menu

Muziek / Toplijsten en favorieten / De top 100 van... (Shaky)

zoeken in:
avatar van 123poetertjes
https://i.imgur.com/WHb3OcZ.png
16. Underworld - Rez/Cowgirl (Live)
Inyerfacetechno, 2000, Everything Everything, 11:47

JORDI! JORDI! WORD WAKKER! De DTRH-wekker is gearriveerd en zoals mijn Friese makker ook al zei: er zijn kuttere tunes om mee gewekt te worden. De dag ervoor speelde Underworld de slotact op het hoofdpodium en man, ik weet niet meer waar ik mezelf moest vinden om op te rapen, ik denk dat dat komt omdat ik meteen afgevloerd werd. Het hele optreden lang volledig in het optreden gezogen, oogjes dicht en meedeinend op die keiharde pompende oldskoolproducties van wat inmiddels gewoon twee zestigers zijn. Dearie me. Mijn ouders zijn binnenkort ook allebei zestigplussers maar ik zie ze nog geen festivalweide van 30000 man afbreken. Holy fuck. De tweetrapsraket blijft daarin ontegenzeggelijk het grote hoogtepunt. Los al beiden briljant maar hoe deze helden het voor elkaar krijgen om ze zo naadloos op elkaar te laten aansluiten, toeme toeme toeme. Dat laatste stukje als Rez weer heel voorzichtig om de hoek komt turen om uiteindelijk de volledige boel weerover te nemen, omg omg omg. Dat climaxopbouw waarbij de drop steeds lijkt te komen, toch weer wegvalt en uiteindelijk met een paar rake tikken wordt aangeslingerd, dju dju dju. Weinig subtiel allemaal, wel ongegeneerd raven, raven alsof je moet overleven. Naast je teven. De napret kwam de dag erna nog toen het tentenkamp naast ons dit legendarische konijnenholoptreden besprak, waarna één of andere dude de vergelijking trok met de Gebroeders Ko. Ja echt, die mensen bestaan. Ik ging stuk. Voor mij ook tevens het signaal om hem eventjes over het terrein te blazen met m’n olijke baksteenvormige speakertje, ze konden hem krijgen zeg. Geluidsgolven tour droit door J’s tent heen, hij ook weer wakker. Kon het ook niet laten om dit een maandje terug, daags na mijn update in Casa Geert, nog eens dunnetjes over te doen. Hele huis trilde jonguuuhhhh.

Goed, ik heb intussen mijn kaartje voor Down The Rabbit Hole 2020 binnen dus verontschuldig me bij deze alvast bij mijn toekomstige buren en kampgenootjes voor de wekker. Of eigenlijk: helemaal niet sorry, jullie mogen me dankbaar zijn. Oh en Sprayit, mocht je weer een toiletrave houden nodig me dan even uit, oké? x

Ook kjoele techno, goedgekeurd om Jordi mee wakker te maken: Enrico Sangiuliano - Hidden T


spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT

avatar van jordidj1
dit jaar weer op DTRH? x

avatar van Gretz
jordidj1 schreef:
dit jaar weer op DTRH? x

Wmb yesss, nu met voltallig PBH!
(afbeelding) Had niet durven dromen dat onze (JBL Xtreme) Jukeboxen zo'n daverend succes zouden zijn

avatar van 123poetertjes
https://i.imgur.com/bdxjGFk.png
15. Holden - Blackpool Late Eighties
Electronic, 2013, The Inheritors, 8:39

Hij kwam het vorige blokje al voorbij maar daarin repte ik nog met geen woord over het solowerk van James Holden. Daar was een reden voor: dat solowerk moest zelf ook nog komen, uiteraard zeg. Wat is The Inheritors toch een weergaloze plaat, een soort terugblik naar de oertijd waarin jagers vage tekens in grotten kalkten en ondertussen een hert uit elkaar trokken. Dat gevoel zit volledig in dit album. En dan komt de afsluiter. Blackpool Late Eighties is een totaal buitenbeentje en vanaf de rest gezien een reis vooruit naar het bijnaheden. Alsof James je wilt wijsmaken dat, net als die inheemse oerstammen, Blackpool eigenlijk iets uit het verre verleden is. Van zo’n grote opgeklopte kermisattractie (zie ook een Vegas en Reno, maar dan nog verpauperd ook) krijg ik zelf in elk geval altijd een beetje de kriebels maar toch intrigeert het tegelijkertijd enorm. Blackpool Late Eighties weet exact dat troosteloos fascinerende beeld te vangen. Je hoort de enorme vrachtschepen toeterend langs de kust varen, de gokautomaten tingelen en de mensen hun nutteloze levens terwijl ze over de boulevard zwalken. De overdaad aan lampen onthult de lelijkheid van de stad maar geeft er tegelijk ook weer een vaag soort charme aan. Een oud-huisgenoot vatte hem al eens perfect in één woord samen toen hij een keer mijn kamer kwam binnenwandelen terwijl ik hem aan het luisteren was:
spooky
En zo is het maar net.

Ook kjoele zwoele elektronica die zo fijne sfeerschepping geeft: Chromatics - Looking For Love (Extended Disco Version)


spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT

avatar van 123poetertjes
https://i.imgur.com/bdKdf3W.png
14. Atmosphere - In Her Music Box
Conscious hiphop, 2008, When Life Gives You Lemons, You Paint That Shit Gold, 4:20

Dat dit een lijst van mij is blijkt wel uit het feit dat het hoogste hiphopnummer er toch ook wel weer eentje moet zijn met een smeltbaar hoog knuffelgehalte. Had ik het bij BOY in blokje 8 x al over moeder-dochterbonding, hier een oh zo fraaie representatie van vader-dochterbonding. Toch weer net een andere invalshoek en mijns inziens nog veel schattiger, stoere daddy die plots een heel klein hartje blijkt te hebben tegenover zijn schattige kleine meid. Tja, ik hou enorm van situatieschetsen beschreven in nummers en ook hier lijkt het net alsof je naast Slugs dochter op de achterbank van de rijdende muziekdoos zit terwijl de matchbox over je heen rijdt. Als je een leren broek dan, iewl niks voor mij. Het is zo’n bitterzoete sfeerschepping, papa met dochtertje achterin de auto en samen eventjes vergeten dat het thuis helemaal niet zo goed gaat met een in de lucht hangende scheiding. Even langs bij de McDrive (goed dat ze daar niet naar binnen gaan want die vloeren daar zijn levensgevaarlijk uh huh) maar vooral veel liedjes zingen. Mooi detail is dat dochterlief niet de vieze woordjes wil zingen maar dat papa zo graag met Plastic Bitch House wil meeten dat ie een enkel woord juist toejuicht. En dan die perfecte omlijsting van Ant, met het muziekdoosje waar het album ook mee begon. Nog weer zo’n mooi subtiel detail, een album locked between music boxes. Sowieso een albumpje hoor, ook voor iemand uit het post-R&P-tijdperk op Musicmeter. Ook vaak genoemd als het ‘ik vond hiphop altijd maar slecht totdat puntjepuntje me wees op dit album en dit is echt heel goed’ plaatje. Ik heb zelf nooit echt iets tegen hiphop gehad maar niet per se echt iets mét hiphop dus ook in mijn geval is Atmosphere wel belangrijk geweest voor het ontdekken van een heel tof genre. Ik tip hem zelf om die reden ook graag nog door aan de scraptici. Damn, slechtste woordspeling ever of niet dan?

Ook kjoel en dat ie ooit nog eens de Ladderfinale mag halen: Atmosphere - Painting


spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT

avatar van 123poetertjes
https://i.imgur.com/pjn2wUK.png
13. Jerry Williams - I'm Not In Love With You
Sneeuwpop pop pop, 2016, Let’s Just Forget It, 3:07

Mijn meest afgespeelde nummer ooit eindigt buiten de toptien, soms kan ik een enorme klootzak zijn. Hebben die 935 luisterbeurten dan zo weinig opgeleverd? Ja, ergens is dat wel zo. Ik weet namelijk nog steeds niet precies waarom van alle nummers die ik ooit geluisterd heb juist deze me zo pakte want eerlijk is eerlijk, zo uniek en briljant is ie niet per se. Technisch gezien was het ook niet eens mijn eerste kennismaking met Jerry Williams. Mother heb ik een halfjaar daarvoor nog een weekje gedraaid en daarna ‘erg leuk’ bevonden maar toch nooit meer gedraaid. De tweede kennismaking had ik dus wat goed te maken.

En dat is ook waar het foutging. Aan de buitenkant lijkt INILWY misschien lief en onschuldig maar schijn bedriegt: in dit nummer schuilt een aardverschuiving die je hele bewustzijn voor lange tijd helemaal lam kan leggen waarna je geprogrammeerd wordt om hem maar achter elkaar te blijven draaien. Wees gewaarschuwd. Voor mij was het te laat, al ben ik er inmiddels wel vanaf hoor. INILWY zou wel eens de grootste verslaving kunnen zijn die ik in mijn leven heb gehad. Ik het eventjes de stats opgezicht: 24 juli 2018 gaat de boeken in als de eerste dag sinds 10 april 2017 dat ik hem geen draaibeurt gunde. Impressive huh? In de tussentijd ben ik best wel door een fase gegaan zoals eerder al uitgelegd en hierbij heeft ze, zoals ik óók al eerder schreef, een invloed gehad die nu nog altijd doorweegt. Zien jullie die plaatjes waarmee ik elke update visueel begeleid? Da’s begonnen bij Jerry, toen ik van elk liedje van haar een eigen bureaubladachtergrond wilde maken met een zinsnede uit desbetreffend nummer. Ik heb er een mapje vol mee. Mijn lievelingsartiesten? Vele hieran had ik zonder Jerry wellicht nooit zo hoog gewaardeerd of niet eens gekend. Alle ontdekkingen van Breaking More Waves, een blog die ik ben gaan volgen omdat Jerry er prominent in vernoemd werd. Artiesten die ze zelf goed vond zoals Slow Club, Jamie T, Slaves, Johnny Cash en zelfs The Cure en Alvvays ben ik eigenlijk dankzij haar pas echt gaan waarderen. Mijn liefde voor concerten? Ook begonnen bij Jerry. Haar show in de sneeuw liet me realiseren hoe leuk het toch is om je favoriete artiesten irl te kunnen zien en zelfs spreken en knuffelen. Wie de recensies er nog op na wil slaan kan hier terecht (ik ga dat dus echt niet nog een keer typen) maar ik moet nog wel even toevoegen dat I’m Not In Love With You het eerste echt bijzondere moment van de show gaf waarin ons enthousiame Jerry gewoon stil kreeg. En dat is bijzonder want ze praat graag. Echt, ga haar een keer live zien, het is echt een beleving om iemand zo veel plezier te zien uitstralen op het podium. Moet ze wel een keer hier heenkomen, ze heeft nog steeds een show van ons tegoed en ook nog een album trouwens. Damn you Jez, ik ben dus echt niet meer verliefd op je hoor. Wat ons brengt bij de inhoud van het liedje, die ik eigenlijk pas een jaar mee kan zingen zonder het gevoel te hebben van: heuj, het klopt helemaal niet wat ik zing, ik ben eigenlijk totaal smoor op je.” Het is best verfrissend om na alle cliché liefdesliedjes het eens een keer te hebben over het totaal ‘out of love’ vallen met iemand. Dat je iemand later weer tegenkomt en je bedenkt: “jeez, hoe kan ik daar ooit verliefd op zijn geweest, we hebben helemaal niks gemeen.” INILWY heeft de afgelopen maand voor mij trouwens wéér een extra lading gekregen nu ik na een tijdje verliefd te zijn geweest op een meid die gevoelens ergens een beetje over dreigen te gaan. Maar nog niet helemaal ofzo. Overmorgen zie ik haar weer, misschien weet ik dan meer. Of niet. Je leest er nog wel over in mijn finaleupdate. Of niet. Maar laat deze post toch nog maar voornamelijk in het teken staan van Jerry Williams. Nee, ik ben niet meer verliefd op haar like I was earlier, maar I’m Not In Love With You zal wel voor eeuwig mijn meest gedraaide nummer blijven. Best een bijzondere gedachte. Alleen op basis van die vele plays verdient ze al een mooie positie Oh, en ik kan nog altijd niet ontkennen dat Jezza toch wel echt een verdomd mooie chick is.

Ook kjoel want ja, Jerry blijft kjoel. En hawt. Boy Oh Boy, wat kjoel.



spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT

avatar van 123poetertjes
https://i.imgur.com/lzuZUjk.png
12FUCKYOU. Giles Corey - No One Is Ever Going To Want Me
Zwarterdanhetzwartstezwart, 2011, Giles Corey, 8:06

Pfff. Lange tijd heb ik getwijfeld om deze op te nemen in mijn lijst. Dat betekent namelijk dat ik deze, dankzij die CSL-opzet, verplicht moet gaan luisteren. En eerlijk is eerlijk: ik luister hier niet graag naar. Die hele sfeer, alsof het laatste beetje levenslust hardhandig uit je wordt gezogen doormiddel van een stekende pijn, nee daar heb ik helemaal geen zin in. En dan kan ik eigenlijk die teksten nog niet eens verstaan en da’s maar beter ook want het is niet mals waar het over gaat. Oprecht een kwelling van jewelste.

Mocht ik me echter weer een keertje tot deze marteling zetten dan komt ie toch behoorlijk door je dak heen vallen. Laatst kwam ie langs in de Trui tijdens de Orinocouitzending. Ik zat helemaal verstomd te luisteren en moest echt eventjes een paar minuten voor mezelf nemen om bij te komen. De mooiste muziek ter wereld ijgt dat bij mij niet eens op deze schaal voor elkaar. Dus voila, een notering op twaalf is wel gerechtvaardigd. Hoef ik hem de rest van het jaar ook even niet meer te horen.

Tja, moet ik hier een ook kjoel plaatsen? Het enige dat hierbij in de buurt komt is jezelf in de fik steken of jezelf in een schredder werpen. Fucking hell, is het al tijd voor de afterfissa?


spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT

avatar van 123poetertjes
https://i.imgur.com/S1Ls1Q3.png
11. Taylor Swift - New Romantics
Pop pop pop, 2014, 1989 (Deluxe), 3:50

Oké, raap al je neergeslagen ledematen terug bij elkaar en bereid je voor op helemaal loco loco brody bad afgedansvloerd te worden want zoals een wijs man al sprak:
Teunnis schreef:
Ik ben er over uit: New Romantics is het meest perfecte popliedje.

Om weer een startvraag te beantwoorden: after all blijf ik toch #teamtaylor. Ergens is ze best een integraal stukje uit mijn leven geworden, of in elk geval tot een dankbaar discussieonderwerp uitgegroeid want als een Godwin waakt ze over mijn gemoedstoestand op feesjes. E kunt er je klokje op gelijkzetten dat mijn presentie uiteindelijk uitmondt in een wellusnietusstrijd of Taylor wel of geen goede muzikant is. Vaak sta ik er alleen voor tegen al die stoere rocktjappies wat het ontzettend vermakelijk maakt om me lekker te gaan opwinden en ze te wijzen op het feit dat ze nondeju eens eens moeten stilstaan bij de perfectie van 1989. De producties die precies de juiste toon leggen op Taylors fantastische teksten en dat weergaloze gevoel voor ritme. Gehaal uit Taylorstijl maak ik daar meer vijanden mee dan vrienden maar goed, moeten ze maar luisteren. Wat het des te fijner maakte toen ik op de MuMemeeting bij Olievjee (op een dag waarop ik níet KO ging) me plots tussen allerlei gelijkgestemden begaf en teamtaylor als helden werden onthaald. Danku, jullie snappen het. Snel maar een vervolg eraan breien, misschien weten de Belgische vrinden namelijk wel of je in een stacaravan kunt zitten #antwerpen2020

New Romantics is een anthem. Van de huidige jeugd die allerlei prikkels en stress om hun oren krijgen, moe worden van de dagelijkse sleur en gewoon willen leven. The best people in life are free. Hoe vaak ik dit numer niet al meegeschreeuwd heb tijdens de afwas, op een feest wanneer ik eventjes de dj overmeesterde opdat ik dan met handboeien afgevoerd word, en in de after van de keukentechnorave. Of eigenlijk in welke afterfissa dan ook. Wat mij betreft is de fissa in elk geval al begonnen. Damn Taylor, wat een briljantje is dit.

Ook kjoel en zo’n briljante euforische afterfissaplaat: Carly Rae Jepsen - Run Away With Me. Wat zeg je nou? Had ik deze al eerder genoemd. Klopt, maar wat dan nog? Wat mij betreft noem ik hem nog 376537858 keer, wat een bangeeeeuuuuhhhhr. Volgende keer staat ie ook in mijn top 100, beloofd.


spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT

avatar van 123poetertjes
Finaleupdate volgt dus op 16 februari. Dat duurt nog wel even dus luister je in de tussentijd nog maar even in met de 113 vrijgegeven toppertjes. Tot dannn x

avatar van 123poetertjes
Oh, gokjes zijn natuurlijk altijd welkom!

avatar van Gretz
Dit zestal staat sowieso in je Top 10:

- Eefje - Jong (+ Scheef ook kjoel)
- OnweerwolfAlice - Don't delete the xx
- De Knopjes met Surf Solar
- FF - Outsiders
- Beau - CP
- Lorde - Sober

avatar van Johnny Marr
Giles Corey Te laag though, zalige muziek toch? x

avatar van jordidj1
Gretz schreef:
Dit zestal staat sowieso in je Top 10:

- Eefje - Jong (+ Scheef ook kjoel)
- OnweerwolfAlice - Don't delete the xx
- De Knopjes met Surf Solar
- FF - Outsiders
- Beau - CP
- Lorde - Sober


+ Wasted Days
+ Jubilee Street

avatar van GrafGantz
+ John Miles - Music

avatar van chevy93
THUNDERDOME!

avatar van Rudi S
Er komt zeker nog prog voorbij .

avatar van Johnny Marr
Dat stukje bij Giles Corey though, phoeh, blijft me maar afvloeren

avatar van Dance Lover
Kan eigenlijk niet, maar zou toch zweren dat; Agar Agar - I M That Guy nog voorbij gaat komen.

avatar van 123poetertjes
Hoppa, na eventjes radiostilte is het nu dan echt zover ooooeeeeeehhhhh. 21:00 gaan we het slot in, de laatste tien. Of eigenlijk de eerste tien. Luister je in de tussentijd nog even in met de 113 die al vrijgegeven zijn en wellicht tot zo. De chat zal weer vloeien x.



spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT [/quote]

Oh my

avatar van jordidj1
Oh dear

avatar van stoepkrijt
Radiostilte? Zou een leuke verrassing zijn in je top 10!

avatar van 123poetertjes
Ik maak er trouwens even 22:00 van. Moet tussendoor eerst nog wat ongepland uniwerk doen. Sorryyy

avatar van zaaf
ik bekeek (en beluisterde een deel) het hele zooitje ff op Spy. heeft iemand het woord eclectisch al in zijn mond genomen?

avatar van Dance Lover
Ja, op tijd thuis voor de laatste 10! Chat sla ik even over. #Gesloopt.

avatar van Gretz
123poetertjes schreef:
Kom chat x

Kom chat zonder Flash: Chat2

+ alternatieve ingangen voor de chat:
1. Via mibbit.com

Je kiest bij Connect uit de lijst "chat4all[webmirc]". geef vervolgens je Nickname aan en bij channel type je "#123poet"

2. Via webchat.chat4all.net hier vul je bij nickname je nick in en bij Channel ook #123poet. Deze is ook stabiel, maar ben je slechts een kiwi en heb je opties als kleurtjes en smilies

avatar van jordidj1
Gokjes voor de top 10:

BEAU - Lullaby
Cloud Nothings - Wasted Days
Donny Benét - Santorini
Franz Ferdinand - Outsiders
Fuck Buttons - Surf Solar
Jerry Williams - Grab Life
Jon Hopkins - Open Eye Signal
Niek Cave & The Bad Seeds - Jubilee Street
Niek Drake - ' Cello Song
Wolf Alice - DDTK

Ook kanshebbers:

Balthazar - Fifteen Floors
Frank Ocean - Pyramids
Jessy Lanza - It Means I Love You
Lana Del Rey - Born To Die
Trentemøller - Miss You

avatar van Gretz
Correctie:

Gretz schreef:
Dit tiental staat sowieso in je Top 10:

- Eefje - Scheef
- Wolf Alice - Don't delete the xx (+ Bros ook kjoel)
- Fuck Buttons - Surf Solar (+ iets van Trentemøller of Weval ook kjoel)
- Niek Cave & The Bad Seeds - Jubilee Street
- Franz Ferdinand - Outsiders
- Beau - C'mon Please
- Frank Ocean - Pyramids
- Cloud Nothings - Wasted Days
- Jezza - Grab Life
- Niek Drake - Cello Song

avatar van 123poetertjes
De laatste update is een grotesk beest x. here we go!

https://i.imgur.com/y6XC0du.png

10. of Montreal - The Past Is A Grotesque Animal
Neopsychedelica, 2007, Hissing Fauna, Are You The Destroyer?, 11:53

Toen ik net lid werd van MusicMeter pakte ik langzaam maar zeker meer topic op. Met de Afrekening was ik vanaf de eerste dag al actief, een maand late volgde Song van het Jaar en ergens in het najaar kwam met De Witte Trui er nog een echt bolwerk bij. Gaf me ook weer wat extra’s om in de trein te doen als ik even geen albuminspiratie had. Maar sowieso geen gebrek aan alternatieven on ze move want in diezelfde tijd was ik ook begonnen aan het tamelijk briljante Adventure Time, een post-apocaliptische en het resultaat van gebruik van meerdere recreatieve middelen. Fantastisch. Omdat afleveringen daarvan zo kort zijn kon ik, als ik er even meer voor in de stemming was dan muziek luisteren en ik het er voor over had mijn laptop te vervuilen met allerhande obscure downloads, vier afleveringen kijken tijdens mijn reis. Dat de serie- en muziekwerelden samen kunnen komen bleek toen ik tijdens een Witte Trui-luistersessie plots stuitte op iets heel speciaals, iets waarvan ik niet kon vermoeden dat het ooit gemaakt was. En het ging maar door, meer dan tien minuten lang. Het leverde direct een reactie op op het forum:
123poetertjes schreef:
Tot vandaag nog nooit van Of Montreal gehoord maar wauw!
Lol, ik zie nu dat ik daar An Ocean In Between The Waves boven Odessa plaatste. Het kan verkeren. Dat initiële gevoel bij The Past Is A Grotesque Animal is er echter nog steeds, man wat een tune! Een wild beest dat grommend in zijn kooitje zit, ongeduldig bijtend en wachtend tot het uit kan breken om alles op zijn pad te verslinden. En de context waarin ik hem heb ontdekt bracht er nog een nieuwe dimensie aan. Elke zin die Kevin Barnes prevelde leek een verwijzing te zijn naar Adventure Time, verteld vanuit het oogpunt van Simon die langzaam zijn sanity begint te verliezen en verandert in een onherkenbaar persoon. Dit strookt bovendien perfect in combinatie met de distopische instrumentatie waar de boel langzaam maar zeker steeds meer ontspoort. Resultaat: elke zin is citaarbaar, elk stukje instrumentatie een essentiële plotlijn in het verhaal. Verhip, zelfs de speelduur komt overeen met een AT-aflevering. Stiekem ís dit gewoon een aflevering. Zijn tijd ver vooruit, dat wel. In dat geval is het misschien wel het vetste dat zich ooit heeft afgespeeld in the Land of Ooo. OOOOOOOOOOOOOOO.

Ook kjoel en als je het dan toch over AT hebt: Ashley Eriksson - Island Song. Zo sweet!



spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT

avatar van 123poetertjes
Dance Lover schreef:
Kan eigenlijk niet, maar zou toch zweren dat; Agar Agar - I M That Guy nog voorbij gaat komen.

https://i.imgur.com/vGBEe43.png
9. Agar Agar - I'm That Guy
Frankrijkpop, 2016, Cardan, 7:29

Marco, ik ben 123p dus ik kan alles. I’m that guy. Whatever dat ook betekent. Tja, van mezelf weet ik het op zich wel, ik leef al 23 jaar met mezelf. In die 23 jaar zijn heb je eigenschappen opgebouwd waar je trots op bent en eigenschappen waar je minder trots op bent. Het kutte is dat je dan vaak in dat tweede deel blijft hangen. Alle fouten die je hebt gemaakt, alle persoonlijke stoornissen waar je in het dagelijks leven mee te dealen hebt. Het maakt je twijfelachtig. Trots ben ik nu wel weer op het feit dat ik na deze avond mijn lijst heb voltooid bijvoorbeeld, en ook precies op de manier zoals ik het wilde. Trots op de stappen die ik gezet heb de laatste jaren, nieuwe mensen die ik ontmoet heb, keuzes die ik eindelijk heb durven maken. Toch knaagt er nog wel altijd veel aan me. Gebrek aan discipline. Constant afgeleid zijn door alles. En in sommige situaties sociaal nog altijd een beetje buiten de boot vallen, weirdo die ik ben. Jup,I’m that guy. Maar als ik zo naar Agar Agar luister kijk weet ik dat ik het juist leuk is om een beetje weird te zijn. Neem nou Armand, houder van mieren die hij vaak met agaragar moet voeden (vandaar de naam). En dan Clara met haar doggydoggygeluidjes. Nee, die twee zijn zeker een beetje gek. En daarom zijn ze zo cool. Zo cool dat ze niet één maar twéé keer in mijn top 100 te vinden zijn. Ik kon het niet over mijn hart krijgen om één van de twee te passeren. Waar Cuidado één van mijn beste livetrips ooit is geweest is de opener op Cardan (5* dus doe maar luisteren) op zichzelf al één van de beste nummers die ik ooit heb gehoord. Dat uitgesponnen met die lijzige vocalen en die trippy synths die oh zo subtiel naar een climax werken. Zo klinkt de hemel. De hemel geeft je goosebumps. Heerlijk net buiten de lijntjes, buiten het gangbare. Da’s waar ik nu mijn blij vandaan haal. I’m that guy.

Ook kjoel en Frans, geschikt om je voetjes over de dansvloer te laten zweven: M83 - Couleurs


spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT

avatar van 123poetertjes
https://i.imgur.com/qlk916x.png
8. Beau – Leave Me Be
Folkpopenverrekhetsneeuwtooknogeenbeetje, 2016, That Thing Reality, 2:59
123poetertjes schreef:
Lady Lamb, is één van die tips en ook niet de enige die de lijst haalt kan ik nu wel verklappen.
123poetertjes schreef:
Een paar jaar terug is Be My Baby nog gecoverd door een duo dat (veeeel) later in deze lijst nog terugkomt en eigenlijk, nu ik erover nadenk, hun stijl een beetje heeft overgenomen, vet he?
123poetertjes schreef:
Alleen op basis van die vele plays verdient ze al een mooie positie.
Soms is 1+1+1 inderdaad 3. In dit geval is het echter 8, want daar vinden we dit olijke duo Heather Golden en Emma Rose Jenney.

Een klein jaar geleden is mijn broer oom geworden, de zus van zijn lieve vriendinnetje kreeg een schat van een zoon en nu blijf ik de hele tijd foto’s en filmpjes opgestuurd krijgen van dat guitige menneke. En ik ben daar blij mee want het vrolijkt me telkens weer op. Niet in de minste naam trouwens om de naam van de baby. Hij heet namelijk Beau. Wisten zij veel dat dat nog niet eens zo’n hele lange tijd terug mijn favoriete artiest was en sterker nog: That Thing Reality is nog altijd mijn favoriete album. Ik heb hem ook maar voor de vriendin van mijn broer (en ook maar even voor mezelf) besteld op LP maar ze wil maar niet komen, kut he?

Net als een pas begonnen leventje is de naam Beau ook de belichaming van mijn begintijd op deze site. Voordat ik actief werd op de site struinde ik hier al wel een beetje rond en volgde ik met name de Afrekening. Beau (met Animal Kingdom) was de eerste artiest die ik daar écht heb ontdekt (dankjewel Peter, tot dinsdag x) en al snel begon ik het album te luisteren. Toen ik actief werd hier was C’mon Please mijn eerste Afrekeningshit en totdat Jerry ten tonele verscheen had ik niet meer gedacht dat ie ooit de trofee als meest afgespeelde nummer sinds m'n scrobbelperiode af zou staan met haar inmiddels toch al mooie ruime 400 luisterbeurten. In navolging volgden toen ook de andere pareltjes op That Thing Reality. Het werd de soundtrack van mijn zomer van 2016 en ik heb hem me toch een partij gedraaid. In de trein, in de bus en op de fiets. ‘s Nachts in een hostel in Belgrado. Bij BOY schreef ik al dat ik best een tijdje op zoek ben geweest naar een goed sneeuwpopalternatief en Beau was eigenlijk de eerste die echt die kwaliteit kon leveren en bracht daarbovenop ook nog iets extra’s. Allemaal net wat spannender, wat meer hipsterproof, wat meer artsy. Wat meer ‘oeh, wat hebben ze hier gedaan? Interessant.’ Ook één van de eerste keren dat theatrale zang iets goeds bij me deed. Ik hou er doorgaans wel van als artiesten dichtbij hun eigen stem blijven, Heather heeft iets geforceerds met wat tierelantijntjes maar gek genoeg staat het haar gewoon, en het vult gewoon helemaal de vibe aan van hun liedjes. Aan de ene kant de uptempo Brooklyn hipsterige popliedjes en aan de andere kant ook een paar prachtballads, afgetopt met een snoezige snoozer.

Leave Me Be zit er een beetje tussen en heeft van alles wel iets. Het is heel mellow en klein maar ook heel erg opgewekt, met Heather die smeekt om met rust gelaten te worden, gewoon een momentje voor zichzelf. Ben je bij mij aan het verkeerde adres want ik ging die twee echt wel diehard volgen. Dat ik Jerry behoorlijk hoog heb zitten moge duidelijk zijn maar iets minder mensen weten dat ik ook best een crush heb gehad op Heather, ook tot het moment dat ik echt hun instapagina’s op de voet ging volgen en al hun interviews natrok. Eigenlijk een beetje met hetzelfde verhaal als rond Jerry, maar dan een jaartje eerder en net iets minder heftig. En waar ik bij Jerry echt een beetje het gevoel had dat ze een goede vriendin van me had kunnen zijn leven Heather en Emma in een heel ander wereldje. Dat zijn namelijk hippies, en niet zo’n beetje ook. Veel bloemen, wijde kleren, nog meer bloemen, jointjes, kunst en verrek, duiken en nóg meer bloemetjes op. Echt het vrije wereldje van een bruisend Brooklyn met ook de charme van Parijs waar hun label is gevestigd. Ik denk dat ik me daar toch wel realiseerde dat ik zelf eigenlijk meer hippie wilde zijn. En misschien waren zij ook wel mijn eerste inspiratie om gitaar te leren spelen. Deze meids, besties vanaf hun jongste jaren (Emma’s en Heathers ouders waren al bevriend), zijn namelijk ook helemaal self-taught door het kijken van tutorials. Ik ga ze nu dus wellicht nog achterna, nu nog even een jeugdmaat scoren om samen mee te werken. Mijn beste vriend van de basisschool heeft me (en J) nog gejoind bij Danny Brown in de Melkweg trouwens, dus stijl heeft ie zeker. Heather en Emma mogen in elk geval ontzettend blij zijn dat ze elkaar hebben, duo’s die elkaar zo goed aanvullen zijn schaars. Zeker nu Bassie en Adriaan met pensioen gaan.

Hopelijk gaan E en H wel een tijdje door al is er momenteel wel even een beetje radiostilte rond de twee. Vanaf het moment dat ik ze ken zijn ze nog niet naar Nederland afgereisd, noch hebben ze nieuwe stuff uitgebracht. Wel blijven ze in elk geval lowkey actief in New Yoik en ik verwacht eigenlijk dit jaar wel weer nieuwe shizzle én een tripje naar Europa. Ik ben erbij, boeit mij het wat jullie denken, leave me be ofzo. Zolang ik de kleine vrolijke Beau maar voor een avondje mee mag nemen. Lijkt me een mooi eerste concert om heen te gaan, niet waar?

Ook kjoel en beau, zo beau dat het me aan het huilen krijgt: Beau - Lullaby. Ik ga hem wel een keertje zingen voor de kleine opdonder



spotify:playlist:0PIr1UuaWHzV8ZEtyyWwVT

Dit topic is gesloten. Alleen moderators kunnen nog berichten plaatsen.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:56 uur

geplaatst: vandaag om 21:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.