En BAM, toen was daar de klik.
Een heerlijk jazz album die ik weer tussen mijn jazz toppers kan stoppen. Ik heb mijn zoektocht weer verder gezet, en ik moet toch eerlijk bekennen dat ik steeds meer een band krijg met jazz muziek.
Over dit album, moeilijk te omschrijven. Maar ik vind dat er een hele mooie sfeer op hangt met een prachtig piano spel van volgens mij een van mijn andere jazz favorieten Bill Evans. Natuurlijk is ook het geweldige trompet spel van Mr Davis himself aanwezig.
wat ik overig zo knap gedaan vind is dat hij je,
op het ene moment weet hij je te ontroeren, en op het andere moment sleept hij je mee naar zijn vrolijke bui! Het raakt me dan ook behoorlijk. En dat vind ik nou altijd het moeilijkste aan muziek om te omschrijven.
Ik heb dit eigenlijk nog nooit eerder gehad met muziek.
Maar het bevalt mij geweldig! Een compleet nieuwe ervaring voor mij dat jazz. Eerst dit album nog even plat draaien en dan maar verder met bitches brew ook van miles. Ook heb ik hier nog a love supreme van coltrane liggen. met als afwisseling nog maar even Waltz for debby...
Er komt weer een mooi muziek jaar aan!