Fijne EP die hoogstwaarschijnlijk is geïnspireerd door politieseries en -films uit de jaren '70. Oude funk, hiphop en dub-gerelateerde genres vormen een mooie samensmelting. Kleine 4* toch wel.

Slechts één keer beluisterd nu, maar goh, hier heb ik toch wel heel erg overheen gekeken destijds.

DIt project van Jan Jelinek wordt vaak gezien als één van de belangrijke inspirators van het Duitse minimal -gebeuren. Hier hoor je al een beetje de overgang van de destijds in zwang zijnde 'microhouse' (waar o.a. ook Herbert en Isolée in uitblonken) naar de huidige minimalklanken. Waarbij gezegd moet worden dat Farben nooit voluit gaat, het moet hier eerder gezocht worden in de sferische hoek van bijvoorbeeld The Field, aangevuld met lichte glitchklanken. Pantha Du Prince en Lawrence zijn andere namen waarmee vergeleken kan worden.

Prachtige muziek met geen enkele zwakke track.

Dit trio uit Philadelphia is nooit helemaal beroemd geworden - waarschijnlijk omdat er destijds veel concurrentie was in de soul/funk/disco-hoek. De dikke (club)hits die op deze verzamelaar staan geven aan dat dit onterecht is. Dat deze tracks nadien ontelbare keren gesampled zijn, geeft blijk van de waardering die er gaandeweg is ontstaan.

Ontzettend goede titeltrack met funky, analoge drumcomputerbeats van Gunnar Wendel (aka Kassem Mosse) en prachtig ingezette pianoflarden en atmosfeer van Aaron 'Fit' Siegel, een protégé van Omar-S. Alles ondersteund door een catchy stuwende baslijn.
Eén van de beste house/techno tracks van de laatste jaren vind ik.

De jonge Sam Shepherd maakt er wederom werk van. Complexe grooves, vintage synths en jazzy arrangementen zijn allemaal weer van de partij.

Veel producers van zijn generatie mochten willen dat ze dit soort tracks konden maken.

Drie heerlijke producties van een producer die blijkbaar 'boogie house' maakt, ofwel de zoveelste samensmelting van hippe stijlen (deephouse,dub, FlyLo-achtige beats).

Mooi gestyleerde off beats, gloeiende synthlijnen en warme bass maken dit een van de meer betere en verrassende dance releases van 2009. Luistert allen

Deze vandaag weer eens opgezet. Eén van de beste releases in het genre van het afgelopen decennium wellicht. Ongelofelijk hoe ontspannen, beheerst en sfeervol dit klinkt. Geen floorfillers, het is ondanks de drums zelfs bijna ambient op bepaalde momenten, maar zeker de moeite waard voor de electronic liefhebbers hier.

De nieuwe Canadese scene, ook labels als Mood Hut bijvoorbeeld, vind ik echt een stuk leuker dan die outsider stuff uit de USA. Die is me toch iets te lomp en interessantdoenerig over het algemeen.

Intrigerend werkje, maar de rommeligheid overheerst helaas.