menu

Hier kun je zien welke berichten Devoo als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Can - Ege Bamyasi (1972)

2,5
Ik hou van expirimentele muziek. Zo kan ik Frank Zappa goed waarderen, en er zijn genoeg andere artiesten die expirimentele muziek maken die ik erg fijn vind om naar te luisteren. Maar dit album doet me echt weinig. Dit is zeer repititief, het kent constant dezelfde drumpatroontjes, waar om de haverklap een ander melodietje, geluidje of stemmetje wordt overgegooid. Ik kan er de schoonheid niet van inzien, en dat vind ik best vreemd, aangezien ik mij meestal wel kan vinden in de meningen van de mede-leden. Maar hier lukt mij dat dus echt niet.

Het enige nummer die ik wel erg goed vind is Soup. Dat vind ik wel een geslaagd expiriment, met veel toffe stukken en wel veel afwisseling. Maar de meeste andere nummers hier op dit hebben constant dezelfde ritmes en patronen waardoor de afwisseling zoek is. En dat is iets wat ik juist nodig heb in muziek, afwisseling! Hier kan ik het niet altijd vinden.

Ik vind het wel zonde dat ik de schoonheid van dit album nog niet kan ontdekken. Want als ik de lovende reacties hier lees, hebben we blijkbaar wel met een schitterend album te maken, en ik wou dat ik ook zo enthousiast kon zijn. Maar op één of andere manier doet deze plaat mij niets. Mischien even een ander album van Can proberen? Welke zouden jullie mij dan aanraden?

Cradle of Filth - Midian (2000)

3,5
Vind het wel een goed album, maar ik vind het niet zo indrukwekkend of fantastisch zoals veel mensen doen uitschijnen. De composities zijn goed ja, en tekstueel is het ook wel goed uitgedoktert. De zang is soms duivels, soms gillend en krijsend, maar vaak ook lachwekkend. Alsof je naar een foute versie van Donald Duck luistert.

De epische en gotische elementen in de muziek vind ik heel goed tot zijn recht komen, de koortjes zijn een toffe aanvullig en de gitaarsolo's die zeer weinig voorkomen, vind ik ook erg tof. Gewoon een goed album, maar heeft geen zo'n ongelooflijk diepe indruk op me gemaakt.

Amor E Morte is toch mijn favoriete nummer, met die gitaarsolo, dat sfeervolle en toch creepy koortje. Gewoon een perfect nummer in mijn ogen.

3.5*

CunninLynguists - A Piece of Strange (2006)

4,5
Ik was hiphop uit het oog verloren maar dit album en CYNE - Time Being lieten me terug verliefd worden op het genre. Als ik moet kiezen tussen de twee ga ik voor A Piece of Strange, want hierop staat het in mijn ogen beste hiphop-nummer ooit: The Gates.

Hoewel de bandnaam een puberale woordspeling blijkt, straalt dit alles behalve af op de muziek. De beats zijn zo sfeervol en rustig, de teksten zijn ware kunstwerken waar iedere woord zorgvuldig werd uitgekozen. Mijn probleem met de underground is dat ik het vaak goeie MC's vind die fantastisch kunnen schrijven, maar op muzikaal vlak valt er voor mij weinig uit te halen. Dit album niet, hier werd de perfecte balans tussen een focus op lyrics en muzikaliteit gevonden. En dan komt er een nummer zoals The Gates voorbij... wordt hiphop ooit beter?

CYNE - Time Being (2003)

4,5
Hip-Hop, het is een genre die ik eigelijk een beetje uit het oog verloren ben. Vroeger luisterde ik niets anders. Nas, Wu-Tang Clan, Outkast, Eazy E, Ice Cube, N.W.A., 2pac, The Notorious B.I.G. en nog veel meer. Dat waren vroeger mijn favoriete artiesten. Na een tijdje is mijn liefde voor Hip-Hop een beetje verloren gegeaan en ben ik steeds hardere muziek gaan luisteren, tot ik zelfs aan de Death Metal was geraakt. Natuurlijk heb ik nog altijd respect voor goede Hip-Hop albums, en dit is er zeker één.

Het is al een lange tijd geleden dat ik me heb verdiept in een Hip-Hop plaatje, maar deze opzoeken was zeker een goed idee. Wat een fantastische plaat! Ik heb vernomen dat er twee versies zijn van dit album, en ik heb ze dan ook alletwee opgezocht, zodat ik zeker niets zou missen. De versie die ik het beste vindt, is die met 14 tracks en Steady erop.

De beats op dit album zijn werkelijk waar fenomenaal. Zo aangrijpend, het doet me echt iets! Fantastisch gebruik van samples, die het geheel echt wonderbaarlijk mooi maakt. Echt perfecte producties. De flows van de rappers zijn ook zeer goed, zeer fijne stemmen om naar te luisteren en nergens over de top. Tekstueel weet dit album mij ook zeker te bekoren.

Favoriete nummer is zonder twijfel Steady. Maar nummers zoals Self Examine, Nothing's Sacred, Papermate, ... zijn ook zeker voor te smullen. De interludes zijn niet storend op dit album, en de speelduur is net perfect. Niet te lang, wat er voor zorgt dat je aandacht het hele album lang erbij blijft.