menu

Muziek / Toplijsten en favorieten / De top 100 van... (Shaky)

zoeken in:
avatar van Superbitch
133. Will Tura - Eenzaam Zonder Jou (1962)

Want dansen gaat mij gauw vervelen,
Als ik jou niet in mijn armen hou.

De Keizer van het Vlaamse Lied mag natuurlijk niet ontbreken. Arthur Blanckaert wordt dit jaar tachtig en kan terugblikken op zestig jaar optreden in alle uithoeken van Vlaanderen. Hij kreeg een status van halve heilige toen hij in 1993 op de begrafenis van koning Boudewijn zong. Deze evergreen krabbelde hij neer op zes bierviltjes tijdens een vakantie in Frankrijk. Freddy Sunder, die later het BRT-orkest zou dirigeren, speelt de herkenbare gitaarintro. De achtergrondzang vertoont invloed van het Amerikaanse doo-wopgenre.

avatar van Superbitch
132. Yvonne Elliman - I Don't Know How to Love Him (1970)

He a man, he's just a man,
And I've had so many men before.

Als vroege twintiger schreef Andrew Lloyd Webber de rockopera Jesus Christ Superstar, op tekst van Tim Rice. In 1970 verscheen het conceptalbum; drie jaar later kwam er ook een filmversie. Het was controversieel, omdat Jezus niet als een onaantastbare heilige werd voorgesteld, maar als een mens met zwakheden. Maria Magadalena werd voorgesteld als een prostituee die verward raakt door het verschil tussen lichamelijke en spirituele liefde. Yvonne Elliman, een Hawaïaanse zangeres van Iers-Japanse afkomst, zou later een discohit scoren met If I Can't Have You, maar hier levert ze toch haar meest beklijvende zangprestatie.

avatar van Superbitch
131. Elvis Presley - Don't Be Cruel (1956)

If you can't come around,
At least please telephone.

Met z'n vetkuif, z'n suggestieve heupbewegingen en dat snikje in z'n diepe zangstem werd hij de eerste ondubbelzinnige megaster van de popcultuur, met gillende tieners tot gevolg. De wilde rock-'n'-rollritmes veroorzaakten een dansrage en oefenden een verderfelijke invloed uit op een generatie nozems. De achtergrondzang sluit nog aan bij de doo-wop uit die periode. Dit is een liedje van Otis Blackwell, die nog meer hits af zou leveren met Fever, Great Balls of Fire en All Shook Up.

avatar van Superbitch
130. Lizz Wright - Trouble (2005)

Just let me ride this pain like a wave,
Lord, make me over I don't wanna be afraid.

Lizz Wright is een jazz- en gospelzangeres die afwisselt tussen standards, bewerkingen van popliedjes en origineel materiaal. De nadruk ligt altijd op een ontspannen sfeer en op de warme klank van haar stem. Ze trad meermaals op op het North Sea Jazz Festival. Hier zingt ze een soort gebed om kracht voor het overwinnen van moeilijke tijden.

avatar van Superbitch
129. PJ Harvey - C'mon Billy (1995)

Don't you think it's time now
You met your only son?

In de jaren '90 doorbrak Polly Jean Harvey de mannelijke dominantie in het Britse rockmilieu met haar onverbloemde, artistieke stijl. Haar teksten hebben vaak een donkere kant. Dit wordt gezongen door iemand die ongewenst zwanger werd. Ze gaat de vader ter verantwoording roepen, maar het ziet er niet naar uit dat Billy z'n verantwoordelijkheid op wil nemen. Haar akoestische gitaarakkoorden worden vergezeld door strijkinstrumenten, die er een somber tintje aan geven.

avatar van Poek
Met PJ dan toch een mumelieveling in de lijst! Er volgen er vast niet veel.


avatar van Superbitch
128. Jeff Beck - Scatterbrain (1975)

Deze Brit wordt vaak bij de beste gitaristen genoemd, maar hij is vooral bekend als lid van The Yardbirds en van z'n samenwerkingen met allerlei artiesten. In 1975 bracht hij echter het instrumentale fusionalbum Blow by Blow uit, waarop hijzelf centraal staat. Hij speelt indrukwekkende gitaarsolo's, combineert rock met jazzinvloed en met vernieuwende elektronische klanken. Scatterbrain is een wervelwind met een stevige inbreng van toetsenist Max Middleton en drummer Richard Bailey. Producer George Martin zorgde voor stereo-effecten en een orkestrale achtergrond.

avatar van Koenr
Interessante lijst voorlopig. Ik ga hier wel een paar tips uithalen, een artiest als Giora Feidman was niet zo 1-2-3 op mijn radar verschenen.

En fijn om Chico Buarque in een lijstje te zien, geweldige componist. Hoop dat er nog meer Braziliaanse muzikanten langskomen

avatar van Superbitch
127. Sevda Alekperzadeh - Göy-Göl (2007)

Haar bijnaam is de Parel van de Kaspische Zee. Soms zingt ze mugham, de traditionele muziek uit haar land Azerbeidzjan, maar hier maakt ze een uitstapje naar Afro-Caraïbische jazz. Het levendige pianospel, de rol van koperblazers en achtergrondzangers en de dansbare ritmes in het slagwerk maken er een bruisend geheel van. Het Göygöl is een meer in Azerbeidzjan dat meerdere dichters inspireerde.
https://lh3.googleusercontent.com/proxy/1BnVCHP1m-K1sPWRAeK-lf_vqKr6feYaY01So_ndohrWnxL_2kJXjr-8ON14wDcmFg9ISCF8PoJv7pUuN_nZRFHuPG8JDY5kNMO7S-OrgwYAIKV8wW7S_0V3rJQWmR_BRSF4wjP7bw

avatar van Superbitch
126. Lotte Lenya - Die Moritat von Mackie Messer(1955)

Jenny Towler ward gefunden,
mit 'nem Messer in der Brust.

Die Dreigroschenoper is een opera met muziek van Kurt Weill en teksten van Bertold Brecht. Het verhaal speelt zich af in victoriaans Londen, waar bedelaars en boeve de straten onveilig maakten. Lotte Lenya, de Oostenrijkse vrouw van Kurt Weill, speelde tijdens de creatie de rol van Jenny, een prostituee die een relatie had met de boevenleider MacHeath. Dit lied werd in de inleiding vertolkt door een straatzanger, begeleid door een krakkemikkelig draaiorgetje. Het gaat over de seriemoordenaar Mackie Messer of Mack the Knife - de bijnaam van MacHeath.



catchup
Duitse les met zo'n Philips bandrecorder, kleine oases op de middelbare school.

avatar van Superbitch
125. Lily Allen - The Fear (2009)

And I'll take my clothes off and it will be shameless,
'Cause everyone knows that's how you get famous.

Lily Allen deed het poplandschap opfleuren met haar humoristische teksten, haar guitige deuntjes en haar kinderlijke manier van zingen. Hier speelt ze de rol van een oppervlakkig, verwend meisje dat als enige wens heeft beroemd te worden. Ze steekt de draak met de cultuur van celebrities, rode lopers en glossy tijdschriften, al beseft ze dat ze er zelf ook deel van uitmaakt.

avatar van Superbitch
124. Duffy - Warwick Avenue (2008)

All the days spent together,
I wished for better, but I didn't want the train to come.

Aimee Anne Duffy is een zangeres uit Wales die op de trein sprong van retrostijlen en blue eyed soul. Dit is een emotionele ballad over een gebroken relatie. Het arrangement met strijkers en haar scherpe zangstijl leiden tot een emotionele ontlading. Warwick Avenue is een metrostation waar Duffy een pijnlijk afscheid meemaakte. De videoclip nam ze op meteen na een sessie ajuinen pellen.

avatar van Superbitch
123. Toumani Diabaté - Kaounding Cissoko (2008)

Mali is wellicht het belangrijkste muziekland in Afrika, met artiesten als Ali Farka Touré, Salif Keita, Rokia Traoré, Fatoumata Diawara, Tinariwen en deze Toumani Diabaté. Hij is een virtuoos op de kora, een soort Afrikaanse harp met eenentwintig snaren. Hij laat z'n improvisatiekunst horen met een grillige melodie boven een herhaalde grondtoon.
https://images.squarespace-cdn.com/content/v1/54edc71fe4b05bee3a137c30/1427143867008-347YV1TURP34Z7MZB35U/ke17ZwdGBToddI8pDm48kNEjHHHGyuGY_lT-EaN0QnhZw-zPPgdn4jUwVcJE1ZvWEtT5uBSRWt4vQZAgTJucoTqqXjS3CfNDSuuf31e0tVFC19_lGhz5rft43V05cuZsJoc7LNxuaWYx1u_9bTob4uHn2gk3LrhfTmxFQo57KB0/toumani_diabate_01_%28cd-cc.si%29.jpg?format=300w

avatar van Superbitch
122. Luka Bloom - Sunny Sailor Boy (1994)

All the stars in space filled the mermaid's face,
She captured my will with her song.

Te midden van alle house, techno en dubstep was er in de jaren '90 een beweging die de puurheid opzocht van zang met folkgitaar. De Ier Luka Bloom is de jongere broer van die andere Ierse folkzanger, Christy Moore. Hier bezingt hij een ontmoeting met een verlokkelijke zeemeermin. Het is een cover van The Waterboys. De achtergrondzangeres heeft een typisch Ierse naam: Mairéad Ni Mhaonaigj. Meerminnen komen voor in sprookjes, in oude volksvertellingen en in hallucinaties van dronken zeelui.

avatar van Superbitch
121. Rufus ft. Chaka Khan - Tell Me Something Good (1974)

You refuse to put anything before your pride,
What I got will knock all your pride aside.

Deze funkband uit Chicago introduceerde zangeres Chaka Khan en durfde te experimenteren met klank. Dit is een van de eerste liedjes waarin een talkbox gebruikt wordt, een toestelletje met plastic tube dat toelaat om een gitaarklank te vervormen met de menselijke stem. Daarnaast gebruiken ze ook een wah-waheffect, een metaalachtige basgitaar en hijgende backing vocals. Chaka Khan had de krachtige stem en het gevoel voor ritme om hierbovenuit te tronen - om haar geweldige afrokapsel niet te vermelden.

avatar van Superbitch
120. Bee Gees - Too Much Heaven (1978)

Ah, you and me girl,
Got a highway to the sky.

De gebroeders Gibb hadden al enkele hits in de late jaren '60, maar echt populair werden ze pas toen ze halverwege de jaren '70 met hun kopstem gingen zingen en beïnvloed werden door disco. In falset zingen ligt hen erg goed, want ze hebben een volle klank met een lange adem en een mooie vibrato. De drie stemmen klinken goed samen in close harmony met verfijnde akkoorden. Hier zijn maar liefst negen zanglijnen over elkaar opgenomen. Strijk- en blaasinstrumenten zorgen voor een hemels sfeertje.

avatar van Koenr
Superbitch schreef:
126. Lotte Lenya - Die Moritat von Mackie Messer(1955)

Dit lied werd in de inleiding vertolkt door een straatzanger, begeleid door een krakkemikkelig draaiorgetje. Het gaat over de seriemoordenaar Mackie Messer of Mack the Knife - de bijnaam van MacHeath.

Ha, echt een tof nummer dit ja, wat een onheilspellende sfeer! Ik ken het uit een oude film, maar ik weet zo even niet welke meer welke helaas, hopelijk schiet het me later te binnen. Het nummer is in ieder geval altijd blijven hangen.

avatar van Superbitch
119. Mahalia Jackson - I'm Going to Live the Life I Sing About In My Song (1955)

I can't go to church, shout all day Sunday,
Go out and get drunk and raise sand all day Monday.

In haar geboortestad New Orleans kende ze een harde jeugd. Op haar twaalfde begon ze in het plaatselijke kerkkoor te zingen. Ze groeide uit tot de vaandeldrager van de gospelmuziek. Liederen met bijbelse onderwerpen kregen bij haar een swingend ritme. In 1955 bracht ze een album uit met de bescheiden titel The World's Greatest Gospel Singer. In het openingsnummer, geschreven door Thomas A. Dorsey, neemt de zangeres zich voor niet alleen op zondag goede voornemens te maken, maar daar ook naar te leven de rest van de week. Met haar volumineuze stem wist ze aan een eenvoudige basismelodie een dimensie toe te voegen. Een piano, een orgeltje en een contrabas zorgen voor een sfeervolle begeleiding.

avatar van Shaky
Fantastische keuze om Mahalia in de lijst op te nemen.
The World's Greatest Gospel Singer is sowieso een 5* album voor mij.

avatar van Superbitch
118. Katie Melua - Better Than a Dream (2012)

I dreamed in color,
'Cause I lived in black and white.

Ketevan Melua werd in 1994 geboren in Georgië. Tijdens de burgeroorlog in de jaren '90 verhuisde haar familie naar Belfast en vervolgens naar Londen. Ze leerde gitaar spelen, begon liedjes te schrijven en ging samenwerken met producer Mike Batt. Nine Million Bicycles was haar doorbraakhit. In 2012 nam ze een album op met symfonisch orkest. Dit liedje van Mike Batt vergelijkt oude droombeelden met de huidige realiteit. Met haar fluwelen stem weet ze de passende droomstemming op te roepen.

avatar van Superbitch
117. Le Mystère des voix bulgares - Shope Shope (1990)

Op hun hoofd dragen ze schaapskappen,
In hun handen een herdersstaf.

Deze Oost-Europese vrouwen hebben een heel eigen, vibratoloze zangtechniek, waardoor ze veel schriller klinken dan een klassiek westers koor. De ongebruikelijke samenklanken en onregelmatige Balkanritmes doen de rest. Shope Shope is een traditionele Bulgaarse dans in een zevendelige maatsoort. De tekst gaat over een groep Shopi of schaapherders uit het Balkangebergte die koppig beweren dat hun Vitoshaberg de hoogste ter wereld is. Hun samenzang wordt begeleid door slagwerk, handgeklap en een kaval of Bulgaarse fluit.

avatar van Superbitch
116. Tubeway Army - Are "Friends" Electric? (1979)

So I open the door,
It's the "friend" that I'd left in the hallway.

Gary Numan was een excentrieke, wereldvreemde figuur. Met z'n project Tubeway Army maakte hij het conceptalbum Replicas, waarin antropomorfe buitenaardse wezens of "friends" de aarde komen bevolken. Hier komt zo'n wezen op bezoek bij een eenzame man, die enkel nog intimiteit kan vinden bij androïden. Numan gebruikte Moogsynthesizers en een gitaareffect om een robotachtige stijl te ontwikkelen die veel invloed zou hebben op de new wave van de volgende jaren.

avatar van Superbitch
115. Kapela Ze Wsi Warszawa - Sowa (The Owl) (2004)

Sowa na dachu siada,
I słucha co kto gada.

("De uil gaat op het dak zitten,
En luistert naar wie praat.")

Warsaw Village Band is een Poolse folkgroep die de nationale traditie wil herontdekken in een land dat ten prooi dreigt te vallen aan kapitalisme en globalisering. Ze combineren vrouwenstemmen met een traditionele zangstijl met volksinstrumenten. Hier spelen de strijkinstrumenten onregelmatige, hamerende ritmische patronen. Daar komen slagwerkinstrumenten bij als de baraban en de tamboerijn. Het resultaat is geworteld in de Poolse traditie, maar klinkt toch verrassend modern.

avatar van Superbitch
114. Art Tatum - Tea for Two (1933)
https://i2.wp.com/www.bookofdaystales.com/wp-content/uploads/2013/10/art1.jpg

Art Tatum was een Amerikaanse jazzpianist. Deze zwaarlijvige muzikant trad vaak op in nachtclubs en op podia in de grote steden. Tea for Two is een luchtig liedje van Vincent Youmans, dat hier als basis dient voor een virtuoze improvisatie. Stride is een pianostijl die in de jaren '20 en '30 uit het ritme van de ragtime ontstond, met een accent op de tweede en op de vierde tel. Indrukwekkend aan zijn speeltechniek is de coördinatie tussen z'n linker- en z'n rechterhand, die allebei acrobatische toeren uithalen zonder in de knoop te slaan. Des te straffer wordt het als je weet dat hij ook nog blind was in z'n linkeroog.

avatar van Superbitch
113. Noisettes - Every Now And Then (2009)

With every new step along the way,
I hope that the wind blows you back into my life.

Shingai Shoniwa werd in Londen geboren als dochter van Zimbabwese immigranten. Ze leerde basgitaar spelen en werd een zangeres met een heel eigen stemgeluid. Met Noisettes zingt ze dit dromerige liedje waarin iemand wegzinkt in romantische herinneringen. Ze heeft een scherpe stem met kraakjes en een speciale trilling. Het woord down beeldt ze uit met een diepe klank. Het arrangement met violen doet wat denken aan oude soul.

avatar van Superbitch
112. Boudewijn de Groot - Testament (1966)

Aan mijn broertje dat zo graag wil gaan studeren,
Laat ik met plezier 't adress na van mijn kroeg.

Boudewijn werd de koning van de kleinkunst, ten dele dankzij de poëtische en sociaal-kritische teksten van Lennaert Nijgh. Hier "begraaft" hij z'n jeugdige ik met bijhorend testament. De dingen die hij "nalaat" hebben weinig materiële waarde, maar zeggen veel over opgroeien in de jaren '60, de generatiekloof en de botsing tussen oude en nieuwe ideeën. Hij wordt begeleid door het getokkel van een klassiek gitaar, aangevuld met een klavecimbel, een triangel en wat strijkers op de achtergrond.

avatar van Superbitch
111. Sinéad O'Connor - Troy (1987)

God, I love you,
I'd kill a dragon for you.

Voor Sinéad O'Connor is zingen een vorm van zelftherapie, van omgaan met haar innerlijke demonen. Een hoop opgekropte woede schreeuwt ze eruit in Troy. Ze citeert het gedicht No Other Troy van de Ierse dichter William Butler Yeats. Volgens sommigen gaat de cryptische tekst over haar ouders, maar dat valt moeilijk te rijmen met sommige regels ("Does she hold you like I do?"). Een meer logische uitleg is dat het de jaloerse reactie is van iemand die in de steek gelaten werd door een geliefde. Om uit te drukken wat voor extreme gevoelens dat teweegbrengt, gebruikt ze heroïsche beelden: een stad in brand steken, herrijzen als een feniks, een draak doden... Dissonante akkoorden van strijkinstrumenten en synthesizers, gecombineerd met haar rauwe manier van zingen, creëren een ontredderende sfeer.

avatar van Superbitch
110. Skunk Anansie - Charity (1995)

Rubbing still harder, salt on my hurt,
Licking my burns while I grovel in your dirt.

Deze Londense rockgroep noemde zichzelf naar Anansie, een sluw wezen uit de Afrikaanse en Jamaicaanse volksoverlevering dat half man is en half spin. In de jaren '90 vielen ze op met gedurfde teksten over godsdienst en politiek, en met de ruige, ongeremde zangstijl van karakterkop Skin. In Charity zingt ze dat ze geen medelijden wil, want liefdadigheid maakt mensen afhankelijk. In de zwart-wit-video probeert ze te ontsnappen uit een dwangbuis.

Dit topic is gesloten. Alleen moderators kunnen nog berichten plaatsen.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:23 uur

geplaatst: vandaag om 06:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.