menu

Hier kun je zien welke berichten Teacher als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Magna Carta - The Fields of Eden (2014)

4,0
Magna Carta, dan zeg je eigenlijk Simpson. De oude Magna Carta maakte schitterende platen zoals Lord of the ages en Seasons. Daarna werd het minder en een hele tijd was Magna Carta Simpson met zijn vrouw. Intussen is hij gescheiden en met een nieuwe liner up is er een nieuwe cd gemaakt. En dat is zeker niet slecht. Zelfs weer een lang nummer 'fields of eden' in de stijl van 'lord of the ages'. Heb ze pas geleden nog life gezien in het prachtige theatertje t Pandt in Gorinchem, waar ze al die jaren nog zijn gekomen. Waarschijnlijk wel het laatste optreden, want gitaar spelen gaat niet meer zo goed. Maar wat een geweldig optreden, waar grote delen van deze plaat werden gespeeld.

Manset - Yá une Route (1975)

Alternatieve titel: Manset

4,0
Gerard Manset, een cult artiest uit Frankrijk die totaal zijn eigen gang is gegaan in zijn carriére. Vanaf eind jaren 60 brengt hij regelmatig platen uit, op hoog muzikaal niveau. Opgetreden heeft hij nooit, interviews heel soms gegeven en verder is hij ook schrijver, kunstenaar, schilder, fotograaf.
Dit album uit 1975 is misschien wel zijn populairste met een aantal bekende songs.
Het probleem jaren geleden dat Gererd Manset weigerde om zijn platen opnieuw uit te geven op cd en als hij het deed veranderde er nogal eens wat.
Ik heb pas geleden op marktplaats de cd box 'mansetmedia' (nieuw !) kunnen kopen voor een zacht prijsje (verkoper had geen idee wat het was, op discogs wordt het drie/viervoudige voor gevraagd) met daarin 18 cd's van Manset zelf en één tribute cd met nummers van hem van bekende artiesten. Jammer genoeg zijn een paar platen uit zijn begin periode niet toegevoegd. De platen zijn verder allemaal wat onder handen genomen en hier en daar ook weer iets aangepast. Ook een aantal cd's met nog niet eerder uitgegeven materiaal zijn bijgevoegd. Mijn cd heeft twee extra nummers 'rouge-gorge' en 'les vases blues' en het laatste reprise nummer 'y'a un route' ontbreekt.
Ik had al een aantal nummers op een verzamelalbum, maar een aantal kende ik nog niet. Het tweede nummer 'ik voyage en solitaire' is nog een hit geweest voor Manset (hij heeft een hekel aan zijn voornaam) en ook de titelsongs was een hitje.
Het nummer 'attende que le temps te vide' dat bijna 10 minuten duurt is een werkelijk prachtig psychedelisch nummer, een echte Manset song.
Het hele album is licht psychedelisch, ook wel wat symfonisch (passend in de jaren 70) en ook regelmatig folky, maar zeker niet al te experimenteel. Moeilijk Manset een plaats te geven in die tijd met andere Franse groepen zoals Ange, Magma, Gong (half Frans) en Catherine Ribeiro en de Alps.
Gerard Manset , soms leek het wel een kluizenaar, heeft alles zelf geschreven, tekst en muziek en ook muzikale omlijsting.
Hij schrok wat van zijn succes van dit album en wat dat te weeg bracht en vooral van de verwachtingen. Succesvol zei hem niks. Kritiek is/was ook niet zijn ding, aangezien hij volgens hemzelf de perfecte muziek maakte. De twee extra nummers zijn wel echt mooi, maar onduidelijk waarom ze hier bij zijn gevoegd. Bij de box is een boekwerk bijgevoegd met daarin alle teksten van de 18 cd's.
'y a un route' is een mooi album en redelijk toegankelijk. Het haalt het niet helemaal bij het 'opus magnum' van Manset : 'La Nuit d'Orion' uit 1970, dat echt als een jaren 70 meesterwerk wordt gezien. Maar ondanks dat is 'y a un route' een meer dan gerenommeerd album.

Martha Tilston - Machines of Love and Grace (2012)

4,0
Een prachtig album van deze americana/folk zangeres. Een zeer intiem album van deze relatief onbekende zangeres. Prachtige nummers met een prachtige begeleiding van gitaar, viool, cello, piano en oboe. Een album om bij weg te dromen. Mooie teksten, een ideaal album na een drukke werkdag. Waar mee te vergelijken, moeilijk te zeggen. Natuurlijk met andere singer-songwriter, maar het heeft toch een eigen stijl.
Een echte aanrader voor wie van americana/folk houdt.

Martyn Bates - Letters Written (1982)

4,5
Wat een bijzonder album, Martyn Bates enkel met zang en orgel of gitaar. Is oorspronkelijk uitgegeven als 10 inch vinyl.
Inderdaad verstillende muziek, prachtig op een gure herfstdag.

Martyn Bates - Mystery Seas (1995)

Alternatieve titel: Letters Written #2

4,5
Eyeless in gaza en Martyn Bates hebben altijd prachtige hoezen. Een beetje jaren 50 achtig foto's. De muziek is moeilijk te omschrijven. De zang van Martyn Bates is herkenbaar, met uithalen. Deze cd is moi uitgebalanceerd, en typisch Martyn Bates.
Martyn Bates heeft nog meer cd's gemaakt, ik zal ze eens toevoegen. Verder heeft hij een album met Troum gemaakt en is ook lid van de groep 12000 days. De muziek daarvan is wat lieflijker.

Mazzy Star - So Tonight That I Might See (1993)

4,0
Ik hoorde net als een aantal anderen Into Dust bij House. Een aflevering die redelijk emotioneel was en Into Dust was op het meest dramatische moment een niet te vergeten begeleider. Nieuwsgierig hierdoor geworden de cd aangeschaft. Into Dust blijft voor mij het hoogtepunt, wat een prachtig nummer. Ook zonder de House beelden. Ook de rest van het album is zeer goed te beluisteren. Soms psychedelisch, van allerlei elementen hoor je terug. Zelf hoor ik geen echte zwakke nummers, niet alles is even sterk, maar dat kan ook niet.
Ik ben zeker van plan de eerder genoemde vergelijkbare zangeressen te beluisteren.

Merzhin - Adrénaline (2002)

3,5
Franse feest folk, dit is het tweede album. De groep is 20 jaar bij elkaar en maken nog steeds muziek. Ieuw album is pas nog uitgekomen. Het is redelijk stevige muziek met een Bretons accent, mede door de Bretonse blaasinstrumenten. Deze groep eind februari nog in een Noordfranse stad gezien in een oud chique theater, maar het is veel meer een festivalband.