Hier kun je zien welke berichten Litmanen1 als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Anders dan bij TBC wordt ik niet gelijk betoverd. Dat kan zijn omdat het album niet vergelijkbaar is met eerder werk en mijn brein dit wel verwacht/hoopt. Ik vermoed echter dat er gewoon wat geduld nodig is. En na een lange pauze van de band ben ik blij met nieuw werk en alleen al daarom wilde ik het nog wat laten weken, alvorens een waardering te geven en te zien of mijn eerste gevoel (die niet geweldig was) is veranderd.
Het is te prijzen dat dezelfde paden niet worden bewandeld en het experiment wordt gezocht. Over het geheel vind ik de instrumentatie erg mooi (waarbij bij elke volgende luisterbeurt weer andere elementen opvallen). Er is daarnaast iets met de zang van Inne wat ik nog niet kan grijpen. Sacraal (als dat het goede woord is) en kil zijn de eerste associaties die ik erbij heb. Het lijkt wel of het zingen op TBC meer vanzelf ging. Het klinkt op dat album soepeler of iig uitnodigender.
De opener 20/04 is fijn, luchtig en maakt mij nieuwsgierig naar de rest.
Years to Come oogt als een niemendalletje maar er gebeurt muzikaal zoveel interessants.
Na de eerste nummers valt me op dat de zang me nog steeds minder bekoort dan op eerdere albums. Bij Come to dust staat het me simpelweg tegen en bij Daitomea bekruipt me zelfs na een seconde of 40 het gevoel dat er een beugel klem begint te zitten? (Ik bedoel dit niet lullig maar luister zelf en oordeel)
Maar ik stop met zeuren want er gaat nog veel moois komen.
Welcome nodigt uit om er voor te gaan zitten. Dat is niet onterecht want vanaf dit nummer wordt ik meer gegrepen en lijkt de zang meer in harmonie met de muziek, minder kil en meer open…we werken toe naar een hoogtepunt….Echo Variations.
Er is veel instrumentale ear candy aanwezig hier. Je hoort dat er veel aandacht aan besteed is. Kwa sfeer komt het in de buurt van Broadcast. Ook hoor ik in de verte; Air.
Dat het nummer net wat langer is werkt positief in de luisterervaring
Ik merk dat mijn eerste mening dus wel degelijk is veranderd…. Ik vind het echt een album om aandachtig te luisteren. Wel blijven de meeste nummers aan de korte kant (wat ook voor het gehele album geldt) maar het code woord is; geduld.
Mijn favoriete nummers op dit moment (ruim 14 minuten puur genot):
1 Echo variations
2 Welcome
3 Nebula
4 20/04
Wat een plaat. Door het lezen van 'A Perfect Silence' over Talk Talk frontman Mark Hollis kwam ik achter dit album. Zeg je verstilling, less is more zeg je Mark Hollis... maar dus ook Anja Garbarek. De rustpunten worden fraai aangevuld met de ingetogen stem van Anja en de subtiele electronika. Dit komt wat mij betreft het mooiste samen in het pareltje; Stay Tuned. Werkelijk prachtig. Chameleon Day gaf dit 15 jaar geleden al aan maar toen lag ik kennelijk nog onder een steen en kende ik dit werk niet. De percussie vind ik hier en daar wat hard tov de rest van de muziek/zang. Dat maakt het wat minder subtiel. Echter vind ik het bij 'Big Mouth' wel prettig. Dat is wellicht persoonlijk. Maar het is een erg mooi album en ik heb het vandaag op vinyl aangeschaft voor nog meer plezierige luisterbeurten
Het album is mijn eerste kennismaking met Arooj Aftab en opent als een sprookje met het bedwelmend mooie Aey Nehin. Ik veronderstel dat de teksten even prachtig zijn als de instrumentatie, want naar het eerste kan ik alleen maar gissen. Dit fenomeen maakt het geheel eigenlijk enkel mysterieuzer en daardoor nog aantrekkelijker. Maar deze mystiek blijft ook in stand bij de Engelstalige nummers.
Ik begrijp uit eerdere commentaren dat ik het niet bij dit album moet laten en dat zal ik zeker niet doen want het album smaakt naar meer.
De autotune stoort mij niet omdat het maar een enkele keer is toegepast. Wel leidt de Engelse inbreng van Moor Mother mij af bij Bolo Na en verbreekt voor mij de betovering van dit prachtige nummer dat anders mijn album favoriet was geweest. Het voelt wat dissonant aan.
Night Reign stond al even op mijn wensenlijst omdat het mij bij de eerste beluistering gelijk omver blies. De schoonheid deed me de ogen sluiten om alle details nog beter te horen
Ik heb dit album nu op vinyl aangeschaft en het viel mij op dat er een andere indeling is gemaakt van de nummers. Geen idee waarom en deze indeling bevalt me prima maar toch bijzonder.
Mijn persoonlijke favorieten; Aey Nehin, Saaqi