menu

Hier kun je zien welke berichten Drs. DAJA als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Queen - A Kind of Magic (1986)

4,5
Afgelopen week heb ik hem eindelijk op LP gekocht en het valt me nu pas op dat dit toch wel een heel krachtige rock-plaat is. Ik had jaren lang het idee dat het een matig album was met een paar radio-hitjes, alsof radio-hits trouwens komen aanwaaien... Toen de plaat uit mijn boxen knalde kreeg ik het gevoel dat dit toch een behoorlijke prestatie is. De nummers knallen, zitten strak in elkaar. En inderdaad, Queens klank is veranderd in de jaren ‘80, maar binnen jaren ‘80 rock iets krachtigs maken kan ook waanzinnig zijn.

Queen - A Night at the Odeon (2015)

Alternatieve titel: Hammersmith 1975

4,0
Queen - A Night at the Odeon is een werkelijk prachtige live-plaat (en concert-film) die op een zeer opmerkelijk moment is vastgelegd. Vlak na de release van hun album A Night at the Opera besloten ze om een kerst optreden te doen in de Hammersmith voor de BBC. De nieuwe mix en uitgave is fantastisch en het is een bijzonder document van Queen op de drempel van hun stap naar epische stadium-rockers en instant hitmachines.

Toch is deze opname niet een van de meest bijzondere uit hun oeuvre. Dat heeft met een paar zaken van doen; de tours van voor de release van A Night at the Opera met daarna verschillen nogal. Voor dit album zaten ze meer in de harde rock zoals bands als Led Zeppelin en Deep Purple, na het album werden ze theatraler en meer een band voor massa's en anthems. In beide waren ze uitzonderlijk maar deze BBC opname treft ze net op een moeilijk moment;

De setlist is nog die van de oude 'Sheer Heart Attack' tour waarvan we vorig jaar de fenomenale Live at the Rainbow release hebben gekregen. De setlists komen dus veel overeen en daarin is deze show toch op het randje de mindere; we hebben weliswaar een unieke uitvoering van 'Bohemian Rhapsody' maar dit is het enige nummer van ANATO en hij is bovendien een beetje onhandig verwerkt in een medley. De 'Rainbow' show van een jaar eerder had een veel uitgebreidere setlist (net als de shows in Japan uit '75). De band is in topvorm maar op deze avond niet net zo energiek als bijvoorbeeld de avond in de 'Rainbow'. Je kunt het bijvoorbeeld horen aan de kracht van de koortjes en Mercury's stem die hier onfeilbaar en strak zijn maar op het 'Rainbow'-album een unieke brok energie. Hetzelfde geld voor de mix, Taylor en May gaven al aan dat de Hammersmith een moeilijke zaal is om het geluid levendig te krijgen en dat is ze goed gelukt... voor het podium van de Hammersmith. Als je dit legt naast de close en krachtige klank van de Rainbow show vallen de net iets te overdadig gebruikte galmpjes bij deze show toch op. Als je dus kijkt naar setlist, performance en mix is er allemaal niks mis mee, sterker zelfs het is bijzonder en fantastisch. Hij valt alleen net tussen wal en schip in bij de shows die hiervoor en hierna kwamen. Al met al een prachtige show maar vergelijkbaar met de situatie zoals die van The Who's Live at Leeds en Live at the Hull. Beide prachtige shows die absoluut de moeite waard zijn om uit te brengen maar omdat ze zo dicht tegen elkaar aanliggen kun je een favoriet uitkiezen. En daarbij was de een toch miniem imposanter dan de ander.

Verder vind ik dat Queen Producties uitstekend bezig is. Het lijkt er op dat ze nu ieder jaar een 40th anniversary van een Queen show willen uitbrengen. De blu-ray hint in ieder geval al naar een release van Queen's '76 Hyde Park show wat werkelijk een feestje zou zijn op LP/blu-ray. Bovendien een show van een daadwerkelijk andere tour (namelijk de 'A Night at the Opera'-tour, wat bij deze show dus niet het geval is). Ik kijk er in ieder geval enorm naar uit.

Queen - Hot Space (1982)

5,0
Ik heb hem net voor het eerst op LP geluisterd en vind dit eigenlijk Queens beste jaren ‘80 album. Veel consistenter dan de andere, bovendien heb ik het idee dat met name Freddie Mercury hier meer plezier aan beleefd en oprechter zingt dan bij bijv. ‘The Works’, ‘Kind of Magic’ of ‘The Miracle’. Hij was destijds al jaren lang liefhebber van zwarte muziek (was Aretha Franklin niet zijn favoriete zangeres?) en je merkt aan alles dat zijn stem en energie zich enorm lenen voor dit genre. Ik denk dat veel negatieve reacties er uit voortkomt omdat mensen, zelfs andere Queen bandleden, eigenlijk vinden dat een Queen-album rockbombast is. Ik vind zo’n genre-experiment juist heel goed, zeker wanneer het uit de verandering van persoonlijke smaak voortkomt, wat bij Mercury het geval was. In mijn ogen zingt hij in de jaren ‘80 slechts op twee albums met totale overtuiging, dat zijn ‘Barcelona’ en ‘Hot Space’.

Queen - Hungarian Rhapsody (2012)

Alternatieve titel: Live in Budapest

4,5
Een van de vele indrukwekkende live-opnames van de legendarische 'Magic Tour' van Queen bovendien prachtig vastgelegd met 16(!) 35mm camera's. Het resultaat is een gelikte live-registratie waarbij de technische kwaliteiten van de band zelfs een show als het legendarische Wembley '86 overstijgen. Helaas is de sfeer van Hungarian Rhapsody niet zo legendarisch als eerder genoemde live-album en bovendien ontbreekt ook de emotionele toon die die andere show zo populair maakt. Zodoende zal de Budapest '86 show waarschijnlijk altijd het kleine broertje blijven van Queen's 'Magic Tour' maar het is wel een gruwelijk geslaagd stukje muziek.