Explosions in the Sky - The Earth Is Not a Cold Dead Place (2003)

Heerlijk album, je kunt er echt helemaal bij wegdromen. De climaxen zijn weergaloos. Explosions in the Sky op z'n best.

Explosions in the Sky - The Earth Is Not a Cold Dead Place

Als ik deze plaat beluister denk ik aan een boswwandeling, je ziet langzaam de zon dalen.
Maar voor de zon het voor die dag voor bekeken houdt en de maan het mag overnemen, geeft de zon nog eens alles wat hij kan. Hij heeft ons zijn laatste stralen zon onze laatste stralen hoop.

Ondanks dat Explosions In The Sky maar over weinig instrumenten beschikt, weten ze toch iedere uitbarsting of opbouw grandioos goed neer te zetten. Toch mis ik op sommige momenten de afwezigheid van andere instrumenten. Maar dat mag zeker de pret niet bederven.

Want we krijgen hier door de leden van Explosions In The Sky toch maar lekker 5 fantastische songs voorgeschoteld. Ik wil trouwens mijn complimenten geven aan de twee mannen die fantastisch de elektrische gitaar bespelen. Maar ook wordt er fantastisch gedrumd en ook de bassist mogen we zeker niet vergeten. Probeerde ik nu een compliment te geven aan de twee gitaristen en ik kon het weer niet laten om alle bandleden te vernoemen, wat trouwens compleet terecht is.

Iedere climax, iedere opbouw, iedere songtitel zit gewoon fantastisch in elkaar. Bij iedere song krijg ik wat fragmenten voor me, de ene keer is die al wat mooier dan de andere keer. Ze stoppen zomaar geluk, verdriet en liefde in 5 songs met alleen wat drums, twee gitaristen en 1 bassist.


The Earth Is Not a Cold Dead Place

Zeer mooi allemaal, dat zeker, maar het échte gevoel moet nog komen (behalve bij First breath after coma ) Een voorlopige 3.5

Zo'n 4 maand later een hele ster verhoogd en begin er steeds meer over te denken om dit een plaats in mijn top 10 te geven. Dit is buitenaards mooie muziek.

Voorlopig na m/n eerste kennismaking met EITS voor dit album 3.5 ster (=ruim voldoende); misschien na meerdere luisterbeurten een 4 of 4.5 - geen 5 sterren, ... omdat bijv de intrumentale tracks van bijv Pink Floyd m.i. toch indrukwekkender zijn. Smaken blijven altijd verschillen natuurlijk!

Mijn eerste kennismaking met deze post-rock band. Alles zit vakkundig in elkaar op deze plaat.
Hoewel ik altijd graag zang hoor op een plaat mis ik die hier minder.
Mooi opbouwend geheel wat de hele plaat vasthoudt.

En ook net zoals bij Sigur Rós bevalt het derde album me beter. De eerste drie nummers zijn fantastisch, al mogen de twee laatste nummers van het album zeker ook niet onderdoen. De vrolijkheid die dit album herbergt komt beter uit de verf door het wat snellere tempo die deze nummers hebben en door de zoete geluiden. Een plaats in mijn top tien verdient het nog niet echt, die gelegenheid is bijvoorbeeld voor een andere post-rock plaat genaamd ( ), maar het krijgt alvast een hoge score.

Wederom een mooi album met prachtige, uitgesponnen post-rock nummers. Het begint prachtig met het vaak ingetogen en rustgevende nummer First Breath After Coma en het niveau verslapt eigenlijk geen moment na dat nummer.
Geweldige plaat!

Dit album is zoveel beter als je de TV-serie of Film: "Friday Night Lights" hebt gezien. De TV-serie is een verlengstuk en diepere duik in het Texas college football dan de film.

De Friday Night Lights OST is overigens ook gemaakt door Explosions in The Sky: Friday Night Lights (2004)


Als je niet beter wist zou je denken dat het op elkaar gebaseerd is, de beelden bij de muziek zijn ook zoveel mooier.

First Breath After Coma is gebaseerd op de rugbyspeler Jason Street, die verlamd raakte aan beide benen toen hij iemand wou tackelen in het touchdown-gebied. Waardoor hij in een coma raakte, maar uiteindelijk weer ontwaakt uit zijn slaap.

The Only Moment We Were Alone representeert de relatie tussen zijn vriendin (die toevallig ook cheerleader is) en de emotie die ontstond toen hij uiteindelijk ontwaakte uit zijn coma en euforie die bij zijn teamleden ontstond.

Six Days At The Bottom of The Ocean en Memorial zijn beiden tracks die het verslechtigen van de relatie goed aanduiden, ik ga niet zeggen waarom want dat zou een grote spoiler zijn.

Your Hand In Mine is natuurlijk en hemels nummer en met de context ervan, nog mooier.

Je weet dat Friday night lights pas in 2006 begon he?

Ik beweer niet dat het op elkaar gebaseerd is, ik zag alleen dat de film en TV-serie perfect aansluiten op het album. Je mag natuurlijk zelf je eigen thema erbij bedenken, maar het is zo mooi als je een bepaald beeld bij alle liedjes hebt.

En sinds wanneer kunnen series en films niet gebaseerd zijn op albums?

Zeer mooi album van Explosions in the Sky.
Eerste album wat ik beluister waar de zang niet als 'instrument' gebruikt wordt.
Gelukkig spreekt de muziek voor zich en daar zit emotie genoeg in.
Mooie opbouw welke laag voor laag in de nummers ingeweven wordt om vervolgens tot een prachtige climax te komen. Met name bij Memorial en The Only Moment We Were Alone.

Over 'hoop' wordt veelal geschreven hier en dat is denk ik ook waar dit album over gaat.
Overigens is het mooie en interessante aan post rock om je eigen verhaal bij de muziek te ervaren.

Begin met 4*, maar er zit genoeg rek in

Blijkbaar heb ik hier de 400ste stem uitgebracht bij een album uit 2003 dat ik nu pas ontdekt heb, begin me zo stilaan te realiseren dat er in dit genre nog een heleboel te ontdekken valt.

Het blijft me verbazen dat ik zo geraakt kan worden door muziek zonder zang (en tegelijk realiseren dat zang bij deze muziek de boel alleen maar zou kunnen verzieken). Er wordt hier zoveel opgeroepen qua emoties en het unieke blijft dat je door het ontbreken van woorden uiteindelijk zelf er je eigen verhaal bij mag verzinnen. De titels zijn daarbij de richtingaanwijzers die je aangeven naar welke beelden je mag zoeken om de muziek compleet te maken maar een beleving zal het sowieso wel blijven.

Prachtig, van begin tot eind!

Zullen ze de album cover gestolen hebben van Gorki - Vooruitgang? haha de overeenkomsten zag ik toevallig vandaag toen mijn muziek op shuffle stond