menu

Muziek / Toplijsten en favorieten / 1001 albums die je moet horen voor je sterft!

zoeken in:
avatar van Kronos
200 albums. Een nieuwe mijlpaal. Even de balans opmaken.

Van de eerste 100 had ik er 16 gekocht en 19 albums reeds in bezit. Samen 35 van de 100 dus.
Nu zijn er slechts 3 gekochte albums bijgekomen. Van albums die ik al had zijn er 38 bijgekomen.
Totaal is dus 19 albums gekocht, 57 reeds in bezit. Samen is dat 76 van de 200.

In verhouding is het aantal omhoog gegaan. Wel heb ik minder ontdekt wat te verwachten was. Maar ik had wel gehoopt op meer dan 3 albums.

Het gaat over Blue Cheer en Fairport Convention. Unhalfbricking vond ik aanvankelijk niet de moeite maar met Liege & Lief was ik helemaal om. Pracht van een plaat. En Vincebus Eruptum van Blue Cheer moet natuurlijk iedere metal liefhebber in huis hebben.


Overzicht (de keuze van Kronos ):

* Sinatra, Frank – In the Wee Small Hours
* Prima, Louis – Wildest
* Sinatra, Frank – Songs for Swingin’ Lovers!
* Basie, Count – Atomic Mr Basie
* Monk, Thelonious – Brilliant Corners
* Davis, Miles – Birth of the Cool
* Puente, Tito & His Orchestra – Dance Mania (1958)
Holiday, Billie – Lady in Satin
* Vaughan, Sarah – At Mister Kelly’s
Davis, Miles – Kind of Blue
* Brubeck, Dave – Time Out
Presley, Elvis – Elvis is Back!
* Dylan, Bob – Freewheelin’…
* Spector, Phil & Various Artists – A Christmas Gift for You
* Mingus, Charles – Black Saint & the Sinner Lady
Beatles – A Hard Day’s Night
Springfield, Dusty - A Girl Called Dusty
* Redding, Otis – Otis Blue… Sings Soul
Coltrane, John – A Love Supreme
Beatles – Rubber Soul
Dylan, Bob – Highway 61 Revisited
Beatles – Revolver
Beach Boys – Pet Sounds
Dylan, Bob – Blonde on Blonde
Rolling Stones – Aftermath
Simone, Nina – Wild is the Wind
* Nico – Chelsea Girl
Beatles – Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club Band
Captain Beefheart & His Magic Band – Safe as Milk
* Buckley, Tim – Goodbye & Hello
* Love – Forever Changes
Cream – Disraeli Gears
Velvet Underground - & Nico
Doors – Doors (1st Album)
Hendrix, Jimi – Are You Experienced
Velvet Underground – White Light/White Heat
Hendrix, Jimi – Axis: Bold as Love
Franklin, Aretha – I Never Loved a Man the Way I Love You
Rolling Stones – Beggars Banquet
Hendrix, Jimi – Electric Ladyland
Cohen, Leonard – Songs of…
Franklin, Aretha – Lady Soul
* Blue Cheer – Vincebus Eruptum
Beck, Jeff – Truth
Morrison, Van – Astral Weeks
Young, Neil – Everybody Knows This is Nowhere
Captain Beefheart & His Magic Band – Trout Mask Replica
Cash, Johnny – At San Quentin
Who – Tommy
Rolling Stones – Let it Bleed
Drake, Nick – Five Leaves Left
Springfield, Dusty – Dusty in Memphis
Presley, Elvis – From Elvis in Memphis
Velvet Underground – Velvet Underground (3rd Album)
Led Zeppelin – Led Zeppelin (1st Album)
Led Zeppelin – II
Sly & the Family Stone – Stand!
Buckley, Tim – Happy Sad
* Fairport Convention – Unhalfbricking
Grateful Dead – Live / Dead
King Crimson – In the Court of the Crimson King
Cohen, Leonard – Songs from a Room
* Fairport Convention – Liege & Lief
Zappa, Frank – Hot Rats
Davis, Miles – Bitches Brew
Black Sabbath – Black Sabbath (1st Album)
Doors – Morrison Hotel
Carpenters – Close to You
Crosby, Stills, Nash & Young – Déjà vu
Black Sabbath – Paranoid
Young, Neil – After the Gold Rush
Led Zeppelin – III
Deep Purple – In Rock
Morrison, Van – Moondance
Drake, Nick – Bryter Layter
Stooges – Fun House

avatar van Johnny Marr
Fun House. Bereid je voor op één van de allerbeste albums ooit gemaakt.

avatar van Kronos
Fun House heb ik al een tijdje in da house. Op cd én vinyl zelfs.

Het album ontdekt in het topic 52 essentiële klassiekers van Cabeza Borradora.

avatar van zaaf
Johnny Marr schreef:
Fun House. Bereid je voor op één van de allerbeste albums ooit gemaakt.

Kronos schreef:
Fun House heb ik al een tijdje in da house. Op cd én vinyl zelfs.
Gelukkig maar, want hoe bereid je je daar nou op voor?

avatar van Kronos
http://i.imgur.com/5i8Ep7c.jpg

Iggy


Het blijft een heerlijk woest album. Het slotnummer L.A. Blues blijkt bij vele mensen het minst in de smaak te vallen maar ik vind het in al zijn chaos de perfecte afsluiter voor dit album.

4,5*

Tussenstand: 0 (verlanglijstje), 19 (gekocht), 57 (reeds in bezit)

avatar van Kronos
https://www.musicmeter.nl/images/cover/22000/22597.300.jpg

201. James Taylor - Sweet Baby James (1970)

Eenzame prairies en prachtige hemels; de eeuwige thema's die James Taylor gebruikt ontwikkelen zich tot de intensiteit van een haiku of de complexiteit van een parabel, stond in het magazine Rolling Stone te lezen.
Taylor mist de ruigheid om van Steamroller de blues te maken die het vraagt, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door zijn inzicht in spirituele bevrijding en de zwaktes van de mens.
Zijn lage stem past de teksten die melancholisch zijn en ook wrange humor bevatten uitstekend. Fijngevoeligheid en ingehouden emoties zijn troef op dit album dat drie keer platina behaalde.

avatar van Kronos
Sweet Baby James valt nog het best te omschrijven als muziek die mij amper raakt, positief noch negatief. Het heeft volgens mij te weinig karakter om gehoord te moeten worden.

2,5*

Tussenstand: 0 (verlanglijstje), 19 (gekocht), 57 (reeds in bezit)

avatar van Kronos
https://www.musicmeter.nl/images/cover/4000/4464.300.jpg

202. Paul McCartney - McCartney (1970)

Het eerste soloalbum van Paul McCartney is best wisselvallig. Van pareltjes tot wazige muziekstukjes en pure onzin. Met een viersporenrecorder, weg van The Beatles, leeft hij zich uit. Reageert zich ook af met een ruw geluid dat in scherp contrast staat met het gladde Abbey Road.
Maybe I'm Amazed is het beste nummer en misschien wel het mooiste dat McCartney ooit geschreven heeft. En het laat ook horen hoe groot zijn invloed op Abbey Road was.
'De nummers waren bijna wegwerpartikelen', zei Paul er zelf over.

avatar van GrafGantz
Wat doet een wisselvallig album in deze lijst?

avatar van Kronos
Ja, dat vroeg ik me ook meteen af.

Een tijd geleden heb ik deze verzamelaar gekocht dus ik ben wel benieuwd welke nummers ik van dit solodebuut al ken.

avatar van Kronos
Het mooie verzamelalbum Pure begint en eindigt met een nummer van McCartney's solodebuut: Maybe I'm Amazed en Junk, daar houdt het mee op. Misschien nog een indicatie dat het niet echt in dit boek thuishoort. Maar daar zullen de meningen over verschillen.
Ik vind dit album wel zijn charme hebben maar het lijkt toch vooral materiaal dat ergens als overschot is blijven liggen en niet helemaal uitgewerkt werd. Als tijdsdocument boeiend, muzikaal wat minder. Met Kreen-Akrore als dieptepunt.

3,5*

Tussenstand: 0 (verlanglijstje), 20 (gekocht), 57 (reeds in bezit)

avatar van Kronos
https://www.musicmeter.nl/images/cover/12000/12045.300.jpg

203. Santana - Abraxas (1970)

Op dit tweede album voegde Santana ook nog jazz en salsa aan de rock met latin ritmes toe. In de woorden van Carlos zelf: 'Muziek is de vereniging van twee geliefden: melodie en ritme. De melodie is de vrouw en het ritme is de man.'
Volgens het magazine Rolling Stone zou Santana evenveel voor latin kunnen betekenen als Chuck Berry voor de blues. En dat is nog een te voorzichtige voorspelling gebleken.

avatar van Johnny Marr
Toppertje hoor dit. Erg goed album.

avatar van Kronos
Ik moet sinds 2009 bij het album Abraxas altijd aan de film A Serious Man van Ethan en Joel Coen denken. Daarin krijgt het hoofdpersonage Larry Gopnik op een gegeven moment telefoon van een verkoper over deze lp. Zijn reactie is echt hilarisch.

avatar van Kronos
Van Santana kocht ik verschillende lp's begin jaren 90 toen er nog maar weinig interesse in vinyl was. Ik vind Caravanserai en Santana III minstens evengoed als Abraxas.
Hoewel Santana's cover van Black Magic Woman mooie extra's heeft hoor ik toch liever de zang bij Fleetwood Mac. Maar belangrijkste minpunt is wellicht dat er voor mij te weinig goeie composities op dit album staan en te veel sfeerimpressies/jamsessies. Samba Pa Tí vind ik wel sterk.

4,0*

Tussenstand: 0 (verlanglijstje), 20 (gekocht), 58 (reeds in bezit)

avatar van Kronos
https://www.musicmeter.nl/images/cover/4000/4246.300.jpg

204. Syd Barrett - The Madcap Laughs (1970)

Het is er aan te horen dat dit album in een paar dagen werd opgenomen. Zo is er de valse start van If It's in You en horen we midden in sommige nummers het omslaan van bladzijden. Het gitaarspel van Barret is fragmentarisch en zijn zang een monotoon gezeur.
Toch zijn er ook geniale momenten en heeft de vreemde muziek met oosterse melodieën mensen als Julian Cope geïnspireerd. Na zijn inbreng bij Pink Floyd heeft Syd Barrett kort maar intens zijn creativiteit op de wereld losgelaten. De indruk is blijvend.

avatar van Kronos
Lang geleden ooit het debuut van Pink Floyd gehad en het tweede solo album van Barrett. Dat bleek uiteindelijk niks voor mij te zijn dus van The Madcap Laughs verwachtte ik ook niet veel. Ik hoor er zeker wel de geniale momenten in maar het blijft vooral deprimerend gejammer van een gek. Dat het Julian Cope heeft beïnvloed is duidelijk. Als ik wil genieten van het genie van Barrett draai ik liever iets van zijn muziek. Het prachtige 20 Mothers bijvoorbeeld.

2,0*

Tussenstand: 0 (verlanglijstje), 20 (gekocht), 58 (reeds in bezit)

avatar van Kronos
https://www.musicmeter.nl/images/cover/4000/4375.300.jpg

205. Jethro Tull - Aqualung (1971)

Een 'progrockfolkmijlpaal' volgens het boek. Met een hele beschrijving van sommige nummers en van welke instrumenten er gebruikt worden, waaronder een koebel. Ook nog een verwijzing naar This Is Spinal Tap en A Mighty Wind.

Hij schrijft hier niet meer op de site maar ik laat liever even deze Tull-liefhebber aan het woord:
Ozric Spacefolk schreef:
De meest complete rockplaat ooit. Zo prachtig hoe akoestische (folky) stukken worden afgewisseld met elektrische hardrock stukken. Heerlijk cynisch en na 45 jaar (in mijn geval 25 jaar) blijf je nog steeds nieuwe dingen ontdekken.

avatar van Kronos
Mijn favoriete album van Jethro Tull. Alle nummers zijn sterk en het album biedt een goede afwisseling tussen stille akoestische passages en luid klinkend gitaarwerk. Vooral in My God werkt dit fenomenaal. Het contrast dat ontstaat als na het kalme begin die vette riff wordt ingezet is het beste pleidooi tegen de loudnesswar.
Ik heb de afgelopen week weer enorm genoten van dit album en gooi er dus een half sterretje bij.

5,0*

Tussenstand: 0 (verlanglijstje), 20 (gekocht), 59 (reeds in bezit)

avatar van Kronos
https://www.musicmeter.nl/images/cover/1000/1472.300.jpg

206. David Crosby - If I Could Only Remember My Name (1971)

Nadat Crosby's vriendin verongelukt was en hij klaar was met het album Déjà Vu begon hij aan dit solodebuut. Het verschil met andere West-Coastmuziek is de duistere essentie. Naast melancholiek en ongemakkelijk klinkt het soms gewoon spookachtig. If I Could Only Remember My Name haalde goud in de VS maar is bovenal aangrijpend en uniek in zijn soort.

avatar van Kronos
Ik heb zo eens zitten lezen in de commentaren bij het album en de mening die het meest met de mijne overeenkomt is deze:
beruk schreef:
Tja, ik ben het niet met jullie eens. Oeverloos hippie gedrein. Alleen te verteren als je apestoned bent (en dat waren de makers ook zo te horen)


2,5*

Tussenstand: 0 (verlanglijstje), 20 (gekocht), 59 (reeds in bezit)

avatar van Kronos
https://www.musicmeter.nl/images/cover/4000/4692.300.jpg

207. Sly & The Family Stone - There's a Riot Goin' On (1971)


Al jaren niet meer op de site geweest maar zijn berichten springen er nog altijd uit:

Zachary Glass schreef:
Op de één of andere vind ik dit een album dat stukken politieker is dan het complete oeuvre van Bob Dylan.

Alweer niet expliciet politiek - maar hell, wat een verwrongen klanken zijn hier te vinden. De muziek slaat zichzelf hier moedwillig K.O. (én op een prachtige wijze ) - zo'n nummer als "Family Affair" - op 't eerste gehoor dacht ik: "Hee - wat een leuk dansbaar nummer". Wanneer ik het op m'n negentiende opnieuw beluisterde dacht ik: "Sjezus - Sly klinkt alsof hij iedere seconde het loodje kan leggen".

Ergens op dit album (in 't midden dacht ik) gaat hij zingen als een Cowboy die net z'n laatste paard kwijtraakte aan de recessie. De put is diep ... en het album gaat dan ook diep

Volgens de overlevering nam hij dit album op in een busje waarmee hij een soort trip (een ander soort trip maakte hij ook) maakte dwars door de V.S.

Ik zou zo zeggen: kijk naar de hoes van dit album (bloemen i.p.v. sterren op de vlag ).

avatar van Kronos
Dit album zit al een tijdje in mijn verzameling maar nooit vaak gedraaid. Het is me nu wel snel nog meer gaan bevallen. Al heb ik bij There's a Riot Goin' On ongeveer dezelfde ervaring en bemerkingen als bij Stand! Een heerlijke lap funk maar soms mocht het wat mij betreft wat meer focussen op structuur en nummers in plaats van op jammen. Live werkt dat meestal wel maar bij een studioalbum gaat mijn aandacht dan al snel vliegen.

4,0*

Tussenstand: 0 (verlanglijstje), 20 (gekocht), 60 (reeds in bezit)

avatar van Kronos
https://www.musicmeter.nl/images/cover/0/76.300.jpg

208. Marvin Gaye - What's Going On (1971)

Marvin Gaye voelde zich verpletterd door het overlijden van zijn zangpartner Tammi Terrell en ging ook steeds meer drugs gebruiken. Maar in de ambitie om zijn vroegere stijl naar een hoger plan te tillen oversteeg hij dit alles en slaagde erin met een politiek geladen album en complexere muziek toch hits te scoren. Smokey Robinson noemt What's Going On het beste album aller tijden en hij is lang niet de enige die er zo over denkt.
"We moeten God vinden [...]. Welke andere wapens hebben we (anders) om de macht van haat en het kwade te bestrijden?" (Marvin Gaye, 1971)

avatar van Kronos
http://i.imgur.com/14you8c.jpg
sngl. 101 Dixie Chicks - Not Ready to Make Nice (2006)
"I couldn't sing it for the first hundred times without crying." (Martie Maguire, 2006)

avatar van Kronos
Aardig countrynummertje van Dixie Chicks. Niet meer dan dat.
-------



http://i.imgur.com/q4R8zVx.jpg
sngl. 102 Phoenix - Consolation Prizes (2006)
Hard geleerde lessen verpakt in bitterzoete pop.

avatar van Kronos
Fris popnummertje van Phoenix. Maakt weinig indruk.
------



http://i.imgur.com/IRicJcj.jpg
sngl. 103 Guillemots - Little Bear (2006)
Through the Windowpane van het Britse pop kwartet Guillemots opent met dit romantische nummer. In alle eenvoud zetten strijkers in, als de soundtrack van een stomme film. Paul McCartney sprak er zijn lof over uit.


http://i.imgur.com/jEVWfDS.jpg
sngl. 104 Sigur Rós - Hoppípolla (2005)
De werktitel van dit nummer was 'The Money Song' dus het succes van Hoppípolla, met zijn dramatisch aangezette orkestratie, zal geen verrassing geweest zijn voor de IJslanders.


http://i.imgur.com/2wmShNr.png
sngl. 105 Foo Fighters - Best of You (2005)
"I didn't really think of an interesting melody. I just wanted to scream the whole way through."
(Dave Grohl, 2005)

avatar van Kronos
Mooie nummers van Guillemots en Sigur Rós. Maar Best of You van Foo Fighters spreekt me het meest aan. Door die song kreeg ik opnieuw interesse in de band. Maar hun albums spreken me zelden in het geheel aan. Alleen Wasting Light vond ik weer echt de moeite.
------



http://i.imgur.com/Mvos8ad.jpg
sngl. 106 CSS - Let's Make Love and Listen Death from Above (2005)
Vijf coole dames in gekke outfits die een aanstekelijk electro-popnummer maken als eerbetoon aan collega dance-punks Death from Above 1979.

avatar van Kronos
Leuk, dat stukje om op te headbangen in Let's Make Love and Listen to Death from Above.
------



http://i.imgur.com/8YLJ9xB.jpg
sngl. 107 Coldplay - Fix You (2005)
Na het immense succes van A Rush of Blood to the Head loste X&Y de hooggespannen verwachtingen in. Maar met Fix You overtrof Coldplay die vervulde plicht nog.



http://i.imgur.com/Te7Huoy.jpg
sngl. 108 Damian Marley - Welcome to Jamrock (2005)
"America is in one of its worst recessions right now, and still, it's a lot better off than Jamaica."
(Damian Marley, 2009)



http://i.imgur.com/StnqQzz.jpg
sngl. 109 Arctic Monkeys - I Bet You Look Good on the Dancefloor (2005)
"The words are rubbish. I scraped the bottom of the barrel... I'd hate to be just known for that song because it's a bit crap." (Alex Turner)



http://i.imgur.com/yCQTI6D.jpg
sngl. 110 Mercedes Sosa - Todo cambia (2005)
Onder dreiging van het Pinochet regime vluchtte de Chileense singer-songwriter Julio Numhauser in 1973 naar Zweden. Daar schreef hij Todo cambia (alles verandert) wat sindsdien een Latijns-Amerikaanse hymne is geworden. Internationale bekendheid verwierf het pas toen Mercedes Sosa - die ook haar land, Argentinië, had moeten ontvluchten - het in haar repertoire opnam. Zij heeft uiteraard voeling met het onderwerp. Haar sobere versie op het album Corazón Libre is wellicht de sterkste.

avatar van zaaf
Die tekst bij Coldplay is voor verbetering vatbaar

Gast
geplaatst: vandaag om 12:54 uur

geplaatst: vandaag om 12:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.