menu

Muziek / Muziekgames / Super Tip-Topper

zoeken in:
avatar van Masimo
hoi123 schreef:
in een menigte voor een eindeloze (maar echt, eindeloze) jamsessie van wat uitgebluste vijftigers op een lokale kermis in Waddinxveen

avatar van niels94
Ben wel benieuwd geworden nu.

avatar van Arrie
Hahaha ja die recensie heeft mij ook benieuwd gemaakt!

Oftewel: hoe een zwaar negatieve recensie ook goede promotie kan zijn.

bennerd
Zo wordt het een mega-tiptopper. Gewoon luisteren, heren!

avatar van niels94
Robbie Basho - Visions of the Country (1978), getipt door Masimo

Basho is een gitarist rond de kliek van John Fahey; de kliek van de idioot vaardige gitaristen die meeslepende composities neerzetten met één akoestische gitaar. Hij onderscheidt zich door de invloeden van onder meer Oosterse muziek. Op dit album speelt hiernaast ook de muziek van de native americans een rol, vertelt Wikipedia mij.

Basho bespeelt hier op de meeste nummers zijn steel string (op twee nummers heeft de piano een hoofdrol). Vaak laat hij een waterval aan noten op de luisteraar los, maar door zijn aparte, nogal repetitieve speelstijl geeft dat juist een drone-achtig effect. Daardoor klinkt de muziek ondanks de drukte kalmerend en hypnotiserend. De bijzondere sfeer wordt versterkt door de gedragen, bijna over the top vibrato-zang van Basho, die soms nogal plotse wendingen neemt met zijn stem. Hij klinkt plechtig en begeesterd tegelijkertijd.

Ik vind het in elk geval een zeer indrukwekkende plaat. Het is meeslepend en de zang van Basho raakt me, al begrijp ik dat niet iedereen hem zal trekken. Fijne afwisseling ook van hypnotiserend instrumentaal spel en meer traditionele, eenvoudigweg bloedmooie liedjes als Call on the Wind, zodat het geheel behapbaar blijft. Het is al met al heerlijk wegdromen bij deze bijzondere muziek, die het vertrouwde en exotische knap combineert.

4,2*

Beoordelingsschema:

De tipperbeoordeling:

3,90* - 07,8 / 02 / 05 - Masimo
3,65* - 07,3 / 02 / 05 - niels94
3,45* - 06,9 / 02 / 05 - GrafGantz
3,00* - 12,0 / 04 / 03 - jordidj1
2,86* - 08,6 / 03 / 04 - Cervantes
2,83* - 08,5 / 03 / 04 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - hoi123
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Barney Rubble

De gebruikerbeoordeling:

4,40* - 08,8 / 02 / 05 - Barney Rubble
3,60* - 14,4 / 04 / 03 - niels94
2,90* - 11,6 / 04 / 03 - hoi123
2,90* - 05,8 / 02 / 05 - GrafGantz
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
2,50* - 05,0 / 02 / 05 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - jordidj1
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

avatar van Barney Rubble
Fela Ransome Kuti & The Africa '70 - Gentleman (1973)

Fela Kuti was voor mij weer geen geheel onbekende naam. Heb Zombie namelijk wel eens beluisterd, maar meer dan een toevallige ontmoeting- als vreemden op een voetgangerspad- was het niet. Gentleman verdient een aandachtigere introductie. Al was het maar omdat ik ergens wel het voornemen heb om een stuk meer afrobeat te beluisteren.

De eerste indrukken zijn in ieder geval goed. De lekker lome sfeer op het titelnummer leidt al snel naar een heerlijke saxofoonsolo. Deze artiest neemt langzaam de tijd om de dans in te zetten. Pas na tweeënhalve minuut gaat het los. Mijn voet moet gewoonweg meetikken. Wat ik heel sterk vind, is hoe stromend het geluid is door het ijzersterke arrangement waarin de instrumenten naadloos worden omgesmeed tot een uniforme, spannende geluidsgolf. Na een uitvoerige instrumentale reis treffen we zang aan. De gedreven vocalen van Kuti zweren samen met het koor in een swingende conclusie, waarna de toetsen de compositie majestueus begeleiden naar het einde . Ik smacht naar meer.

Op de tweede plaatkant treffen we twee kortere nummers aan. Fefe Naa Efa is weer een swingende stroom met een heerlijke onderkoelde keyboardsectie die me gek genoeg aan hiphop doet denken; zou me niks verbazen als dat dit nummer wel eens is gesampled . Igbe (Na Shit) is opzwepender van karakter. Hooghartig blazerwerk en ratelende drums creëren een broeierige sfeer. Rtimisch zeer sterk. Herinneren jullie nog mijn voet die meetikte bij Gentleman, welnu, die tikt nog steeds. Volgens mij zegt dat genoeg; dit is aanstekelijke muziek!

Ik blijf nog even de positivo van het topic, maar met alweer een schot in de roos- ditmaal van hoi123- is dat ook niet zo moeilijk. Erg fijne plaat die over is voor je er erg in hebt.

4,3/5*


Beoordelingsschema:

De tipperbeoordeling:

4,30* - 04,3 / 01 / 06 - hoi123
3,90* - 07,8 / 02 / 05 - Masimo
3,65* - 07,3 / 02 / 05 - niels94
3,45* - 06,9 / 02 / 05 - GrafGantz
3,00* - 12,0 / 04 / 03 - jordidj1
2,86* - 08,6 / 03 / 04 - Cervantes
2,83* - 08,5 / 03 / 04 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Barney Rubble

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13, 1/ 03 / 04 - Barney Rubble
3,60* - 14,4 / 04 / 03 - niels94
2,90* - 11,6 / 04 / 03 - hoi123
2,90* - 05,8 / 02 / 05 - GrafGantz
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
2,50* - 05,0 / 02 / 05 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - jordidj1
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

avatar van Masimo
Barney Rubble schreef:
Ik blijf nog even de positivo van het topic
Shit. We hangen, Ben.

avatar van jordidj1
Masimo schreef:
(quote)
Shit. We hangen, Ben.


Jij schiet ook mooi op met je recensies

avatar van Masimo
jordidj1 schreef:
Jij schiet ook mooi op met je recensies
Great minds Super Tip-Topper alike.

avatar van GrafGantz
Ook Masimo tipt me iets buiten m'n comfortzone: Sisso - Mateso (2019). Want hoewel het genre hier op MuMe dance/electronic betreft is dit ook weer een stevige kluif voor me, geflipte Nintendo-muziek met tribale drums en stuiterende beats. Druk, drukker, drukst, dit is echt muziek voor zenuwachtige mensen, en als je dat nog niet bent dan word je het wel. Het positieve hieraan is dat ik het met niets kan vergelijken dat ik ooit eerder gehoord heb, al maakt het dat wel erg lastig om er iets zinnigs over te zeggen, behalve dan dat dit niet echt iets is waar ik voor m'n plezier naar luister, hoewel het ook weer niet dramatisch slecht is. Gelukkig kreeg ik van te voren al te horen dat ik de 8 bonustracks buiten beschouwing mocht laten, waardoor er per saldo maar 37 minuten flipperkastbeats over blijft om doorheen te bijten. Nou ja, misschien ben ik wel gewoon te saai en monocultureel voor deze Afrikaanse versie van happy hardcore

Waardering: 2.5*

Beoordelingsschema:

De tipperbeoordeling:

4,30* - 04,3 / 01 / 06 - hoi123
3,65* - 07,3 / 02 / 05 - niels94
3,45* - 06,9 / 02 / 05 - GrafGantz
3,43* - 10,3 / 03 / 04 - Masimo
3,00* - 12,0 / 04 / 03 - jordidj1
2,86* - 08,6 / 03 / 04 - Cervantes
2,83* - 08,5 / 03 / 04 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Barney Rubble

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13,1/ 03 / 04 - Barney Rubble
3,60* - 14,4 / 04 / 03 - niels94
2,90* - 11,6 / 04 / 03 - hoi123
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
2,77* - 08,3 / 03 / 04 - GrafGantz
2,50* - 05,0 / 02 / 05 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - jordidj1

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

bennerd
Ah, klinkt leuk! Dank, Graf.

Graf, niet Masimo.

avatar van Masimo
bennerd schreef:
Ah, klinkt leuk! Dank, Graf. Graf, niet Masimo.
Geen dank! snik

bennerd
Moor Mother - Fetish Bones (2016)

Na twee keer streng geklonken te hebben, lukt het mij hier niet. niels94 tipte me namelijk het debuut van Moor Mother en dat is me wat. De Philadelphiaanse dame opereert in de uitwas van hiphop die zo ver heen is dat het geen hiphop meer is. Dus ik moet herbeginnen. De Philadelphiaanse dame gooit hier stukken spoken word en stukken hiphopperigheid tegen onze tanden aan de hand van heel veel dingen. Noisemuziek, iets industrieel klinkends, af en toe een dikke freejazz-feel, veel elektronische geluidjes en manipulaties. Dingen waar Dalek uit durft tappen, maar dan met het protestgevoel van een poeet.

Wat is dit goed! Er gebeurt zo veel dat het moeilijk te omschrijven is en ondanks de flauwe probeersels hierboven valt dit niet in een hokje te steken. Creation Myth is de vertellende intro met irritant geratel om ons warm (of koud) te maken voor een plaat met enerzijds sluimeringen (KGBK, DIY Time Machine) en een aantal heerlijke uitbarstingen (Parallel Nightmares, Deadbeat Protest, Tell Me About It, Nois Bois). Wat er in Valley of Dry Bones gebeurt besef ik nog steeds niet. Zo gaan die dingen.

Dikke aanrader voor liefhebbers van moderne fuckupmuziek. Als ik er een hoogtepuntje uit moet kiezen, zou het Deadbeat Protest zijn, met afstand het hardste nummer van de plaat. Daar gaat het echt helemaal in los. Maar hoogtepunten noemen is eigenlijk verloren zaak, want dit is ondanks dat geen twee nummers hetzelfde klinken een bijzonder consistente plaat.

Je kan hierop proberen dansen, maar ik sta niet in voor het resultaat. Hoe verkoop je dit? Moor Mother, want Death Grips is voor watjes?

Waardering: 4*

Beoordelingsschema:

De tipperbeoordeling:

4,30* - 04,3 / 01 / 06 - hoi123
3,76* - 11,3 / 03 / 04 - niels94
3,45* - 06,9 / 02 / 05 - GrafGantz
3,43* - 10,3 / 03 / 04 - Masimo
3,00* - 12,0 / 04 / 03 - jordidj1
2,86* - 08,6 / 03 / 04 - Cervantes
2,83* - 08,5 / 03 / 04 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Barney Rubble

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13,1/ 03 / 04 - Barney Rubble
3,60* - 14,4 / 04 / 03 - niels94
3,00* - 09,0 / 03 / 04 - bennerd
2,90* - 11,6 / 04 / 03 - hoi123
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
2,77* - 08,3 / 03 / 04 - GrafGantz
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - jordidj1

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

bennerd
Nu hoop ik overigens dat ik de statistieken niet om zeep geholpen heb met mijn wisonkunde.

avatar van niels94
Tof dat hij bevalt. En prima beschrijving. Live is ze trouwens idioot intens. Ze heeft ook wat samenwerkingsprojectjes gedaan die zeer de moeite waard zijn.

bennerd
Goed, dan ga ik daar ook achter moeten. Ze is ook gefeatured op het meest recente album van Reef the Lost Cauze. Ook van Philly, maar vind het wel heerlijk om zo'n samenwerking tussen een straatrapper en een experimenteel muzikant te zien.

bennerd
Dadub - You Are Eternity (2013)

Deze heb ik de afgelopen tijd afwisselend met Moor Mother beluisterd, waardoor er nu constant een fijne sfeer ten huize Bennerd hangt. Dadub werd me getipt door GrafGantz. Het betreft hier twee Italiaanse electronicamensen die al redelijk wat belang hebben, maar gezien ik maar weinig bekend ben met het wereldje was het een eerste kennismaking. Het is voor mij ook bijzonder moeilijk om te omschrijven, maar ik weet wel dit: het is, in de meest positieve zin van het woord, een heel onthutsende en vette ervaring. Als ik zelf ga beginnen rommelen met de gebrekkige referenties die ik heb, moest ik vaak denken aan de eerste van Burial of aan de Fabriclive van Pinch. Een mens werkt met wat hij heeft.

Volgens de experts maakt Dadub op You Are Eternity dub techno, geproduceerd door de twee heren die alle albums van het label Stroboscopic Artefacts masteren. ResidentAdvisor omschreef het hier als:
You Are Eternity is like a long and endless tunnel: for all its twists and turns, you're always in the same sensory deprivation chamber.

En daar gaan we niet aan twijfelen.

Naar mijn gevoel is dit dub techno voor de nerds van het genre. Iets waar je als casual liefhebber niet vanzelf bij geraakt. Ik snap er dan ook geen hol van en de eerste draaibeurten stemden me dan ook niet al te gelukkig. Tot het bekende kwartje viel. Ik was nog steeds niet gelukkig gestemd, maar dat is het doel. Het verplettert je niet, maar de muziek bekruipt je tot het ineens in je nek hangt, om dan je nekvel te pakken en je niet meer los te laten. De algemene sfeer lijkt neerslachtig, donker en zwaar, maar na een tijd voelt het vooral broeierig aan. Af en toe een sprankeltje hoop en warmte, maar toch steeds overweldigend en onthutsend. De eerste twee tracks tonen dat eigenlijk al aan. Truth is het nummer waarbij de Burial-referentie omhoogkwam bij mij, als opvolger van een sluimerende intro. De track met Edit Select helt dan weer meer over naar techno, terwijl Death en Transfer samenhangen om het donkerste en moeilijkste punt van de plaat te vormen. Daarna gaat de rest van de plaat weer een stuk subtieler en in mijn ogen nog intrigerender, met Arrival en Experience als favorieten.

Na al die luisterrondjes heb ik het gevoel dat ik dit nog lang niet uitgedokter of begrepen heb, maar ik geniet er wel intens van. Heb me hierop ingeschreven om mijn grenzen te verleggen. Heerlijke platen als deze blijven me daarin stimuleren. Op die manier word ik langzaam ook een positivo in dit topic.

Waardering: 4*

Beoordelingsschema:

De tipperbeoordeling:

4,30* - 04,3 / 01 / 06 - hoi123
3,76* - 11,3 / 03 / 04 - niels94
3,63* - 10,9 / 03 / 04 - GrafGantz
3,43* - 10,3 / 03 / 04 - Masimo
3,00* - 12,0 / 04 / 03 - jordidj1
2,86* - 08,6 / 03 / 04 - Cervantes
2,83* - 08,5 / 03 / 04 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Barney Rubble

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13,1/ 03 / 04 - Barney Rubble
3,60* - 14,4 / 04 / 03 - niels94
3,25* - 13,0 / 04 / 03 - bennerd
2,90* - 11,6 / 04 / 03 - hoi123
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
2,77* - 08,3 / 03 / 04 - GrafGantz
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - jordidj1

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

avatar van hoi123
Opgezwolle - Spuugdingen op de Mic, tip van jordidj1, krijgt een 3,9*.

Ondanks dat ik al een tijdje m'n best doe om mezelf uit mijn leekstatus wat betreft Nederlandse hiphop te halen, heb ik Opgezwolle altijd een beetje links laten liggen. De reden die ik er achteraf voor aan zou wijzen is denk ik dat ik ze altijd een beetje afdeed als zo'n hiphopgroep die flowt om het flowen, zonder echt wat over te willen brengen met hun muziek. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ook na een twintigtal luisterbeurten deze impressie niet helemaal verdwenen is: laten we eerlijk zijn, nadat Rico op Ritmen verkondigt dat hij "meer flowt dan smeerkaas" komt er op dat nummer tekstueel niet veel meer voor dan de zelfophemeling die binnen dit hoekje hiphop wel een beetje een trope is. Maar godverdomme, wat doen ze het goed.

De twee mc's van Opgezwolle hebben een duidelijk talent voor het vrij lomp neerleggen van hun lines op een manier die je heerlijk mee laat gaan in de testosterontrip van hun muziek, en daarbuiten nog een taalgevoel waar je u tegen zegt. Dit wordt vooral duidelijk op het absolute summum van het album, namelijk Opgezwolle de Volle. Hier gaat Rico zo ongelooflijk hard dat je er een beetje ontroerd van wordt: verse na verse ratelt hij de meest agressief virtuoze lines af die het woord opzwepend een compleet nieuwe betekenis geven. "Het is adrenaline wat we aan willen bieden", zo claimt Sticks op Als Die Mic Aanstaat, en dat is ook precies wat hij in hetzelfde verse doet met zijn lage flow doorspekt van binnenrijm en slimme ritmische vondsten.

Bij zulke twee mc's moet je natuurlijk een kundige dj neerzetten, en Delic vervult die rol meestal met verve. Passend bij de verses zet hij een klassiek "cool" geluid neer, en op momenten dat hij van luiheid beschuldigd zou kunnen worden gooit hij er een drum 'n bass-achtige break doorheen, zoals op Ritmen, of eist hij de aandacht even op met een instrumentale outro, zoals op Zwolle. Alleen de muzikale keuze om ene Karlijn wat refreintjes te laten zingen op XI blijkt een beetje een flater: door de nogal B-merk Voice of Holland-achtige zangbegeleiding wordt de sentimentele lading van het nummer van ontroerend naar kitsch geduwd. De andere gastartiesten zijn gelukkig wel fantastische keuzes. Op Als Die Mic Aan Staat laat Typhoon hier 6 jaar voor zijn debuutalbum even horen waarom hij later Nederlands bekendste rappers zou worden, maar vooral zijn broer Blaxtar steelt compleet de show op Voor Die Peeps met zijn zwart-zaad-verse, samen met de eerdergenoemde verses van Rico misschien wel de beste van het album.

Nogmaals, normaal gesproken ben ik zo'n vervelende pretentieuze lul die óf iets van een boodschap, óf iets van emotie nodig heeft om iets tot mijn favoriete hiphop te kunnen rekenen. Opgezwolle is alleen goed genoeg in het overbrengen van de coole vibe die ze willen uitstralen dat al die verwachtingen compleet verdwijnen. Als je hiphop zo moet doen, doe het dan als Opgezwolle.

Beoordelingsschema:

De tipperbeoordeling:

4,30* - 04,3 / 01 / 06 - hoi123
3,76* - 11,3 / 03 / 04 - niels94
3,63* - 10,9 / 03 / 04 - GrafGantz
3,43* - 10,3 / 03 / 04 - Masimo
3,18* - 15,9 / 05 / 02 - jordidj1
2,86* - 08,6 / 03 / 04 - Cervantes
2,83* - 08,5 / 03 / 04 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Barney Rubble

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13,1/ 03 / 04 - Barney Rubble
3,60* - 14,4 / 04 / 03 - niels94
3,25* - 13,0 / 04 / 03 - bennerd
3,10* - 15,5 / 05 / 02 - hoi123
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
2,77* - 08,3 / 03 / 04 - GrafGantz
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - jordidj1

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

avatar van niels94
Glenn Branca - The Ascension (1981), getipt door hoi123

Nog nooit van gehoord, maar het blijkt te gaan om uitgesponnen gitaarmuziek, waarbij (voor zover ik het opving) slechts elektrische gitaren, basgitaar en drums aan bod komen. Het resultaat klinkt een beetje alsof Sonic Youth uitgebreide, instrumentale gitaartrips is gaan maken. Hier gaat het niet om pakkende melodieën, maar om dreiging en continue spanning.

Daarbij springt het fantastische, 13-minuten durende slotnummer The Ascension eruit. Het begint allemaal relatief lieflijk, met sfeervolle guitarscapes, maar met het voorbijgaan van de minuten beginnen die steeds dreigender te klinken. Als de drums na een tijdje invallen en het gitaargeluid alleen maar venijniger (en harder) wordt, staat de spanning echt op standje maximaal, en dat het blijft zo tot het einde. Topnummer. Ik moet vooral bij dit nummer trouwens ook een beetje aan postrock denken, al was dat begin jaren tachtig nog helemaal geen ding. (EDIT: Ik zie nu dat Jazper precies hetzelfde zegt op de albumpagina..)

Zo sterk als dit nummer is de rest van de plaat niet, maar ook de andere tracks zijn zeer de moeite waard. Zo heeft het 12-minuten durende The Spectacular Commodity, waarop veel meer sprake is van iets dat op riffs of melodieën lijkt, een mooie afwisseling van chaos en relatief beheerste stukken. Ook noemenswaardig is het puntige Structure, een intermezzo van drie minuten met ijzig gitaarwerk en hoekige riffs, dat me stevig doet denken aan Big Black.

Knap in elk geval hoe je met relatief weinig middelen bij de les wordt gehouden als luisteraar.

3,7*

Beoordelingsschema:

De tipperbeoordeling:

4,00* - 08,0 / 02 / 05 - hoi123
3,76* - 11,3 / 03 / 04 - niels94
3,63* - 10,9 / 03 / 04 - GrafGantz
3,43* - 10,3 / 03 / 04 - Masimo
3,18* - 15,9 / 05 / 02 - jordidj1
2,86* - 08,6 / 03 / 04 - Cervantes
2,83* - 08,5 / 03 / 04 - bennerd
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Barney Rubble

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13,1/ 03 / 04 - Barney Rubble
3,62* - 18,1 / 05 / 02 - niels94
3,25* - 13,0 / 04 / 03 - bennerd
3,10* - 15,5 / 05 / 02 - hoi123
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
2,77* - 08,3 / 03 / 04 - GrafGantz
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - jordidj1

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

avatar van aerobag
ik weet dat ik niet mee doe aan dit topic, maar ik lees wel met een scheef oog mee. Voordegene die van Glenn Branca kunnen genieten nog een gratis tip: vorige maand is The Third Ascension uitgekomen, het eerste (live) album uitgebracht na zijn dood (De beste man is vorig jaar overleden aan keelkanker). Wat mij betreft zijn beste werk na The Ascension!

avatar van jordidj1
Deze week wordt hoogstwaarschijnlijk zeer druk en de weken daarna ook, dus ik knal alles er maar alvast eruit. Zo hoeven jullie geen huilie huilie te doen als ik de deadline niet haal.

Cannibal Ox - The Cold Vein (2001) [niels94] krijgt een 4,5*.

Als fervent liefhebber van het genre, is deze mastodont mij zeker niet onbekend. Althans, van naam dan. Ondanks de lofuitingen op de albumpagina en voormalige top 250-notering (ja, echt, daar stond 'ie in), begon ik zoals gewoonlijk met de bekendste tracks van de plaat te beluisteren: dat boeide mij echter nihil. Geen klik, nada, weg d'r mit.

Maar waarom maak ik graag uitstapjes naar andere genres en negeer ik dit meesterwerk (lees: beste hip-hopalbum aller tijden) volledig? Dat was een vraag die rondspookte in Niels zijn hoofd. Gelukkig voor hem ben eindelijk vriendjes geworden met The Cold Vein. Als zeer ontoegankelijk ervoer ik het, een kille en kale productie met saaie raps.

In het het kader van de aanhouder wint, kwam de plaat steeds meer tot "leven". De beats bloeiden volledig op en gaven hun schoonheid weer en de MC's leggen daar een zeer intellectueel pakketje woorden op. Deze klassieker wordt bij ook steeds verslavender en elke luisterbeurt ontdek ik weer iets nieuws. Dikke vierenhalve ster.

Dank je Niels.

Cocteau Twins - Garlands (1982) [GrafGantz] krijgt een 4*

Ook Graf tipte mij iets in het verlengde van mijn muzieksmaak en speelde dus enigszins op safe (zodat ik waarschijnlijk bij zijn mainstreamklupje kan aansluiten). Helemaal niet erg, plus het feit dat deze kruising tussen The Cure en Joy Division met een enge chick als zangeres erg interessant leek.

Wat het ook zeker is. Ook hier komt het woord verslavend weer bovendrijven, een ijzingwekkend sfeertje wordt gecreëerd en de kille doch catchy instrumentatie stuwt dit lekker door. Bij de eerste keer verloor ik mezelf nog een beetje in de dromerige sound, daarna verloor ik me er vol-le-dig in. Toch ontbreekt het aan echte toppers op de plaat, waardoor meer de kracht van het geheel aandraagt bij de hoge score.

Devourment - Molesting the Decapitated (1999) [bennerd] krijgt een 3,9*

Waar in mijn eigen topic Ben mij nog een vrij braaf plaatje tipte, is het hier alle remmen los. Devourment, meesters in het slam death metalgenre, is niet voor iedereen (lees: bijna niemand) weggelegd.

Het is ongeveer 30 minuten fietsen naar m'n werk, als het kutweer is ongeveer 35 minuten. Perfect dus voor dit album, ondanks de hevige regenval zat ik met 'n grote grijns op mijn gezicht te luisteren. Het is net alsof ik op een boerderij ben beland tijdens een storm, waar lijken aan mensetende varkens worden gevoerd. Net ook ff een live-clipje gezien, die zanger ziet er uit als een normale dude, maar wanneer hij zijn grunts inzet is het net een cola-slurpend monster.

Voor nieuwkomers in het genre absoluut af te raden, maar ik had er weinig moeite mee. Heel ziek, bruut en nog nooit gedurfd na te doen. En terecht. Blijvertje dit.

Isaac Hayes - Hot Buttered Soul (1969) [hoi123] krijgt een 3,8*

Sinds kort staat South Park op Netflix, waar ik met stomme verbazing erachter kwam dat Isaac Hayes de man is die de stem van Chef doet. Geen wonder dat Chocolate Salty Balls zo'n wereldberoemd nummer is geworden! Dat was echter vorige week, daarvoor had ik allang al dit album beluisterd. Toen was het al erg lekker en zit ik hier mezelf voor de kop te slaan: waarom wist je niet dat dit Chef is én hoezo ontdek je deze sixties-klassieker nu pas?

Vanaf seconde één is het de voetjes van de vloer en constant losgaan. De nummers zijn erg goed opgebouwd en Hayes' stem is een en al seks, jammer dat het tempo er ruim acht minuten uit ligt tijdens By the Time I get to Phoenix, wat toch een smetje is op het geheel. Desondanks: feest!

Moor Mother - Fetish Bones (2016) [Masimo] krijgt een 2,5*

Net als bennerd mocht ik deze plaat recenseren, het leek wel een vooropgezet plan van Masimo en niels94. Ben was erg tevreden, ik lijk het kind van de rekening te worden. Waar Finse metal een terugkomend thema is in mijn tips, is pretentieuze elektronica dat bij mijn tippers.

Hier worden vele genres in een blender gegooid, waar een soundscape gecreëerd met een maniakale zangeres als gestoorde leider. Het grijpt je direct, maar wat waarschijnlijk een halfuur durende muzikale belevenis moest worden, voelt het hier eerder als een halfuur in een isoleercel. Samen met Ben dan, maar die haalt er blijkbaar veel meer plezier uit dan ik.

Oneohtrix Point Never - Replica (2011) [Barney Rubble] krijgt een 2,5*

Waar Barney mijn gemiddelde beoordeling omhoog houdt, kan ik 'm geen faveur doen wat betreft zijn tip. Eén van de lastigste platen die ik moest beluisteren en het was strijden. Vaak was ik er na drie nummertjes er al klaar mee.

De opening is zeer fijn, dat wel. Het grijpt je direct bij de lurven en betrekt je in een winterlandschap, waar je ontwaakt uit een lange slaap. Helaas blijft het bij de dromerige soundscapes, meestal kan ik de focus behouden, maar hier pakt het mij niet en blijf ik niet bij de les. Daardoor is veertig minuten wel erg lang, ik mis wat vocalen of interessante beatswitches.

Reflection Eternal - Train of Thought (2000) [Cervantes] krijgt een 3,7*

Tijd om weer een warm dekentje over mij heen te goeien. Een tip van de mysterieuze Cervantes is eentje precies binnen mijn straatje, waar ik echter nog nooit van gehoord had. Frappant, want Talib Kweli is mij totaal niet onbekend. Ondanks dat ik het niet kende, ervaar ik een erg nostalgische sfeer tijdens het luisteren. Dat zal wel komen door de productie van Hi-Tek, die zeer warm en uitnodigend zijn. Kweli rapt hier erg fijn overheen en de gastartiesten zijn allemaal meerwaardig (vooral Xzibit komt hard!).

Toch vliegen de 65 minuten niet zo snel voorbij en ondervind ik na een tijdje dat ik mij ga vervelen. Ik zal het nu nog niet begrijpen ofzo, ik vrees dat het een groeiertje is.

De tipperbeoordeling:

3,95* - 15,8 / 04 / 03 - niels94
3,93* - 11,8 / 03 / 04 - hoi123
3,72* - 14,9 / 04 / 03 - GrafGantz
3,2* - 12,8 / 04 / 03 - Masimo
3,18* - 15,9 / 05 / 02 - jordidj1
3,15* - 12,6 / 04 / 03 - bennerd
3,08* - 12,3 / 04 / 03 - Cervantes
2,5* - 2,5 / 01 / 06 - Barney Rubble

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13,1/ 03 / 04 - Barney Rubble
3,62* - 18,1 / 05 / 02 - niels94
3,25* - 13,0 / 04 / 03 - bennerd
3,10* - 15,5 / 05 / 02 - hoi123
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
2,77* - 08,3 / 03 / 04 - GrafGantz
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo
3,01* - 21,7 / 07 / 00 - jordidj1

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

avatar van jordidj1
Jullie zijn ook sloom

avatar van niels94
Ik stel me toch een partij nuttige vragen, zeg.

Volledig terechte score natuurlijk Ik ontdek na vele jaren luisteren nog altijd nieuwe dingen in dat album van Cannibal Ox, en dan veelal in de teksten. Grandioze hiphopplaat. Veel plezier nog ermee.

avatar van GrafGantz
Barney Rubble tipte me Jenny Hval - Blood Bitch (2016). Een veilige keus, aangezien ik de 2 voorgangers van dit album met respectievelijk 4,5* en 4* beoordeeld heb.

Naar het schijnt is dit een album over zowel vampierenbloed als menstruatiebloed, dus logisch dat ik dan degene ben die deze tip krijg, ik ben tenslotte een bloedmooie jongeman. Aangezien ik al bekend ben met ander werk van Jenny dacht ik al zo ongeveer te weten wat me te wachten stond, en dat bleek ook wel te kloppen. Een beetje een album van uitersten, bij vlagen erg toegankelijk en mooi en poppy, op hoogtepunt 'The Great Undressing' zelfs met beats en synths, en, vooral op het tweede deel van het album, een beetje het tegenovergestelde, met invloeden uit avantgarde, goth-folk en drones, bijvoorbeeld op horrortrack 'The Plage'. Gelukkig kan ik met beide kanten prima uit de voeten, al heb ik niet echt een klik met de tekstuele kant van het album, wellicht omdat ik zelf niet op regelmatige basis bloed. Vanwege de wat complexe thematiek heb ik diverse recensies van dit album geraadpleegd, waarbij het me opviel dat de meest positieve (van Pitchfork) als enige door een vrouw is geschreven. Blijft voor mij als man dus vooral een fascinerende muzikale trip over, dat voorlopig al z'n geheimen nog lang niet prijs heeft gegeven.

Waardering: 3,8*

De tipperbeoordeling:

3,95* - 15,8 / 04 / 03 - niels94
3,93* - 11,8 / 03 / 04 - hoi123
3,72* - 14,9 / 04 / 03 - GrafGantz
3,20* - 12,8 / 04 / 03 - Masimo
3,18* - 15,9 / 05 / 02 - jordidj1
3,15* - 12,6 / 04 / 03 - bennerd
3,15* - 06,3 / 01 / 06 - Barney Rubble
3,08* - 12,3 / 04 / 03 - Cervantes

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13,1 / 03 / 04 - Barney Rubble
3,62* - 18,1 / 05 / 02 - niels94
3,25* - 13,0 / 04 / 03 - bennerd
3,10* - 15,5 / 05 / 02 - hoi123
3,03* - 12,1 / 04 / 03 - GrafGantz
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo
3,01* - 21,7 / 07 / 00 - jordidj1

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

bennerd
hoi123 tipte me SOPHIE - Oil of Every Pearl’s Un-Insides (2018) om vervolgens een verzengende, maar heerlijke review te schrijven van mijn tip. Dan zit het me blijkbaar automatisch in de vingers om net zeer positief te doen over zijn aanbeveling, zodat het zeker niet lijkt op een afrekening. Daarvoor wordt nog een afgehakt paardenhoofd geregeld. Hij eindigde zijn beoordeling (lees: veroordeling) met de volgende zin:
en ik verwacht ook geen hoog cijfer voor SOPHIE dus dan staan we quitte
En daar heeft hij deels gelijk in.

Quitte kunnen we niet staan, want zo ellendig vond ik dit niet. Maar SOPHIE doet wel heel erg haar best om het me moeilijk te maken. Het bevat in theorie alles waar ik geen weg mee kan: een popplaat die niet gaat voor catchiness, maar gaat voor futuristische geluiden. Ik ben per definitie niet voor futuristische ongein. Ik ben een oude ziel. Of een nerd die geen nieuwe geluidjes aankan. Da's te moeilijk, weet je.

Is het trouwens wel een popplaat? Valt het niet meer onder de brede waaier aan electronicamuziek? De Schotse artieste doet uitgebreid aan sfeerschepping die heel ambient-ig aandoet, al dan niet aangevuld met weggeproducete vocalen. Ongeveer de helft van de plaat draait erom om ons mee te slepen naar haar eigen universum waar het niet helemaal feestachtig aanvoelt. Ze spaart kost noch moeite om niet catchy te klinken. Helaas laat het mij warm noch koud. Twee keer 'noch' op korte tijd. Oude ziel, he.

Het wordt een stuk leuker als het tempo er wat meer inslaat en plaat inzet op luider spektakel. Al kietelt het mijn andere frustratie met de plaat. SOPHIE verslikt zich voor mij namelijk in het moeilijk doen en vergeet daarbij iets te maken wat gewoon leuk klinkt. Het werkt enerverend. De harde inslag in Ponyboy is wel leuk, maar de zang kan het niet waarmaken. Faceshopping gaat wel iets beter, maar weet ook niet te blijven hangen.

Extra frustrerend wordt het dan als ze de plaat afsluit met twee monsterlijk goede nummers waarop de gehele formule wél klopt. Immaterial is een popbanger die mijn hoofd doet gaan als een bobblehead. Fantastische koortjes die een lekkere dance-beat voorgaan, afgewerkt door een schitterende zangprestatie. Zo'n radionummertje die de plaat verlicht en ook de score voor mij omhoogtrekt. Net zo veel als het eerste deel van de afsluitende kolos die Whole New World is. Met een verrassende finesse weet ze de heerlijk industrieel getinte beat meester te maken. Afwisselend spacey en knetterend. Vuurwerk. Om die reden kan ik Oil of Every Pearl's Un-Insides niet doen flessen, hoe aanlokkelijk de eerste 80 procent van de plaat het ook maakt. Algemeen gezien is het een plaat die zo bijzonder goed kon zijn, maar het over het grootste gedeelte niet waar maakt.

Waardering: 2.5*

De tipperbeoordeling:

3,95* - 15,8 / 04 / 03 - niels94
3,72* - 14,9 / 04 / 03 - GrafGantz
3,57* - 14,3 / 04 / 03 - hoi123
3,20* - 12,8 / 04 / 03 - Masimo
3,18* - 15,9 / 05 / 02 - jordidj1
3,15* - 12,6 / 04 / 03 - bennerd
3,15* - 06,3 / 01 / 06 - Barney Rubble
3,08* - 12,3 / 04 / 03 - Cervantes

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13,1 / 03 / 04 - Barney Rubble
3,62* - 18,1 / 05 / 02 - niels94
3,10* - 15,5 / 05 / 02 - bennerd
3,10* - 15,5 / 05 / 02 - hoi123
3,03* - 12,1 / 04 / 03 - GrafGantz
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo
3,01* - 21,7 / 07 / 00 - jordidj1

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

avatar van hoi123
Als je Immaterial een banger vindt zijn we al vriendjes. Leuk dat je hem hebt geprobeerd en goede recensie! Ik stuur m’n adres nog wel even in dm voor het paardenhoofd.

bennerd
hoi123 schreef:
Als je Immaterial een banger vindt zijn we al vriendjes. Leuk dat je hem hebt geprobeerd en goede recensie! Ik stuur m’n adres nog wel even in dm voor het paardenhoofd.

Ja, graag. De buren gaan raar opkijken als Bol.com het eerst bij mij thuis levert.

avatar van Arrie
Ik zag dat ik nog niet gestemd had dus heb het meteen even gecompenseerd met 5*. Maar SOPHIE die niet gaat voor catchiness? Lang niet altijd nee maar voor mijn gevoel is 'catchy pop' toch een duidelijk onderdeel van haar stijl.

bennerd
Waar? Behalve de twee laatste tracks heb ik het gevoel dat er veel gebeurd, maar het altijd te moeilijk of te speciaal gemaakt wordt. Dan vind ik er helaas weinig catchy aan.

avatar van GrafGantz
Cervantes tipte me Sol Seppy - The Bells of 1 2 (2006)

Ik had nog nooit van de beste dame gehoord, maar blijkbaar heeft ze meegespeeld op 2 albums van Sparklehorse, en maakte deel uit van de liveband. En ik hoor inderdaad wel wat overeenkomsten, al klinkt Sol wel wat zoeter en schattiger (en ze leeft volgens mij nog, ook een belangrijk verschil). Een ijl, dromerig en weemoedig album dat me bij vlagen doet denken aan mijn favoriete album van Charlotte Gainsbourg, 5:55 met soms ook een snufje múm (bijvoorbeeld op 'Human') en vreemd genoeg hoor ik er op andere momenten Elliott Smith in terug ('Come Running'), al ligt dat wellicht vooral aan haar manier van zingen. Een sfeervol album dat prettig wegluistert, maar soms wel wat eenvormig klinkt waardoor het ondanks de 48 minuten toch wat lang aanvoelt aangezien zowel zang als instrumentatie vrijwel non-stop beheerst en onderkoeld is. Haal er 10 minuten van af (tracks 7 en 8 bijvoorbeeld) en je houdt een interessanter album over wat mij betreft. Wel fijn dat ze het mooiste nummer voor het laatst heeft bewaard.

Waardering: 3,6*

De tipperbeoordeling:

3,95* - 15,8 / 04 / 03 - niels94
3,93* - 11,8 / 03 / 04 - hoi123
3,72* - 14,9 / 04 / 03 - GrafGantz
3,20* - 12,8 / 04 / 03 - Masimo
3,18* - 15,9 / 05 / 02 - Cervantes
3,18* - 15,9 / 05 / 02 - jordidj1
3,15* - 12,6 / 04 / 03 - bennerd
3,15* - 06,3 / 01 / 06 - Barney Rubble

De gebruikerbeoordeling:

4,37* - 13,1 / 03 / 04 - Barney Rubble
3,62* - 18,1 / 05 / 02 - niels94
3,25* - 13,0 / 04 / 03 - bennerd
3,14* - 15,7 / 05 / 02 - GrafGantz
3,10* - 15,5 / 05 / 02 - hoi123
2,80* - 05,6 / 02 / 05 - Cervantes
0,00* - 00,0 / 00 / 07 - Masimo
3,01* - 21,7 / 07 / 00 - jordidj1

Deadline 1/11/2019 (neem dit mee in post)

Gast
geplaatst: vandaag om 10:36 uur

geplaatst: vandaag om 10:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.