menu

Genres / Hip-Hop / De hiphop top 100 van...

zoeken in:
avatar van mASTROg
-SprayIt- schreef:
Misschien goed nu er positieve berichten komen ook de intekenlijst weer op te starten? Wat mij betreft zijn nieuwe lijsten van eerdere posters ook welkom, mits voldoende nieuwkomers in de top 100. Iemand die een lijst wil delen?

- jordidj
- mASTROg
-


Ik ben er mee bezig, dankjewel voor de uitnodiging jordidj1

avatar van Flipm0de
Zet mij ook maar in de lijst -SprayIt-!

avatar van jordidj1
- jordidj1
- mASTROg
- Flipm0de

avatar van -SprayIt-
Tof dat je een nieuwe van Fresku erin zet, maar vind het ten opzichte van wat hij al had gemaakt een stuk minder sterk. Het wordt nu een beetje een herhaling van zetten, waar in principe niets mis mee hoeft te zijn, maar er mist in deze track iets. Ik vind persoonlijk de meer emotionele tracks met opbouw naar uitbarsting beter. Ook lijkt deze beat grotendeels gejat van Joji - Slow Dancing in the Dark en vind ik de tekst/rijm te makkelijk. Desondanks love voor Fresku, luisterde laatst weer het hele album Nooit Meer Terug, wat mij betreft underrated.

avatar van aerobag
85. The Streets - Turn the Page (2002)
Aantal keer genoemd in dit topic: 3

Even een korte persoonlijke noot: In mijn jeugd zijn er 3 hiphop albums geweest die mijn liefde voor het genre hebben aangewakkerd. Ik moet dan ook wel met gepaste ironie toegeven dat juist een blanke rapper dan weer een van de grondleggers is geweest, maar het was in de tijd dat ik mp3 speler overladen was met Britse indie rock muziek zoals de Arctic Monkeys, The Coral en The Libertines. De mainstream rap vond ik maar niets, maar zo’n rapper met een geweldig karakteristiek Engels accent, daar wilde ik me wel aan wagen. Turn The Page, met zijn majestueuze strijkers, blijft een fantastische opener voor ”Original Pirate Material”. een album wat ik stiekem wel een moderne klassieker vindt.

84. clipping. - Blood of the Fang (2019)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0

Deze komt vers van de pers (al luister ik hem stiekem al een maand lang), officieel nog maar een week uit. clipping. is sowieso een groep met een mooie weerspiegeling van moderne hiphop. Nieuwe album is het beste tot nu toe, industriële hiphop van de bovenste plank. Blood of The Fang is een waanzinnige combinatie van een sterke beat, intelligent sample werk en een genadeloze flow. Mag van mij zo de top 100 in. 2019 blijkt voor mij sowieso een geweldig jaar voor hip-hop, er is zoveel waar ik extreem van geniet momenteel.

83. Grandmaster Flash & The Furious Five - The Message (1982)
Aantal keer genoemd in dit topic: 5

Voor mij toch wel dé hiphop klassieker. Een zeer karakteristieke sound die je meteen herkent. Funky beat, die zwepende synthesizer, dat enorm quotable refrein “Don’t push me cause I’m close to the edge”. Dan ook nog eens eindigen met een gelukte sketch. Alle ingrediënten voor een ware klassieker

82. Jay Electronica - Exhibit C (2009)
Aantal keer genoemd in dit topic: 3

Geweldig in elkaar gezette track. De soul sample van Billy Stewart’s “Cross my heart” wordt door het gehele nummer heen origineel en slim toegepast. De flow en de piano instrumentals zijn ook van hoge kwaliteit. Jay electronica is overigens wel een geval apart: Achter de schermen van alles gaande, maar om wat voor reden dan ook hebben we een volwaardig album nog steeds niet mogen ontvangen.

81. Vince Staples - Big Fish (2017)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0

Ik weet niet of ik veel meestanders heb met deze uitspraak: Maar het grote risico van hip-hop artiesten live zien, is dat het totaal af kan doen aan hun reputatie. Maar zelden weten rappers live hun ware potentie te halen. één uitzondering was vorig jaar op Best Kept Secret, waar Vince Staples een ontzettend goede en strakke set speelde. Big Fish is mijn favoriete nummer van hem, met een heerlijke nautische feel en quasi raps.



Hip Hop top 100 MuMe volglijst (Nummer 98, 89 niet op spotify)

avatar van jordidj1
Hey, niet zoveel potentiële klanten voor mijn lijst droppen!

avatar van Flipm0de
Vrij groot aantal van de nummers van je hele lijst ken ik niet, dus erg fijn om te zien.
Voornamelijk de minder klassieke hip hop artiesten als .clipping, Buck 65, en cLOUDDEAD ben ik niet bekend mee en opent dus weer nieuwe deuren voor mij

Exhibit C is te hard!

avatar van Johnny Marr
Turn the Page, The Message en Big Fish!

En Original Pirate Material is niet stiekem een moderne klassieker, het is dat gewoon

Leuk ook dat er al nummers van dit jaar in je lijst zijn te vinden.

avatar van JayM
aerobag schreef:
81. Vince Staples - Big Fish (2017)
Ik weet niet of ik veel meestanders heb met deze uitspraak: Maar het grote risico van hip-hop artiesten live zien, is dat het totaal af kan doen aan hun reputatie. Maar zelden weten rappers live hun ware potentie te halen. één uitzondering was vorig jaar op Best Kept Secret, waar Vince Staples een ontzettend goede en strakke set speelde. Big Fish is mijn favoriete nummer van hem, met een heerlijke nautische feel en quasi raps.
Hier! Was ook bij het optreden en Vince brak de tent af. Live vele malen beter dan op plaat (Yeah Right was mijn hoogtepunt toen).

Toffe drop weer. Exhibit C!

avatar van aerobag
-SprayIt- schreef:
Tof dat je een nieuwe van Fresku erin zet, maar vind het ten opzichte van wat hij al had gemaakt een stuk minder sterk. Het wordt nu een beetje een herhaling van zetten, waar in principe niets mis mee hoeft te zijn, maar er mist in deze track iets. Ik vind persoonlijk de meer emotionele tracks met opbouw naar uitbarsting beter. Ook lijkt deze beat grotendeels gejat van Joji - Slow Dancing in the Dark en vind ik de tekst/rijm te makkelijk. Desondanks love voor Fresku, luisterde laatst weer het hele album Nooit Meer Terug, wat mij betreft underrated.


Grappig, je hebt helemaal gelijk wat betreft dat nummer van Joji. Die link had ik nog niet eerder gelegd.

avatar van aerobag
80. Grammatik - Każdy ma chwile (2000)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0

Iets wat me opvalt als ik de eerdere toplijsten doorspit: Bijna geen Niet-Engels talige hiphop. Is dat raar? Zeker niet, een andere taal flowt weer heel anders en de tekst is niet te begrijpen. Is het jammer? ja absoluut, want er is heel wat moois te ontdekken. Gelukkig zijn instrumentals, beat en sterke flows universeel.
Grammatik is een Poolse hiphop groep, Polen is sowieso een land waar hiphop goed vertegenwoordigd is. Ik kan Grammatik erg waarderen omdat ze zeer fijnzinnige en melodieuze samples gebruiken. De teksten van Grammatik zijn ook erg sterk, met existentiele vraagstellingen en filosofische invalshoeken. Kazdy Ma chwile gaat ook over de hopeloze zoektocht naar religieuze steun ten tijden van zwaar weer.

79. Quasimoto - microphone matematics (2000)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0

Quasimoto is een solo project van de meest invloedrijke producer van moderne hiphop: Madlib. Op Quasimoto zijn 2 rapstemmen hoorbaar, de diepe echte stem van Madlib en de hoger gepitchte stem van Madlibs alter ego Lord Quas. De aangepaste hoge stem van Madlib is in het leven geroepen, omdat hij niet tevreden was over zijn eigen stem. “The Unseen” is daarmee een heerlijke frisse wind met een ludiek maar geslaagd concept. Microphone mathmetics is een klein sample meesterwerkje, met maar liefst 6 verschillende samples (o.a. De La Soul’s “The Bizness” en Don Cherry’s “complete communion). Madlib bewees toen al dat hij de goat is.

78. Malibu Ken - Tuesday
Aantal keer genoemd in dit topic: 0

Weer eentje van dit jaar. Malibu Ken vind ik echt een heerlijke samenwerking van Aesop Rock en Sun Lips’ Tobacco. Het doet me enigszins denken aan een ander project van Aesop: Hail Mary Mallon. De tekst van “Tuesday” gaat weer ouderwets Aesop Rock-stijl helemaal nergens over, maar zit natuuurlijk vol geweldige lines. “I can’t even keep a cactus alive when I’m present/When I’m gone it’s a groundbreaking botanical epic”. De bizarre teksten worden gematched door de net zo bizarre synthesizer heavy soundscapes van Tobacco.

77. The Beatnigs - (The Experience Of Us All) Street Fulla Nigs (1988)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0

Luister naar deze track en kijk even naar het jaartal waarin dit uitkwam: 1988. Als je dacht dat Death Grips iets origineels deed, dan kan ik je wel vertellen waar ze deels hun inspiratie vandaan haalden. Het album “Beatnigs” is sowieso een bijzondere verzameling van nummers. Een zeer vooruitstrevende fusie van hiphop en iets wat ik haast wil beschrijven als postpunk. De groep heeft het bij één album gehouden, maar een deel is later wel doorgegaan onder de noemer Disposable Heroes of Hiphoprisy, maar de gekte van de Beatnigs hebben ze nooit geëvenaard

76. Brother Ali - Uncle Sam Goddamn (2007)
Aantal keer genoemd in dit topic: 5

Iedereens favoriete albino rapper, al zullen er wel niet zoveel bestaan. Een heerlijk geproduceerd nummer met een hillbilly vibe. Ik vind de stem van Brother Ali ook altijd erg warm en uitnodigend om even goed naar te luisteren. De tekst is overigens veel steviger dan de luie beat doet geloven, met een kritische blik naar de United Snakes.



Hip Hop top 100 MuMe volglijst (Nummer 98, 89 niet op spotify)

avatar van zaaf
ha, luistervoer!

avatar van madmadder
Nog even over gisteren: dat nummer van Jay Electronica kende ik nog niet, erg fijne ontdekking. 'Turn the Page' en 'The Message' zijn allebei ook heerlijk natuurlijk.

Vandaag ook weer een aantal interessante keuzes. Malibu Ken is denk ik tot nu toe mijn favoriete hip-hopalbum van dit jaar. Dat nummer van Grammatik is een mooie ontdekking waarbij het inderdaad niet uitmaakt dat je de tekst niet verstaat. Ook tof dat je The Beatnigs in je toplijst hebt opgenomen, al is het niet helemaal mijn ding.

avatar van Flipm0de
Die Quasimoto track is een dikke banger! Net als de track van Grammatik, al dacht ik eerst dat je de Sloveense Gramatik bedoelde die ook aardige beats in elkaar zet!

De punk achtige sound van Beatnigs kan ik niet zo veel mee, maar Death Grips vind ik ook niks

avatar van aerobag
Leuk om iedereens reacties te lezen!
En de Sloveense Grammatik is voor mij dan weer een vreemde haha

avatar van Koenr
Tof rijtje.

Ik ga Grammatik sowieso checken. Ik ben enigszins thuis in de Japanse hip-hop, maar verder heb ik tot nu toe inderdaad veel te weinig aandacht aan niet Engels- of Nederlandstalige hip-hop gegeven.

avatar van aerobag
Koenr schreef:
Tof rijtje.

Ik ga Grammatik sowieso checken. Ik ben enigszins thuis in de Japanse hip-hop, maar verder heb ik tot nu toe inderdaad veel te weinig aandacht aan niet Engels- of Nederlandstalige hip-hop gegeven.


Ik heb voornamelijk Europese hiphop geluisterd, ik heb ook wat Zuid-Amerikaanse artiesten geprobeerd, maar dat was niet mijn ding. Japanse hiphop heb ik me eigenlijk nooit aan gewaagd, behalve het album van Dos Monos van dit jaar. Dus als je nog mooie tips heb, kom maar door!

Aanbevelingen zijn altijd welkom overigens!

avatar van Koenr
Het is al een tijd geleden (2010?) dat ik daar doorheen ben gereisd. Destijds ook dit boek gelezen. Misschien volgend jaar eens een nieuw bezoekje doen.

Dit is wel een classic in ieder geval: Scha Dara Parr - 5th Wheel 2 the Coach (1995)

En een anthem: B-Boyism

avatar van jordidj1
Heb ik een fijn Deens nummer, eentje waar Kendrick Lamar de mosterd haalt.

avatar van aerobag
jordidj1 schreef:
Heb ik een fijn Deens nummer, eentje waar Kendrick Lamar de mosterd haalt.


ah dit heeft hij ook oprecht gesampled in The Art Of Peer Pressure, dat wist ik niet. Die Kendrick (en zijn producers), beetje aan de andere kant van de Ocean rondsnuffelen

avatar van aerobag
75. Black Milk - What It's Worth (2014)
Aantal keer genoemd in dit topic: 1 (Lekker bezig zaaf)
Black milk is een artiest die wat mij betreft meer aandacht mag krijgen. Zijn songs kennen meestal een piekfijne productie en hij heeft een zeer constante stroom aan kwalitatief goede albums uitgebracht. De beats en instrumentals die hij gebruikt vind ik dan ook behoorlijk ondergewaardeerd. In de loop van zijn carrière is zijn muziek alleen maar verfijnder geworden, waar What it’s Worth een mooi voorbeeld van is. Oké het is niet allemaal zo stevig als zijn werk op bijvoorbeeld “Album of The Year” maar ik kan hier alleen maar extra van genieten, wetend dat Black Milk over zo’n groot muzikaal bereik beschikt.

74. Pyhimys - Paranoid #5 (2011)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0
Polen hebben we al gehad, de volgende bestemming in de grensoverschrijdende hiphop wereld: Finland. Deze artiest heb ik ooit getipt gekregen van een Finse collega en mede hiphop liefhebster toen ik haar vroeg wat nou goede artiesten in haar land van herkomst waren. Ze raadde me het album “Paranoid” aan en dat album is me altijd bij gebleven. Pyhimys (vertaald: Heilige) kun je misschien ook kennen als onderdeel van de Finse hiphop groep Ruger Hauer. Ook hier is het weer een gevalletje, je hoeft de tekst niet te begrijpen om de flows en de uitspattingen te waarderen. De haast spirituele beat mag er zeker ook zijn.

73. Deep Puddle Dynamics - June 26th, 1998 (1999)
Aantal keer genoemd in dit topic: 2
4 rappers die elkaars zinnen letterlijk aanvullen en de woorden uit elkaars mond nemen. Niet de minste rappers overigens, wat dacht je van Slug van Atmosphere? of Doseone van cLOUDDEAD? Maar ook Alias en en Sole mogen zeker niet ongenoemd gaan. Zoals gezegd, ze wachten niet netjes elkaars verse af, maar zingen zin na zin door elkaar heen als 4 ware hiphop filosofen. Levert een unieke en geslaagde dynamiek op. Let ook op de scherpe beat en dromerige instrumentals om het nummer helemaal af te maken.

72. Kill The Vultures - Shake Your Bones (2015)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0
Kill the vultures is een samenwerking tussen Amerikaanse rapper Crescent Moon en producer Anatomy. Het duo is absoluut niet bang om te experimenteren met hun sound en spelen met verschillende genres zoals klassiek, ambient en jazz. Ik vind niet alles wat ze uitbrengen even geweldig, het is veel hit or miss. Shake Your Bones vind ik wel echt een heel sterk en uniek nummer. Jazz rap, maar dan avant-garde jazz rap. Crescent Moon flowt er genadeloos hard op.

71. Blockhead - Insomniac Olympics (2004)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0,5 (door panjoe buiten zijn reguliere lijst)
Het werd weer eens tijd voor een zaligmakend instrumental hiphop nummertje. Blockhead aka Tony Simon ken je waarschijnlijk als de mastermind achter de meeste Aesop Rock beats. Maar blockhead houdt zich ook prima staande in zijn uppie. Insomniac Olympics is 5 minuten genieten van heerlijk opgebouwde beats en een meeslepende sfeer.



Hip Hop top 100 MuMe volglijst (Nummer 98, 89 niet op spotify)

avatar van aerobag
70. Avantdale Bowling Club - Years Gone By (2018)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0
Helemaal uit Nieuw-Zeeland komt deze groep die uitblinkt in Jazz rap. Vorig jaar hun debuut album gedropt, maar het klinkt alsof ze al jaren meedraaien. Een beat ontbreekt en er wordt geen jazz gesampled, maar door verschillende grote jazz artiesten uit Nieuw-Zeeland wordt een speelveld gecreëerd waar de rappers hun flows op kunnen loslaten. Voor mij was “Years Gone By” een van dé pareltjes van het afgelopen jaar.

69. Atmosphere - Yesterday (2008)
Aantal keer genoemd in dit topic: 3
Aan de top lijstjes te zien is Painting eigenlijk de lieveling. Dat kan ik me overigens heel goed voorstellen, maar mijn hart ligt toch echt bij Yesterday. Die luchtige beat, maar vooral dat refrein met het gemixte “Looked just like you’ vind ik even simpel als geniaal. De tekst zelf raakt mij ook enorm. Vooral het moment dat hij zingt “’cause you passed away… dad”. De toon van het nummer slaat helemaal om en krijgt een andere betekenis. Een mooie persoonlijke afrekening van zeer hevige jeugd van iemand die op 12 jarige leeftijd beide ouders verloren is.

68. GraveDiggaz - Diary Of A Madman (1994)
Aantal keer genoemd in dit topic: 5
Héérlijk album is “6 Feet Deep” toch. Alleen die namen van de rappers al; Gatekeeper, Undertaker, Grym reaper… en dan RZA als de Rzarector voor de beats. Album zelf zit vol geweldige skits met een flinke dosis humor en een lading aan klassieke beats. En dan die dynamische raps met die enorme bite. Diary Of A Madman heeft dat ook allemaal inclusief wat spooky instrumentals.

67. WWW - Lexikon (2006)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0
Ik wil deze rare snuiter uit Tsjechië aan jullie voorstellen. We Want Words oftewel WWW is gelijk het enige Engelse aan deze hiphoppers. De artiesten maken veel gebruik van synthesizers en snelle drumbeats, daarnaast kleden zich vaak in psycho-clownesque kostuums. Lexikon is een mooi voorbeeld van de gepaste gekte die daarmee samengaat, met een ambitieuze 2001: A Space Odyssey sample. Wees overigens niet bang als je de teksten niet begrijpt, uit een door google translate getrokken interview met WWW blijkt dat de teksten vaak zo bizar zijn dat mensen die de taal wel spreken ze ook niet begrijpen.

66. The Roots ft. Erykah Badu - You Got Me (1999)
Aantal keer genoemd in dit topic: 7
The Roots als groep heeft mij nooit helemaal weten te raken. De door velen bejubelde albums hebben mij nooit zo enthousiast gekregen. Ik vond het allemaal nogal mak en by-the-books hiphop. Er is één uitzondering: You Got Me vind ik echt een geniaal nummer, niet op de laatste plaats door de sublieme Erykah Badu. Maar de gehele track flowt daarnaast ook gewoon heerlijk.



Hip Hop top 100 MuMe volglijst (Nummer 98, 89 niet op spotify)

avatar van aerobag
65. Ka - Conflicted (2016)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0
Voor het album “Honor Killed The Samurai” heeft Ka zich zeker wat Oosterse invloeden toegelaten.. Ka is een behoorlijke monotone rapper, maar in de context van zijn muziek is het juist heel rauw en krachtig. De nadruk komt dan ook meer op zijn teksten liggen, die behoorlijk sterk zijn. Het thema van conflicted gaat over het interne conflict van een goed mens te zijn, terwijl het harde leven op straat dit niet altijd mogelijk maakt. De oprechtheid en de verzorging van zijn raps doen me aan MF DOOM denken.

64. Solo Los Solo- Un Golpe De Suerte (2001)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0
Sólo Los Solo is een hiphop groep uit Catalonië en hun album Quimera is wat mij betreft een van dé onontdekte parels in de Europese hiphop. De kwaliteit van de productie is organisch en erg indrukwekkend: spacey met invloeden van lokale Spaanse muziek zoals de Flamenco. Rapper Juan Solo is on fire gedurende het hele album. Golpe De Suerto is een voorbeeld van hun unieke, ruimtelijke beats en uitzonderlijke flows, maar ik zou een luisterbeurt van het gehele album aanbevelen.

63. Killer Mike - Don't Die (2012)
Aantal keer genoemd in dit topic: 4
Killer Mika gaat zo hard op deze plaat, zowel met zijn beats als zijn raps. De “Fuck da Police” tracks van de 10’s. De track wordt alleen maar interessanter als je weet dat de line ‘My dad was a cop, You don’t think I know a dirty ass cop when I see one” berust op de waarheid: Zijn vader was inderdaad een agent. Killer Mike loopt over van de charisma op Don’t Die.

62. Lil Ugly Mane - Uneven Compromise (2012)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0
Ik weet niet zo goed hoe ik Uneven Compromise moet beschrijven, behalve dat het een 11 minuten durende hiphop odyssey is. Lil ugly Mane is altijd van de bizarre experimentele producties geweest, maar dit is een grote mengpot van al zijn creativiteit. Eerste deel bestaat uit horrorcore met duistere teksten over dood en verderf, maar wat daarna volgt is veel relaxter. Klassieke beats en sprankelende instrumentals, de tekst blijft echter duister: Een verhaal over een goede vriend waarvan Lil Ugly Mane er achter komt dat hij waarschijnlijk zijn eigen kinderen heeft vermoord. Het laatste deel bestaat uit wat fijnzinnige instrumentatie wat ontaard in een tornado van noise. Zeer unieke hiphop track van deze onnavolgbare artiest.

61. MF DOOM feat. Count Bass D - Potholderz (2004)
Aantal keer genoemd in dit topic: 3
Daniel Dumile is een van mijn favoriete hiphop artiesten, dus bereid je maar voor op meer nummers van deze man hogerop in de lijst. Allereerst een nummer van het album MM.. Food. Ik kan zo genieten van zijn diepe stem en de stripboek thema’s die hij meebrengt en ook met volle overtuiging naleeft. Is er een andere artiest die een heel album vol kan rappen over eten en voedsel metaforen? Potholderz is een heerlijk warm opgediend stukje hiphop, met een perfecte medium-rare beat.



Hip Hop top 100 MuMe volglijst (Niet op spotify: Track 98 - 89 - 64)

avatar van Bruno_6
Ka is geweldig. Vreemd dat dit maar de eerste keer is dat die in een lijstje voorkomt.

avatar van zaaf
Bruno_6 schreef:
Ka is geweldig. Vreemd dat dit maar de eerste keer is dat die in een lijstje voorkomt.

avatar van aerobag
Bruno_6 schreef:
Ka is geweldig. Vreemd dat dit maar de eerste keer is dat die in een lijstje voorkomt.


Even ter informatie, dat "Aantal keer genoemd in dit topic:" bedoel ik het specifieke liedje, niet het aantal keer dat de artiest voorkomt. Al is Ka ook niet op te zoeken, met de minimaal-4-karakters-voor-een-zoekopdracht regel hier. Maar mooi om te zien dat Ka door meer mensen hier geliefd wordt.

avatar van aerobag
Wat een geluk hebben jullie, een dubbele update op de zondag:

60. Noname - Diddy Bop (2016)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0
Een tekortkoming in mijn lijst zijn toch wel vrouwelijke rappers. Grootheden Lauryn Hill, M.I.A. en Missy Elliott hebben mij helaas nooit weten te raken en Cardi B en Nicki Minaj laten mij ook koud. Noname was voor mij echter wel een ultieme schot in de roos. Haar jazzy raps vallen als een warme deken over mij heen. Diddy Bop een mooi voorbeeld wat ze kan, met karakteristieke en steengoede flows.
Tierra Whack is overigens ook een moderne vrouwelijke rapper die ik erg waardeer en ik vermoed dat ze in de toekomst met wat moois gaat komen.

59. Black Sheep - Flavor Of The Month (1991)
Aantal keer genoemd in dit topic: 1
Heerlijke relaxte beats, funky instrumentals en een flinke dosis humor in de teksten. Black Sheep is altijd het ondergeschoven kindje geweest in het Native Tongue HipHop Collectief en moest/mocht altijd in de schaduw staan van groepen als A Tribe Called Quest, Jungle Brothers en De La Soul. Black Sheep blinkt voor mij vooral uit met zeer catchy refrein en de zeer gevatte on-the-nose teksten.

58. The Avalanches - Frontier Psychiatrist (2000)
Aantal keer genoemd in dit topic: 1
Elders op dit forum deze week zag ik Johnny Marr dit nummer nog trash talken, maar dat zullen we hem moeten vergeven en misschien komt hij nog wel tot bezinning. Dit is namelijk een uitzonderlijk stukje instrumentale hiphop met werkelijk waar subliem gebruik van samples en scratching, daar kunnen vele producers een voorbeeld aan nemen. Geweldige blazers en drums maken van deze song een ijzersterk hiphop epos.

57. Redman - Tonight's Da Night (1992)
Aantal keer genoemd in dit topic: 2
Onwaarschijnlijk sterke flow met een net zo onwaarschijnlijk sterke productie. Zeer geslaagde sample van Isaac Hayes. Prachtig ook die zelfspot, waarbij Redman eerst zijn smoothe stem opzet, maar na wat banter van zijn collega Hurricane G toch zijn rauwe agressieve stemgeluid laat spreken in een ode aan zichzelf. Redman voor mij een van de meest karaktervolle rappers van de jaren 90.

56. Busdriver & Radioinactive With Daedelus - Fine For A Robot (2003)
Aantal keer genoemd in dit topic: 0
Rapprojecten kunnen mij niet gek genoeg zijn en met Busdriver weet je dan altijd dat je in goede handen bent. Uit de brainstormsessies van rappers Busdriver en Radioinactive en producer Daedelus ontstond het album “The Weather”, een album zoals ik nog nooit eerder gehoord heb. Unieke melodieuze flows, maar dan soms totaal uit het ritme. Instrumentals die klinken alsof ze op speelgoedinstrumenten gemaakt zijn en daarnaast een flinke dosis absurdistische humor. Fine For A Robot het dichtste wat als single zou kunnen tellen op het album, met hoofdrol voor de melodieuze raps van Radioinactive.



Hip Hop top 100 MuMe volglijst (Niet op spotify: Track 98 - 89 - 64)

avatar van aerobag
55. Rubberoom - Smoke (1999)
aantal keer genoemd in dit topic: 0
Rubberoom is mij ooit aangeraden het altijd handige internet in mijn zoektocht naar meer industriële hiphop zoals Dälek. Rubberoom is een samenwerking tussen rappers Lumba en Meta Mo en productie team The Opus. Ze weten een project neer te zetten met behoorlijk wat bombarie, ook al is dit project altijd verborgen geweest in de underground. De beats zijn rauw met gebruik van klassieke instrumentatie zoals piano's en violen om een mechanische sound te creëren. De rappers performen hun raps agressief en vol passie.

54. Reflection Eternal - Memories Live (2000)
Aantal keer genoemd in dit topic: 1
Naar Reflection Eternal luisteren voelt altijd als met een goede vriend afspreken in een kroeg, zeker als het refrein ‘Bringing back sweet memories’ is. Reflection Eternal is de samenwerking tussen Talib Kweli (Black Star) en producer Hi-Tek. Zijn flows zijn plezant en laidback en de beat laat je constant licht met je hoofd meedeinen, terwijl de teksten even nostalgisch als poëtisch zijn.

53. Divine Styler- Grey Matter (1992)
aantal keer genoemd in dit topic: 0
Als je in bent voor een bizar en totaal genre overschrijdend hiphop cult album. dan kan ik je met plezier Divine Styler’s “Spiral walls containing autumns of light” aanbevelen. Divine’s eerste album verkocht niet zo best en besloot daarom op zijn tweede album van alles uit de kast te halen. Van Funk tot ambient tot spoken word, alles passeert de revue. Grey matter opent met fluiten, maar dit gaat over in een behoorlijk funky loopje terwijl Divine zijn intelligentie viert met bizarre rants over labratten en god. De instrumentals blijven echter aanzwellen en de track eindigt in een bizarre storm van hoge tonen. Ja, divine Styler is wel andere koek en dan te bedenken dat deze man zijn carrière begon onder Ice-T

52. Gang starr Feat. Inspectah Deck - Above The Clouds (1998)
aantal keer genoemd in dit topic: 9
Een voortreffelijke klassieke beat en twee MC’s die even laten zien hoe je een goede performance neer zet, het is ook niet voor niets dat dit nummer hier zo geliefd is. DJ Premier is toch wel een tovenaar als het op productie aankomt. Het subtiele gebruik van ruis voor die authentieke feel, hulde. Spirituele tekst erbij matcht de beat en maakt dit mijn favoriete nummer van de geweldenaren van Gang Starr.

51. Flying Lotus ft. Kendrick Lamar - Never Catch Me (2014)
aantal keer genoemd in dit topic: 0
Een samenwerking tussen producer Steven Ellison en rapper Kendrick Lamar, dat is toch even een clash van twee moderne muzikale grootheden. En ze weten de verwachtingen nog te overtreffen ook, wat een sfeer wordt er hier neergezet. De mix van jazz/ en electronica is inmiddels Flying Lotus trademark geworden, maar op Never Catch me stijgt FlyLo toch echt boven zichzelf uit. De stem van Kendrick Lamar is perfect verweven tussen het geweld van de rijkgevulde productie.



Hip Hop top 100 MuMe volglijst (Niet op spotify: Track 98 - 89 - 64)

avatar van aerobag
Daarmee zijn we alweer op de helft aangekomen, is iedereen nog wakker?

Als intermezzo en viering van de eerste 50, nog even deze:


Breekt zijn eigen album ook zo goed door midden (en ik sneak hem er zo toch even tussen, want bedacht me dat ik Dilla helemaal vergeten was een plekje te gunnen op de lijst)

avatar van jordidj1
ABOVE THE CLOUDS

Reflection Eternal heb ik net nog het album van gepompt, Cervantes zijn schuld. Erg dope.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:34 uur

geplaatst: vandaag om 16:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.