menu

Red Hot Chili Peppers - I'm with You (2011)

mijn stem
3,14 (412)
412 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Warner Bros.

  1. Monarchy of Roses (4:12)
  2. Factory of Faith (4:20)
  3. Brendan’s Death Song (5:38)
  4. Ethiopia (3:50)
  5. Annie Wants a Baby (3:40)
  6. Look Around (3:28)
  7. The Adventures of Rain Dance Maggie (4:42)
  8. Did I Let You Know (4:21)
  9. Goodbye Hooray (3:52)
  10. Happiness Loves Company (3:33)
  11. Police Station (5:35)
  12. Even You Brutus? (4:01)
  13. Meet Me at the Corner (4:21)
  14. Dance, Dance, Dance (3:45)
  15. Strange Man * (3:38)
  16. Long Progression * (4:00)
  17. Magpies on Fire * (3:44)
  18. Victorian Machinery * (4:06)
  19. Never Is a Long Time * (2:47)
  20. Love of Your Life * (4:05)
  21. The Sunset Sleeps * (4:00)
  22. Hometown Gypsy * (3:57)
toon 8 bonustracks
totale tijdsduur: 59:18 (1:29:35)
zoeken in:
avatar van Eveningguard
Ben heel erg benieuwd wat voor nieuwe sound de Peppers hebben gemaakt.

avatar van west
3,5
Lekker funkyelectronicpoprockalbum hebben theredhotchilipeppers gemaakt zeg!

avatar van kaztor
robertbeets1 schreef:
ik ben van mening dat dit album vele male commerciëler is dan stadium arcadium


Kan dat dan?

servaas
Je kunt zo horen dat ze ooit sterkere albums uitbrachten.


avatar van west
3,5
Heb je al naar de eerste drie songs geluisterd? Die horen gelijk al tot het beste wat ze gemaakt hebben. En dat wil wat zeggen. Geweldig zeg! Ik ben juist aangenaam verrast: klasse verloochent zich niet.

Stijn_Slayer
Vind je? 'Factory of Faith' vind ik één van hun slechtste nummers. De opener bevalt me wel nog steeds.

avatar van The_CrY
3,5
Factory of Faith is dan net mijn favoriete nummer Maar ik ben het wel met de trend hier eens. Dit is absoluut niet hun beste moment. De eerste drie nummers zijn inderdaad zeer aardig, maar daarna is er weinig meer aan.

3,0
Helaas heeft dit album teveel (middel)matige songs die mij niet kunnen bekoren. waarvan Annie wants a baby en did i let you know voorbeelden zijn.

Bij de eerste 3 nummers zakt de moed tot mijn knieen, maar dan is daar ineens 'ethiopa' en ben ik gelijk weer wakker. Lekker bas intro, mooi meerstemmig refrein en vooral energie!

Dan mijn persoonlijke topper look around waar de funk waar prominent is en ik Josh spel goed kan waarderen (helaas wel duidelijk op de achtergrond verschoven). Refrein met de clap is vergeven; party feel.

Adventures.....stelde mij aanvankelijk teleur, maar door veelvuldige airplay zit droge basloop en cowbell keihard in mij kop. standaardrefrein valt voor mij dan uit de toon. Aparte gitaar(solo?) is wel weer te gek. Dubbel gevoel.

Police station en even you Brutus zijn gewoon goed punt uit, maar Dance, dance, dance is voor mij een flauwe grap op het eind die ik helaas niet kan waarderen.

De 5 nummer die voor mij een 3,5 ster en hoger krijgen, maken voor mij het album toch redelijk goed, maar enige teleurstelling kan ik niet onderdrukken.

avatar van tsjong
2,0
Na 5 jaar I'm With You, eindelijk.
Koptelefoon op en GO!

1. De opening beloofd een nieuwe sound. Als Kiedis Do you like it rough I ask zingt wordt ik al enthousiast. Maar na 2 coupletjes verandert het ruizige in een klinisch klank. Ik zie het nu al voor me MuMe vol met berichten over hoe commercieel de RHCP weer klinkt. Toch hoor je als je een beetje luistert veel verschillende lagen. Toch vind ik het nummer wel heel glad klinken.

2. Yeah een baslijn, komt die funk dan toch? Na een minuut komt weer het gladde geluid naar boven. Gelukkig komt de funk een beetje terug. Ondanks alles klinkt het wel alsof er veel geëxperimenteerd is. Dat is dan ook het heerlijke aan RHCP ze ontwikkelen telkens een nieuwe sound.

3. Zoals de titel verraad klinkt dit nummer een beetje zwaarder en is dit hoogstwaarschijnlijk het rustigste nummer van het album. Maar jezus, wat gaat het vervelen na een minuut of 2. Telkens wordt dezelfde uithalen gebruikt waardoor het nogal eentonig overkomt. Ik krijg nog een beetje hoop na 3 minuten wanneer de muziek een andere wending krijgt, kom op Peppers rock jullie naar de pleuris. Helaas weer die herhaling, er is geen climax hoe hard ze ook proberen.

4. Ik vind één van de sterkste punten van RHCP Flea's baslijnen. Dus een heerlijke opener van dit nummer. Toch, ik blijf het zeggen. Moet dit nou weer, dit wordt toch hopelijk geen album vol met dezelfde formule. Wel lekker als een single, maar artistiek...

5. Nietszeggende lyrics en weer die sound. Natuurlijk hoor je de Peppers er heel duidelijk in terug. Het is me wel duidelijk dat ze de nummers met zoveel mogelijk geluiden vol stouwen, veel achtergrond zang en wat rammels en getik. Knap dat het dan toch lekker klinkt.

6. Heerlijk nummer en ik denk een van de beste uitvoeringen van de "I'm With You formule." Tot nu toe mijn favoriet en deze mag best wat vaker gedraaid worden.

7. Ja, deze had ik al beluisterd en ik vond hem heel goed. Maar na 6 andere nummers te hebben beluistert die allemaal ongeveer hetzelfde klinken en hetzelfde in elkaar zitten valt ie wat tegen. Heel commercieel wat dat ook mag betekenen.

8. Trompet, prettig, maar het staat totaal los van het nummer had niet gehoeven. Een lekkere solo van Josh Klinghoffer. Helaas, maar zoals verwacht blijft de solo een beetje eentonig en geeft het geen neiging tot rocken.

9. Één van mijn favorieten van dit album. Gewoon een lekker nummer met een goed spelende Josh Klinghoffer.

10. Ha, de lang verwachte piano! Is het Flea? Geen idee. Ba bo ba bi ba bo bap ba bo ba bi ba bo bop Ik durf eindelijk te glimlachen na 10 nummers. De Aaaaaay's negerend.

11. Dezelfde I'm With You formule klinkt in alle nummers door, maar binnen die formule is deze toch een beetje afwijkend van de rest. Op dit album komt Anthony Kiedis vooral over als een verhalen verteller. Ik mis het hele album de passie die er wel was bij Under the Bridge en Snow.

12. Mijn favoriet! Mijn persoonlijk hoogtepunt van dit album. Waarom? Hoogstwaarschijnlijk door een andere sound, het thema (Brutus, Judas altijd leuk) en het lekkere ritme. Het is een nummer dat je oren spitst en de aandacht weer op muziek vestigt.

13. Ach. Ik heb het te vaak gehoord en gezegd. Laat ik dit nummer maar skippen.

14. Dance, Dance, Dance. Njeh, daar voel ik niks voor met dit nummer.

The light is right, lift here tonight, let's play

Give yourself a chance to find a way
The holiness for free is here to stay


Aaaaaaaay. Kiedis predikt weer zijn visie. Wees een goed persoon. Nou Kiedis ik mag je meer als een klootzak.


avatar van tsjong
2,0
deze jongen kan er toch een positieve draai aan geven

indiegator
tsjong schreef:
deze jongen kan er toch een positieve draai aan geven


You're gonna like it if you're an open minded Red Hot Chili Peppers Fan. Die zin sprak me wel aan.

Ook zijn betoog over John Frusciante versus Klinghoffer. Klinghoffer doet zijn eigen ding en doet dat goed. Hij is gelukkig geen Frusciante kloon.

Leuke review al met al.

avatar van west
3,5
Mc-Royal schreef:
Bij de eerste 3 nummers zakt de moed tot mijn knieen, maar dan is daar ineens 'ethiopa' en ben ik gelijk weer wakker. Lekker bas intro, mooi meerstemmig refrein en vooral energie!


Dit kan ik moeilijk volgen. Wat te denken van het lekkere bas intro en de heerlijk bas op nummer 2 Factory of Faith? Die eerste drie openers zijn wat mij betreft juist erg sterke songs, die zo passen tussen alle klassiekers die the Red Hot Chili Peppers al gemaakt hebben. Overigens is dat Ethiopa inderdaad ook een goed nummer. Look Around is zo'n lekker funky nummer! Over geweldige bassen gesproken: wat te denken van The Adventures of Rain Dance Maggie, inclusief disco koeiebellen op het einde?!
Goodbye Hooray is een erg prettig gevarieerd popnummer. Op Happiness Loves Company vinden we ineens een swingende piano en Police Station is een echte popballad voor de variatie, met nu een mooie piano. Dance Dance Dance heeft een Afrikaanse ritme basis, wat zorgt voor een onverwacht en relaxed einde aan de plaat.
Je mag wel zeggen dat op al deze liedjes de bas van Flea de uitblinker van dit album is. De zang van Anthony klinkt echt goed en de drums van Chad zijn lekker droog.

Op I'm With You putten ze uit al hun vaatjes uit het verleden. Je hoort de funkrock en raps van Blood, Sugar, Sex, Magik, de poprock van Californication en de rockpop van Stadium Arcadium. Daarbij hebben ze er soms wat electronica tegenaan gegooid, mogelijk omdat John niet meer meespeelt op de gitaar die we wat minder vaak horen.
De sound van het briljante Under the Bridge hoor ik regelmatig terug. Het lijkt zo wel een soort van grootste hits, maar dan met nieuwe nummers. En waarom niet? Het klinkt allemaal weer erg lekker.De band wordt hier op Musicmeter nogal eens bekritiseerd en vrij laag gewaardeerd. Zou dat zijn vanwege het commerciele geluid van de muziek? Eigenlijk is dat veel te makkelijk: je moet de muziek eerlijk waarderen. En echt goede nummers maken die ook nog eens lekker in het gehoor liggen is helemaal niet zo makkelijk. De Peppers zijn er meester in, al vele jaren.

Alles bij elkaar krijg je zo een album wat weer heerlijk wegluistert, met verrassende wendingen, lekkere refreintjes, een zeer verzorgde productie en instrumentaal helemaal in orde. Heel aangenaam: niks mis mee dus!

avatar van Maartenn
Maartenn (crew)
Bij het nieuwe album van de RHCP zijn er een aantal dingen die meewegen in een beoordeling:

- Swingt het? Ja
- Is het vernieuwend? Geenszins.
- Is het instrumentaal weer een lust voor het oor? Aardig, aardig. Met name het drumwerk valt bij vlagen op door het gebruik van ingenieuze shuffletjes die je aandacht erbij houden.
- Ga ik dit album over een jaar nog vaak draaien? Waarschijnlijk niet.
- Beter dan de voorganger? Ja. Sowieso is de lengte deze keer binnen proporties gebleven, dat maakt het geheel al een stuk aangenamer.

Nog een paar keer meer luisteren voordat ik wat sterren kan uitdelen.

nicoot
Iedereen basht Stadium Arcadium en plaatst I'm With You erboven. Ik vind voorlopig SA nog steeds beter, elk nummer staat me daar wel aan. En blijkbaar bij de meesten, gezien het stemgemiddelde... 3,38 versus 3,53...

nicoot
Ben uiteraard wel eens benieuwd wat het stemgemiddelde hier zal zijn, na de 1000e stem...

avatar van Banjo
3,0
Maximusic schreef:
Hij is niet rauw te noemen een stuk rustiger als vroeger. Maar in tegenstelling tot de vorige 3 albums is er wel hier en daar wat meer funky geluid te horen. Ook wordt er wat geexpirimenteerd met electronische geluiden op b.v. Monarchy of Roses en met piano door Flea in een aantal nummers verder op het album. Verder is er wat trompet te horen en bij "Even you Brutus?" hip-hop.
De afsluiter Dance,dance, dance vond ik in het begin maar vreemd maar een na meerdere keren gehoord te hebben vind ik het een erg gaaf nummer!

Net als de 3 voorgangers is dit album meer pop gericht maar wel met een nieuwe frisse sound die mij erg aanspreekt.


oke duidelijk!

avatar van Oldfart
1,5
Nog 1luister poging ondernomen...halfje er af, dus stop maar met luisteren anders blijft er niets over.

avatar van The_CrY
3,5
nicoot schreef:
Iedereen basht Stadium Arcadium en plaatst I'm With You erboven. Ik vind voorlopig SA nog steeds beter, elk nummer staat me daar wel aan. En blijkbaar bij de meesten, gezien het stemgemiddelde... 3,38 versus 3,53...


Vind Stadium Arcadium ook beter... dit album bevat geen nummer vergelijkbaar met Death of a Martian, Dani California of Storm in a Teacup. Dit hele album blijft op eenzelfde niveau en nergens eens een paar goede licks of melodieën die je echt bij je strot grijpen.

avatar van west
3,5
Het is niet fair om 2 toch verschillende albums met elkaar te vergelijken. Deze heeft weer een andere invalshoek dan Stadium Arcadium. Zelf waardeer ik die ook wat hoger, maar so what?

avatar van Oldfart
1,5
Het is niet fair om 2 toch verschillende albums met elkaar te vergelijken
....waarom niet? Is toch dezelfde band?

avatar van bonzo66
2,0
Vroeger kreeg je van de Peppers een mix van uppercuts, crossover en inventiviteit. En op dit album blijft daar niks, maar dan ook niks van over - zeer vlak, too bad....

Nu zou het een beetje belachelijk zijn als men als bijna 50 jarige platen maakt in dezelfde geest als de platen tot BSSM

Ook zij worden ouder en rustiger, tis denk ik niet snel goed mbt de peppers, maar 1 ding kun je ze nageven, het lef om te vernieuwen, ook al staat het je niet aan

Hoe je het went of keert, dit is een peppers plaat die ik weinig opzicht lijkt op elke andere voorganger

avatar van Ducoz
2,0
Ach Malle, zolang de joy van het luisteren er maar niet vanaf gaat.
Gelukkig is dit inderdaad geen dubbelganger van zijn voorganger

3,5
Gisteravond naar de Cinemec in Ede geweest om integraal het concert bij te wonen wat de heren in Keulen gaven.

Ik moet zeggen dat ze goed in vorm waren en er overduidelijk zin in hadden, maar ook dat veranderd helaas weinig tot niets aan het feit dat daarvoor het nieuwe materiaal gewoonweg niet goed genoeg is. Opvallend: de band is uitgebreid met gastspelers (trompet, percussie en keyboard).

Gelukkig speelden ze nog twee klassiekers als afsluiter, My and My Friends en Give It Away. En gelijk was daar de puurheid, rauwheid en de hoeveelheid energie aanwezig zoals ik het graag zie. Heerlijk om nog even los te gaan!

Ze kunnen het dus nog zeker wel, alleen ben ik bang dat dit meer en meer naar de achtergrond zal verdwijnen. Jammer. Grootste gemis wat mij betreft zijn toch de fantastische jamsessies met John en de snerpende gitaren. Josh bleef keurig binnen de lijntjes, en zijn gitaarspel kwam niet goed over (kan aan het geluid liggen). De bas en drums waren zwaar overheersend.

Wel een meer dan degelijk optreden.

avatar van Ducoz
2,0
Net als op dit album, en zoals die trailer voor het biscoop concert...

Daar walg ik stiekem van, van WIJ ZIJN DE STERREN, jij bent maar een nieuweling.

Ze drijven Josh zo ver mogelijk naar de achtergrond, in die trailer kwam hij zelfs niet eens voor.
Denk dat dat met de jaren misschien groeit, maar wel een beetje zielig. Gitaar moet in mijn ogen toch net zo hard of harder dan de drums staan, anders is het een lachertje, krijg je een beetje het idee dat je naar een beginnend bandje zit te kijken wat slecht is uitversterkt...

3,5
Ik geloof niet zelf niet zo in zulke complotten Ducoz, al ben ik het helemaal met je eens dat de gitaar een grote rol moet spelen. Maar ik geloof niet dat Josh zulke creatieve ingevingen heeft als John, al wil ik niet teveel gaan vergelijken. Daar moet ik het nou eenmaal mee doen.

Wat me trouwens wel opviel is dat Josh in zijn bewegingen opvallend veel op John lijkt, dezelfde afschuwelijke baggy trousers en met zijn kin over de vloer schurend...nu nog een goede lange bos haar en een fatsoenlijke baard laten staan, haha.

En geloof het of niet, Happiness Loves Company is live nog slechter dan op de plaat. Wat een draak van een plaat zeg, ondraaglijk gewoon. Al vonden de pubermeisjes voor mijn neus het ' zo'n vrolijk plaatje' .....brrrr!

avatar van Ducoz
2,0
Eigenlijk heeft het niets met complotten te maken, het is gewoon zo.
Daar hebben we bijvoorbeeld de CD voor als bewijs, buiten de broodnodige solo's om

avatar van oceanvolta
4,0
Wat betref die trailer voor het bioscoop concert is het logisch dat Josh daarin niet te zien is.
Josh heeft weliswaar al als tweede gitarist gefungeerd maar hij stond altijd ergens achter een gordijntje ofzo. In ieder geval niet in het zicht. Er zijn dus nog geen coole 'in action' beelden van Josh.

Josh is trouwens al jaren goed bevriend met de band dus ik kan me ook niet voorstellen dat ze dat zouden doen.

avatar van Ducoz
2,0
Tja.. ik weet het niet, ik denk dat de manier van hoe ze de gitaar plaatsen in de muziek voorzich zelf spreekt, tijd zal de rest leren

Gast
geplaatst: vandaag om 12:30 uur

geplaatst: vandaag om 12:30 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.