Na 5 jaar
I'm With You, eindelijk.
Koptelefoon op en GO!
1. De opening beloofd een nieuwe sound. Als Kiedis
Do you like it rough I ask zingt wordt ik al enthousiast. Maar na 2 coupletjes verandert het ruizige in een klinisch klank. Ik zie het nu al voor me MuMe vol met berichten over hoe commercieel de RHCP weer klinkt. Toch hoor je als je een beetje luistert veel verschillende lagen. Toch vind ik het nummer wel heel glad klinken.
2. Yeah een baslijn, komt die funk dan toch? Na een minuut komt weer het gladde geluid naar boven. Gelukkig komt de funk een beetje terug. Ondanks alles klinkt het wel alsof er veel geëxperimenteerd is. Dat is dan ook het heerlijke aan RHCP ze ontwikkelen telkens een nieuwe sound.
3. Zoals de titel verraad klinkt dit nummer een beetje zwaarder en is dit hoogstwaarschijnlijk het rustigste nummer van het album. Maar jezus, wat gaat het vervelen na een minuut of 2. Telkens wordt dezelfde uithalen gebruikt waardoor het nogal eentonig overkomt. Ik krijg nog een beetje hoop na 3 minuten wanneer de muziek een andere wending krijgt, kom op Peppers rock jullie naar de pleuris. Helaas weer die herhaling, er is geen climax hoe hard ze ook proberen.
4. Ik vind één van de sterkste punten van RHCP Flea's baslijnen. Dus een heerlijke opener van dit nummer. Toch, ik blijf het zeggen. Moet dit nou weer, dit wordt toch hopelijk geen album vol met dezelfde formule. Wel lekker als een single, maar artistiek...
5. Nietszeggende lyrics en weer die sound. Natuurlijk hoor je de Peppers er heel duidelijk in terug. Het is me wel duidelijk dat ze de nummers met zoveel mogelijk geluiden vol stouwen, veel achtergrond zang en wat rammels en getik. Knap dat het dan toch lekker klinkt.
6. Heerlijk nummer en ik denk een van de beste uitvoeringen van de "I'm With You formule." Tot nu toe mijn favoriet en deze mag best wat vaker gedraaid worden.
7. Ja, deze had ik al beluisterd en ik vond hem heel goed. Maar na 6 andere nummers te hebben beluistert die allemaal ongeveer hetzelfde klinken en hetzelfde in elkaar zitten valt ie wat tegen. Heel commercieel
wat dat ook mag betekenen.
8. Trompet,
prettig, maar het staat totaal los van het nummer had niet gehoeven. Een lekkere solo van Josh Klinghoffer. Helaas, maar zoals verwacht blijft de solo een beetje eentonig en geeft het geen neiging tot rocken.
9. Één van mijn favorieten van dit album. Gewoon een lekker nummer met een goed spelende Josh Klinghoffer.
10. Ha, de lang verwachte piano!
Is het Flea? Geen idee.
Ba bo ba bi ba bo bap ba bo ba bi ba bo bop Ik durf eindelijk te glimlachen na 10 nummers. De Aaaaaay's negerend.
11. Dezelfde
I'm With You formule klinkt in alle nummers door, maar binnen die formule is deze toch een beetje afwijkend van de rest. Op dit album komt Anthony Kiedis vooral over als een verhalen verteller. Ik mis het hele album de passie die er wel was bij Under the Bridge en Snow.
12. Mijn favoriet! Mijn persoonlijk hoogtepunt van dit album. Waarom? Hoogstwaarschijnlijk door een andere sound, het thema (Brutus, Judas altijd leuk) en het lekkere ritme. Het is een nummer dat je oren spitst en de aandacht weer op muziek vestigt.
13. Ach. Ik heb het te vaak gehoord en gezegd. Laat ik dit nummer maar skippen.
14. Dance, Dance, Dance. Njeh, daar voel ik niks voor met dit nummer.
The light is right, lift here tonight, let's play
Give yourself a chance to find a way
The holiness for free is here to stay
Aaaaaaaay. Kiedis predikt weer zijn visie. Wees een goed persoon. Nou Kiedis ik mag je meer als een klootzak.