menu

Hier kun je zien welke berichten blur8 als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

ABC - The Lexicon of Love II (2016)

4,0
Het Verschil Part 1 & 2 zit in de verhouding Pop - Soul.
Waar part I een popalbum is met Soul invloeden is Part II Een Soul Album met pop invloeden.
Als je dat accepteert worden songs als Kiss Me Goodbye & Confessions of a Fool opeens veel beter.

De meeste Soul zit in Ten Below Zero & Brighter Than the Sun. Voor mij de sleutelsongs van part II,
Doet verder niets af aan Singer Not the Song. De combi is onweerstaanbaar,
ondanks iets te zoetzappige nep-violen.
Ik wordt hier niet een Beetje vrolijk van , maar Heel blij.

Another Sky - Music for Winter Vol.1 (2021)

4,0
Half jaar na hun debuutalbum is en al een serieuze opvolger, namelijk een half album. EP genaamd.
Bedoeld als warme winterse klanken.

It Keeps Coming wordt gepresenteerd als main song. en wat een verschil. waar ik in de zomerse versie ontdanks hoorbaar heel goede bedoelingen, eigenlijk nergens overtuigd raakte, is het nu met 1 singel direct raak. in 3 minuten van melancholie naar hoopvolle gitaren.. zeer overtuigend.

Anouk - Deena & Jim (2023)

4,0
fijne luistertrip. fraaie orkest arrangementen ala een film noir. De diversen zangstijlen van Anouk (croonen, musical, jazz) houden het een uur lang avontuurlijk. .
Die gesproken statements hadden wellicht niet gehoeven. maar bij voorkeur af te luisteren als totaal kunstwerk en niet via losse tracks want dan mis je de geslaagde overgangen.

Arctic Monkeys - Tranquility Base Hotel + Casino (2018)

5,0
Het getuigd van Lef om een album te maken waarvan je vooraf weet dat een deel van de initiële fanbase zal afhaken. Nu behoor ik tot degene die juist de stijgende kwaliteit in de releases waardeer. En Tranquility Base Hotel & Casino gaat weer een stap verder, door het album te presenteren zonder singles. Het statement is duidelijk: Beluister dit als een artistiek consept, waar de songs op elkaar reageren en alles behalve een verzameling nieuwe nummers zijn.
De Artics zijn verre van pleasers en beginnen dus met de 3 minst uitgesproken songs. Minimum aan gitaar, en One Point Perspective & American Sports lopen naadloos in elkaar over. Het volgende 3-luik zijn juist de meest uitgesproken songs met gitaar (T.B.Hotel, GoldenTrunks, 4outof5) . En wat een rijkdom aan melodieën: Geluiden en solo's beantwoorden elkaar of strijden tegen elkaar. Bijvoorbeeld de laatste 12 seconden van Four outof Five. Als luisteraar hoop je dat de gitaar een aanzet is tot iets veel langers, maar als je even niet oplet is het al weer voorbij. en daar zit het hele album vol mee.
Bij eerste beluistering springt Batphone er direct uit. De open walz-structuur maakt het een zeer intrigerend nummer. Je hoort dat hier bewust noten zijn weggelaten. Ik vul ze graag weer al luisterend op. Voorlopig hoogtepunt.
Benieuwd wat de repeat-knop nog meer in petto heeft, want dat de onderhuidse schoonheid niet direct in alle details duidelijk is en maakt dat de nieuwe AM een waar avontuur is. Mn voorgevoel weet eigenlijk al waar dit uiteindelijk op uitdraait, maar voor nu effe 4,5 *.