menu

Hier kun je zien welke berichten wouter8 als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Counting Crows - August and Everything After (1993)

5,0
Counting Crows heb ik eigenlijk betrekkelijk laat ontdekt maar zijn er wel mede voor verantwoordelijk dat ik ook de 'goede' pop-muziek erg ben gaan waarderen. Desalniettemin blijft dit een van mijn favorieten op dat gebied en weet de plaat me iedere keer me weer te boeien.

Het album begint meteen goed, beter gezegd: Round Here is zonder twijfel het hoogtepunt van de plaat. Adam Duritz dringt hier mijn hart in, op een zodanig directe manier dat ik er niet omheen kan. De tekst is gewoonweg subliem en het gevoel wat hij hier dan nog eens in kan leggen. Dat heb ik hem niemand ooit nog na zien doen. Ook hijzelf heeft dit niveau meer bereikt.
Vooral het stuk van:
I can't see nothing, nothing
Round Here
Won't you catch me if I'm falling
Won't you catch me if I'm falling
Won't you catch me cause I'm falling down on you

See I'm under the gun round here
Oh man I said I'm under the gun round here
And I can't see nothing, nothing round here.

bezorgd me iedere keer weer kippenvel. Gewoonweg perfect.

Natuurlijk is het dan lastig dat niveau vast te houden, onmogelijk is misschien zelfs een beter woord. Maar het lukt ze in enige mate toch. Omaha is een prachtig nummer geworden. Ja, het is van mindere kwaliteit dan Round Here, maar dat is ook niet te evenaren. Toch heeft ook dit nummer iets. Iets moois natuurlijk. Het is een mooie brug van Round Here naar Mr. Jones en misschien doe ik het daar wel te kort mee. Maar gezien de score van 5* voor dit album denk ik dat dat niet het geval is. Het past gewoonweg in het plaatje.
Zoals ik al zei, de brug naar Mr. Jones, het volgende nummer dus en wellicht het bekendste nummer van de band. En niet voor niks. Ook dit is weer een waar pareltje met een tekst om 'U' tegen te zeggen. Een tekst als:
Mr. Jones and me tell each other fairy tales,
and we stare at the beautiful women:
"She's looking at you. Ah, no, no, she is looking at me."
Smilin' in the bright lights.
Comin' through in stereo.
When everybody loves you, you can never be lonely.

is toch gewoon niet slecht te vinden? Het spreekt gezelligheid, vrolijkheid en blijdschap uit. En dat is ook wel eens hard nodig. De sfeer die het nummer uitstraalt is voor mij er eentje die veel te weinig wordt belicht (dit kan natuurlijk ook aan mijn muzieksmaak liggen), namelijk die van de blijdschap en kom me dan aub niet met 'Shine' aan. Nee, dit zit gewoon wél goed in elkaar.

Maar er komt ook een tijd voor een iets ingetogener nummer. En die is nu aangebroken, in de vorm van Perfect Blue Buildings. Uit het nummer blijkt een drang naar verandering van jezelf. En het contrast met Mr. Jones kon dan ook niet groter zijn. Toch, en waarschijnlijk komt dit mede door de titel van het nummer, is het niet storend en is het eigenlijk wel prettig. Even een pas op de plaats en nadenken over wat je nu bereikt hebt. Een moment van zelfreflectie zou ik het noemen. '

Anna Begins vormt samen met Time and Time Again een blok van twee nummers over liefde. Het gaat om een vrouw die de persoon in kwestie heeft afgewezen en alle problemen die daarbij komen kijken. Het zijn twee prachtige, ingetogen nummers geworden die een zekere wanhoop uitstralen. Het snakken naar liefde en deze niet beantwoord zien worden, staat hier centraal en dat maakt de nummers gevaarlijk. Met gevaarlijk bedoel ik hier het feit om te vervallen in clichés.Gelukkig gebeurd dat hier echter niet. Het blijft interessant en niet voorspelbaar. En dat is positief, zeer positief.

Rain King dan is het meest droevige nummer van de plaat. Blijkbaar zakt de plaat steeds meer weg in miserie, aangezien dit nummer gaat over iemand met een depressie. Door de melodie echter wordt de algemene tendens van het nummer er eentje van verwarring. De opgewekte melodie met de depressieve tekst doen het erg goed bij mij. Het resultaat is deze speciale, verwarrende sfeer die is gecreeërd.
Sullivan Street heeft in ieder geval de opgewekte melodie niet. De tekst is er echter niet veel lichter op geworden. Het lukt me niet helemaal om de tekst te doorgronden, maar voor zover ik weet gaat het over mensen die gebruikt worden door anderen. Ook al niet zo een licht onderwerp. Daar komt verandering in met Ghost Train. De tekst wordt weer opgewekter en het 'dipje' hebben we gehad. Ghost Train is een prachtig nummer. De pit uit de eerste nummers is hier intussen niet meer in te vinden en ook in de nummers hierna zullen we die niet meer terug kunnen vinden. Uit Raining In Baltimore spreekt verlangen en wanhoop en A Murder Of One is het meest zwarte nummer op de plaat. Regels als:
All your life is such a shame
All your love is just a dream
Open up your eyes
You can see the flames of your wasted life
You should be ashamed

zijn niet bepaald opgetogen, maar het past allemaal.

August And Everything After vormt zo namelijk een geheel. Een erg mooi geheel welteverstaan. Een verhaal over het leven van een man, die langzaam maar zeker steeds meer wegzakt in zijn eigen problemen. En later met weemoed terug zal kijken en zich af zal vragen waar het mis is gegaan.

5*