Muziek / Toplijsten en favorieten / Prog Ladder Intermezzo - de toplijsten
zoeken in:
3
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 14:08 uur
Crossover Prog
9 deelnemers leverden een toplijst Crossover Prog in met in totaal 171 nummers. Dat leverde 135 unieke noteringen op, verdeeld over 88 unieke artiesten. We staan eerst even stil bij de artiesten die met verschillende nummers nog wel wat punten bij elkaar sprokkelden, maar de lijst der individuele nummers niet haalden.
9 deelnemers leverden een toplijst Crossover Prog in met in totaal 171 nummers. Dat leverde 135 unieke noteringen op, verdeeld over 88 unieke artiesten. We staan eerst even stil bij de artiesten die met verschillende nummers nog wel wat punten bij elkaar sprokkelden, maar de lijst der individuele nummers niet haalden.
1
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 14:10 uur
32
The Tea Party - Sister Awake [5:35]
The Edges of Twilight | 1995 | Canada
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Al bijna dertig jaar speelt The Tea Party in de Canadese betrekkelijke luwte, vanuit ons perspectief bezien althans. Maar zie, in een Crossover Prog themaweek worden ze toch een paar keer genoemd. Het van het derde album afkomstige Sister Awake kwam daarvan het hoogst.
The Tea Party - Sister Awake [5:35]
The Edges of Twilight | 1995 | Canada
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Al bijna dertig jaar speelt The Tea Party in de Canadese betrekkelijke luwte, vanuit ons perspectief bezien althans. Maar zie, in een Crossover Prog themaweek worden ze toch een paar keer genoemd. Het van het derde album afkomstige Sister Awake kwam daarvan het hoogst.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 15:36 uur
The Tea Party was dus de nummer 32 uit de artiesten-toplijst. De nummers 31-28 werden óf niet vaker dan eenmaal genoemd, óf komen straks nog voor in de losse nummers toplijst. Dan kunnen we dus verder met
27
Tune - Cabin Fever [6:33]
Lucid Moments | 2011 | Polen
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Luwte is dan weer niet het eerste woord waar ik aan denk bij de Poolse progscene in de 21e eeuw. Ook Tune werd tweemaal genoemd. Dit nummer van het debuut scoorde daarvan het hoogst.
27
Tune - Cabin Fever [6:33]
Lucid Moments | 2011 | Polen
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Luwte is dan weer niet het eerste woord waar ik aan denk bij de Poolse progscene in de 21e eeuw. Ook Tune werd tweemaal genoemd. Dit nummer van het debuut scoorde daarvan het hoogst.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 17:13 uur
26
Tony Banks - The border [5:52]
Bankstatement | 1989 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
De Genesis-toetsenist behoeft hier allicht geen introductie. Toch is het met die solocarrière nooit heel hard gegaan. Dat hij jaar in jaar uit met één nummer in (de lagere regionen van) de Prog Top 300 staat, is al niet gek. Dat ene nummer is overigens ook genoemd, maar The Border, van het derde soloalbum, scoorde iets hoger.
Tony Banks - The border [5:52]
Bankstatement | 1989 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
De Genesis-toetsenist behoeft hier allicht geen introductie. Toch is het met die solocarrière nooit heel hard gegaan. Dat hij jaar in jaar uit met één nummer in (de lagere regionen van) de Prog Top 300 staat, is al niet gek. Dat ene nummer is overigens ook genoemd, maar The Border, van het derde soloalbum, scoorde iets hoger.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 18:28 uur
23
Rikard Sjöblom - Rhyme and reason [11:25]
The Unbendable Sleep | 2016 | Zweden
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Beardfish mag dan ter ziele zijn, Rikard Sjöblom solo is productiever dan ooit. Overigens heb ik bij de vraag of artiestennamen al dan niet gecombineerd moesten worden de indeling op MusicMeter aangehouden. De diverse varianten op de naam Gungfly telden dus ook mee.
Rikard Sjöblom - Rhyme and reason [11:25]
The Unbendable Sleep | 2016 | Zweden
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Beardfish mag dan ter ziele zijn, Rikard Sjöblom solo is productiever dan ooit. Overigens heb ik bij de vraag of artiestennamen al dan niet gecombineerd moesten worden de indeling op MusicMeter aangehouden. De diverse varianten op de naam Gungfly telden dus ook mee.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 19:30 uur
19
Radiohead - Lucky [4:19]
OK Computer | 1997 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Radiohead behoeft op MusicMeter in den brede geen introductie, maar hier lopen we er wat minder mee weg. Het elders zo onontkoombare Paranoid Android is hier alweer een aantal jaar uit de lijst gekukeld. Voor deze gelegenheid kunnen we de band toch nog even in het zonnetje zetten met een net iets minder voor de hand liggend nummer van OK Computer.
Radiohead - Lucky [4:19]
OK Computer | 1997 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Radiohead behoeft op MusicMeter in den brede geen introductie, maar hier lopen we er wat minder mee weg. Het elders zo onontkoombare Paranoid Android is hier alweer een aantal jaar uit de lijst gekukeld. Voor deze gelegenheid kunnen we de band toch nog even in het zonnetje zetten met een net iets minder voor de hand liggend nummer van OK Computer.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 20:40 uur
16
Lunatic Soul - The Final Truth [7:34]
Lunatic Soul | 2008 | Polen
Prog Top 300 noteringen:
2018: 107
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Lunatic Soul is het sideproject van Mariusz Duda, frontman van het Poolse Riverside. De stem van deze beste man komt op het eerste album, wat mij betreft, nog beter tot zijn recht als we tot dan toe bij Riverside gewend waren. Opvallend is dat er hier (bijna) geen elektrische gitaren gebruikt worden. Dit, en de gloedvolle productie, zorgt voor een mooie rustige en ingetogen sfeer, waarin Mariusz je meevoert in allerlei emoties. The Final Truth is een nummer, waar bijna het hele nummer een soort onderhuidse spanning in blijft zitten en die je tot het puntje van je stoel doen schuiven, totdat de drums pas werkelijk echt invallen en de climax van deze track wordt bereikt. En dit alles zonder elektrische gitaar. Het basspel, toetsen en het geweldige drumspel zorgen ervoor dat dit nummer onder je huid kruipt en op het moment dat je denkt, dat het echt losgaat is het afgelopen. Ideale muziek om met het licht uit op een hoofdtelefoon te beluisteren. (Outlaw104)
Lunatic Soul - The Final Truth [7:34]
Lunatic Soul | 2008 | Polen
Prog Top 300 noteringen:
2018: 107
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Lunatic Soul is het sideproject van Mariusz Duda, frontman van het Poolse Riverside. De stem van deze beste man komt op het eerste album, wat mij betreft, nog beter tot zijn recht als we tot dan toe bij Riverside gewend waren. Opvallend is dat er hier (bijna) geen elektrische gitaren gebruikt worden. Dit, en de gloedvolle productie, zorgt voor een mooie rustige en ingetogen sfeer, waarin Mariusz je meevoert in allerlei emoties. The Final Truth is een nummer, waar bijna het hele nummer een soort onderhuidse spanning in blijft zitten en die je tot het puntje van je stoel doen schuiven, totdat de drums pas werkelijk echt invallen en de climax van deze track wordt bereikt. En dit alles zonder elektrische gitaar. Het basspel, toetsen en het geweldige drumspel zorgen ervoor dat dit nummer onder je huid kruipt en op het moment dat je denkt, dat het echt losgaat is het afgelopen. Ideale muziek om met het licht uit op een hoofdtelefoon te beluisteren. (Outlaw104)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 21:40 uur
13
The Moody Blues - Nights in White Satin [7:24]
Days of Future Passed | 1967 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 174
2017: ---
2016: ---
2015: 158
Dit schuifelnummer voor de massa zal toch wel het oudste nummer van de Crossover Prog toplijst zijn. Het nummer leverde nog een eerbetoon (of toch een parodie?) door Barclay James Harvest op. Die band brak dan weer geen potten in de lijst, maar op deze manier heb ik ze toch maar even gememoreerd.
The Moody Blues - Nights in White Satin [7:24]
Days of Future Passed | 1967 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 174
2017: ---
2016: ---
2015: 158
Dit schuifelnummer voor de massa zal toch wel het oudste nummer van de Crossover Prog toplijst zijn. Het nummer leverde nog een eerbetoon (of toch een parodie?) door Barclay James Harvest op. Die band brak dan weer geen potten in de lijst, maar op deze manier heb ik ze toch maar even gememoreerd.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 22:41 uur
11
Artificial Silence - In the Midst of a Dream [6:42]
Negative Space | 2018 | Verenigde Staten
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Spiksplinternieuw maar toch maar mooi op 11 in onze Crossover Prog artiesten toplijst, deze Amerikaanse band. Het is daarmee ook meteen de hoogst genoteerde artiest waarvan geen afzonderlijke nummers de eindlijst gehaald hebben.
Artificial Silence - In the Midst of a Dream [6:42]
Negative Space | 2018 | Verenigde Staten
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Spiksplinternieuw maar toch maar mooi op 11 in onze Crossover Prog artiesten toplijst, deze Amerikaanse band. Het is daarmee ook meteen de hoogst genoteerde artiest waarvan geen afzonderlijke nummers de eindlijst gehaald hebben.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 28 september 2019, 22:44 uur
Tot zover de uitgelichte artiesten. De complete lijst volgt aan het einde, eerst vanaf morgen verder met de song-toplijst.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 29 september 2019, 12:10 uur
28
Phideaux - Micro Softdeathstar [11:15]
Doomsday Afternoon | 2007 | Verenigde Staten
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: 178
2016: 127
2015: 135
Alweer zo'n fijne 'progladderontdekking' dit! Phideaux was zo'n band, waar ik wel eens van gehoord had, maar nog nooit de moeite had genomen me ook te verdiepen in hun muziek. Onterecht, want alle drie nummers die voorbij kwamen in deze progladder kon ik goed waarderen.
Maar van dit nummer werd ik echt heel erg blij! Prachtige afwisseling, zowel op vocaal gebied door diverse stemmen, als op instrumentaal gebied. Strijkers voegen hier ook echt wat toe aan de toch al mooie melodie. Een geweldige compositie, die 11 minuten lang spannend blijft, omdat er steeds weer wat anders gebeurt. Jammer genoeg is het album waar dit geweldige nummer opstaat, lastig in fysieke vorm te krijgen.
Dit is al een dierbare ontdekking gebleken, want het nummer verliest ook niets aan kracht met de vele luisterbeurten die het inmiddels gehad heeft in Huize Bonk. Sterker nog, het groeit alleen nog maar meer! (Bonk)
Phideaux - Micro Softdeathstar [11:15]
Doomsday Afternoon | 2007 | Verenigde Staten
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: 178
2016: 127
2015: 135
Alweer zo'n fijne 'progladderontdekking' dit! Phideaux was zo'n band, waar ik wel eens van gehoord had, maar nog nooit de moeite had genomen me ook te verdiepen in hun muziek. Onterecht, want alle drie nummers die voorbij kwamen in deze progladder kon ik goed waarderen.
Maar van dit nummer werd ik echt heel erg blij! Prachtige afwisseling, zowel op vocaal gebied door diverse stemmen, als op instrumentaal gebied. Strijkers voegen hier ook echt wat toe aan de toch al mooie melodie. Een geweldige compositie, die 11 minuten lang spannend blijft, omdat er steeds weer wat anders gebeurt. Jammer genoeg is het album waar dit geweldige nummer opstaat, lastig in fysieke vorm te krijgen.
Dit is al een dierbare ontdekking gebleken, want het nummer verliest ook niets aan kracht met de vele luisterbeurten die het inmiddels gehad heeft in Huize Bonk. Sterker nog, het groeit alleen nog maar meer! (Bonk)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 29 september 2019, 13:12 uur
27
The Pineapple Thief - White Mist [11:05]
Dissolution | 2018 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
The Pineapple Thief hoort met, in de laatste editie liefst 9 nummers, tot de hofleveranciers van de Prog Top 300. Toch is het de goegemeente hier gelukt nog een ander nummer aan te dragen voor de Crossover Proglijst en wel het lange nummer van hun recentste album.
The Pineapple Thief - White Mist [11:05]
Dissolution | 2018 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
The Pineapple Thief hoort met, in de laatste editie liefst 9 nummers, tot de hofleveranciers van de Prog Top 300. Toch is het de goegemeente hier gelukt nog een ander nummer aan te dragen voor de Crossover Proglijst en wel het lange nummer van hun recentste album.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 29 september 2019, 17:52 uur
26
Nordagust - Make Me Believe [8:31]
In the Mist of Morning | 2010 | Noorwegen
Prog Top 300 noteringen:
2018: 244
2017: 176
2016: 281
2015: 114
Deze band ademt een en al sfeer. Dat blijkt al uit de albumcover en -titel. Het is ook nog een Noorse band, wat om de een of andere reden volstrekt passend lijkt bij de mystieke sfeer. Helaas hebben we na het onverdienstelijke debuut uit 2010 tot nu toe niets meer mogen horen van deze band. Zonde, want ze leken nog wel wat potentie te hebben om door te groeien.
Absoluut hoogtepunt van het toch wel wat wisselvallige debuut is het magistrale 8,5 minuten durende Make Me Believe. Het beste is om je ogen dicht te doen en je mee te laten varen op de muziek. Waar bij andere nummers de stem wel eens op het randje is, word je hier intens en krachtig toegezongen.
Een ieder moet maar voor zichzelf bepalen op welke tocht je dan meegenomen wordt als je je ogen dicht hebt en wat je allemaal aan je voorbij ziet komen tijdens deze trip of vaart. En of het nummer er aan het eind van deze reis voor gezorgd heeft dat je gelooft in de muziek van deze band. Bij mij is dat in ieder geval prima gelukt! (Bonk)
Nordagust - Make Me Believe [8:31]
In the Mist of Morning | 2010 | Noorwegen
Prog Top 300 noteringen:
2018: 244
2017: 176
2016: 281
2015: 114
Deze band ademt een en al sfeer. Dat blijkt al uit de albumcover en -titel. Het is ook nog een Noorse band, wat om de een of andere reden volstrekt passend lijkt bij de mystieke sfeer. Helaas hebben we na het onverdienstelijke debuut uit 2010 tot nu toe niets meer mogen horen van deze band. Zonde, want ze leken nog wel wat potentie te hebben om door te groeien.
Absoluut hoogtepunt van het toch wel wat wisselvallige debuut is het magistrale 8,5 minuten durende Make Me Believe. Het beste is om je ogen dicht te doen en je mee te laten varen op de muziek. Waar bij andere nummers de stem wel eens op het randje is, word je hier intens en krachtig toegezongen.
Een ieder moet maar voor zichzelf bepalen op welke tocht je dan meegenomen wordt als je je ogen dicht hebt en wat je allemaal aan je voorbij ziet komen tijdens deze trip of vaart. En of het nummer er aan het eind van deze reis voor gezorgd heeft dat je gelooft in de muziek van deze band. Bij mij is dat in ieder geval prima gelukt! (Bonk)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 29 september 2019, 19:26 uur
25
Kino - Losers' Day Parade [9:04]
Picture | 2005 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: 299
2015: 148
Dit is van één van die samenwerkingsverbanden, die men vaak in de volksmond wel supergroep noemt. Nu vind ik dat die benaming te vaak gebruikt wordt en ook deze band niet geheel recht doen. Toch betreur ik het wel ten zeerste dat ze het bij één album gelaten hebben. Wellicht heeft het te maken met dat Pete Trewavas dit project gebruikte om de leemte van Transatlantic in die jaren op te vullen?
Ik betreur het, omdat ze wel heel duidelijk lieten horen heel lekker te kunnen spelen (niet verwonderlijk gezien de namen van, naast Pete Trewavas, John Mitchell, John Beck en Chris Maitland, die volgens de credits ook alles samen maakten en schreven) en dat er nog wel wat potentie in deze band gezeten had. Die potentie kwam er in het album nog niet ten volle uit, maar kende al mooie momenten, met als hoogtepunt dit nummer. Af en toe spat het lekker krachtig je luidsprekers uit, met sterk puntig en krachtig gitaar- en drumwerk. Ze weten goed de balans te houden tussen instrumentale krachtpatserij en desondanks niet verzanden in onnodige solo’s.
Hoewel ik Mitchell niet altijd een geweldig krachtige zanger vind, laat hij hier horen toch over een prettig stemgeluid te beschikken en dat ook goed weet te doseren.
Van mij mogen ze best nog wel weer eens bij elkaar komen om meer van dit moois te maken. (Bonk)
Kino - Losers' Day Parade [9:04]
Picture | 2005 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: 299
2015: 148
Dit is van één van die samenwerkingsverbanden, die men vaak in de volksmond wel supergroep noemt. Nu vind ik dat die benaming te vaak gebruikt wordt en ook deze band niet geheel recht doen. Toch betreur ik het wel ten zeerste dat ze het bij één album gelaten hebben. Wellicht heeft het te maken met dat Pete Trewavas dit project gebruikte om de leemte van Transatlantic in die jaren op te vullen?
Ik betreur het, omdat ze wel heel duidelijk lieten horen heel lekker te kunnen spelen (niet verwonderlijk gezien de namen van, naast Pete Trewavas, John Mitchell, John Beck en Chris Maitland, die volgens de credits ook alles samen maakten en schreven) en dat er nog wel wat potentie in deze band gezeten had. Die potentie kwam er in het album nog niet ten volle uit, maar kende al mooie momenten, met als hoogtepunt dit nummer. Af en toe spat het lekker krachtig je luidsprekers uit, met sterk puntig en krachtig gitaar- en drumwerk. Ze weten goed de balans te houden tussen instrumentale krachtpatserij en desondanks niet verzanden in onnodige solo’s.
Hoewel ik Mitchell niet altijd een geweldig krachtige zanger vind, laat hij hier horen toch over een prettig stemgeluid te beschikken en dat ook goed weet te doseren.
Van mij mogen ze best nog wel weer eens bij elkaar komen om meer van dit moois te maken. (Bonk)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 29 september 2019, 20:26 uur
24
Mike Oldfield - Tubular Bells (Part 1) [25:00]
Tubular Bells | 1973 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 286
2017: 147
2016: 295
2015: 140
Bassie en Adriaan? Alle flauwheid op een stokje, denkend aan Tubular Bells, stemt het toch weemoedig er in 1973 niet bij geweest te zijn, toen deze muzikale one-off-a-kind uit het niets uit de muzikale zee oprees. Het welbekende openingsthema leidt een mooie reis in, vol hoekige, ietwat schurende passages. De studiotijd was beperkt en de productie is van zijn tijd, maar daar ligt ook een niet onbelangrijk deel van de charme van het album in. Wie dat niet gelooft, kan de remake Tubular Bells 2003 eens opzetten, maar je kunt het ook gewoon van me aannemen . Het ad nauseum herkauwen van de buisklokken later in de discografie heeft wel wat afbreuk aan de magie gedaan, maar dan nog blijft met name deze eerste plaatkant een terechte klassieker. (Casartelli)
Mike Oldfield - Tubular Bells (Part 1) [25:00]
Tubular Bells | 1973 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 286
2017: 147
2016: 295
2015: 140
Bassie en Adriaan? Alle flauwheid op een stokje, denkend aan Tubular Bells, stemt het toch weemoedig er in 1973 niet bij geweest te zijn, toen deze muzikale one-off-a-kind uit het niets uit de muzikale zee oprees. Het welbekende openingsthema leidt een mooie reis in, vol hoekige, ietwat schurende passages. De studiotijd was beperkt en de productie is van zijn tijd, maar daar ligt ook een niet onbelangrijk deel van de charme van het album in. Wie dat niet gelooft, kan de remake Tubular Bells 2003 eens opzetten, maar je kunt het ook gewoon van me aannemen . Het ad nauseum herkauwen van de buisklokken later in de discografie heeft wel wat afbreuk aan de magie gedaan, maar dan nog blijft met name deze eerste plaatkant een terechte klassieker. (Casartelli)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 29 september 2019, 21:27 uur
23
David Sylvian - Orpheus [4:51]
Secrets of the Beehive | 1987 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
De oud-Japan-frontman in een proglijst, laat het sommigen hier op MusicMeter maar niet horen. Soit, het is bekend dat hij ook onder progliefhebbers de nodige fans heeft, dus als hij dan ook van Progarchives mee mag doen, is een nette 23e plek in de Crossover Prog eindlijst het resultaat.
David Sylvian - Orpheus [4:51]
Secrets of the Beehive | 1987 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
De oud-Japan-frontman in een proglijst, laat het sommigen hier op MusicMeter maar niet horen. Soit, het is bekend dat hij ook onder progliefhebbers de nodige fans heeft, dus als hij dan ook van Progarchives mee mag doen, is een nette 23e plek in de Crossover Prog eindlijst het resultaat.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 29 september 2019, 22:48 uur
22
Paatos - Téa [5:50]
Timeloss | 2002 | Zweden
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: 233
2016: 179
2015: 213
Op het snijvlak van progressieve rock en triphop (een niche die hier en daar wel 'trip prog' genoemd wordt), vinden we naast Archive en de latere Gathering ook het Zweedse Paatos. Als ballad met een forse portie Mellotron bevindt Téa zich iets meer aan de progkant van het snijvlak. De opbouw en de heftig-melancholische finale maken dat het nummer niet zou misstaan op een begrafenis. Mijn Zweeds is niet meer wat het geweest is en ik kwam er dan ook pas recentelijk achter dat het nummer over een behoorlijk tegengesteld onderwerp handelt. Een van de weinige nummers waar alleen de gedachte eraan al genoeg is voor dikke lagen kippenvel. (Casartelli)
Paatos - Téa [5:50]
Timeloss | 2002 | Zweden
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: 233
2016: 179
2015: 213
Op het snijvlak van progressieve rock en triphop (een niche die hier en daar wel 'trip prog' genoemd wordt), vinden we naast Archive en de latere Gathering ook het Zweedse Paatos. Als ballad met een forse portie Mellotron bevindt Téa zich iets meer aan de progkant van het snijvlak. De opbouw en de heftig-melancholische finale maken dat het nummer niet zou misstaan op een begrafenis. Mijn Zweeds is niet meer wat het geweest is en ik kwam er dan ook pas recentelijk achter dat het nummer over een behoorlijk tegengesteld onderwerp handelt. Een van de weinige nummers waar alleen de gedachte eraan al genoeg is voor dikke lagen kippenvel. (Casartelli)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 30 september 2019, 00:16 uur
21
Archive - Collapse / Collide [9:14]
Controlling Crowds | 2009 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 57
2017: 17
2016: 47
2015: 45
Het oorspronkelijke vlaggenschip van Controlling Crowds, het album dat Archive toch zoiets als een bescheiden doorbraak bezorgde. Prachtig en zeer kenmerkend hoe dit nummer laagje voor laagje opgebouwd is. Volgens mijn betere wederhelft naargeestige, paranoïde muziek, maar ik lust er wel pap van. (Casartelli)
Archive - Collapse / Collide [9:14]
Controlling Crowds | 2009 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 57
2017: 17
2016: 47
2015: 45
Het oorspronkelijke vlaggenschip van Controlling Crowds, het album dat Archive toch zoiets als een bescheiden doorbraak bezorgde. Prachtig en zeer kenmerkend hoe dit nummer laagje voor laagje opgebouwd is. Volgens mijn betere wederhelft naargeestige, paranoïde muziek, maar ik lust er wel pap van. (Casartelli)
1
Casartelli (moderator)
geplaatst: 30 september 2019, 10:11 uur
20
Roxy Music - A Song for Europe [5:46]
Stranded | 1973 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 182
2017: 127
2016: ---
2015: ---
Een zanger met een enorme lok, kek jasje en een smalle leren das die als een verdwaalde pooier een paar zinnen Frans door de ether heen ratelt. Je moet er maar opkomen maar och wat is dit mooi! Het lied is afkomstig van mijn favoriete Roxy album Stranded en doet me elke keer wat als ik het hoor. Ik heb de band dit nummer ook live zien doen (13 sept 2001 in Ahoy) en dat was wel zo’n magisch moment waarvan je hoopt dat het elk concert wel een keer voorbij komt. Ik kan begrijpen dat lieden dit nummer over the top vinden maar ik vind het gewoon top! (vigil)
Roxy Music - A Song for Europe [5:46]
Stranded | 1973 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 182
2017: 127
2016: ---
2015: ---
Een zanger met een enorme lok, kek jasje en een smalle leren das die als een verdwaalde pooier een paar zinnen Frans door de ether heen ratelt. Je moet er maar opkomen maar och wat is dit mooi! Het lied is afkomstig van mijn favoriete Roxy album Stranded en doet me elke keer wat als ik het hoor. Ik heb de band dit nummer ook live zien doen (13 sept 2001 in Ahoy) en dat was wel zo’n magisch moment waarvan je hoopt dat het elk concert wel een keer voorbij komt. Ik kan begrijpen dat lieden dit nummer over the top vinden maar ik vind het gewoon top! (vigil)
2
Casartelli (moderator)
geplaatst: 30 september 2019, 15:31 uur
19
Procol Harum - In Held Twas in I [17:05]
Shine on Brightly | 1968 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Op leeftijd nipt verslagen door The Moody Blues, maar dit zeventien minuten klokkende pre-King Crimsoniaanse werkje is, of hij de tand des tijds nou goed of stiekem niet zo goed doorstaan heeft, wel een van die ultieme progmonumenten. Eigenlijk vreemd dat hij nooit genomineerd is voor de Prog Ladder. Wat zei je? Je kende de versie van Transatlantic eerder? Geeft niet, dat komt in de beste families voor.
Procol Harum - In Held Twas in I [17:05]
Shine on Brightly | 1968 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Op leeftijd nipt verslagen door The Moody Blues, maar dit zeventien minuten klokkende pre-King Crimsoniaanse werkje is, of hij de tand des tijds nou goed of stiekem niet zo goed doorstaan heeft, wel een van die ultieme progmonumenten. Eigenlijk vreemd dat hij nooit genomineerd is voor de Prog Ladder. Wat zei je? Je kende de versie van Transatlantic eerder? Geeft niet, dat komt in de beste families voor.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 30 september 2019, 16:32 uur
18
Kant Freud Kafka - Vida y Muerte [8:30]
Onírico | 2017 | Spanje
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: 254
2016: ---
2015: ---
Als ik het goed heb nagezocht is dit de eerste Spaanse inbreng voor onze lijst. Spanje associeer ik ook niet direct met prog, maar toch schijnt er jaarlijks een groot progfestival plaats te vinden (Be Prog My Friend) in Barcelona. Al dan niet toevallig ook de bakermat van Kant Freud Kafka.
Als de band Kant Freud Kafka heet en het nummer ‘Leven en Dood’, dan ben je toch wel geneigd diepgaande muziek te verwachten. Nou, die verwachting maken ze ook wel waar. Voorzichtige vertaling van de beperkte tekst geeft aan dat die ook behoorlijk filosofisch geïnterpreteerd kan worden. Het is geen standaard progband (maar wat is dat eigenlijk?), ook aangezien de klassieke invloeden overdadig aanwezig zijn, zowel qua melodie als instrumenten. En ik blijf toch een ernstig zwak hebben voor de cello, wat mij betreft wel het mooiste instrument wat er is. Maar het kan toch ook zeker niet als klassieke muziek weggezet worden, want daarvoor zijn met name de drums te nadrukkelijk aanwezig.
Ook wat mij betreft wel muziek die meerdere luisterbeurten nodig heeft om de daadwerkelijke pracht bloot te geven en te horen hoe goed het in elkaar zit. Want globaal luisteren zal het gevoel kunnen geven dat het niet geweldig in elkaar overloopt, maar als je gericht luistert, verbaas je je juist over de mooie overgangen. Een hele fijne ontdekking dit Spaanse gezelschap. (Bonk)
Kant Freud Kafka - Vida y Muerte [8:30]
Onírico | 2017 | Spanje
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: 254
2016: ---
2015: ---
Als ik het goed heb nagezocht is dit de eerste Spaanse inbreng voor onze lijst. Spanje associeer ik ook niet direct met prog, maar toch schijnt er jaarlijks een groot progfestival plaats te vinden (Be Prog My Friend) in Barcelona. Al dan niet toevallig ook de bakermat van Kant Freud Kafka.
Als de band Kant Freud Kafka heet en het nummer ‘Leven en Dood’, dan ben je toch wel geneigd diepgaande muziek te verwachten. Nou, die verwachting maken ze ook wel waar. Voorzichtige vertaling van de beperkte tekst geeft aan dat die ook behoorlijk filosofisch geïnterpreteerd kan worden. Het is geen standaard progband (maar wat is dat eigenlijk?), ook aangezien de klassieke invloeden overdadig aanwezig zijn, zowel qua melodie als instrumenten. En ik blijf toch een ernstig zwak hebben voor de cello, wat mij betreft wel het mooiste instrument wat er is. Maar het kan toch ook zeker niet als klassieke muziek weggezet worden, want daarvoor zijn met name de drums te nadrukkelijk aanwezig.
Ook wat mij betreft wel muziek die meerdere luisterbeurten nodig heeft om de daadwerkelijke pracht bloot te geven en te horen hoe goed het in elkaar zit. Want globaal luisteren zal het gevoel kunnen geven dat het niet geweldig in elkaar overloopt, maar als je gericht luistert, verbaas je je juist over de mooie overgangen. Een hele fijne ontdekking dit Spaanse gezelschap. (Bonk)
1
Casartelli (moderator)
geplaatst: 30 september 2019, 17:43 uur
17
Sparks - When Do I Get to Sing "My Way" [5:02]
Gratuitous Sax & Senseless Violins | 1994 | Verenigde Staten
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Sparks horen toch ook wel tot de curieuzere inclusies in Progarchives. Ik vermoed zelf dat hun 21e eeuwse albums, waar de woorden de hoofdinstrumenten geworden zijn, hier het meest aan bijgedragen hebben. Hier krijgt evenwel een middelgrote top 40 hit uit midden jaren '90 de handen op elkaar.
Sparks - When Do I Get to Sing "My Way" [5:02]
Gratuitous Sax & Senseless Violins | 1994 | Verenigde Staten
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Sparks horen toch ook wel tot de curieuzere inclusies in Progarchives. Ik vermoed zelf dat hun 21e eeuwse albums, waar de woorden de hoofdinstrumenten geworden zijn, hier het meest aan bijgedragen hebben. Hier krijgt evenwel een middelgrote top 40 hit uit midden jaren '90 de handen op elkaar.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 30 september 2019, 19:01 uur
16
Steven Wilson - The Watchmaker [11:43]
The Raven That Refused to Sing (And Other Stories) | 2013 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Verrast het iemand dat Steven Wilson hier ook meedoet? Deze albumtrack van zijn derde populaire soloalbum (jawel, in voorkomende gevallen had ik I.E.M. en Bass Communion er ook bij op mogen tellen) komt misschien wel wat onverwacht.
Steven Wilson - The Watchmaker [11:43]
The Raven That Refused to Sing (And Other Stories) | 2013 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Verrast het iemand dat Steven Wilson hier ook meedoet? Deze albumtrack van zijn derde populaire soloalbum (jawel, in voorkomende gevallen had ik I.E.M. en Bass Communion er ook bij op mogen tellen) komt misschien wel wat onverwacht.
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 30 september 2019, 20:53 uur
15
Ritual - A Dangerous Journey [26:33]
The Hemulic Voluntary Band | 2007 | Zweden
Prog Top 300 noteringen:
2018: 135
2017: 141
2016: 164
2015: 211
A Dangerous Journey is zelfs in de context van een progtoplijst wel flink aan de lange kant. De zang van Patrik Lundström is toch wel een tamelijk acquired taste en ook in het verdere instrumentgebruik en de drukke compositie liggen verzadiging op de loer. Maar... I'm loving it! Naar aanleiding van dit spel het album ook aangeschaft en ook over de rest zijn de eerste indrukken zeer positief. (Casartelli)
Ritual - A Dangerous Journey [26:33]
The Hemulic Voluntary Band | 2007 | Zweden
Prog Top 300 noteringen:
2018: 135
2017: 141
2016: 164
2015: 211
A Dangerous Journey is zelfs in de context van een progtoplijst wel flink aan de lange kant. De zang van Patrik Lundström is toch wel een tamelijk acquired taste en ook in het verdere instrumentgebruik en de drukke compositie liggen verzadiging op de loer. Maar... I'm loving it! Naar aanleiding van dit spel het album ook aangeschaft en ook over de rest zijn de eerste indrukken zeer positief. (Casartelli)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 30 september 2019, 21:53 uur
14
Pure Reason Revolution - Bright Ambassadors of Morning [11:56]
The Dark Third | 2006 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 114
2017: 226
2016: 101
2015: 89
New-prog, nu-prog, post-prog, hoe je het ook noemen wilt, Pure Reason Revolution was er een van de vaandeldragers van. Met een volslagen unieke sound, vol elektronica en herhaling, is een heel PRR-album nog wel eens iets moeizamer te behappen dan een los nummer... zeker als dat hele album de 2cd-versie van The Dark Third is. Maar goed, in deze lijst staan losse nummers en in dit geval dus het centrale stuk van het album, The Bright Ambassadors of Morning. Vooral de eerste en laatste paar minuten zijn waanzinnig mooi. (Casartelli)
Pure Reason Revolution - Bright Ambassadors of Morning [11:56]
The Dark Third | 2006 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 114
2017: 226
2016: 101
2015: 89
New-prog, nu-prog, post-prog, hoe je het ook noemen wilt, Pure Reason Revolution was er een van de vaandeldragers van. Met een volslagen unieke sound, vol elektronica en herhaling, is een heel PRR-album nog wel eens iets moeizamer te behappen dan een los nummer... zeker als dat hele album de 2cd-versie van The Dark Third is. Maar goed, in deze lijst staan losse nummers en in dit geval dus het centrale stuk van het album, The Bright Ambassadors of Morning. Vooral de eerste en laatste paar minuten zijn waanzinnig mooi. (Casartelli)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 30 september 2019, 23:03 uur
13
Big Big Train - The Underfall Yard [22:54]
The Underfall Yard | 2009 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Verrast was ik op mijn beurt dan weer dat dit epic van Big Big Train geen Prog Laddergeschiedenis had. Maar goed, de band heeft inmiddels twaalf albums om materiaal van te kiezen, dus wellicht springt het nummer er toch niet zo uit als hij indertijd leek te doen. Anderzijds: zonder icoonwaarde word je hier allicht geen dertiende.
Big Big Train - The Underfall Yard [22:54]
The Underfall Yard | 2009 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---
Verrast was ik op mijn beurt dan weer dat dit epic van Big Big Train geen Prog Laddergeschiedenis had. Maar goed, de band heeft inmiddels twaalf albums om materiaal van te kiezen, dus wellicht springt het nummer er toch niet zo uit als hij indertijd leek te doen. Anderzijds: zonder icoonwaarde word je hier allicht geen dertiende.
1
Casartelli (moderator)
geplaatst: 1 oktober 2019, 00:12 uur
12
Archive - Lights [18:29]
Lights | 2006 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 17
2017: 20
2016: 43
2015: 69
Een van de lange nummers uit de lijst maar zeker geen typisch prognummer. Het is een relatief nieuw nummer van een relatief nieuwe band die mijn hart volledig gestolen heeft. Nu weet ik dat een orgasme van ruim achttien minute wat aan de lange kant is maar dit komt toch verdomde dicht in de buurt. De opbouw is meeslepend en de spanningsboog staat zo strak gespannen dat je op een gegeven moment echt naar adem moet happen, magisch! (vigil)
Archive - Lights [18:29]
Lights | 2006 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 17
2017: 20
2016: 43
2015: 69
Een van de lange nummers uit de lijst maar zeker geen typisch prognummer. Het is een relatief nieuw nummer van een relatief nieuwe band die mijn hart volledig gestolen heeft. Nu weet ik dat een orgasme van ruim achttien minute wat aan de lange kant is maar dit komt toch verdomde dicht in de buurt. De opbouw is meeslepend en de spanningsboog staat zo strak gespannen dat je op een gegeven moment echt naar adem moet happen, magisch! (vigil)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 1 oktober 2019, 09:58 uur
11
Gazpacho - Tick Tock [22:24]
Tick Tock | 2009 | Noorwegen
Prog Top 300 noteringen:
2018: 27
2017: 23
2016: 20
2015: 37
Ergens 'bij geweest zijn' wil nog wel eens een meerwaarde zijn. De eerste keer dat ik Gazpacho's album Tick Tock hoorde, was toen ze het, rond de release, live speelden in de Zoetermeerse Boerderij. En dat maakte indruk. Dat Gazpacho op cd vaak wat tam geproduceerd klinkt en dat een en ander live een stuk levendiger is, helpt daarbij mee. Het contrast tussen het atmosferische Night, wat de progwereld een paar jaar daarvoor behoorlijk op zijn grondvesten had doen schudden en het meer rockende Tick Tock deed de rest om laatstgenoemde voor mij het predicaat moderne klassieker te geven. Het titelnummer draaide toen overigens kennelijk al een tijdje proef op concerten - er kwamen stukken bij en er gingen stukken af... maar op een gegeven moment is 't klaar. (Casartelli)
Gazpacho - Tick Tock [22:24]
Tick Tock | 2009 | Noorwegen
Prog Top 300 noteringen:
2018: 27
2017: 23
2016: 20
2015: 37
Ergens 'bij geweest zijn' wil nog wel eens een meerwaarde zijn. De eerste keer dat ik Gazpacho's album Tick Tock hoorde, was toen ze het, rond de release, live speelden in de Zoetermeerse Boerderij. En dat maakte indruk. Dat Gazpacho op cd vaak wat tam geproduceerd klinkt en dat een en ander live een stuk levendiger is, helpt daarbij mee. Het contrast tussen het atmosferische Night, wat de progwereld een paar jaar daarvoor behoorlijk op zijn grondvesten had doen schudden en het meer rockende Tick Tock deed de rest om laatstgenoemde voor mij het predicaat moderne klassieker te geven. Het titelnummer draaide toen overigens kennelijk al een tijdje proef op concerten - er kwamen stukken bij en er gingen stukken af... maar op een gegeven moment is 't klaar. (Casartelli)
0
Casartelli (moderator)
geplaatst: 1 oktober 2019, 13:08 uur
En we blijven dichtbij huis op het moment dat we de toptien ingaan:
10
Gazpacho - The Walk [13:41]
Tick Tock | 2009 | Noorwegen
Prog Top 300 noteringen:
2018: 119
2017: 39
2016: 27
2015: ---
Here's the map of the land
Pour it through your old hand
Give me more sand, more sand
Deze lyrics, waar het nummer mee begint, slagen er altijd direct in om mij de woestijn te laten voorstellen waar de hoofdpersoon van het album door heen loopt. Misschien komt het doordat ik voor m'n studie ook vrij vaak naar kaarten zit te kijken, of zelf te maken, maar het idee dat elke zandkorrel een kaart van het woestijnlandschap is, vind ik mooi gevonden. Het geeft ook de hopeloosheid van de situatie weer: gecrasht midden in de woestijn, en eigenlijk is het enige visuele aanknopingspunt het gecrashte vliegtuig... maar juist die moet je achterlaten.
De muziek zelf is zoals altijd erg mooi bij Gazpacho, dit keer verrijkt met wat Arabische invloeden. Vooral het eerste deel heeft een schitterende melodie. Het nummer is misschien ietwat repetitiefs, maar ook dat symboliseert de eindeloze, hopeloze tocht door de woestijn waar weinig verandering in plaatsvindt. Halverwege het nummer is er een rustmomentje: de nacht doet zijn intrede. In het tweede deel gaan we op dezelfde voet verder: stap voor stap zonder doel door de woestijn, de zang varierend tussen hoopvol, hopeloos en hallicunerend. Maar hier bouwen we naar een schitterende laatste minuut toe, afsluitend met een zin die je of mooi vind, of quasi filosofisch pretentieus geneuzel: Doesn't everyone have their own walk to walk? (Finidi)
10
Gazpacho - The Walk [13:41]
Tick Tock | 2009 | Noorwegen
Prog Top 300 noteringen:
2018: 119
2017: 39
2016: 27
2015: ---
Here's the map of the land
Pour it through your old hand
Give me more sand, more sand
Deze lyrics, waar het nummer mee begint, slagen er altijd direct in om mij de woestijn te laten voorstellen waar de hoofdpersoon van het album door heen loopt. Misschien komt het doordat ik voor m'n studie ook vrij vaak naar kaarten zit te kijken, of zelf te maken, maar het idee dat elke zandkorrel een kaart van het woestijnlandschap is, vind ik mooi gevonden. Het geeft ook de hopeloosheid van de situatie weer: gecrasht midden in de woestijn, en eigenlijk is het enige visuele aanknopingspunt het gecrashte vliegtuig... maar juist die moet je achterlaten.
De muziek zelf is zoals altijd erg mooi bij Gazpacho, dit keer verrijkt met wat Arabische invloeden. Vooral het eerste deel heeft een schitterende melodie. Het nummer is misschien ietwat repetitiefs, maar ook dat symboliseert de eindeloze, hopeloze tocht door de woestijn waar weinig verandering in plaatsvindt. Halverwege het nummer is er een rustmomentje: de nacht doet zijn intrede. In het tweede deel gaan we op dezelfde voet verder: stap voor stap zonder doel door de woestijn, de zang varierend tussen hoopvol, hopeloos en hallicunerend. Maar hier bouwen we naar een schitterende laatste minuut toe, afsluitend met een zin die je of mooi vind, of quasi filosofisch pretentieus geneuzel: Doesn't everyone have their own walk to walk? (Finidi)
1
Casartelli (moderator)
geplaatst: 1 oktober 2019, 14:29 uur
9
Archive - Again [16:19]
You All Look the Same to Me | 2002 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 18
2017: 25
2016: 66
2015: 68
Kijk daar zijn mijn favoriete mensjes van Archive weer. Wat een interessante groep is dat zeg! Ze staan nog geen eens zo gek lang op mijn radar maar wat een indruk maken die gasten. Het ene werkje is nog fraaier dan de andere. Vooral de liedjes met een langzame opbouw welke uitmonden tot iets groots met een spanningsboog waar je u tegen zegt hebben mijn voorkeur. Dan zit je met Again wel goed, erg goed zelfs! (vigil)
Archive - Again [16:19]
You All Look the Same to Me | 2002 | Verenigd Koninkrijk
Prog Top 300 noteringen:
2018: 18
2017: 25
2016: 66
2015: 68
Kijk daar zijn mijn favoriete mensjes van Archive weer. Wat een interessante groep is dat zeg! Ze staan nog geen eens zo gek lang op mijn radar maar wat een indruk maken die gasten. Het ene werkje is nog fraaier dan de andere. Vooral de liedjes met een langzame opbouw welke uitmonden tot iets groots met een spanningsboog waar je u tegen zegt hebben mijn voorkeur. Dan zit je met Again wel goed, erg goed zelfs! (vigil)
* denotes required fields.