Middelmaat troef heerst op dit album. Volgens mij is Popa Chubby vooral een gitarist die je live moet zien: op plaat klinkt hij in ieder geval erg ingehouden, veilig, nergens wordt het echt spannend, hoewel er wel een paar leuke deuntjes tussen zitten: Sally Likes to Run en het ruige I'll Piss on Your Grave zijn de twee lichtpunten op dit voor de rest wat saaie album. Een vakkundig gitarist dat zeker, maar ik voel weinig drive in zijn gitaarspel, geen gedurfde uitstapjes qua solo's of qua compositie. Ook de begeleidinsband speelt erg op 'safe', zo te horen. Een rustig voortkabbelende, oerdegelijke ritmesectie: daar heb je het dan mee gehad.
Voor de fan waarschijnlijk geen tegenvaller, maar voor de liefhebber van buitengewone gitaarhelden een lichte teleurstelling.
Mijn oom zei inderdaad dat het een feest is om hem live aan het werk te zien, dus dat zal ik zeker eens proberen te doen