menu

Hier kun je zien welke berichten Dexter als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

R.A.M.B.O. - Wall of Death the System (2001)

3,5
Bij zulke bandjes moet je niet teveel woorden vuil maken, maar gewoon luisteren!! Er valt niet veel over te vertellen, behalve:

Jesus' middle initial does not stand for hardcore

R.A.M.B.O. & Crucial Unit - Sea of Steel Vol. 1 (2002)

3,0
Hmmm.. er zijn betere splits/ep's/albums van beide bands te vinden. Het openingsnummer van Rambo is tof en Bikes not Bush van Crucial Unit. Verder zou ik iedere geïnteresseerde na 'solo'-albums verwijzen.

Ripsaw - Skullbashing Heavy Metal for the Masses (2007)

4,0
Dé nieuwe thrash-belofte uit Nederland. Het enige minpuntje is de ietwat dunne (zelf)productie van het plaatje, maar de nummers staan niet als een huis, nee als een dikke villa. Groovende Pantera-esque riffs, rauwe zang en een pompende ritme-sectie. Het nummer Life Show Gamble Game kan met een beetje geluk echt een moderne klassieker worden.
De hele EP is gratis te downloaden op hun site www.ripsawmetal.nl[/url], dus gun het eens kans.
Hopelijk brengen ze binnen een afzienbare tijd een full-lenth uit met een lekkere dikke productie, dan kan het eigenlijk niet meer fout gaan voor deze gasten.

Bovendien staan deze streekgenoten dit jaar op Wacken, reden genoeg om ze te checken

Robert J. Kral - Angel (2005)

3,5
Leuke compilatie van Becks eigen werk met de nummers die hij uitgekozen heeft voor in de serie. Hoogtepunt: Touched.

Rory Gallagher - Deuce (1971)

4,5
Om op een zonnige en warme dag wakker te worden met 'I'm Not Awake Yet' moet een van de mooiste dingen in het leven zijn. De rest van het album is van dezelfde hemelse kwaliteit, hoewel ik het debuut iets hoger aansla. Vandaar: 4,5*

Rory Gallagher - Fresh Evidence (1990)

4,5
Zijn laatste studio-album is misschien een beetje ondergesneeuwd, omdat het aan het eind van zijn carrière uitkwam, maar met Fresh Evidence maakte Rory zijn beste plaat sinds Calling Card/Photo-Finish. Weer veel meer blues dan op de voorgaande drie albums, het klinkt allemaal een tikje puurder, alleen The King of Zydeco en The Loop (beide favorieten) wijken daar wat van af.
4,5*

Rory Gallagher - The Essential (2008)

4,0
Een erg goede verzamelaar, hoewel ik Big Guns uit 2005 toch net iets beter vind. Daar worden net iets betere nummers van gekozen (The King of Zydeco ipv Slumming Angel, bijvoorbeeld) én er komt werk uit zijn periode met de band Taste voorbij.
Maar hoe dan ook, ook hier staan zijn allerbeste nummers op, dus kun je het zonder problemen aanschaffen als je Rory wilt leren kennen.

Rory Gallagher - Wheels Within Wheels (2003)

4,0
Mooi plaatje met vooral covers van blues-traditionals. Niet alles haalt het niveau van zijn het materiaal op zijn studio-albums (vandaar dat de meeste er ook niet op terecht zijn gekomen), maar enkele nummers - ik noem een Lonesome Highway, Barley & Grape Rag, Walkin' Blues en Goin' to My Hometown - behoren tot het beste van deze bluesrocklegende. Enkele nummers waren vaste prik in de live-set en zijn dan ook terug te vinden op klassieke liveplaten als Live in Europe en Irish Tour, en ik kende het grootste gedeelte van bootlegs van bijvoorbeeld Rockpalast, waar ook het heerlijke Walking Blues vanaf komt.
Verder nog een pluim geven aan de productie, want de meeste nummers komen van bootlegs en klinken hier stevig als een huis

Rowwen Hèze - Saus (2008)

4,0
Schitterende theater-cd. De band verwerkt de oude klassiekertjes op indrukwekkende wijze in de stijlen die de band heeft beïnvloedt en geïnspireerd: Ierse folk, Amerikaanse folk en country en de Tex-Mex. Vooral De Moan en Bestel Mar (dat al bewerkingen waren van Tex-Mex originelen) zijn op gepaste wijze 'hersteld'.
Het enige minpuntje vind ik het achtergrondkoortje, daar ben ik nooit weg van geweest. De zang op het nieuwe nummer 'Vur Altied Is Veurbeej' en 'De Moan' (in het Spaans) vind ik dan wel weer erg geslaagd.

Om af te sluiten volg ik de woorden van mijn voorganger: aanrader!

Rowwen Hèze - Zondag in 't Zuiden (1995)

4,5
Tuurlijk, de muziek zelf is ook erg sfeervol moet ik zeggen en dit is absoluut het meesterwerk van mijn streekgenoten. Lekkere uptempo nummers met veel tex-mex en polka invloeden en grappige, maar herkenbare, altijd romantische en soms ontroerende teksten, zoals de klassiekers 't Roeie Klied en Zondag in 't Zuiden. Maar de echte kracht van RH zit 'm in de minder bekende rustige nummers zoals het absoluut fantastische, geweldige, prachtige, ultiem Romantische nummer 'Goud' (je merkt, ik vind het wel een aardig liedje). Ook Ien Minuut, Engel en De Neus Umhoeg zijn van de zelfde fabelachtige kwaliteit.
Een van mijn favoriete albums ooit, ik wou het maar gezegd hebben.

Trouwens (zoals ook al gezegd bij een album van Gé Reinders), Jack Poels (frontman van deze Rowwen Hèze) heeft ook een album in het Nederlands opgenomen, samen met Leon Giesen, namelijk Holland America Lijn.