, altijd goed...) Volgens mij maakt het genre weinig uit.

avatar van aERodynamIC
Iemand die dit topic weer eens wil voorzien van een mooie reis?

Misterfool
Ik heb er wel eens aan gedacht om mijn reis met een aantal albums uit te breiden.
Sinds 2012 heb ik een stuk meer muziek leren kennen. Heck, misschien willen andere deelnemers ook een vervolg schrijven. De tijd gaat voort en menigeen heeft hier niet stilgezeten.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:51 uur

geplaatst: vandaag om 07:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.