menu

Muziek / MusicMeter Live! / Gisteren ... gezien!

zoeken in:
avatar van herman
likeahurricane schreef:
Het geluid stond ook slecht afgesteld want de zangeres was nauwelijks te horen.

De band was in het begin uberhaupt niet te horen voorbij de geluidstoren. Het is dat ik de band zag staan op het podium, anders had ik niet eens door dat ze al begonnen waren. Hebben dus ook nog het beginnetje gemist daardoor.

avatar van devel-hunt
dix schreef:

O ja. Als je zonodig in de digitale tijd wilt leven, bekijk zo'n concert dan effe fijn thuis op Youtube.
Ik erger me niet zo snel, en..ik zeg niet dat ik zo nodig in het digitale tijdperk wil leven, ik zeg dat we daar al jaren in leven....

avatar van freakey
Een geweldig Red Fang in de Effenaar, jammer dat Clutch gecancelled was maar Red Fang maakte dit meer dan goed.... WEERGALOOS optreden....

avatar van crosskip
freakey schreef:
Een geweldig Red Fang in de Effenaar, jammer dat Clutch gecancelled was maar Red Fang maakte dit meer dan goed.... WEERGALOOS optreden....


Jammer dat ik er niet heen kon, toch wat gemist dus! Gelukkig lijkt me de kans vrij groot dat ze nog wel eens langskomen

avatar van Don Cappuccino
Ik ben uiteindelijk niet gegaan omdat ik vooral voor Clutch zou gaan. Hopen dat Clutch nog een andere keer naar de Effenaar komt.

avatar van freakey
Don Cappuccino schreef:
Ik ben uiteindelijk niet gegaan omdat ik vooral voor Clutch zou gaan. Hopen dat Clutch nog een andere keer naar de Effenaar komt.


Alle thuisblijvers hebben ongelijk gekregen.... sorrie Don....

avatar van freakey
crosskip schreef:
(quote)


Jammer dat ik er niet heen kon, toch wat gemist dus! Gelukkig lijkt me de kans vrij groot dat ze nog wel eens langskomen


Kans is volgens mij klein dat je dit pack nog voor deze prijs in zo'n zaal nog gaat meemaken... Red Fang is werkelijk headline waardig gebleken....

IJsbergsla
Keith Jarrett met zijn trio Peacock en Jack J. in de Doelen.
Prijzige kaarten maar wat een drie eenheid is dit toch zeg. Hele avond met diverse standards, afwisselend uptempo en slow. Jarrett (nog kleinet dan Prince) die met zijn rode overhemd vaak zijn plek achter de piano verliet, en met een witte handdoek in de weer was, alsof hij zojuist de marathon van Rotterdam had gelopen. Heerlijk om deze oude rotten in topvorm te zien spelen. Jarrett blijft een geniale jazzpianist en ik was blij om naast een fors deel van zijn oeuvre nu ook live kennis te hebben gemaakt. Zijn er nog meer mensen geweest van MuMe. De Doelen was gisteren uitverkocht.

Nee helaas niet, maar daar was ik graag bijgeweest. Keith Jarrett lijkt me geweldig om live te zien.

Vorige week wel naar "Chelsea Light Moving" (de nieuwe band van Thurston Moore (en o.a. Samara Lubelski)) geweest in Doornroosje, Nijmegen. Is eigenlijk niet helemaal mijn muziek, maar was een mooie avond, en ze wisten te overtuigen

Stijn_Slayer
Het leek mij ook wel bijzonder, maar ik vond het verschrikkelijk duur, dus nee.

avatar van Vince vega
Ik was gisteren ook bij Keith Jarrett, tezamen met user Maanvaarder.
Was voor mij de eerste keer dat ik dit trio live aan het werk zag, aantal jaar geleden wel het voorrecht gehad om Keith solo aan het werk te zien in het Paleis der Schone Kunsten te Brussel. Wat gelijk ook zo ongeveer mijn beste concert ooit was.

Het concert van gisteren kan daar niet aan tippen. Vond Jarrett zelf in goede vorm, Peacock en DeJohnette waren degelijk. Belangrijke spelbreker was het geluid, dat speelde de mannen parten, zeker in het eerste gedeelte van de show, na de pauze was het veel beter.

Al met al wel fantastisch om dit nog meegemaakt te hebben, want ze blijven voor mij het beste wat de jazz heeft voortgebracht en gisteren heb ik daar zeker hele stukken nogmaals de bevestiging van gekregen. Het sentiment dat het waarschijnlijk de laatste keer zal zijn (voor Jack DeJohnette schijnt dat al zeker te zijn) is natuurlijk ook alom aanwezig.

avatar van musician
Geweldig concert weer gezien vanavond, met The Who in het Ziggodome. 5*****

Een spectaculaire versie van het dubbele album Quadrophenia, gevolgd door enkele slijtvaste Who krakers, zoals Who Are You, Baba o' Reilly, Won't get fooled again en Pinball Wizzard.

Ik zat naast een Argentijnse man en die zei dat hij nog nooit zoiets spectaculairs had gezien (in Argentinië), inclusief ook de geweldige akoestiek van het Ziggo Dome.

The Who, uitgebreid tot een veelkoppige band, deed er misschien nog wel een extra schepje boven op omdat, volgens Pete Townshend, er uitvoerig opnames zijn gemaakt, voor een live dvd. The Who in Amsterdam.

Het werd daardoor wellicht een extra stevig avondje, het was mij in ieder geval een raadsel waar de heren (68 en 69) nog de energie vandaan wisten te halen. Daltrey bracht zijn oude trucje met het rondslingeren van de microfoon met enige regelmaat ten tonele en Townshend zwaaide weer rondjes met zijn arm, zijn kenmerkende draai over zijn gitaar. Het ontbrak er nog net aan dat hij, conform de traditie, één van zijn gitaren kapot sloeg op het podium.

Townsend ziet er oud uit maar zit nog vol met het oude vuur. Daltrey heeft al zijn haar nog zonder dat het nog zo lang is als uit zijn begin jaren '70 periode en verder ziet hij er bijvoorbeeld ook nog zeer gespierd uit. Je geeft hem geen 69.

Er was een heel groot podium, met ruimte voor aardig wat muzikanten. Een mooie lichtshow, Daltrey nog verfrissend goed bij stem. Volgens mij is er aan het einde zelfs nog een nieuwe single opgenomen, een nummer van Townshend op de akoestische gitaar en Daltrey die zingt.

Zeer ontroerend gedaan, was het integreren van een solo van de in 2002 overleden bassist John Entwistle, alsmede een nummer met zang van Keith Moon, al overleden in 1978. Er waren beelden van beiden aanwezig waarop ze de bas-solo (met drum begeleiding) en zang uitvoerden. En die werden naadloos geïntegreerd in de uitvoering van Quadrophenia, alsof ze daadwerkelijk meespeelden.

Een album dat na vanavond nog verder is gestegen in mijn achting. Het is geen gemakkelijk album, de nummers lopen in elkaar over en kent vele wisselingen, maar de band ging er redelijke feilloos mee om. Geweldige versies van 5:15 en Love Reign O'er me.

Ik moet toegeven, een jonge band van een dergelijke allure, talent en spel in 2013 node te missen. Het lijkt wat vluchtig allemaal, te weinig te beklijven. Op zo'n avond als vanavond voel je de sixties en de seventies door de lucht gaan (al was het alleen vanwege de vele beelden uit die tijd die de band visueel begeleidden), de magie van de superbands van weleer.
Die door moderne technieken kunnen laten horen dat ook hun muziek feilloos kan worden gespeeld en muzikaal ook zonder gêne mee kan met de huidige tijd.

Het enige dat er nog aan het geluk ontbreekt is een goed nieuw studioalbum van The Who. Dan is de cirkel weer compleet.
Ik weet verder niet wat er van waar is, maar als Townshend woord houdt, is dit concert binnenkort op dvd te bekijken. Dat wordt alvast een aanrader en hoef ik niets meer toe te voegen.

Edit: bijna nog vergeten complimenten uit te delen voor het prima voorprogramma van de band Vintage Trouble. Daar ga ik nog wat mee doen, met die laatste.

avatar van Deranged
Mooi stukje en die voorprogramma act was uitstekend inderdaad. Was wel de showman die kerel. Viel me op hoe veel mensen niet eens de moeite namen om er naar te gaan kijken. Had aanvankelijk ook niet echt trek in iets anders maar was wel positief verrast. Ook weer geen muziek die ik hier ga luisteren verder maar de act was zeker geslaagd.

En dat laatste nummer was trouwens het laatste nummer van Endless Wire, Tea & Theatre

avatar van bikkel2
Wa's dus duidelijk een topavond.

Uit een interview met Townsend blijkt dat de heren binnenkort de studio in gaan voor een ...... jawel, nieuw studioalbum.

avatar van Brunniepoo
Bruce Springsteen in Mönchengladbach.

Dat Bruce goed bezig is, bleek volgens velen al in Nijmegen maar ook gisteren was hij flink op dreef. Een ruim drie uur durend feestje met veel verzoeknummers, in totaal zeven fans op het podium en aan het einde nog een tribute voor Clarence.

Ik ga de verslagen van Nijmegen niet over doen. Mijn hoogtepunten: de 'hoe ging dat nummer ook alweer, Steve?'-humor, de E Street Band die elke keer in staat bleek een obscuur nummer te spelen, Clarence II, het weer, het uitstekend geregelde vervoer, Mary's Place, Rocky Ground, de andere 27 nummers, de Energie.

Met ruim vijftien man personeel weet de E Street Band een aardige geluidsmuur neer te zetten. Ik vond dat het geluid daarom boven verwachting goed was, maar wel véél te hard. Ik heb na drie kwartier mijn doppen ingedaan en dat kwam de muziek zeker ten goede.

Topavond gehad!

Setlist:
Jackson Cage
My Love Will Not Let You Down
Better Days
Shake, Rattle and Roll
One Way Street
Mary's Place
Wrecking Ball
Badlands
Death to My Hometown
Point Blank
Trapped
The Promised Land
Hungry Heart
Man's Job
Because the Night
Candy's Room
She's the One
Leap of Faith
Rosalita (Come Out Tonight)
Shackled and Drawn
Waitin' on a Sunny Day
Radio Nowhere (Jay Weinberg on drums)
Thunder Road

Encore:
Rocky Ground
Born in the U.S.A.
Born to Run
Dancing in the Dark
Tenth Avenue Freeze-Out
Rockin' All Over the World

avatar van Deranged
Misschien heeft een van jullie mij wel gezien trouwens. Ik was die hele koele gast.

avatar van aERodynamIC
The Irrepressibles in Eindhoven.

Na het niet doorgaan van de show in Amsterdam was het fijn de band weer te zien. Deze keer inclusief backstage meeting en dat was reuze-gezellig. De zg. verlegen Jamie bleek in real life een gast waar mee te lachen viel en die alles behalve verlegen was.

Indrukwekkend was het verhaal van 2 zussen uit Moskou die helemaal voor het concert naar Nederland waren gereisd (en ook backstage werden uitgenodigd) over de situatie voor de gay community in Rusland na de nieuwe wetten die zijn goedgekeurd door Poetin en die het leven voor homo's en lesbo's steeds moeilijker maakt in dat land.
Beide dames waren zelf hetero maar trokken zich de verslechtering van vrijheden in het land aan.

avatar van likeahurricane
Een zonovergoten Metropolis. Lekker weer en lekkere muziek. Misschien wat minder grote namen dan andere jaren en iets meer Nlse bands. Hoogtepunten Concrete Knives en Parquet Courts.






avatar van staralfur
Ik was gisteren bij Bush in de Effenaar en ik voelde me weer helemaal 15

nickowijk
Gisteren was ik bij Atoms For Peace in de HMH. Een heel aardige show, met de hoogtepunten vooral in het begin/midden (de eerste 10 nummers). De bandleden hadden er zichtbaar plezier in (vooral bij Thom Yorke valt dat natuurlijk op). Thom en Flea zijn een leuk, zelfs grappig, duo op het podium.
Wat ik miste was een echt vlammend nummer, een climax, op het einde.
O ja, en het was wel een beetje arrogant om 53 euro te vragen voor een kaartje en dan al binnen een uur met de toegiften te beginnen

Al met al, 4*. Het concert was een toegevoegde waarde voor als je The Eraser en Amok luistert, en het was knap hoe ze de elektronische muziek live neer wisten te zetten.

avatar van herman
likeahurricane schreef:
Een zonovergoten Metropolis. Lekker weer en lekkere muziek. Misschien wat minder grote namen dan andere jaren en iets meer Nlse bands. Hoogtepunten Concrete Knives en Parquet Courts.

Van Concrete Knives alleen de laatste 5 minuten gehoord, maar dat klonk erg leuk. Parquet Courts vond ik ook een hoogtepunt, maar het was lang niet zo goed als anderhalve maand geleden in Barcelona. Wel een gaaf filmpje trouwens!

Mijn top 6:

1. De Kift & Rats on Rafts (4*)
2. Shangaan Electro
3. Parquet Courts
4. Tessa Rose Jackson
5. Jacco Gardner (3*)
6. Wolf in Loveland (2*)

Verder van veel artiesten nog wel een deel van het optreden gezien/gehoord. Bombino viel me nog erg positief op. Zijn muziek gedijt wel erg goed op zo'n festivalweide, veel beter dan in het Paard waar ik hem eerder dit jaar zag (en dat was ook al heel tof). Gelukkig zie ik hem later dit jaar nog op Into the Great Wide Open.

Geweldig trouwens ook die mobiele silent disco!

avatar van (Blacksad)
Zaterdag op Mainsquare Festival Alt-J en dEUS gezien, en beide groepen in topvorm!

avatar van Sunderland
likeahurricane schreef:
Hoogtepunten Concrete Knives en Parquet Courts.

Ik moet Parquet Courts dan nog een herkansing geven. Gisteren op het De Wereld Draait Buiten Festival was ik niet helemaal overtuigd. Maar die conclusie was wellicht ook wat te snel getrokken na 1,5 nummer.

De zon en het bier lonkte (optreden was binnen).

avatar van SpaceLee
Dit weekend lekker gemosht op Dinosaur Jr en New Bomb Turks op Sjock Festival te Gierle. Fuck Werchter.

avatar van Cygnus
SpaceLee schreef:
Dit weekend lekker gemosht op Dinosaur Jr en New Bomb Turks op Sjock Festival te Gierle. Fuck Werchter.

Dan hebben wij waarschijnlijk tegen elkaar aan gesprongen! Dino Jr en New Bomb Turks waren erg goed. Ook Blackup gaf een gave show. Rival Sons viel me dan weer enorm tegen.

Ook lekker om je tent op de parkeerplaats naast je auto op te zetten. Fuck Werchter.

avatar van stoepkrijt
Gisteren heb ik Editors gezien in De Gashouder in Amsterdam.

Op mijn ticket stond dat er een support act bij zou zijn, maar op het hele wereldwijde web had ik daar niets over kunnen vinden. Waarschijnlijk dus geen voorprogramma, iets waar bijna de hele zaal al rekening mee leek te hebben gehouden. Toen om stipt 8 uur de lichten doofden werd het dan ook doodstil in de zaal, in afwachting van de bandleden die het podium op zouden komen. Dat gebeurde, maar ze bleken slechts met zijn vieren te zijn. En ze waren raar gekleed. En ze leken totaal niet op 'onze' Editors. Dus toch een voorprogramma.
Ze bleken Night Engine te heten en ze halen de inspiratie voor hun muziek duidelijk uit de jaren '80. Post-punk revival, vrij stevig, maar met voldoende ruimte voor aanstekelijke riffs en meezingrefreintjes (als we de teksten hadden gekend). Een omschrijving die eigenlijk erg dicht in de buurt komt van hoe Editors ooit is begonnen. Geen slecht gekozen voorprogramma dus. Het was vermakelijk, maar dat halfuurtje was ook wel genoeg.

Het is altijd maar een beetje afwachten of je op een gunstige plek in de zaal staat. Ik bleek achter een aantal van de meest fanatieke fans te staan. Twee groepjes Werchtergangers (die Editors gisteren dus ook al gezien hadden) hadden elkaar gevonden en stonden pal voor mijn neus. De een had een bord bij, anderen hadden een 'No Sound But Editors'-spandoek meegenomen. Beide gingen ze een aantal keer de lucht in wat mijn zicht wat belemmerde, maar het waren gelukkig wel echte fans. Echte enthousiastelingen. Van die types die bij ieder uptempo nummer staan mee te springen. Zelfs op de voorste rij leken ze niet zo enthousiast. Het werkte gelukkig erg aanstekelijk.

Om 9 uur was het dan echt zo ver: Editors begon te spelen. Er werd afgetrapt met een kwintet echte rockers. Eerst Sugar en A Ton of Love (die erg enthousiast onthaald werden) en vervolgens een aantal publieksfavorieten. Bones, Munich en Smokers zo vroeg in de set? Verschieten ze hun kruit niet te vroeg? Nee hoor.
Met Bird of Prey viel het een beetje stil in de zaal. Begrijpelijk, want het is een ingetogen nummer. Helaas werd het nummer niet ingetogen gebracht, maar werd er een echte rocksong van gemaakt. Hierna werd het tempo weer opgeschroefd en ging de band op dezelfde voet verder als waarop ze de avond waren begonnen. Formaldehyde (met die fijne backing vocals van Elliott Williams), Blood en An End Has a Start brachten de zaal weer helemaal terug in de stemming. De Urbanowicz-riffs van Justin Lockey klonken een tikkeltje anders dan op cd, maar ze klonken hoe dan ook erg goed en erg lekker.
Two Hearted Spider en Bullets werden professioneel gespeeld en vervolgens ging zanger Tom Smith (die de hele avond na ieder nummer van gitaar leek te wisselen) achter zijn piano zitten. Hij sloeg de eerste toon aan en ik herkende meteen The Racing Rats. Hier zat het publiek op te wachten! Eindelijk ging dan toch de hele zaal los. Niet alleen het clubje voor mij, maar iedereen. Of toch in ieder geval de voorste helft van de zaal. Meeblèren, meehossen. Het zorgde voor een mooi saamhorigheidsgevoel en maakte de sfeer in de zaal alleen maar beter.
Vanaf dit moment werd het concert voor mij nog beter dan het al was. The Phone Book werd gespeeld. Niet in een akoestische versie (wat had ik dat mooi gevonden!), maar wel ingetogener dan Bird of Prey. Dit is geen meezinger dus het werd stiller in de zaal, zodat ik dit prachtige nummer goed in me op kon nemen. Ik heb genoten.
Het hoogtepunt van de avond kwam voor mij hierna: Het In This Light and on This Evening-blokje met Elliott Williams achter de synthesizer. De synth stond goed in de mix, was duidelijk hoorbaar en was hypnotiserend mooi. De outro van het titelnummer en de epileptische-aanvallen-opwekkende lichtshow waren hemels mooi. Eat Raw Meat = Blood Drool werd meteen hierna gespeeld en hoewel beide nummers niet eens favorieten van me zijn was ik overdonderd.
De band verdween van het podium en kwam niet veel later terug voor een toegift. In eerste instantie verscheen alleen Tom weer op het podium en hij begon aan een akoestische versie van Nothing. Halverwege kwam de rest van de band er weer bij en samen speelden ze ook nog Honesty. Deze versie was energiek, werd flink opgerekt en werkte naar een mooie climax toe.
De climax van de avond kwam pas daarna: Papillon, de perfecte afsluiter. Uit je dak gaan kreeg gisteravond een nieuwe betekenis. De synths snoeiden door de zaal, de band (Tom voorop) stookte het publiek flink op en de toeschouwers waren door het dolle heen. Heel de avond lang was het publiek niet zo uitzinnig geweest als nu. De band bleef het nummer maar rekken en de climax liet erg lang op zich wachten, maar de toeschouwers hielden de gespannen sfeer minutenlang vast. En toen was er eindelijk die laatste uitbarsting. Het publiek maakte hun laatste sprongen, de bandleden legden hun instrumenten neer, het geklap werd luider en luider en na een diepe buiging verliet het vijftal het podium.

Hoewel ik een fantastische avond heb gehad heb ik ook wat kritiekpuntjes. Ik vond het geluid erg hard staan en af en toe had ik moeite om de zanger goed te kunnen verstaan. Al werd dat naarmate de nummers verstreken gelukkig wel minder. De setlist had bovendien wat gevarieerder gemogen (deze nummers spelen ze de hele zomer al op bijna ieder festival) en het concert had gerust wat langer dan anderhalf uur mogen duren. Ze hebben er immers voldoende repertoire voor.

De band was in vorm en de show was energiek en vermakelijk. Drummer Ed Lay en bassist Russell Leetch speelden vrij zakelijk en vielen niet echt op. Zanger Tom Smith was beweeglijk, goed bij stem en wist het publiek blij vlagen goed te bespelen. Vooral tijdens Papillon, waarbij hij half op zijn synthesizer klom en met handgebaren ons springritme aangaf, werd dat goed duidelijk. Ook de twee nieuwe bandleden leverden meer dan prima werk af. De backing vocals van Elliott Williams (vooral tijdens Formaldehyde) waren prima, zijn werk op de synthesizer was heerlijk en hij jutte vanuit de hoek van het podium regelmatig het publiek op. Justin Lockey tenslotte is een meer dan verdienstelijk gitarist die zeker geen kloon is van Chris Urbanowicz, maar die zijn spel wel aardig kan kopiëren en die op de nieuwe nummers een aardig eigen stempel weet te drukken met zijn gitaarspel.
De vijfkoppige band Editors staat pas aan het begin van hun carrière, maar ze weten nu al hoe ze een goede show moeten weggeven. Dit concert was de lange reis (twee uur met de trein) meer dan waard.

avatar van Gloeilamp
stoepkrijt schreef:
Drummer Ed Lay en bassist Russell Leetch speelden vrij zakelijk en vielen niet echt op. Zanger Tom Smith was beweeglijk, goed bij stem en wist het publiek blij vlagen goed te bespelen.


Ik was er zondagnacht bij op Rock Werchter en stond rechts voor het hoofdpodium aan de kant van Russell, deze zat het publiek continu op te jutten en ze hadden het duidelijk naar hun zin. Na Papillon wisten de bandleden ook even niet wat te zeggen, zo overdonderd waren ze door het publiek. Op Rock Werchter speelden ze Honesty als laatste nummer, een prachtige afsluiter van het festival. Ik ben er in de Ziggo Dome ook weer bij denk ik

avatar van aERodynamIC
Mooi verslag stoepkrijt. Zelf vind ik het altijd erg moeilijk om iets over een optreden te schrijven dus het is leuk om te zien hoeveel aandacht iemand er dan wel aan kan besteden

avatar van stoepkrijt
Dankjewel! Het is altijd leuk on te merken dat je niet alleen voor jezelf schrijft.

Albumrecensies krijg ik meestal maar moeilijk uit mijn pen, maar een concertverslag gaat me op de een of andere manier altijd een stuk makkelijker af.

avatar van musician
Ja, een mooi stuk. De Editors zijn natuurlijk één van de vele favoriete bands in het mumeafrekening topic, dus het is wel leuk om juist bij zo'n band te lezen hoe ze het er live van af brengen.

aERodynamIC schreef:
Zelf vind ik het altijd erg moeilijk om iets over een optreden te schrijven

stoepkrijt schreef:
Albumrecensies krijg ik meestal maar moeilijk uit mijn pen

Kom heren, al doende leert men. Als je het één kunt, moet het andere ook mogelijk zijn. Als je tegen iemand anders kunt zeggen wat je van een concert vond of hoe je van een nieuwe cd ervaart, kun je het ook schrijven.

Het hoeven geen 8 kantjes schoonschrift te zijn, het gaat per slot van rekening om een mening en enige persoonlijke indrukken.

Jullie kunnen ook nog kiezen voor een duo-baan, de één schrijft de recensies, de ander bespreekt de concerten. Het enige nadeel daarvan is dat veel dezelfde cd's moeten worden beluisterd en dan nog maar gezwegen over welke concerten gezamenlijk moeten worden bezocht.

Nee, ik zou kiezen voor de sprong in het diepe: gewoon schrijven dat je een geweldig of een k*t concert hebt gezien of een zeldzaam mooie cd hebt gehoord. Er is niemand die je er op aan kijkt, maar, net zo goed als het verslag van Koen boven, er is toch zeker wel een aantal mensen die het leuk vinden om te lezen. Ook al geven ze niet altijd daarna een reactie

Gast
geplaatst: vandaag om 12:14 uur

geplaatst: vandaag om 12:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.