U2 - Songs of Surrender (2023)
mijn stem
100 stemmen
Ierland
Rock
Label: Universal
-
One (3:36)
-
Where the Streets Have No Name (4:17)
-
Stories for Boys (2:51)
-
11 O'Clock Tick Tock (3:58)
-
Out of Control (4:09)
-
Beautiful Day (3:53)
-
Bad (5:31)
-
Every Breaking Wave (5:11)
-
Walk On (Ukraine) (4:07)
-
Pride (In the Name of Love) (3:57)
-
Who's Gonna Ride Your Wild Horses (5:17)
-
Get Out of Your Own Way (3:27)
-
Stuck in a Moment You Can't Get Out Of (4:34)
-
Red Hill Mining Town (5:02)
-
Ordinary Love (3:13)
-
Sometimes You Can't Make It on Your Own (5:00)
-
Invisible (4:23)
-
Dirty Day (3:57)
-
The Miracle (Of Joey Ramone) (3:29)
-
City of Blinding Lights (4:55)
-
Vertigo (3:29)
-
I Still Haven't Found What I'm Looking For (4:15)
-
Electrical Storm (4:13)
-
The Fly (4:02)
-
If God Will Send His Angels (5:14)
-
Desire (2:56)
-
Until the End of the World (4:44)
-
Song for Someone (3:48)
-
All I Want Is You (4:28)
-
Peace on Earth (4:22)
-
With or Without You (3:14)
-
Stay (Faraway, So Close!) (5:03)
-
Sunday Bloody Sunday (4:13)
-
Lights of Home (4:20)
-
Cedarwood Road (3:24)
-
I Will Follow (3:40)
-
Two Hearts Beat as One (4:08)
-
Miracle Drug (3:35)
-
The Little Things That Give You Away (4:52)
-
"40" (3:03)
- nummer 8 in de rotatielijst
1
geplaatst: 17 maart, 13:45 uur
De zelfhaat die deze band is gaan voelen om zo met hun eigen muziek om te gaan. Verbijsterend. Voer voor psychologen….
0
geplaatst: 17 maart, 13:51 uur
Nou hele album gehoord hoor, ook na de eerste 4 nummers niet veel hoger gekomen met mijn waardering voor dit werk. Het is leuk als wachtmuziek bij de tandarts, maar meer chocolade kan ik er echt niet van maken. Voor de moeite 1,5 ster.
1
geplaatst: 17 maart, 14:11 uur
Ze slopen hun oude muziek, maar dit neemt niet weg dat ze in het verleden heel goede muziek hebben gemaakt. Hun reputatie blijft wat mij betreft intact, zolang we dit en hun vorige album compleet buiten beschouwing laten. Het is jammer dat ze dit uitbrengen, want het leidt af van hun eerdere werk, maar mijn goede herinneringen worden er niet mee weggenomen, net zoals Peter Gabriel's nieuwe vertolkingen van oude nummers op het bloeddeloze New Blood geen smet kan werpen op zijn briljante oorspronkelijke werk.
Korreltje Zout's bindend advies: gewoon dit album negeren, en oud werk opzetten.
Korreltje Zout's bindend advies: gewoon dit album negeren, en oud werk opzetten.
0
geplaatst: 17 maart, 14:48 uur
Korreltje Zout schreef:
Ze slopen hun oude muziek, maar dit neemt niet weg dat ze in het verleden heel goede muziek hebben gemaakt. Hun reputatie blijft wat mij betreft intact, zolang we dit en hun vorige album compleet buiten beschouwing laten. Het is jammer dat ze dit uitbrengen, want het leidt af van hun eerdere werk, maar mijn goede herinneringen worden er niet mee weggenomen, net zoals Peter Gabriel's nieuwe vertolkingen van oude nummers op het bloeddeloze New Blood geen smet kan werpen op zijn briljante oorspronkelijke werk.
Korretje Zout's bindend advies: gewoon dit album negeren, en oud werk opzetten.
Ze slopen hun oude muziek, maar dit neemt niet weg dat ze in het verleden heel goede muziek hebben gemaakt. Hun reputatie blijft wat mij betreft intact, zolang we dit en hun vorige album compleet buiten beschouwing laten. Het is jammer dat ze dit uitbrengen, want het leidt af van hun eerdere werk, maar mijn goede herinneringen worden er niet mee weggenomen, net zoals Peter Gabriel's nieuwe vertolkingen van oude nummers op het bloeddeloze New Blood geen smet kan werpen op zijn briljante oorspronkelijke werk.
Korretje Zout's bindend advies: gewoon dit album negeren, en oud werk opzetten.
Wat dat betreft komt jou naam bij dit album wel goed van pas
On topic:
We moeten idd ook niet doen of U2 een één of andere flutband is. Dit doen ze puur om gewoon nog wat extra materiaal uit te brengen door weinig moeite te doen met als doel nog wat geld binnen te harken.
Voor mij is dit album ook geen echt album van U2.
1
geplaatst: 17 maart, 14:52 uur
Heb het hele album geluisterd. Normaal gesproken heb ik daar met U2 nooit problemen mee maar dit was echt een lange zit. En niet alleen omdat het 40 nummers zijn helaas.
Ik ga Achtung Baby maar even draaien om de smaak hier van weg te spoelen. Laat ik er niet meer woorden aan vuil maken.
Ik ga Achtung Baby maar even draaien om de smaak hier van weg te spoelen. Laat ik er niet meer woorden aan vuil maken.
0
geplaatst: 17 maart, 15:38 uur
Ik geloof dat ik voor het eerst in minstens 40 jaar een "nieuw" album van U2 niet ga kopen. Zelfs de grootste hits van de jaren '80 en '90 hadden nog enige importantie (nog overgebleven of geremixt werk).
Zoals eerder gezegd, we kennen al het originele materiaal en dat was veel beter. Een akoestisch album met 10 nummers had nog een Unplugged functie kunnen hebben met enige meerwaarde.
Maar dit soort compilaties gaan de verkeerde kant op. En anno nu toch genoeg onderwerpen om je nog eens goed druk over te maken, als je Bono bent.
Zoals eerder gezegd, we kennen al het originele materiaal en dat was veel beter. Een akoestisch album met 10 nummers had nog een Unplugged functie kunnen hebben met enige meerwaarde.
Maar dit soort compilaties gaan de verkeerde kant op. En anno nu toch genoeg onderwerpen om je nog eens goed druk over te maken, als je Bono bent.
0
geplaatst: 17 maart, 16:38 uur
musician schreef:
Ik geloof dat ik voor het eerst in minstens 40 jaar een "nieuw" album van U2 niet ga kopen.
Ik geloof dat ik voor het eerst in minstens 40 jaar een "nieuw" album van U2 niet ga kopen.
Idem hier. Voor het eerst dat ik U2 links laat liggen.
0
geplaatst: 17 maart, 16:44 uur
musician schreef:
En anno nu toch genoeg onderwerpen om je nog eens goed druk over te maken, als je Bono bent.
En anno nu toch genoeg onderwerpen om je nog eens goed druk over te maken, als je Bono bent.
Het is toch bekend dat er dit jaar ook een gewoon nieuw studio album van de band verschijnt? Volgens de heren zelf eentje waarop de electrische gitaren weer ouderwets de boventoon gaan voeren (en dan hebben ze ook "Songs of Ascent" nog in de oven). Er is, zo hoop je dan tenminste, nog wel degelijk inspiratie om iets nieuws te maken.
Denk dat "Songs of Surrender" gewoon als een soort van Covid-tussendoortje/bijlage bij Bono's autobiografie gezien moet worden.
0
geplaatst: 17 maart, 16:52 uur
Ik heb U2 altijd een beetje een jankerige band gevonden. Vooral het stemgeluid van Bono werkt me altijd enorm op de zenuwen. Grappig dat ik hier lees dat deze versie van One een nog slechtere versie is dan de versie met Mary J Blige. Laat ik die versie nou mooier vinden dan het origineel. Mary die de longen uit haar lijf zingt. Dat is pas een sterke passievolle versie van het origineel wat mij betreft. Daar haalt deze ingedutte variant het zeker niet bij. Net als de rest van het album niet trouwens. Ik trok Bono's stem al slecht, maar de man gaat met de jaren slechter zingen. Het album een keer geluisterd, naar het is echt huilen met de pet op. Wat een en slappe hap dit.
1
geplaatst: 17 maart, 18:25 uur
Poles Apart schreef:
Denk dat "Songs of Surrender" gewoon als een soort van Covid-tussendoortje/bijlage bij Bono's autobiografie gezien moet worden.
Denk dat "Songs of Surrender" gewoon als een soort van Covid-tussendoortje/bijlage bij Bono's autobiografie gezien moet worden.
Covid tussendoortje? Was de pandemie zo erg?
0
geplaatst: 17 maart, 18:33 uur
Och, ik vind het als een soort van uitgebreid unplugged album best vermakelijk. Er wordt een leuk akoestisch sausje over een redelijke dwarsdoorsnede van hun oeuvre gelegd. Het bestormt de hemel niet meer, maar dat doen ze al jaren niet meer.
0
geplaatst: 17 maart, 19:06 uur
Ik ben geen liefhebber van U2, dus helemaal eerlijk is het niet misschien.. maar wat een lijdensweg! Gekweel.. inspiratieloos gemeander om de overbekende songs toch een nieuw, abstracter jasje te geven. Soms wekt het allemaal een beetje op mijn lachspieren.
0
geplaatst: 17 maart, 19:22 uur
Eigenlijk is alles al over dit album geschreven. Ook ik deel de mening hier van velen dat het slappe hap is. Ik mag graag de recensies lezen, want van een reaktie uitdagende plaat kun je dan ook veel tegenreakties verwachten. Het lijkt wel of U2 er op uit is geweest hoever ze kunnen gaan bij de fans. Zonde om zo je decennia's lange carriere tenniet te doen. Nummers die van nature goed zijn zo te misvormen. Inderdaad onbegrijpelijk dat ze dit hebben gedaan. Ik geef hier niet eens een cijfer voor.
Ik kijk liever uit naar het nieuwe album van Depeche Mode.
Ik kijk liever uit naar het nieuwe album van Depeche Mode.
0
geplaatst: 17 maart, 19:22 uur
Op RYM heeft het album inmiddels een gemiddelde van 2.27 met 40 stemmers dus het internationale gemiddelde zal wel ongeveer zo kloppen.
0
geplaatst: 17 maart, 19:29 uur
Ik voorspelde 2,31. We staan nu op 2,33. Dus nog ietsje omlaag en dan….stoppen met stemmen. Strik erom en klaar. En de prullenbak er mee in….
0
geplaatst: 17 maart, 21:04 uur
Chameleon Day schreef:
Ik voorspelde 2,31. We staan nu op 2,33. Dus nog ietsje omlaag en dan….stoppen met stemmen. Strik erom en klaar. En de prullenbak er mee in….
Ik voorspelde 2,31. We staan nu op 2,33. Dus nog ietsje omlaag en dan….stoppen met stemmen. Strik erom en klaar. En de prullenbak er mee in….
Inmiddels 2,30 dus nu ook nog onder de ondergrens gezakt. Wat een kneusjes.
0
geplaatst: 17 maart, 21:30 uur
Louter matige versies van al die klassiekers die deze band in de afgelopen decennia heeft geproduceerd - en omdat deze versies nauwelijks het beluisteren waard zijn, keer je al snel terug naar het origineel, om nog eens te horen hoe goed dat was. Heel goeie marketingzet, U2.
0
geplaatst: 17 maart, 22:34 uur
Er zijn ook een paar mensen hier die 5 punten geven, zonder motivatie. Heel bijzonder want die vinden dit dus een meesterwerk. Als die er niet zouden zijn dan zou de score nog lager zijn.
0
geplaatst: 18 maart, 00:43 uur
Als ik de reacties lees en ratings bekijk dan heb ik al geen zin meer om het gebodene zelf te beluisteren.
0
geplaatst: 18 maart, 08:15 uur
Hoe vaker ik er naar luister hoe slechter het wordt. Fröbelwerk van The Edge, die ik als gitarist best hoog heb zitten, maar die als arrangeur flink tekort schiet, vaak ongeïnspireerde zang van Bono en Adam en Larry hadden kennelijk niet eens zin om mee te doen. Hooguit een keer of 4-5 klinkt het aardig, maar de andere 35 songs smaken als een doodgeslagen lauw biertje.
0
geplaatst: 18 maart, 08:27 uur
In een wijde boog omheenlopen, bij enkele van de minder bekende nummers kan ik nog in dit verhaal meegaan maar het gros is ongeïnspireerd, zoutloos en bij momenten pijnlijk om aan te horen
1
geplaatst: 18 maart, 08:55 uur
Heb inmiddels het hele album beluisterd. Was vooraf niet positief over de 'uitgeklede' nummets. Pride en Beautiful day konden me enigszins gerust stellen, maar One en With or without you echt tenenkrommend slecht.
Conclusie na de eerste luisterbeurt (mèt koptelefoon) valt toch best goed uit. Het unpluggedalbum van de Simple Minds heb ik na één luisterbeurt voor altijd opgeborgen, maar dit album kan me best bekoren. Strrker nog, er staan nummers op die beter zijn dan het origineel: bijvoorbeeld the Miracle. Ook het feit dat Edge meer zangbeurten voor zijn rekening neemt is een mooie plus.
Met 40 nummers ontkom je er niet aan dat er wat 'rommel' tussen zit, maar, het grootste deel is best vermakelijk.
De lage scores op dit album zijn begrijpelijk, het is een radicaal andere weg die de band hier inslaat. Ik geef een 3,5 met grote kans op een wat hoger cijfer de komende weken.
Nu hopen dat er ooit nog een bluray verschijnt met de dolby atmos mix en een 5.1 dts mix..
Conclusie na de eerste luisterbeurt (mèt koptelefoon) valt toch best goed uit. Het unpluggedalbum van de Simple Minds heb ik na één luisterbeurt voor altijd opgeborgen, maar dit album kan me best bekoren. Strrker nog, er staan nummers op die beter zijn dan het origineel: bijvoorbeeld the Miracle. Ook het feit dat Edge meer zangbeurten voor zijn rekening neemt is een mooie plus.
Met 40 nummers ontkom je er niet aan dat er wat 'rommel' tussen zit, maar, het grootste deel is best vermakelijk.
De lage scores op dit album zijn begrijpelijk, het is een radicaal andere weg die de band hier inslaat. Ik geef een 3,5 met grote kans op een wat hoger cijfer de komende weken.
Nu hopen dat er ooit nog een bluray verschijnt met de dolby atmos mix en een 5.1 dts mix..
2
geplaatst: 18 maart, 09:43 uur
Ben ik de enige die het wel erg goed vindt? Dat de band zich kwetsbaar opstelt, de vergankelijkheid toont van een ouder wordende rockband? De durf die dit album uitdraagt, het plezier wat ze hebben gehad dit te maken? Niemand wordt gedwongen dit te kopen. En ja, het is geen achtung baby, maar dit is zeker niet slecht zoals wordt geopperd.. Het is een band die oud wordt en dit in alle kwetsbaarheid laat horen.
0
geplaatst: 18 maart, 09:59 uur
Het zou bluf zijn om te beweren dat het me al gelukt is het hele ding uit te zitten.
In theorie vind ik kale nummers helmaal geen slecht idee. Ik schreef eerder dat ik het zeer geslaagd vond bij bijvoorbeeld Suzanne Vega en Jackson Browne, maar bij U2 werkt het niet voor mij. Ik denk dat dat deels met Bono's stem (die zich hier minder voor leent) en deels met de weinig spannende nieuwe arrangementen te maken heeft. Of is het simpelweg dat ik niet zit te wachten op een intiemer geluid van Bono, i.t.t. sommige solo artiesten?
Ik heb redelijk wat nummers geluisterd, maar geen enkele heeft me nog weten te grijpen. Bijzonder teleurstellend hoe je een briljant nummer als Dirty Day in zoiets slaapverwekkends om weet te turnen. Maar er zullen uiteindelijk vast wel een paar nummers over blijven.
In theorie vind ik kale nummers helmaal geen slecht idee. Ik schreef eerder dat ik het zeer geslaagd vond bij bijvoorbeeld Suzanne Vega en Jackson Browne, maar bij U2 werkt het niet voor mij. Ik denk dat dat deels met Bono's stem (die zich hier minder voor leent) en deels met de weinig spannende nieuwe arrangementen te maken heeft. Of is het simpelweg dat ik niet zit te wachten op een intiemer geluid van Bono, i.t.t. sommige solo artiesten?
Ik heb redelijk wat nummers geluisterd, maar geen enkele heeft me nog weten te grijpen. Bijzonder teleurstellend hoe je een briljant nummer als Dirty Day in zoiets slaapverwekkends om weet te turnen. Maar er zullen uiteindelijk vast wel een paar nummers over blijven.
0
geplaatst: 18 maart, 10:09 uur
Ik kwam niet verder dan Walk On (Ukraine). Op zich al een hele prestatie, vond ik. Voorlopige conclusie: twee nummers aardig gelukt met de nodige kanttekeningen. De resterende nummers vond ik niet fijn om aan te horen. Misschien ga ik ooit nog al die andere liedjes beluisteren. Net als mijn bovenbuurman vind ik de stem van Bono niet zo heel erg geschikt voor deze aanpak en zijn de arrangementen niet bijzonder boeiend. Dus (vooralsnog) geen punten van mij.
0
geplaatst: 18 maart, 10:12 uur
andor schreef:
Dat de band zich kwetsbaar opstelt, de vergankelijkheid toont van een ouder wordende rockband? De durf die dit album uitdraagt, het plezier wat ze hebben gehad dit te maken?
Dat de band zich kwetsbaar opstelt, de vergankelijkheid toont van een ouder wordende rockband? De durf die dit album uitdraagt, het plezier wat ze hebben gehad dit te maken?
Niks dan lof hoor voor deze punten. Maar daarmee worden de nummers niet ineens goed of laat staan acceptabel. De bedoelingen kunnen allemaal nog zo goed en aardig zijn maar ze bakken er gewoon helemaal niks van. Vergeleken bij dit zijn zelfs hun laatste albums nog zeer acceptabel.
1
geplaatst: 18 maart, 10:46 uur
aERodynamIC schreef:
Ruim 2 uur en drie kwartier U2 in een akoestisch getint jasje. Er is al veel over gezegd. Het zijn vaak niet de meest populaire bewegingen die bands maken. Creatieve armoede, makkelijk cashen, enzovoort. Vaak terechte kritieken.
Echo & The Bunnymen deed het al eens met The Stars, The Oceans & The Moon en daar was ik ook niet erg enthousiast over. Lauwe hap vond ik dat.
U2 heeft de pech een band te zijn geworden waar velen graag overheen plassen, het liefst een keiharde zeikstraal. Iedereen heeft een mening: vooral dat het een kutband is (geworden).
Ja, dan kom je ook nog eens met 40 nummers, veelal uit betere tijden, die je in een ander jasje steekt. Dat is vragen om moeilijkheden.
Wat voor jasje? Trage uitvoeringen gezongen door een zeer lijzige Bono die duidelijk aan kracht heeft moeten inboeten, ongetwijfeld een reden om alles op deze manier te herkauwen.
Oei, dan is het toch wel beginnen met achterstand en kon je wachten op de kritieken vooraf. Kritieken die ik helaas ook moest delen. Over de laatste albums was ik nog vrij mild in vergelijk met andere muziekliefhebbers, dus ik was benieuwd of dat nu dan ook weer het geval was.
Helaas..... de zang van Bono begint me op dit album snel te irriteren (ik vind hem in veel nummers ook teveel op de voorgrond gemixt), ik vind de arrangementen helemaal niet bijzonder fraai of zo, en dat had best gekund: gooi er een strijkerskwartet in zou ik zeggen. Neem een Every Breaking Wave, had daar wat meer sfeer aan toegevoegd met behulp van een cello en wat strijkers en het had kunnen raken. Maar misschien is het ook de zang van Bono die zich daar simpelweg niet voor leent. Hij kan het niet aan om een intieme sfeer te creëren. Niet voor niets kan ie lekker goed galmen in grote stadions.
In Red Hill Mining Town krijgen we blazers en dat maakt het muzikaal al interessanter, maar oei Bono wat moet je hier toch je best doen. Op Dirty Day horen we dan eindelijk wel die cello en dat klinkt gelijk best aardig en ook op Vertigo mag er dan gestreken worden: het maakt de boel gelijk interessanter.
Wat moet ik met flauwe schetsjes als die van Stories for Boys? En zo'n One klinkt toch nergens naar? En zo kan ik meer titels opnoemen.
Songs of Surrender klinkt alsof ze er totaal geen zin in hadden, maar dat het moest. Waarom? Laten we daar maar niet naar gissen. Ondanks dat het een gevaarlijke onderneming is om genoemde redenen zou dit best een interessant project kunnen zijn. Veel MTV Unplugged albums uit de jaren '90 waren gewoon uiterst prettig om naar te luisteren, dus waarom nu niet?!
Dit zijn 40 nummers van een band waar ze zelf hun plas overheen plegen en zo alle vuur en spirit doven.
Ik had ondanks alle slechte voortekenen de hoop dat ik misschien nog tegen de stroom in kon roeien met mijn mening, maar helaas. De voortekenen logen er niet om en ze komen gewoon uit.
Songs of Surrender is een vermoeiende en vooral lange zit waar misschien de grootste die-hard fans nog plezier aan kunnen beleven, alhoewel ik zelfs daar aan twijfel. Dan toch liever die laatste paar studioalbums.
Ruim 2 uur en drie kwartier U2 in een akoestisch getint jasje. Er is al veel over gezegd. Het zijn vaak niet de meest populaire bewegingen die bands maken. Creatieve armoede, makkelijk cashen, enzovoort. Vaak terechte kritieken.
Echo & The Bunnymen deed het al eens met The Stars, The Oceans & The Moon en daar was ik ook niet erg enthousiast over. Lauwe hap vond ik dat.
U2 heeft de pech een band te zijn geworden waar velen graag overheen plassen, het liefst een keiharde zeikstraal. Iedereen heeft een mening: vooral dat het een kutband is (geworden).
Ja, dan kom je ook nog eens met 40 nummers, veelal uit betere tijden, die je in een ander jasje steekt. Dat is vragen om moeilijkheden.
Wat voor jasje? Trage uitvoeringen gezongen door een zeer lijzige Bono die duidelijk aan kracht heeft moeten inboeten, ongetwijfeld een reden om alles op deze manier te herkauwen.
Oei, dan is het toch wel beginnen met achterstand en kon je wachten op de kritieken vooraf. Kritieken die ik helaas ook moest delen. Over de laatste albums was ik nog vrij mild in vergelijk met andere muziekliefhebbers, dus ik was benieuwd of dat nu dan ook weer het geval was.
Helaas..... de zang van Bono begint me op dit album snel te irriteren (ik vind hem in veel nummers ook teveel op de voorgrond gemixt), ik vind de arrangementen helemaal niet bijzonder fraai of zo, en dat had best gekund: gooi er een strijkerskwartet in zou ik zeggen. Neem een Every Breaking Wave, had daar wat meer sfeer aan toegevoegd met behulp van een cello en wat strijkers en het had kunnen raken. Maar misschien is het ook de zang van Bono die zich daar simpelweg niet voor leent. Hij kan het niet aan om een intieme sfeer te creëren. Niet voor niets kan ie lekker goed galmen in grote stadions.
In Red Hill Mining Town krijgen we blazers en dat maakt het muzikaal al interessanter, maar oei Bono wat moet je hier toch je best doen. Op Dirty Day horen we dan eindelijk wel die cello en dat klinkt gelijk best aardig en ook op Vertigo mag er dan gestreken worden: het maakt de boel gelijk interessanter.
Wat moet ik met flauwe schetsjes als die van Stories for Boys? En zo'n One klinkt toch nergens naar? En zo kan ik meer titels opnoemen.
Songs of Surrender klinkt alsof ze er totaal geen zin in hadden, maar dat het moest. Waarom? Laten we daar maar niet naar gissen. Ondanks dat het een gevaarlijke onderneming is om genoemde redenen zou dit best een interessant project kunnen zijn. Veel MTV Unplugged albums uit de jaren '90 waren gewoon uiterst prettig om naar te luisteren, dus waarom nu niet?!
Dit zijn 40 nummers van een band waar ze zelf hun plas overheen plegen en zo alle vuur en spirit doven.
Ik had ondanks alle slechte voortekenen de hoop dat ik misschien nog tegen de stroom in kon roeien met mijn mening, maar helaas. De voortekenen logen er niet om en ze komen gewoon uit.
Songs of Surrender is een vermoeiende en vooral lange zit waar misschien de grootste die-hard fans nog plezier aan kunnen beleven, alhoewel ik zelfs daar aan twijfel. Dan toch liever die laatste paar studioalbums.
Eric, het kon mijn recensie zijn. Ik haak af.
* denotes required fields.