menu

Hier kun je zien welke berichten lennon als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Bløf - Alles Blijft Anders (2011)

musician schreef:
Misschien moet je zelf eens gaan overwegen om je alleen bezig te houden met de muziek die jezelf wel goed vind.

Anders kun je dit soort non-berichten bij 95% van alle artiesten gaan schrijven. En als iedereen dat dan doet bij alle muziek waar ze niets aan vinden zitten we hier tot Sint Juttemus alleen maar verzoeken tot stoppen van de band te lezen. In meervoud.

Van mij mag Madonna per direct stoppen, maar hoeveel nut heeft dat om dat bij haar albums te gaan zitten schrijven? Netvervuiling en een user die blijkbaar niets beters te doen heeft.


Blijkbaar mag je je dus alleen bezig houden met dingen die je goed vind, maar als je ergens kritisch over bent moet je wegblijven en doe je aan net vervuiling

Ik hoor toevallig erg veel blof, en woon in een vrij land, en mag daar dus ook mijn mening over geven, goed of slecht.
Dat dit jou favoriete bandje is kan ik ook niets aan doen, maar feit dat jij vindt dat iedereen een bepaald album wel goed moet vinden getuigt ook niet echt van enige objectiviteit, waarmee ik bovenstaande dus ook maar niet al te serieus zal nemen.

De nieuwe single is gewoon wederom een zeer slap nummer, en een in een miljoen zoals bij bijna alle blof nummers.
Deze band heeft veel potentie maar doet er niets mee, en dat is jammer.

Dat is mijn mening, en als ik zin heb om dat hier te posten dan doe ik dat dus gewoon. Jij kan ervoor kiezen hier niet op te reageren, want ik vraag daar niet om, maar ga alstublieft nietzeggen dat iemand hier niks mag zeggen omdat het te kritisch is. Dat riekt naar censuur, en die tijd is al een tijdje voorbij in dit land.

Blur - Think Tank (2003)

4,0
Hieronder is mijn recensie te zien zoals ik 'm geplaatst heb op http://leosbloghuis.blogspot.nl/

Een album waarvan Damon Albarn vond dat ie het moest maken. Een soort verplichting naar het publiek toe. In de band was het allang geen hallelujah stemming meer, en Cox werd vriendelijk verzocht weg te blijven (omdat zijn alcohol verslaving de overhand nam). Dit zogenaamde moetje is zeker niet verkeerd uitgepakt! Ik heb het destijds weinig aandacht gegeven omdat ik na Blur - 13 (1999) een beetje Blur moe was. Maar Albarn heeft met the Gorillaz en zijn solo werk toch mijn aandacht steeds weten te trekken, en dus is dit album toch in huis gehaald toen het opnieuw verscheen met bonus cd. En na 12 jaar blijkt dat ik het toch best een heel erg leuk album vind.

1.Ambulance (5:09)
Het intro is geen meeklapper, want het is een onregelmatig ritme. Zodra Albarn zijn zang start hoor ik een sound die ik van Morphine - Cure for Pain (1993) verwacht. Het refrein is ook interessant, want de gitaar op de achtergrond lijkt totaal uit het ritme te gaan (veel sneller, rock stijl) maar toch past het. Dat maakt het een erg boeiend nummer. Knappe opening!

2.Out of Time (3:52)
Het akoestische gitaar geluid wat zich blijft herhalen op een jazzy drum beat belooft iets moois. Dat wordt ingewilligd door de mooie zang stem van Albarn. Ik ben echt een liefhebber van zijn geluid, en zoals het op dit nummer klinkt vind ik het op zijn mooist. Subtiel op de achtergrond zijn allerlei (Marokaanse) Oosterse instrumenten te horen. Erg mooi en indrukwekkend nummer.

3.Crazy Beat (3:14)
In 1e instantie is dit een wat raar nummer (geproduceerd door Norman Cook AKA Fatboy Slim) , maar naarmate de tijd verstrijkt toch eigenlijk wel heel lekker. Een beetje een muzikaal zooitje, maar net niet zooitje genoeg om het vervelend te vinden. Het grappige stemmetje op de achtergrond maakt het nét nog iets leuker.

4.Good Song (3:09)
Een ballad zoals ik ze erg mooi vind van Albarn. Mooi en dromerig. De vocalen van Albarn passen goed in dit soort composities

5.On the Way to the Club (3:48)
Dit nummer neigt al heel erg naar wat Albarn in 2014 op zijn solo album zou laten horen. Weer een dromerig en elektronisch klinkent nummer. Erg mooi!

6.Brothers and Sisters (3:47)
Een lekker akoestisch gitaartje aangevuld met een heerlijke bas. Een wat duistere zang van Albarn geeft het nummer een mooie sfeer. De elektronische saus die erover heen is gegoten maakt het af tot een erg lekker nummer.

7.Caravan (4:36)
Weer een nummer in de stijl van Albarn solo. De achtergrond muziek lijkt iets te hard opgenomen, en dat geeft een vreemd effect. Zeker omdat de stem van Albarn lijkt te komen van een MP3 file op 96KPS. Dit zal allemaal wel bedacht zijn, maar ik vind dat wel jammer. Het nummer is lekker "down" maar het net iets mooier kunnen zijn zonder die vreemde effecten

8.We've Got a File on You (1:02)
Het album werd deels in Marokko opgenomen, en die invloed is te horen in het intro. In dit nummer keer Blur de rock band weer terug. Een snel punk achtig nummer, met wat kreten meer is het niet. Het is wel even lekker, maar ook fijn dat 't maar 1 minuut duurt.

9.Moroccan People Revolutionary Bowls Club (3:03)
Een heerlijk basintro introduceert dit vrolijke nummer. Het heeft een feelgood zomer feeling, en is een mix tussen Blur en the Gorillaz. Dat laatste komt vooral door het elektronische deel in dit nummer.

10.Sweet Song (4:01)
Wederom een ballad in de stijl van Albarns solo album Damon Albarn - Everyday Robots (2014). Dat dromerige is hij een koning in, en dat blijkt ook op deze track. De subtiele piano die het hele nummer meespeelt is een mooie toevoeging. Mooi nummer!

11.Jets (6:25)
Zo, dat is een lekker intro.. De bas is lekker zwaar, en de drums neigen naar funky. Het subtiele gitaartje geeft een Afrikaanse feel aan het nummer.. Het deel waar de vocalen plaats hebben is zonder de aanstekelijke instrumenten. Maar zodra het refrein ingezet wordt is dat weer terug. Die bas is werkelijk fantastisch door het hele nummer heen. Zeker op een goede koptelefoon. Dat is genieten! Verassend is de saxofoon na ongeveer 4 minuten. Die zag ik niet aankomen. Is ook wel een vreemde eend in de bijt, maar ook wel bijzonder. Volgens mij de eerste keer dat ik dit instrument hoor op een nummer van de band?

12.Gene by Gene (3:49)
Een raar intro zorgt voor een wat twijfelachtige opstart van het nummer. Maar zodra Albarn begint te zingen is alles weer goed. Mooi refrein. Het is een beetje een blij nummer, met de bekende Blur kenmerken. Een beetje raar, maar wel erg lekker

13.Battery in Your Leg (3:21)
Op dit nummer is Coxon nog te horen op gitaar. Weer een dromerige ballad ala Albarn. Mooi hoe de gitaar en synth bijna vals klinken, maar nog net niet. Prachtig nummer en mooie afsluiter... Je hoort iemand hoesten tijdens het nummer en aan het eind iemand zuchten... zou dat spontaan zijn geweest?

14.Me, White Noise is de verborgen track op de plaat. Op het origineel te vinden door bij het 1e nummer terug te spoelen, en op de special edition gewoon één minuutje wachten voor ie begint. Was ik net in slaap gesust door de afsluiter, de beat in dit nummer maakt me weer wakker. Ik hoor de stem van Phil Daniels die ook te horen is op Parklife van Blur - Parklife (1994).
Het is wel een raar nummer, maar op één of andere manier blijft het toch weer boeien, de kracht van Blur.

Het is goed te horen dat Damon Albarn al wat solo projecten achter de rug had met the Gorillaz en Afel Bocoum, Damon Albarn, Toumani Diabaté & Friends - Mali Music (2002). De Afrikaanse invloeden zijn ook op dit album goed te horen. Dat is absoluut een verrijking voor de muziek. Toch vind ik dit album erg kenmerkend Albarn. Niet zo gek, hij heeft alles geschreven. De sound van Blur van de 1e 4 albums is er niet meer, en het alternatieve van Blur en 13 zijn over het algemeen ook weer verdwenen. Dat doet de band wel goed vind ik. Dat maakt dit album alleen maar prettiger om te luisteren. Ik kan concluderen dat ik dit album destijds onterecht links heb laten liggen want het is gewoon een erg sterke plaat!