Deze week in het forumtopic
52 essentiële klassiekers uit de pop/rock geschiedenis. (
zie hier)
Artikel uit de krantenbijlage Metro van De Morgen, verschenen in de rubriek De Cultuurkenner in 1999(!!!):
The Clash scoorde acht jaar geleden haar grootste hit toen Levi´s 'Should I Stay or Should I Go' voor een reclamespotje gebruikte. Het was een postuum succes want in '85 verscheen de laatste plaat van deze punkers. The Clash was niet de meest spraakmakende punkgroep - The Sex Pistols gingen met die eer lopen -, maar wel de beste. Het kwartet bestaande uit Joe Strummer, Mick Jones (beiden zang en gitaar), bassist Paul Simonon en drummer Topper Headon debuteerde in '77 met een titelloze elpee, waarop ook 'White Riot' prijkte, een van dé archetypische punksongs. Al vanaf de eerste plaat bleek dat The Clash geen muzikale oogkleppen draagt, zo bevat de langspeler een cover van reggaeman Junior Murvin. Maar pas op haar derde elpee, de dubbelaar
Londen Calling toonde de groep haar stillistische verscheidenheid: rockabilly ('Brand New Cadillac'), reggae en ska ('Wrong 'Em Boyo' en 'Rudie Can't Fail') of jazz en blues ('Jimmy Jazz'), het kwartet draaide er zijn hand niet voor om. Ook het nihilisme van veel punkers was niet aan de Britten besteed. Of het nu een verwijzing was naar de Spaanse Guardia Civil, een uithaal naar consumptiekapitalisme of het machtsmisbruik van de ordekrachten, The Clash liep geen open deuren in. En actie voeren was voor de heren zeker niet synoniem met defaitisme.
Londen Calling staat twintig jaar na datum nog altijd als een huis, en dat kan niet van elke punkplaat gezegd worden.
(bron: De Cultuurkenner, DM, 1999)