Door
rkdev heb ik deze plaat leren kennen. Toen dit album zo enorm populair was heb ik 'm links laten liggen, en pas een paar jaar later opgepikt. Waarom ik 'm destijds geen aandacht heb gegeven is me een groot raadsel. Het is zo'n enorm mooie plaat dat ik gewoon al die tijd wat gemist heb. De cd heb ik inmiddels al wel een tijdje, maar nu dan ook het vinyl. Tijd voor een review.
Starlings (5:20)
De opener start als een heel lief liedje. Fijn, een rustig begin. Het volume staat lekker hard open als ineens de synth wordt ingezet en er een luid stuk muziek door de kamer heen schalt. Dat is gaaf zeg! Vervolgens kabbelt het nummer samen met het prettige stemgeluid van Guy Garvey heerlijk verder. Een liefdesverhaal wat uit balans lijkt te zijn inspireert de band tot een fantastische opener!
The Bones of You (4:49)
Weer een nummer met als thema liefde die onbereikbaar blijkt. Dit nummer is wat steviger, de solo halverwege doet me wat denken aan Coldplay. (maar dan goed). De stem van Garvey werkt als betoverend.
Mirrorball (5:50)
De intro van track 3 belooft een rustige track. Mooie inleiding. De onevenwichtige balans tussen man en vrouw lijken verdwenen, en de verteller van het verhaal is volop verliefd! Het nummer geeft je bijna dat gevoel mee.
So lift off love Hij is er helemaal klaar voor. Wat een extreem mooi lied is dit!
Grounds for Divorce (3:39)
Zo hoopvol als het vorige nummer was, zo triest is dit nummer. ik ben alweer beland in een song over scheiding. De man zit de hele tijd in de kroeg, en de vrouw vind dat niks. Grounds for divorce dus. De song komt nogal vrolijk over. Wellicht om de werking van alcohol mee te geven? Zodra de gitaar verschijnt na de inleiding naar het refrein gaat het nummer los. Ondanks de trieste inhoud is dit nummer een feest om naar te luisteren. Wederom is het vol in de roos.
An Audience with the Pope (4:28)
De verteller is weer smoorverliefd. Hij doet alles voor haar, zelfs als hij naar de Paus moet, dan wachten ze maar. Maar andersom werkt het helaas niet zo. Daar is weer de onbalans in een relatie. Ik ken de achtergrond van Guy niet, maar begin wel een idee te krijgen. Het nummer wordt vrij rustig gzongen en komt redelijk ontspannend over. En toch zit er een onheilspellend sausje overheen. Tekstueel erg interessant nummer, muzikaal wat minder spannend.
Weather to Fly (4:29)
Een hoog zingende Guy opent deze track, zodra het nummer echt op gang is, is de betovering ook weer in gang gezet. Wat een mooie stem heeft de man toch. Muzikaal is het heerlijk dromerig. Het nummer zet je even met beide benen op de grond. Geniet je wel van het leven zoals het op je afkomt? Is het allemaal goed zo, of kan je er meer uit halen? Erg mooie song.
The Loneliness of a Tower Crane Driver (5:15)
Een nummer speciaal voor Lee Towers geschreven? Bij die titel komt deze flauwe grap altijd weer naar boven. Een nummer over eenzaamheid. Het knappe van dit nummer is dat je de eenzaamheid gewoon kan voelen. Het langzame lome ritme geeft me een desperaat gevoel.
Send up a prayer in my name, wat mooi gezongen...
The Fix (4:27)
Een "spooky" song. Het refrein zorgt voor dit gevoel. Een prettig laidback nummer met een tekst waar ik niet zo goed uitkom. Maar dat hoeft ook niet altijd. Feestjes, drinken, een soort wedstrijd?
'Til the end of our days 'cause it ain't left to chance that we win
Some Riot (5:23)
Een nummer over een vriend/familie (?) die verslaafd is aan alcohol (of ook drugs?) en de hele boel naar de klote helpt. Een goede vriend die steeds verder weg lijkt te drijven door zijn gedrag. Een gevoel van machteloosheid. En weer wordt dit op een fantastische manier muzikaal vorm gegeven. De drama zit zo mooi in de muziek verwerkt. Uitermate knap en mooi gedaan.
One Day Like This (6:50)
De zon schijnt, de vogels vliegen, de deuren naar de tuin staan open, je ruikt het net gemaaide gras, en je mooie vrouw staat in haar mooie korte zomerjurkje naast je mooi te zijn. Kortom: het leven is mooi. Dat is het gevoel wat dit nummer me geeft. Als ik een rot dag heb, is dit het ultieme nummer om me goed te laten voelen. De zanger is enorm verliefd:
Cause holy cow, I love your eyes
And only now I see the light Het orkest wat meespeelt op dit nummer is een geniale toevoeging. Wat mooi. Het geeft het zomerse gevoel mee.
Throw those curtains wide!
One day like this a year'd we'll sing it right
Dit is pure poëzie, zowel tekstueel als muzikaal. Wat een enorme klasse!
Friend of Ours (4:49)
Een ode aan Bryan Glancy (ook op de hoes wordt de lp aan hem opgedragen) Een mooi, ingetogen en integer nummer, met een zeer korte tekst, maar het zegt genoeg. De dood is rot, maar vier het leven zoals het is. We houden van je... we houden van je. Prachtig in zijn eenvoud.
Elbow blijken meesters in het weergeven van gevoel in muziek en tekst. Een erg knappe, en fijne combinatie. De plaat gaat nergens scheef, bevat geen één song die onder het niveau duikt. Alles klopt aan dit album. Ik kan niet anders dan
rkdev met terugwerkende kracht alsnog gelijk te geven. Dit was de beste plaat van 2008. Dank voor 't aanraden