Kingsnake zei:
Beetje plastic sound.
Maar een uitstekende plaat.
In de jaren '80 heette deze sound 'modern', maar wat klinken die drums uit de computer toch steriel. Qua composities vind ik dit een gemiddelde Al Stewart-plaat. Zoals altijd staan er weer twee of drie verschrikkelijk mooie songs op die de aanschafprijs méér dan rechtvaardigen.
Fields of France, Antarctica en het instrumentale
Ghostly Horses Of The Plain behoren tot zijn beste werken. Op dat laatste nummer schijnt hij trouwens zelf helemaal niet mee te spelen. Ooit was het bedoeld als gewoon zangnummer, (zo staat het ook op de Rarities-cd
Seemed like a good idea at the time) maar uiteindelijk besloten ze er een instrumental van te maken.
En
Antarctica is ook geweldig. Ik waardeer het nummer des te meer nu ik weet dat de tekst helemaal niet echt gaat over de pogingen van ontdekkingsreizigers om als eerste een vlag op de Zuidpool te planten.
Tijdens een Nederlands concert introduceerde hij het nummer (na een uitgebreide uitleg over Shackleton en Scott) met de zin: "Natuurlijk gaat dit lied helemaal niet over hen, maar over een ijskoude vrouw die niet wilde... eh, nou, die gewoon niet wilde!"
Als je dat weet, luister je toch heel anders naar zinnen als:
Long before I ever saw
The frost upon your face
I was haunted by your beauty
And it drew me to this place
I felt the chill of mystery
With one foot on your shore
And then and there resolved to go
Where no man had before