menu

Pink Floyd - A Saucerful of Secrets (1968)

mijn stem
3,70 (608)
608 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Columbia

  1. Let There Be More Light (5:38)
  2. Remember a Day (4:33)
  3. Set the Controls for the Heart of the Sun (5:28)
  4. Corporal Clegg (4:13)
  5. A Saucerful of Secrets (11:57)
  6. See Saw (4:36)
  7. Jugband Blues (3:00)
totale tijdsduur: 39:25
zoeken in:
avatar van Droombolus
4,5
De volgende keer mag pas op pagina 8 .......

avatar van pmac
3,5
Een vriendelijke plaat maar veel minder sterk dan het debuut. De meeste nummers klinken wat naief maar wel charmant. Wel mooi dat Waters en Wright zich hier sterk ontwikkelen.

avatar van MDRAIJER
4,0
Dit is nu het vierde album van PF dat ik luister en hij staat onderaan het lijstje hoor.
Wederom wel na DSOTM, WYWT & Animals.

Morgen ga ik meer albums van PF luisteren, misschien verdwijnt dit album van de laatste plaats, wie weet.

avatar van Stalin
Pink Floyd - Set The Controls For The Heart Of The Sun
Live 1972

Geweldige beelden

avatar van adri1982
4,0
Ook dit vind ik een heel goed album van de band. Alleen 'Jugband blues' vind ik wat minder (misschien vind ik dit album daarom niet zo goed als de meeste Pink Floyd-albums), maar 'A Saucerful of secrets' (track 5) springt er gewoon bovenuit. Zweverige geluiden in het begin en prachtige melodie op het eind.

Robertus
Er zit een goede flow in dit plaatje! Niet alles is even geniaal, maar het is wel voorbij voor je er erg in hebt. En een lekker, duister, psychedelisch sfeertje. Ik mag hem nog graag opzetten in de nachtelijke uurtjes. Set The Controls en het titelnummer zijn de hoogtepunten, maar zelfs Corporal Clegg heeft ook zijn charme, namelijk die van de knuppel in het hoenderhok. Jugband Blues is een heel goed gekozen afsluiter...vervreemdend, maar ook weer heel aards.

Maar goed, het intrigeert wel, maar raakt nog niet diep. Dat zou pas later gaan gebeuren, voor mij vanaf Atom Heart Mother en verder. Bij de meeste anderen vanaf Meddle....

avatar van namsaap
2,5
Tijden terug heb ik de Discovery boxset gekocht. Aan dit album was ik nog niet toegekomen maar na de eerste luisterbeurten loop ik hier nog niet warm voor....

avatar van MDRAIJER
4,0
Het is nu al weer een tijdje geleden dat ik dit album voor het laatst luisterde, anderhalf jaar zelfs.

Ik moet zeggen dat Set the Control for the Heart of the Sun nu een van mijn favoriete PF nummers is. Ik ben de laatste tijd steeds meer van de '60s muziek gaan houden en daar valt dit ook onder. Eerst vond ik de '70s en '80s fijn om naar te luisteren maar nu heb ik een kleine aversie tegen de '80s en ben ik meer van de '60s gaan houden. Hier een mooi voorbeeld; vroeger vond ik dit saai en langzaam, nu intens en overweldigend. Toch blijven er nog een paar nummers die niet helemaal doorkomen, daarom blijf ik ook bij de 3,5* die er al stond.

avatar van musician
5,0
Ik kan mij voorstellen, dat er groepen liefhebbers zijn die zijn afgehaakt na het vertrek van Syd Barrett. We kunnen daar eerlijk over zijn, het ging na Barrett ook flink een andere kant op.

Ook mooi en je kunt van de, noem het maar David Gilmour periode, eveneens een groot liefhebber zijn. Maar die eerste twee psychedelische albums van Pink Floyd zijn in sound en aanpak enig in hun soort en als zodanig behoorlijk uniek.

De professionaliteit die zich later, vanaf Atom Heart Mother, ten toon spreidde bij Waters en Gilmour en wat ook vermoedelijk heeft geleid tot de belangrijkste muzikale statements die er ooit zijn uitgebracht, ontbreekt in het tijdperk Barrett. (Als componist van Jugband Blues wordt zijn naam overigens als Barret geschreven, zou het een typefoutje zijn).

Dat maakt, naast het debuut The Piper at the gates of Dawn en de later verschenen compilatie Relics ook A Saucerful of Secrets tot een mooi kleinood. Daar zitten ook voornamelijk mijn 5***** in, bij een afzonderlijke beoordeling van Corporal Clegg zou ik dat aantal sterren niet hebben gegeven. Maar het is de combinatie van de songs, het nooit meer gehoorde herkenbare jaren '60 geluid, de moed om met dergelijke klanken te experimenteren en tegelijkertijd te komen tot een geweldig eindresultaat die daar wel toe leiden.

avatar van RuudC
4,0
En weer is Pink Floyd zijn tijd ver vooruit. Er zal weer een flinke lading psychedelische drugs ten grondslag liggen van dit album, maar er komen wel enkele verdomd gave partijen voorbij. Let There Be More Light is bijna hitgevoelig. Set Control For The Heart Of The Sun kan anno 2017 nog uitgebracht worden en niemand die kan beweren dat het ouderwets klinkt. Psychedelische pareltjes zijn het die je als luisteraar naar andere werelden helpt, zonder daarvoor drugs te hoeven nemen.

Het Beatlesgeluid is wel aardig weg. Je hoort het nog wel wat op Corporal Clagg. Niet dat het ergens een bezwaar is, maar het geeft wel aan dat Saucerful Of Secrets meer Pink Floyd is dan het debuut. De heren dreigen nog wel te vaak te veel te gaan zweven, maar dit album is nergens vervelend of slecht. Soms gewoon wat minder doeltreffend.

Tussenstand:
1. A Saucerful Of Secrets
2. Piper At The Gates Of Dawn

avatar van lennert
2,5
Het was Barrett, ik houd gewoon echt niet van Barrett. Zijn we daar ook meteen achter. Corporal Clegg geeft me overigens wel verschrikkelijke moordneigingen. Ik zie wat ze proberen te doen met de jolige teksten en kazoos, maar het zorgt bij mij alleen voor irritatie. De titeltrack bevalt me ook pas tegen het einde en See Saw is me te saai. Het afsluitende Jugband Blues is wederom een extra reden waarom ik niet kan wachten tot ik de albums zonder Barrett kan gaan beluisteren. De eerste drie tracks zijn in ieder geval wel erg tof, maar op dit moment is Pink Floyd nog steeds niet mijn band.

Voorlopige tussenstand:
1. A Saucerful Of Secrets
2. The Piper At The Gates Of Dawn

avatar van Rogyros
4,0
Syd Barrett heeft nochtans op dit album nauwelijks een bijdrage. Jugband Blues is van zijn hand en hij heeft bij nog enkele spaarzame gitaarstukjes ingespeeld. Veel meer is het niet. Ligt het niet vooral aan de psychedelische kant dat Pink Floyd toen - ook zonder Barrett - met name liet zien, lennert?

avatar van lennert
2,5
Rogyros schreef:
Syd Barrett heeft nochtans op dit album nauwelijks een bijdrage. Jugband Blues is van zijn hand en hij heeft bij nog enkele spaarzame gitaarstukjes ingespeeld. Veel meer is het niet. Ligt het niet vooral aan de psychedelische kant dat Pink Floyd toen - ook zonder Barrett - met name liet zien, lennert?


Aangezien ik de eerste drie songs prima vind en (met uitzondering van Corporal Clegg) de rest van de non-Barrett nummers op zijn ergst gewoon wat saai vind, denk ik toch echt dat Barrett's zang en composities me voor het gros tegen staan. Het debuut wil ik echt niet nog een keer horen, terwijl ik deze op in ieder geval op de achtergrond geen probleem vind. Ik bedoelde vooral dat ik het debuut verschrikkelijk vind en dat dit album met een geringe Barrett bijdrage al veel beter bevalt.

avatar van Rogyros
4,0
Helder!
Ik vind dit album overigens ook een stukje beter dat het debuut.

avatar van bikkel2
3,5
Floyd was zonder Barret wat minder speels en dat omarm ik persoonlijk meer dan dit sferische album, die vooral donkerder psychedelisch is.
Desalnietemin een aardig album.
Je hoort wel duidelijk een band die het in zich heeft groot te worden, maar nog in een groeifase zit.
De 70's brachten uitkomst en vanaf Meddle wordt het gestructueerder en geraffineerder.

avatar van andnino
3,0
Deel twee in het avontuur Pink Floyd. Deze had ik nog nooit gehoord, hoewel hij ontelbaar vaak als voorbeeld werd genoemd door de vele stonerbands die ik heb gerecenseerd. Mij klinkt dit compleet anders in de oren dan het debuut. The Piper hield de grap er nog in, en was wel van-de-hak-op-de-tak maar dan weer niet langdradig. En dat is Saucerful in mijn oren wel. Na de eerste drie nummers verdwijnt alle focus en kan ik er niet veel meer maken van een verward psychedelisch muzikaal moeras. De plaat duurt eigenlijk helemaal niet zo lang, maar voelt voor mij wel zo. Meer dan een krappe voldoende kan ik hier echt niet van maken, en dat valt enkel zo positief uit door die eerste drie nummers die best wel prima zijn.

Tussenstand:
1. The Piper at the Gates of Dawn
2. A Saucerful of Secrets

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Moeilijk om dit album te vergelijken met het debuut : de puntige maar grillige liedjes met bizarre en humoristische teksten van Barrett zijn verdwenen, maar de psychedelica van Saucerful hoorde ik toch ook al op Astronomy domine en Interstellar overdrive, en het zo karakteristieke orgeltje van Rick Wright kleurt dit album dan weer net zo sterk als de voorganger, maar misschien op een meer "onderhuidse" wijze. Hoe dan ook, op dit album komt de Pink Floyd van Julia dream en Paintbox en Fat old sun en If tot volle wasdom, om later te culmineren in A pillow of winds en Echoes. Het Engelse woord dat ik daarvoor zoek is bucolic, maar als ik de Nederlandse vertaling herderlijk gebruik zie ik een echte herder met een manshoge wandelstok die probeert om zijn schaapjes op de Veluwe bijeen te houden, dus misschien moet ik het maar bij arcadisch of idyllisch houden – in ieder geval een sfeer die de Pink Floyd van deze jaren als weinig anderen kan oproepen, met dank aan Rick Wright wiens bijdrage aan zowel repertoire als sound ik steeds meer begin te waarderen.
        De enige afwijkende nummers zijn voor mijn gevoel de afsluiters van beide plaatkanten. De afgelopen twee pagina's met berichten doorlezend zie ik dat ik niet de enige ben die een gruwelijke hekel heeft aan Corporal Clegg met z'n flauwe kazoo en z'n pijnlijke hoge koortjes, dus ik zal daar niets meer over zeggen, behalve dan dat het me verbaast dat het bij de favorieten wel hoger scoort dan See saw – mijn eigen twee aangevinkte nummers zijn juist de solobijdragen van Rick Wright. Gelukkig is de andere aparte eend in de bijt wèl sterk en krijgt Syd Barrett een mooi eerbetoon in de vorm van de ereplaats van het album voor zijn zwanezang binnen Pink Floyd. Sterk slot van een geweldige plaat.

avatar van habada
3,5
Rogyros schreef:
Helder!
Ik vind dit album overigens ook een stukje beter dat het debuut.

Ik ook ..zit wat meer diepgang in

avatar van JoppieSaus
4,0
Prachtig album!

Al bij de opener Let There Be More Light kreeg ik het gevoel dat dit album iets bijzonders is. Het klinkt een stuk groter dan hun debuut en Barret heeft ook niet veel invloed, wat voor mij wel een pluspunt is. Remember a Day is een heel mooi en onschuldig liedje. Niks bijzonders, maar wel beter dan 80 procent van heel Piper At The Gates Of Dawn. Set the Controls for the Heart of the Sun klinkt veel beter dan alles op deze hele plaat. De kwaliteit lijkt gewoon hoger te zijn en krijgt daardoor een heel tijdloos gevoel, iets waar Pink Floyd in de latere jaren bekend om staat. Dit is trouwens ook het enige Pink Floyd nummer waar alle 5 bandleden op spelen, ook al hoor ik Barret niet echt. Corporal Clegg is een hilarisch en geniaal nummer met een paar mooie melodische en harmonische momenten, die al snel worden "verpest" door Gilmour's kazoo. Dit is wel echt het beste nummer van dit album. Gweldige zang, gitaar en natuurlijk een geweldige kazoo solo.

Maar hier houdt het geweldige deel van het album wel een beetje op. A Saucerful of Secrets is niet erg goed. Gewoon wat spooky geluiden, zonder enige muzikaliteit of climax. See Saw is wel nog aardig goed. Een paar leuke harmonieën, maar verder niks bijzonders. Dan nog Barret's Jugband Blues. Dit is ook niet erg goed. Barret's gekke stijl is gewoon niet iets voor mij.

Een prachtig album, maar vergeleken met Pink Floyd's latere werk niks bijzonders.

4/5

3,5
Voor mij blijft dit toch een moeilijk album. Hun debuut vind ik geweldig. Waarschijnlijk door de geniale Barrett. Op deze plaat is PF wat zoekende.
Set the Controls for the Heart of the Sun is natuurlijk prachtig, maar met het titelnummer heb ik het wat moeilijk.
Wat wel meespeelt is dat ik de TPATGOD gekocht heb in mijn jeugdjaren en dit album heel veel jaren later heb gekocht om mijn PF collectie compleet te maken. Ik wil maar zeggen dat ik bepaalde platen uit mijn jeugdjaren letterlijk grijs heb gedraaid ( toen was mijn collectie ook niet zo groot ).

avatar van Droombolus
4,5
TONYLUNA schreef:
Ik wil maar zeggen dat ik bepaalde platen uit mijn jeugdjaren letterlijk grijs heb gedraaid ( toen was mijn collectie ook niet zo groot ).


Heel herkenbaar want in mijn jeugdjaren maakte ASOS deel uit van mijn kleine kolleksie en die heb ik dus weer grijsgedraaid

avatar van Johnny Marr
2,5
Set the Controls for the Heart of the Sun De rest is helaas absoluut niet m'n meug. Het zwakste PF-album dat ik tot nu toe ken.

avatar van Robje1968
3,5
Oor mij zijn de nummers "Let There Be More Light" en "Set the Controls for the Heart of the Sun" de toppers van dit album.
Zeker geen slecht album en de psychedelische sfeer spreken mij zeker aan.

4,0
Mijn favoriete Floyd album met corporal Clegg als hoogtepunt.

4,0
Pink Floyd heeft tot en met The Wall alleen maar mooie platen gemaakt die vaak ook nog eens vernieuwend waren in hun tijd. En ze bleven ook door evalueren. Eenmaal uitgevonden bleef het bij hun niet bij eindeloos het kunstje herhalen. A saucerful of secrets heb ik destijds gekocht in de "A nice pair" combinatie versie samen met de eerste A piper at the gates of dawn. LP 49 in mijn collectie en dus ook weer heel veel gedraaid destijds. Dit was hun eerste overgangsplaat waar een nieuwe stijl werd ontwikkeld. En dat kwam vooral omdat Syd Barrett niet meer houdbaar was vanwege zijn drugsgebruik enerzijds en de komst en invloed van David Gilmour anderzijds denk ik zo. De plaat heeft dus nog leuke psychedelische popliedjes van Syd, maar heeft ook de al wat langere stukken waar Pink Floyd later het patent op kreeg. En die combinatie werkt hartstikke goed op deze plaat. Alle nummers zijn op hun manier sterk en de hele lp is boeiend. Ook nu zo'n 55 jaar (!) later nog.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:21 uur

geplaatst: vandaag om 19:21 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.