menu

Al Stewart - Year of the Cat (1976)

mijn stem
3,82 (374)
374 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: RCA

  1. Lord Grenville (5:00)
  2. On the Border (3:22)
  3. Midas Shadow (3:08)
  4. Sand in Your Shoes (3:02)
  5. If It Doesn't Come Naturally, Leave It (4:28)
  6. Flying Sorcery (4:20)
  7. Broadway Hotel (3:55)
  8. One Stage Before (4:39)
  9. Year of the Cat (6:40)
  10. Belsize Blues * (3:30)
  11. Story of the Songs * (9:42)
  12. Apple Cider Re-constitution [Live 1976] *
  13. The Dark and the Rolling Sea [Live 1976] *
  14. One Stage Before [Live 1976] *
  15. Soho (Needless to Say) [Live 1976] *
  16. Not the One [Live 1976] *
  17. On the Border [Live 1976] *
  18. Broadway Hotel [Live 1976] *
  19. Roads to Moscow [Live 1976] *
  20. Nostradamus [Live 1976] *
  21. Sirens of Titan [Live 1976] *
  22. The Post World War Two Blues [Live 1976] *
  23. Year of the Cat [Live 1976] *
  24. Sand in Your Shoes [Live 1976] *
  25. Carol [Live 1976] *
  26. If It Doesn't Come Naturally, Leave It [Live 1976] *
toon 17 bonustracks
totale tijdsduur: 38:34 (51:46)
zoeken in:
kleine man
Ken maar weinig van Al Stewart, maar op warme dagen als vandaag is dit bijna een must voor mij om te draaien. Ik beschouw dit als de ultieme romantische zomerplaat. Heerlijke muziek. Kan me er niets bij voorstellen om dit te draaien op een druilerige novemberdag, of een koude avond in februari.

avatar van Hans Brouwer
4,0
kleine man schreef:
Kan me er niets bij voorstellen om dit te draaien op een druilerige novemberdag, of een koude avond in februari.
Op 4 maart 1977 heb ik "Year of the Cat" op lp gekocht. Toen was het bepaald nog geen zomer. Wat ik probeer te zeggen, je kunt elk jaargetijde naar dit album luisteren....

avatar van gaucho
5,0
Hans Brouwer schreef:
Op 4 maart 1977 heb ik "Year of the Cat" op lp gekocht. Toen was het bepaald nog geen zomer. Wat ik probeer te zeggen, je kunt elk jaargetijde naar dit album luisteren....

Eens. Ik meen me te herinneren dat ik deze LP in de zomer van '77 gekocht heb. Maar ook ik heb er geen uitgesproken zomerse associaties bij. Misschien door die Spaanse gitaar in On the border? Maar dat nummer gaat nu juist weer over wapensmokkel over water, over de Spaanse grens. En dat deden ze juist in het nachtelijk duister...

avatar van Dibbel
4,5
Nee, want de 'zomer' van 1977 was dramatisch . Ik heb toen amper mijn zwembad-abonnement eruit gehaald.

En inderdaad, iedereen had deze plaat toen.
Niettemin deze nog eens een paar gedraaid en dit blijft een prachtig album. Perfect geproduceerd, vakmuzikanten, liedjes die blijven hangen en je meteen terug herkent ook als je het jaren niet hebt gehoord. En dan de immer goed articulerende Al Stewart, samen met Paul McCartney een van de vriendelijkste stemmen uit de popmuziek.
Nog steeds zijn alle nummers even goed, maar On The Border, One Stage Before en Year Of The Cat nog net iets beter.
Geen enkele reden bijstelling van mijn stem. Wordt misschien nog wel een keer 5 sterren.
Op vinyl en CD.

avatar van musician
4,5
Vinyl is geduldig.

Ooit kocht ik de El Año del Gato versie van Year of the Cat, Incluye los éxitos Year of the Cat, On the border, zijnde niet anders dan een Spaanse persing van het album.

Waarbij ik, toegegeven, slechtere Zuideuropese persingen in mijn handen heb gehad. Maar zo ging dat: LP's kostten soms wel fl 22,95 en dan was het in enkel geval interessant om bij de Free Record Shop bijvoorbeeld een Spaanse persing te kopen. Vooral omdat je véél wilde kopen en elke gulden er natuurlijk één was.

Maar ik heb nooit wat te klagen gehad over dit album. Nog steeds krasvrij, later werd natuurlijk de LP vervangen door de cd en dat was dan feitelijk het einde.
Ik denk dat het vinyl meer dan 30 jaar het licht niet heeft gezien, maar vandaag vond ik het weer eens terug.

De LP heeft sinds de neergang van de cd weer een enorme herwaardering ondergaan, dus waarom niet weer eens de LP gedraaid. Te beginnen met Cara A. Vooral ook om te horen of de LP nog klanken herbergde die bij de cd waren verdwenen. Een LP hoort volgens de verhalen "warmer" te zijn.

Ik ben enigszins sceptisch op dat gebied, maar ik moet erkennen dat de geremasterde cd en de oude LP daadwerkelijk anders klinken. De drums klinken wat meer doodgeslagen op de cd en de LP herbergt verrassend wat meer hoge tonen. Af en toe dan een tikje is natuurlijk een kenmerk voor élke LP.

Year of the Cat is uiteraard geproduceerd door Alan Parsons, die met The Alan Parsons Project juist de muziek maakte die "gemaakt was voor de cd". Was altijd de reclame.
Dan zou dat voor Year of the cat ook mogen gelden.

Ik zal niet op basis van één album oordelen maar feitelijk vind ik niets mis met Year of the cat op vinyl. Zelfs niet op Spaans vinyl van meer dan 40 jaar oud.
El Año del Gato. Meer Spaans heb ik er sinds die tijd niet meer bijgeleerd, eigenlijk.

avatar van Hans Brouwer
4,0
Ik weet het nog goed. In maart 1976 moest ik in Utrecht worden gekeurd voor militaire dienst. Binnen het uur stond ik weer buiten, te lang om in het Nederlandse leger te mogen dienen.... Om 09.00 uur stond ik bij Muziek Staffhorst in de Drieharingstraat voor de deur. Drie keer raden welke lp ik toen kocht.

avatar van BoyOnHeavenHill
5,0
Deep Purple in rock ?

avatar van Poles Apart
4,0
Hans Brouwer schreef:
Ik weet het nog goed. In maart 1976 moest ik in Utrecht worden gekeurd voor militaire dienst. Binnen het uur stond ik weer buiten, te lang om in het Nederlandse leger te mogen dienen.... Om 09.00 uur stond ik bij Muziek Staffhorst in de Drieharingstraat voor de deur. Drie keer raden welke lp ik toen kocht.

'James Last Plays Led Zeppelin'?

avatar van musician
4,5
Hans Brouwer schreef:
(...) te lang om in het Nederlandse leger te mogen dienen....
Te lang, kon dat ook nog?
Ik heb nog een hoop moeite moeten doen met "weigeren" per slot van rekening waren we voor dienst niet op aarde gezet en het paste mooi bij de tijdsgeest.

avatar van Hans Brouwer
4,0
musician schreef:
Te lang, kon dat ook nog?
Ja zeker. Met 2 meter en een paar milimeter werd ik te lang bevonden om het vaderland te mogen dienen... En ik had nog wel zo graag generaal in het Nederlandse leger willen worden!

avatar van Mssr Renard
5,0
Toch maar weer mijn stem verhoogd. Jammer dat ik er geen 6* van kan maken.

Gelickte softrock, maar oh zo mooi.

avatar van Robje1968
4,0
Al wat jaartjes in de kast en verveeld nog steeds niet.
Lekkere relaxte muziek.

5,0
Magisch album met de gelijknamige hit maar de rest is ook geweldig. Absolute topper in het folk rock genre en uniek qua sound , uiteraard door de geweldige productie van Parsons die de prima songs naar een ander niveau tilt. Het album hiervoor en het album hierna zijn ook zeer sterk maar kunnen toch nergens tippen aan het niveau wat hier gehaald wordt. Ondanks de meningen hierboven vind ik het album overall sterk, nergens inzakken en groots. Niet voor niets werd dit album een wereldsucces en die andere twee niet. 5 sterren [/quote]

avatar van RonaldjK
5,0
In oktober 1976 ging ik, pre-puber, intensief naar de radio luisteren; Hilversum 3 was de enige popzender op FM met als voornaamste hitlijst de Nationale Hitparade. Op vrijdagmiddagen volgde na de Tip 30 bij de NCRV met Peter Blom, bij de NOS deze lijst van bestverkopende singles, gepresenteerd door Felix Meurders. Hier een podcast over die radiotijd.
Voor die eerste lijst was ik meestal te laat thuis, maar bij de aftrap van de hoofdreeks zat ik klaar met een oude werkagenda van mijn vader voor mij, om daarin de titels en artiesten van de nieuwe liedjes die ik leuk vond te noteren. Vaak in fonetisch Engels, ik beheerste de taal bepaald niet, ontstond zo wekelijks een persoonlijke top 15. De leuke hits werden uiteraard opgenomen met de radio-cassettespeler die ik eind april '77 kreeg.

Februari 1977 betrad single Year of the Cat de tipparade, om in maart in de Nationale Hitparade op #6 te pieken. Dat vond ik al een heel fraai liedje, maar opvolger On the Border blies mij helemaal omver. Het haalde twee maanden later dezelfde positie met één van de spannendste intro’s die ik ooit ben tegengekomen. Eerst de rollende piano, dan piano en gitaar die het thema spelen; hierop een hi-hat die bijvalt, gevolgd door strijkers; als laatste in het intro is daar het heerlijke basloopje, dat de luisteraar het überpareltje binnentrekt, waarna de kenmerkende stem van Stewart klinkt.
Vreemd genoeg bleven het de enige hits van de troubadour, die hier met zijn ontspannen zang en sfeervolle muziek vooral tijdloos mooi klinkt. De bescheiden orkestrale begeleiding zorgt voor extra warmte.

Toen de cd de elpee verdrong, vanaf de jaren '90 gebeurde dat massaal, deden mensen hun vinyl de deur uit. Leve Koninginnedag, toen op de vrijmarkten allerlei oude pareltjes voor een prikkie werden aangeboden! Kon ik maar een tijdreisje terug maken… Het was in die periode dat ik de elpee Year of the Cat aanschafte.
Een prachtige klaphoes (één van de hoezen die tot half mei 2023 is te zien in de tentoonstelling over ontwerpers Hipgnosis in het Groninger Museum – aanrader!) omhulde de schitterende muziek, op een album dat opvallend genoeg bijna zonder intro begint. Sferische pop met een vleugje folk, waarbij je van pareltje naar pareltje gaat.
Hierboven gaat de discussie over de associatie met mooi weer. Die heb ik ook, al schijnt mijn geheugen mij voor de gek te houden. Toch herinner ik me dat strandbad, waar ik dagenlang rondzwom en in een rubberboot voer, duikbril op het hoofd, de rug roodverbrand. Op transistorradio's van anderen klonk Hilversum 3, waarbij ook de twee hits van dit album.

Vandaag draai ik ‘m een keertje van streaming. Hierbij valt op dat One Stage Before met zijn keyboardgeluiden bijna als retro-sciencefiction klinkt en bovendien een gitaarsolo bevat om een diepe buiging voor te maken: vanaf 3m21 ontspint zich een verhaal in een verhaal, melodieus en gevarieerd, sfeervol in de geest van de muziek. Heb hem zojuist hoog in mijn top 100 van beste gitaarsolo’s ooit gezet.
Bonustrack Song on the Radio is een interview met de zanger. Dat hij Schots is, hoor je niet aan zijn keurige Engels (anders dan bij Jim Kerr van Simple Minds ). Net zo rustig als zijn zangstijl is, vertelt hij over de totstandkoming van de plaat en achtergronden van de liedjes. Lord Grenville bijvoorbeeld gaat over een zeeslag, leer ik.

Vijf sterren. Zonder enige twijfel. Een plaat die verplichte kost zou moeten zijn in ieders muzikale opvoeding, tevens te gebruiken om Engels te leren, verpakt in één van de mooiste hoezen ooit. Muziek van een ontspannenheid die zelden is geëvenaard, laat staan overtroffen. Zelfs niet door Stewart zelf, vermoed ik. Al word ik ook van diens muzikale zoon Jonathan Jeremiah erg blij, omdat ik daar dezelfde sfeer als hier tegenkom. Year of the Cat blijft echter de blauwdruk in zijn onverslijtbare schoonheid.

avatar van captain scarlet
4,0
Waarschijnlijk toch wel een van de best verkochte albums van 1977 naast Abba en Queen.
Begint nu ook wat minder te worden, maar tot enkele jaren geleden kwam je de lp op elke beurs en rommelmarkt minstens 3 keer tegen.
Deze destijds ook grijs gedraaid op mijn eerste volwaardige stereo installatie,
tot ik elk nummer letterlijk mee kon zingen. (als je dat zingen mag noemen )

Daarna heel lang uit de gratie geraakt wegens te vaak gehoord, te gladjes en te commercieel.
Waar de meer folk-rock gerichte Love Chronicles en Zero She Flies nog wel mijn goedkeuring konden wegdragen, verdween deze naar de berging.

Nu na al die jaren toch weer opgeduikeld en weer in genade aangenomen in de platenkast.
Niet dat ik hem nog zo vaak luister, maar als ik hem draai kan ik er toch wel weer van genieten.

avatar van bikkel2
3,5
Net album vooral en niet in de laatste plaats door de produktie van Alan Parsons.
Parsons had zich inmiddels aardig opgewerkt via The Beatles en Pink Floyd's Dark Side of the Moon, waar hij als engineer betrokken was.
Hij ging zelfs een stapje verder om onder The Alan Parsons Project zelfstandig albums te maken.
Al met al was dit voor antister Al Stewart zijn doorbraak, vooral door de inmiddels klassieke titelsong en On the Border.
Ik vergelijk zijn carrière wel eens met Gerry Rafferty, toevallig ook een Schot en die schoot ook één keer heel goed raak met City to City uit 1978.
Beiden nooit voorop lopend in de polonaise en liever zo ver mogelijk uit de buurt blijvend van de jetset en valkuilen die showbizz met zich mee brengt.
Beiden maakten nog prima albums nadien, maar of ze raakten uit de mode, of werden over het hoofd gezien.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:50 uur

geplaatst: vandaag om 12:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.