briljant dub album!

goed album, maar ‘homogenic’ is nummer 1 gevolgd door ‘debut’. in mijn herontdekking van björk ga ik nu op zoek naar ‘vespertine’.

excuses, een tikfout

tijdje geleden voor € 1 gevonden bij de kringloop. als een kind zo blij mee. prachtige muziek!

kocht vanochtend een mooie engelse persing. heerlijk fz-album!

een iets minder fenomenaal album dan ‘unknown pleasures’ en ‘closer’, maar onmisbaar in het jd-oeuvre.

ik vond dit album in de kringloopwinkel voor €1. onbeschadigd, onbespeeld. ik kende wheeler enkel van zijn bijdrage aan ‘brilliant trees’ (1984) van david sylvian. mijn beste plaat ooit.

ik beluisterde het hele album. het speelplezier lijkt van deze mannen af te spatten! de prachtige z/w foto’s uit het boekje geven dat prima weer. een aanrader in deze ‘donkere dagen’...

wat een prachtalbum. ik draai het vaak, samen met juju music en synchro system. nigeriaanse muziek in de wat mij betreft gloriejaren 1982-1984.

prachtplaat uit 1983.

wat een vet album. draai de elpee niet zo vaak als ‘second edition’, maar jeetje wat een juweel van een plaat! ik houd zelf heel erg van bill laswell; net als jah wobble haalt hij zo’n fijn vet geluid uit z’n basgitaar! samen met steve vai, ryuichi sakamoto, en ginger baker op de drumkit. majestueus en heerlijk rockend!

ik kocht deze elpee bij john, vanochtend. had destijds (1983) wel gehoord over de band via ‘vinyl’ en ‘oor’, maar simpelweg geen vervolg gegeven. nu, bijna veertig jaar later, slaat de elpee in als een bom! heerlijk, droog geluid met ratelende casio, vette bas en catchy gitaartjes. ik dacht nog even aan mekanik kommando, eerder nog dan aan the sound. superplaat, ik geniet ervan!

wat een verrukkelijke mix van jazz, disco, funk en wat al niet meer! benieuwd naar de vier andere schijfjes van sault

samen met ‘sons and fascination’ (en ‘new gold dream’) uit hun beste periode!

zojuist gevonden op een rommelmarkt. lekkere nederlandse new wave uit 1982 op het amsterdamse plurex-label. onder anderen wim dekker en pieter mulder (minny pops) speelden erin.

ik moest behoorlijk wennen aan dit ‘zware’ album van the cure. heb het daarom lang in de platenkast laten staan. totdat je het op een dag op de draaitafel legt, rustig zit, en dan tot de conclusie komt dat de nummers allemaal waanzinnig goed in elkaar zitten …

een elpee waar de kracht en levenslust vanaf spat. ik moest er in 1982 behoorlijk aan wennen (net als ‘to each … van a certain ratio - een jaar eerder). draai het album nog steeds met veel plezier. er staat voor mij geen enkel slecht nummer op, maar ‘one hundred years’ knalt er meteen uit!

wat een verrassende aankoop! in mijn platenwinkeltje, de lp in engelse persing mét tekstvel!

dit is toto zoals ik de band nooit eerder hoorde: vet, symfonisch en authentiek. prachtige nummers, waarbij me opviel dat de versie van ‘99’ twee keer zo lang is als het singletje.

ik kende toto enkel van de hitsingles, ik kocht ooit ‘the seventh one’ op cd. maar dit is zeldzaam mooi. vijf sterren, dik verdiend!