menu

Hier kun je zien welke berichten RockAround als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Imaginary Sister - We Became Quite Good at Hesitating (2022)

3,5
Dicht op de huid. Dat is de beste manier om de muziek van Imaginary Sister te beschrijven. Wanneer je het eerste album van dit duo hoort, lijkt het immers alsof ze bij jou in de woonkamer staan op te treden.

Singles White Socks, Exceptionally Pretty en I’m So Sweet bereidden ons al voor op het universum van Vik Hardy en Kathy Vanhout: uitgepuurde liedjes waarin je elke snaar en het krakende hout van de vloerplanken hoort, met teksten die zich als een kortverhaal ontvouwen.

Maar kan je ooit voorbereid zijn op de overrompelende pracht van Forces? Hier klinkt de melodie alsof ze al jaren lag te wachten om zich in je oren te nestelen en nooit meer te verdwijnen, hier klinkt Kathy’s stem helemaal voldragen en zelfverzekerd. De manier waarop ze “I won’t accept space” zingt, krijg ik nooit meer uit mijn hoofd.

Dit is muziek zonder franjes, die desondanks tot in de puntjes verzorgd is. Enkel Pretty Dead is een uitschuiver. Je kan ook te lo-fi zijn en dan klinkt je nummer als een onafgewerkt probeersel dat per ongeluk op de plaat is beland. Geef mij dan maar Sentimental: ondanks de titel klinken de snaren hier net harder en meer als grunge, wat perfect contrasteert met de hemelse refreinen.

Het titelnummer vormt de ideale afsluiter van het album. Zangeres Kathy is geïntrigeerd door schrijvers als Paul Auster en met hem deelt ze een fascinatie voor het mysterieuze in de realiteit van alledag én een haarscherp oog voor detail. Wie een lied begint met de woorden “He said I smelled as if I had cried”, heeft me meteen bij mijn nekvel. “Come on in and make up my mind” horen we wat verderop, en dat wil ik maar al te graag: in de huiskamer van Imaginary Sister stap ik met plezier binnen.

(Mijn recensie op Luminous Dash)

Irish Coffee - Irish Coffee (1971)

4,5
Echt een schitterende groep, spijtig dat vandaag de dag haast niemand hen nog kent. Irish Coffee maakte lekkere hardrock die bijna veertig jaar later nog steeds even goed klinkt. Helaas heb ik deze cd nog nergens gevonden, ik beluister hun muziek dus altijd via internet. (Andere schitterende nummers van deze groep die niet op deze cd staan zijn Your Love en Apocalypse, te vinden op YouTube. Aanraders!)
Hier kan ik dus echt uren naar luisteren... Een dikke 4,5, kans op verhoging.

Irish Coffee - Irish Coffee 2 (2004)

4,5
In 2004 was de allerbeste Belgische band uit de wereldgeschiedenis weer even terug. Niet dat ze een hit hadden of zo, maar ze maakten een nieuw album, 32 jaar na hun meesterlijke debuut 'Irish Coffee' uit '72. Overheerlijke rock (hardrock/bluesrock) zoals die al jaren niet meer wordt gemaakt. Meesterlijke gitaar, hun typische orgelgeluiden en William Souffreau's dijk van een stem maakten ook van dit album een must hear. Helaas heb ik ook deze cd nog nergens kunnen vinden, maar op YouTube en op Myspace zijn de tracks te beluisteren.
Een schitterende band, die helaas compleet vergeten wordt. Hier kan ik uren naar luisteren.