menu

Hier kun je zien welke berichten Manfield als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Lee Dorsey - Yes We Can (1970)

Alternatieve titel: Yes We Can ...and Then Some

3,5
"Riverboat" is een mooi nummer, ook "Yes We Can, pt.1" is echt sterk. "Gator Trail" en "Who's Gonna Help Brother Get Further?" zijn ook twee lekkere speelse nummers. Voor de rest vind ik het niet super. Lee Dorsey heeft een mooie stem, maar de composities zijn voor mij net te vaak matig. Al worden ze wel weer sterk uitgevoerd. Met veel gevoel voor detail door de muzikanten. Het album zakt zeker niet onder de ondergrens. Toch ontstaat er is geen echte klik door die matige songs, die er steeds weer zorgen dat ik er niet lekker in kom. Wellicht de volgende keer wel?

Legends of Benin (2009)

Alternatieve titel: Afro-Funk - Cavacha - Agbadja - Afro-Beat

4,5
Met 0,5* verhoogt! Zo dansbaar, dit is zulke pure Afro-Funk en Afrobeat. Mooie verzamelaar, met erg veel zorg samengesteld. Van begin tot eind gewoon fantastisch. De nummers met Gnonnas Pedro vind ik het allersterkst. Hij was de leadzanger van Africando, tot aan zijn dood in 2004. Ook was hij lid van de band Orchestre Poly-rythmo de Cotonou. Een getalenteerd man.

Les Troubadours du Roi Baudouin - Missa Luba (1958)

4,0
Dit is een plaat met een bijzondere geschiedenis. Deze plaat neemt je mee naar het Belgisch Congo van begin jaren 50. Guido Haazen , een Belgische Katholieke missionaris verzorgde de liturgie en muziek van een school in de stad Kamina, in het zuiden van het huidige Congo-Kinshasa. Op deze plaat hoor je de ordinarium (enkele wederkerige gezangen) van een mis.

Het was normaal dat de liturgie enkel bestond uit westerse muziek. Haazen heeft daar verandering in gebracht. Hij bracht de Afrikaanse muziek in de liturgie. Zijn koor bestond uit de jongens van de school en de leraren die daar aan verbonden waren.

In eerste instantie leverde dit idee en de uitvoering daarvan veel weerstand op. Zowel binnen zijn koor als daarbuiten. Afrikaanse muziek werd als heidens beschouwd. Om het project te doen slagen heeft Haazen de jongens o.a. moeten leren om te zingen in plaats van te roepen en om zowel gelijk te beginnen als gelijk te eindigen. Wel is er gebruik gemaakt van de Latijnse taal, de enige toegestane liturgische taal destijds.

Deze plaat was in Afrika een groot succes en later ook in Europa. Zo is de Missa Luba in 1958 ongeveer 130 keer uitgevoerd in België. De originele plaat komt dus ook uit 1958. Pas in 1964 heeft Haazen een transcriptie gemaakt, er was altijd in grote mate sprake van improvisatie. Daarna was er pas sprake van wereldwijde verspreiding.

Wat deze plaat zo interessant maakt is wat mij betreft de culturen-clash. De Afrikaanse muziek met Latijnse tekst. De heidense Afrikaanse folklore en het heilige katholicisme. Maar ook de verbinding tussen beiden werelden naar een groot succes. Wat zowel gewaardeerd werd door 'zwarten' als 'blanken'. De eerste 7 nummers bestaat uit echt Afrikaanse muziek, Afrikaanse ritmes en Afrikaans gezongen. Het tweede gedeelte bestaat uit het ordinarium. In dit geval dus Afrikaanse muziek met overwegend Latijnse tekst. Daarnaast vind ik het vaak zo harmonieus gezongen, prachtig zo'n jongens koor in aanvulling met volwassenen.

Lloyd Cole & The Commotions - Rattlesnakes (1984)

5,0
Rattlesnakes is een heerlijk verfijnd indierock album. Beïnvloed door o.a. de poëzie van Bob Dylan en de scherpte van het post-punk genre, weeft dit album ingewikkelde melodieën en introspectieve teksten tot een boeiend tapijt. De jangly gitaren en pulserende ritmes creëren een nostalgische sfeer, die zowel melancholie als een sprankje hoop oproept. Ik ervaar "Rattlesnakes" als een bitterzoete reis die een onuitwisbare indruk achterlaat.