menu

Hier kun je zien welke berichten P Jay als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Yall So Stupid - Van Full of Pakistans (1993)

4,5
Wat een onterecht onbekend album: wat'n kwaliteit! Beeld je in The Pharcyde qua innovativiteit, MC-stijl, capaciteit om sterke gezongen hooks te zingen en jeugdige onbevangenheid maar dan door een East Coast-bril uitgevoerd, denk aan de stijl van D.I.T.C. = dan heb je Yall So Stupid, 4 uitstekende MC's met inventieve vette producties van Spearhead X en Da King & I.

De MC's trekken alle registers open en spreiden een heel arsenaal aan frisse flows tentoon. Ze zijn rapgewijs in staat om volledig in de spotlichten te staan met beats (die overigens wel formidabel zijn) die een dienende functie hebben en die met verve vervullen. Ze raken genoeg verschillende onderwerpen aan om interessant te blijven, maar vooral vormelijk zijn ze een genot om naar te luisteren. Ook hier merk je een duidelijke New Yorkse invloed en sound. Je hoort helemaal niet dat ze uit Atlanta komen.

Ook qua producties zijn ze schatplichtig aan acts als Pharcyde, Hieroglyphics en dan oostelijk aan de hele jazzy boombapscène van The Big Apple. Van het melige "Van Full of Pakistans" (met een sterk gezongen refrein à la Pharcyde) tot het regae-geïnspireerde "Bootleg Beatdown", van het up-tempo archaïsche "85 South" tot het hypnotiserende jazzy "Family Tree". De beats zijn gewoon ijzersterk. Een vleugje swing op "Bowl of Soul" (met perfecte Diamond D-sample), een subtiel leidend rhodex-sample'tje op "Super Nigga" en wat mistige intoxicerende sfeertjes op "The Plant" en "Yall". Hoogtepunten zijn legio en enkel op het einde zijn enkele nummers niet meer van eminente topkwaliteit, maar nog steeds zeer sterk, ik denk aan "On & On", "You Wouldn't Understand",... .

Zeer jammer dat zo weinig mensen dit kennen, want het is echt de moeite waard. Zeer talentvolle jonge kerels die met jeugdig enthousiasme ijzersterke flows op tafel leggen op originele aantrekkelijke beats. Een absolute klassieker uit het Zuiden met die zo geïdealiseerde midnineties NYC-sfeer.

4,5*

Yo Yo - Make Way for the Motherlode (1991)

3,0
Ik hoor haar persoonlijk het liefst op trage pimpy beats zoals "You Can't Play With My Yo Yo" of "What Can I Do?", waarop ze zich wel duidelijk als vrouw manifesteert maar gewoon wat heerlijk flowt. Op andere nummers krijgen de teksten - naar mijn smaak - een té moraliserende inslag: de feministische beschuldigende vinger wordt hier té vaak gebruikt om effect te hebben.
De beats worden geproduceerd door Ice Cube en Sir Jinx en klinken à la "AmeriKKKa's Most Wanted" van Ice Cube al zij het minder vaak een hard en snel tempo en vaker producties zoals "Who's The Mack?" van het net genoemde album. Ook politieke teksten zijn hier afwezig, maar die worden dus vervangen door feministische strijdliederen bv. "Put a Lid on It", "Sisterland", "Tonight's the Night" en "Girl, Don't Be No Fool".

Het stemgeluid van Yo Yo begint een gans album lang wat te vervelen en klinkt het vervelendst op een strak tempo. Maar gelukkig zijn er genoeg hoogtepunten om dit album uit te zitten: "You Can't Play With My Yo Yo", "What Can I Do", "Ain't Nobody Better", ... De typische Ice Cube-achtige productie is zeker ook genietbaar.

3*

Yo Yo - You Better Ask Somebody (1993)

3,5
Heel lekker klinkend funky West Coast album. Ik vind Yo Yo eigenlijk een best aardige stem en flow hebben. Op dit album zet ze een vuilere bek op en krijgen we gangsta-lyrics volgens de tijdsgeest in '93. De producties van voornamelijk QDIII en Ice Cube zijn vooral echt plezierig: funky, gevarieerd, iets toevoegende scratches, voice samples, en algemeen een plezierige West Coast-vibe.

Yo Yo is tekstueel evenwel niet sterk genoeg en de beats zijn ondanks hun charme ook niet van een dermate hoog topniveau om hier nu een klassieker van te maken. Maar toch was ik enigszins aangenaam verrast door de heel sterke momenten die dit album kent: "IBWin With My Crewin", "Mackstress", "You Better Ask Somebody" en het erg vette duet tussen Yo Yo en Ice Cube "Bonnie & Clyde Theme".

Dit album vind ik bijvoorbeeld niet véél slechter dan Ice Cube's "Lethal Injection" uit datzelfde jaar, vooral productiegewijs. Dit klinkt toch iets rauwer.

3,5*