menu

Hier kun je zien welke berichten Killeraapje als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Chris Cornell - Scream (2009)

4,0
Ik heb dit album de laatste dagen veel gedraaid en ik hang op twee gedachten. Aan de ene kant staan hier goede dingen op maar aan de andere kant kent Scream ook veel kitchmomenten.
Laat ik gewoon even de tracks afgaan

1. Part of me. Klinkt best lekker en de zang van Cornell is hier erg goed maar de tekst That Bitch aint a part of me, no that bitch aint a part of me, i said that bitch aint a part of me is voor Cornell begrippen veel te platvloers en te weinig creatief. En het intro is gewoon goedkoop en compleet overbodig.

2. Time. Voor mij met afstand het zwakste nummer van het album. Er gebeurt voor mijn gevoel hier veel te veel kort op elkaar. Het is kitch van de bovenste plank vooral op het einde als Timbaland zijn rap inzet vind ik ronduit afschuwlijk. In dit nummer heeft Timbaland duidelijk de overhand en dat vind ik niet goed omdat de naar Cornell toch op de voorkant staat.

3. Sweet Revenge. Dit nummer start erg sterk en strak en vooral de zang van Cornell is hier erg goed. Alleen het computer gefilterde refrein spreekt mij niet erg aan.

4. Get Up. een prettig opzweppend nummer maar niet bijzonder.

5. Ground Zero. Een tamelijk Soulfull nummer dat goed werkt als je ondertussen met andere dingen bezig bent. Moest hier om de een of andere reden vaak aan Joss Stone denken. Maar ook hier ben ik niet onder de indruk van Timbaland.

6. Never Far Away. Prima popsong die goed blijft hangen maar waarvan ik de intro al eens eerder heb gehoord

7. Take me Alive, Goede song die door zijn exotische geluiden goed werkt.

8. Long Gone, het eerste echte hoogtepunt van de plaat. Bij dit nummer heb ik echt het gevoel dat de samenwerking tussen Cornell en Timbaland goed in balans is. Cornell zingt hier uitstekend en de prima tekst komt mooi naar voren door het redelijk smaakvolle arrangement.


9. Scream hier geld hetzelfde als voor Long Gone. Uitstekend nummer waarbij de samenwerking goed uit de verf komt. Hulde.

10. Enemy. De beat die hier wordt gebruikt vind ik nogal storend en de zang van Cornell is hier wat teveel vervormt. Op sommige momenten lijkt hij hier op Ozzy.

11. Other Side of Town. Lekker nummer met goede tekst

12. Climbing up the wall. Zeer aanstekkelijk nummer dat erg goed werkt. Voor mij een van de hoogtepunten.

13. Watch Out. Opzweppend maar het refrein wordt wel erg vaak herhaald.

14. Na Watch Out komt nog een erg mooie Bluestrack laat zien dat Cornell nog een deur open houdt naar zijn verleden. Om dit nummer lijkt Timbaland verdwenen en ik moet eerlijk bekennen dat ik Cornell als zanger en muzikant zo toch het liefste hoor.

Scream kent hoogte en dieptepunten. Cornell toont hier veel lef en hij heeft dit album duidelijk met veel plezier gemaakt maar als muzikant en tekstschrijver kan hij beter dan dit.

Coma Alliance - Weapon of Choice (2018)

4,0
Coma Alliance kent een lange voorgeschiedenis. Het is een samenwerkingsproject tussen de zanger Adrian Hates van Diary of Dreams en de zanger Torben Wendt van Diorama

De twee leerde elkaar kennen in de begin tijd van Diary of Dreams en later produceerde Adrian Hates het debuutalbum Diorama - Pale (1999) waarop hij ook voor het eerst een duet "Masquerades and Faces" zong met zijn goede vriend. Na het debuut van Diorama werd de invloed van Adrian Hates minder en ging Diorama op zoek naar een eigen geluid dat iets verder af stond van Diary of Dreams.

Door de jaren heen gingen beide bands nog regelmatig met elkaar op tour en in 2016 gebeurde dit voor het laatst onder de naam Coma Alliance. Beide bands speelde hierbij hun eigen materiaal maar de aanzet tot een nieuw project werd hier gelegd.

In november 2018 is uiteindelijk het debuut Weapon of Choice uitgekomen. De muziek valt het beste te omschrijven als een alleraardigste kruisbestuiving tussen het geluid van beide bands. De nadruk ligt iets meer op Elektronica en Trip Hop en is iets minder bombastisch dan de laatste twee fantastische platen van Diary of Dreams te weten Diary of Dreams - Grau im Licht (2015) en vooral Diary of Dreams - Hell in Eden (2017)

Verwacht echter geen grote stijl verandering. Het is toch vooral Dark Wave wat de klok slaat.
De zware gitaren en strakke mix zijn bij Coma Alliance iets bescheidener maar de songs zitten daarom niet minder goed in elkaar. De twee zangers houden elkaar mooi in balans waarbij de zang van Adrian Hates iets meer mijn voorkeur heeft, omdat hij in mijn beleving net wat meer karakter in zijn stem heeft en daardoor wat authentieker klinkt. Neem bijvoorbeeld zijn eerste inval bij 'Sepia' als Hates de woorden 'Your stagnant heartbeat' uitspreekt, een waar kippenvel moment waarna je gelijk weet dat het goed zit met deze plaat.

Bij de zang van Torben Wendt moet ik regelmatig denken aan Peter Heppner de zanger van Wolfsheim. Vooral in de songs Miracle , Starfruit en Finsta komt dit erg naar voren. Alle drie vind ik dit overigens prima songs en eerlijk is eerlijk er zijn mindere zangers om mee vergeleken te worden.

Alles bij elkaar klinkt Coma Alliance vooral erg vertrouwd. De kracht van de plaat zit hem in de nuanceringen die ervoor zorgen dat het allemaal toch net even anders klinkt dan het materiaal van de eigen bands. Voor mij is dit een aangename aanvulling op het geweldige werk dat de beide mannen tot nog toe hebben afgeleverd.

Voorlopige hoogtepunten vind ik Sepia, Royd, Miracle, Finsta en Buttons maar daar kan nog zeker verandering in komen want voorlopig vind ik dit een echte groeiplaat en ontdek ik steeds weer wat nieuwe details die me erg goed bevallen.

In januari van het volgend jaar is er een unieke kans om de heren live aan het werk te zien. Naast het materiaal van deze plaat zullen ze ook nieuwe interpretaties gaan brengen van songs van hun eigen bands. Mis dat niet!

Voor alle live data

COMA ALLIANCE - comaalliance.com

En voor wie het album wil aanschaffen!

Coma Alliance “Weapon of Choice” – Diary of Dreams Shop - diaryofdreams.de

diorama-music.com – official website of the band diorama

En nog wat muziek: Eerste single Royd

Coma Alliance - Royd (official video) - YouTube

En mijn voorlopige favoriet: Sepia

Sepia - YouTube

Courtney Love - America's Sweetheart (2004)

4,5
Ik ben waarschijnlijk de enige maar ik vind dit een erg goed album. De songs geschreven door Linda Perry zijn werkelijk goed en Love heeft met haar teksten toch wat te bieden en ik vind het ook erg prettig dat ze af en toe nog eens lekker over de schreef gaat met haar zang. Gewoon een aantal malen draaien en je gaat de plaat steeds meer waarderen.

Crimson Glory - Astronomica (1999)

3,0
Ik vind Wade Black een aanzienlijk zwakkere zanger dan Midnight. Hij mist de emotie en het gevoel die zijn voorganger wel had. Vooral in The Other Side of Midnight wordt dit pijnlijk duidelijk. Toch staan hier wel een paar aardige nummer op. Maar ik had er meer van verwacht. Ook omdat ik in een eerder stadium wat demo's had gehoord van een nummer dat There is No God heette, wat op cd uiteindelijk Touch the sun is geworden. De demo was een stuk beter.