Muziek / Nieuws / R.I.P.
zoeken in:
0
geplaatst: 26 oktober 2018, 23:41 uur
Wah Wah Watson, Motown Guitarist, Dead at 67 – Rolling Stone - rollingstone.com
RIP Wah Wah Watson en natuurlijk ook Tony Joe White
RIP Wah Wah Watson en natuurlijk ook Tony Joe White
2
geplaatst: 27 oktober 2018, 09:59 uur
Damn, de legendarische Funk Brother is niet meer...
Zijn naam is niet bij iedereen bekend, maar deze man heeft muzikaal wel heel veel op zijn geweten. Op talloze Motown- en andere funk-albums staat zijn naam bij de 'credits'. Hij bepaalde voor een belangrijk deel die kenmerkende wah-wah-gitaarsound in veel funk- en soulnummers uit de jaren zeventig, tachtig en zelfs negentig. Een gitaargeluid waar ik persoonlijk nog steeds geen genoeg van kan krijgen.
Het artikel in Rolling Stone vat zijn verdiensten mooi samen. Ik ben zo vrij er een paar regels van te parafraseren: Hij werd in 1968 lid van de Funk Brothers en speelde op talloze sessies, vooral veel Norman Whitfield-producties, waaronder een van de meest iconische singles van The Temptations: Papa Was a Rolling Stone. Dan volgt een regel die in een Nederlandse vertaling ongetwijfeld aan schoonheid en puntigheid verliest: "The song incorporates long, flickering funk riffs, bluesy excursions and pointillistic solos. The shimmery, lingering guitar part after the line “it was the third of September” is a perfect demonstration of the wah wah pedal effect." Mooier kan ik het niet omschrijven. Liefhebbers van dit geluid moeten sowieso het hele artikel even lezen.
Nog een paar van de vele 'classics' waar hij zijn stempel op drukte: Marvin Gaye’s albums Let’s Get It On en I Want You, Car wash van Rose Royce, maar ook Gloria Gaynors disco-klassieker I Will Survive, en de soloplaat die van Michael Jackson een ster maakte: Off the Wall. Een lijst om jaloers op te worden....of om gewoon nog eens op te zetten en van te genieten, als eerbetoon aan...
Melvin 'Wah Wah Watson' Ragin.
Rest In Peace, Funk Brother.
Zijn naam is niet bij iedereen bekend, maar deze man heeft muzikaal wel heel veel op zijn geweten. Op talloze Motown- en andere funk-albums staat zijn naam bij de 'credits'. Hij bepaalde voor een belangrijk deel die kenmerkende wah-wah-gitaarsound in veel funk- en soulnummers uit de jaren zeventig, tachtig en zelfs negentig. Een gitaargeluid waar ik persoonlijk nog steeds geen genoeg van kan krijgen.
Het artikel in Rolling Stone vat zijn verdiensten mooi samen. Ik ben zo vrij er een paar regels van te parafraseren: Hij werd in 1968 lid van de Funk Brothers en speelde op talloze sessies, vooral veel Norman Whitfield-producties, waaronder een van de meest iconische singles van The Temptations: Papa Was a Rolling Stone. Dan volgt een regel die in een Nederlandse vertaling ongetwijfeld aan schoonheid en puntigheid verliest: "The song incorporates long, flickering funk riffs, bluesy excursions and pointillistic solos. The shimmery, lingering guitar part after the line “it was the third of September” is a perfect demonstration of the wah wah pedal effect." Mooier kan ik het niet omschrijven. Liefhebbers van dit geluid moeten sowieso het hele artikel even lezen.
Nog een paar van de vele 'classics' waar hij zijn stempel op drukte: Marvin Gaye’s albums Let’s Get It On en I Want You, Car wash van Rose Royce, maar ook Gloria Gaynors disco-klassieker I Will Survive, en de soloplaat die van Michael Jackson een ster maakte: Off the Wall. Een lijst om jaloers op te worden....of om gewoon nog eens op te zetten en van te genieten, als eerbetoon aan...
Melvin 'Wah Wah Watson' Ragin.
Rest In Peace, Funk Brother.
0
geplaatst: 27 oktober 2018, 10:22 uur
Terzijde: ik zie trouwens in een link op de site van Rolling Stone dat Eddie Willis, een andere gitarist van de Funk Brothers, Melvin Ragin is voorgegaan: hij overleed in augustus van dit jaar op 82-jarige leeftijd.
Willis was de eerste gitarist van de Funk Brothers. Hij speelde in de jaren zestig met de huisband van Motown mee op eerdere classics uit die periode, zoals Please Mr. Postman, You keep me hangin' on en My cherie amour. Ook geen onbelangrijke bijdrage aan de soul- en funkmuziek. Ik zag dat hij in dit topic nog niet eerder genoemd was, dus ook voor hem maar een wat verlaat...
R.I.P. Eddie Willis.
Ik vermoed dat er daarboven momenteel een hemelse funk-party aan de gang is...
Willis was de eerste gitarist van de Funk Brothers. Hij speelde in de jaren zestig met de huisband van Motown mee op eerdere classics uit die periode, zoals Please Mr. Postman, You keep me hangin' on en My cherie amour. Ook geen onbelangrijke bijdrage aan de soul- en funkmuziek. Ik zag dat hij in dit topic nog niet eerder genoemd was, dus ook voor hem maar een wat verlaat...
R.I.P. Eddie Willis.
Ik vermoed dat er daarboven momenteel een hemelse funk-party aan de gang is...
0
geplaatst: 28 oktober 2018, 23:38 uur
Dit topic zit steevast in mijn updates, maar met nieuws kom ik nooit. Deze keer wel.
Alhoewel, 'nieuws', ik begrijp dat Rachid Taha op 11 September plotseling is overleden, nog geen 60. Net zo Frans als Algerijns, frontman in de jaren 80 van de enige echte Raï-punkband Carte de Sejour, als solo-artiest in Frankrijk behoorlijk succesvol. Hier in Nederland volstrekt onbekend, maar als een overlijden een reden zou moeten zijn check dan Ramsa of Diwan 1 en 2 eens. Beter te laat dan nooit.
Alhoewel, 'nieuws', ik begrijp dat Rachid Taha op 11 September plotseling is overleden, nog geen 60. Net zo Frans als Algerijns, frontman in de jaren 80 van de enige echte Raï-punkband Carte de Sejour, als solo-artiest in Frankrijk behoorlijk succesvol. Hier in Nederland volstrekt onbekend, maar als een overlijden een reden zou moeten zijn check dan Ramsa of Diwan 1 en 2 eens. Beter te laat dan nooit.
0
geplaatst: 29 oktober 2018, 08:09 uur
Damn, Rachid
Barra Barra vind ik nog steeds een toptrack.
Toch dan alsnog maar eens in zijn oeuvre gaan duiken. Slechte aanleiding daarvoor, maar goed.
Barra Barra vind ik nog steeds een toptrack.
Toch dan alsnog maar eens in zijn oeuvre gaan duiken. Slechte aanleiding daarvoor, maar goed.
0
geplaatst: 29 oktober 2018, 16:26 uur
http://so.genius.com/wjxc2k5
Op 34-jarige leeftijd is de Amerikaanse rapper Young Greatness overleden. Hij schijnt neergeschoten te zijn. Ik kende hem zelf alleen van Moolah, een klein hitje in de VS een paar jaar terug.
Op 34-jarige leeftijd is de Amerikaanse rapper Young Greatness overleden. Hij schijnt neergeschoten te zijn. Ik kende hem zelf alleen van Moolah, een klein hitje in de VS een paar jaar terug.
0
geplaatst: 29 oktober 2018, 18:38 uur
Poeha schreef:
Toch dan alsnog maar eens in zijn oeuvre gaan duiken. Slechte aanleiding daarvoor, maar goed.
Toch dan alsnog maar eens in zijn oeuvre gaan duiken. Slechte aanleiding daarvoor, maar goed.
Je bent niet de enige
0
geplaatst: 3 november 2018, 17:36 uur
R.I.P. Maria Guinot
Silencio E Tanta Gente blijft een van mijn favoriete Portugese bijdrages aller tijden.
Silencio E Tanta Gente blijft een van mijn favoriete Portugese bijdrages aller tijden.
0
geplaatst: 3 november 2018, 17:40 uur
0
geplaatst: 3 november 2018, 17:45 uur
Dat is heftig - enorm schrikken - 49 en dan"cardiac arrest"; Hargrove een van de brugbouwers tussen jazz, funk en Nu-soul/rap
The RH Factor - Hardgroove - YouTube
Dat moet ff inzinken - R.I.P
The RH Factor - Hardgroove - YouTube
Dat moet ff inzinken - R.I.P
0
geplaatst: 3 november 2018, 18:03 uur
He bah... een paar maanden geleden nog op NSJ en nu opeens...
R.I.P.
R.I.P.
0
geplaatst: 3 november 2018, 19:31 uur
Shit Roy Hargrove.... Hij liep al langer te kwakkelen met z'n gezondheid maar dit had ik niet verwacht. Ik ga maar eens keihard Strasbourg/St. Denis luisteren. R.I.P
0
geplaatst: 3 november 2018, 23:42 uur
Zo dan, dat is wel even schrikken zeg...
Roy Hargrove staat voor mij symbool voor de eerste jaren dat ik naar NSJ ging en daar denk ik met heel veel plezier aan terug.
Zo jong nog...RIP!
Roy Hargrove staat voor mij symbool voor de eerste jaren dat ik naar NSJ ging en daar denk ik met heel veel plezier aan terug.
Zo jong nog...RIP!
0
geplaatst: 6 december 2018, 22:43 uur
R.I.P. Pete Shelley en bedankt voor de geweldige nummers... Ik zet Moving Away From The Pulse Beat maar weer eens op...
0
geplaatst: 6 december 2018, 23:07 uur
O, triest. Buzzcocks pas op latere leeftijd ontdekt, via Another music in a different kitchen, maar wel een tijdlang aan verslaafd geweest. Het onsterfelijke Ever fallen in love (with someone you shouldn't have fallen in love with) zegt het allemaal. Tot op hoge leeftijd doorgegaan met goede platen maken. Ik zal hem missen. R.I.P. Pete Shelley.
0
geplaatst: 6 december 2018, 23:09 uur
RIP Pete Shelley
Hij had ook nog een solohit: top 10 in Australië en Canada, maar geband door de BBC vanwege de tekst "homo superior / in my interior".
Hij had ook nog een solohit: top 10 in Australië en Canada, maar geband door de BBC vanwege de tekst "homo superior / in my interior".
0
geplaatst: 6 december 2018, 23:29 uur
0
geplaatst: 7 december 2018, 00:00 uur
0
geplaatst: 7 december 2018, 00:16 uur
Wat is het nummer waaraan je moet denken als iemand Buzzcocks zegt? In mijn geval onderstaand.
En wie zei ook al weer: I don't like their name, especially the second part of it? Peter Hook - JD was toen voorprogramma in de tournee van The Buzzcocksokt. '79.
R.I.P. Pete Shelley
En wie zei ook al weer: I don't like their name, especially the second part of it? Peter Hook - JD was toen voorprogramma in de tournee van The Buzzcocksokt. '79.
R.I.P. Pete Shelley
0
geplaatst: 7 december 2018, 00:20 uur
Dat komt even binnen...... R.I.P. Mr. Shelley
Zou de Buzzcocks volgende week vrijdag voor het eerst live gaan zien.
Zou de Buzzcocks volgende week vrijdag voor het eerst live gaan zien.
Dit topic is gesloten. Alleen moderators kunnen nog berichten plaatsen.
* denotes required fields.