Ik ben er wel over uit, deze plaat is jazz voor gevorderden. Ik heb de kortere versie van dit album nou een paar keer proberen te luisteren, maar het is niet voor mij weggelegd. Vroeger had ik echt een grondige hekel aan jazz. Ik vond het altijd erg druk en nerveus klinken en ik werd er dan ook zenuwachtig van. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn. Door de jaren heen, heb ik mijn mening over jazz bijgesteld. Sommige jazz kan ik inmiddels beter waarderen gelukkig, want je hebt in dit genre natuurlijk verschillende subgenres, die wel chill kunnen zijn.
Maar deze plaat dus niet. Dit heeft veel te veel onrustige riedeltjes van klarinetten en andere blazers waarvan hun melodieën alle kanten opvliegen. Ik raak de draad kwijt erdoor of zijn hier jazz-liefhebbers die het wel kunnen volgen? En dan die hi-hat-sound die de hele tijd erdoorheen klettert
. Vooral het derde nummer 'Newport Up' vond ik verschrikkelijk. Anyway, mijn eerder uiteengezette argumenten tegen jazz worden door Duke Ellington weer bevestigd door deze plaat.