Hier kun je zien welke berichten metalfist als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
En zo kom je opeens nog eens op iets waar je het bestaan niet van afwist. Een tijdje geleden National Lampoon's Vacation opgezet en bij de openingsscène had ik het vermoeden dat Lindsey Buckingham aan zet was. Nooit geweten dat hij zich heeft toegelegd op het maken van songs voor films, maar voor deze Chevy Chase film maakte hij er dus maar liefst twee: Holiday Road en Dancin' Across the USA. Net zoals de tracklist doet vermoeden zijn die nummers aan het begin en aan het einde van de film te horen en krijgen we tussendoor nog een handvol andere nummers. Bekendste uit die reeks is ongetwijfeld Ramones met hun onvermijdelijke Blitzkrieg Bop, maar dat nummer kun je op tig andere manieren te horen krijgen. Interessant genoeg werd Dancin' Across the USA in Nederland in hetzelfde jaar uitgebracht als single met Shadow of the West (uit Law and Order, het solodebuut van Buckingham uit 1981) als B-kant. Kwalitatief is Holiday Road trouwens wel stukken beter dan Dancin' Across the USA, dus het verbaast me niet dat dat nummer een stuk populairder is. Blijkbaar in Amerika zelfs tot op plaats 82 in de Billboard Hot 100 terecht gekomen, maar bij ons in de Benelux geen potten gebroken? De weinige reacties die hier te vinden zijn spreken alleszins ook boekdelen, al zijn beide nummers ook wel terug te vinden op Solo Anthology uit 2018. Leuke vondst en ook niet meer dan dat.
Ik heb ooit die Greatest Hits van Neil Young uit 2004 van mijn broer gekregen - hij kon uiteindelijk maar weinig met het stemgeluid van Young en wist dat ik wel te porren ben voor een ietwat atypische stem - en in de loop der jaren heb ik dat album zo vaak gespeeld dat het nu toch echt wel tijd was om eens wat studioalbums te gaan proberen. Een tijd geleden eens een boxset gekocht met de eerste 4 albums van Young zijn solowerk en op goed geluk maar met Harvest gestart. Wat een heerlijk album eigenlijk! Het blijft eeuwig zonde van het bombastische There's a World dat me na tig luisterbeurten nog altijd niet kan bekoren. Komt het misschien door de plaats op het album? Old Man is namelijk wondermooi waardoor de intro van There's a World me abrupt uit die vibe haalt en het nagenoeg even bombastische Words (Between the Lines of Age) is zowaar één van mijn favoriete nummers. Een aantal nummers herken ik vanuit die Greatest Hits (ik vond het altijd vreemd dat The Needle and the Damage Done een live versie was maar blijkbaar is dat op het studioalbum ook het geval) maar nagenoeg alles staat dus na al die jaren nog altijd als een huis overeind. Onvoorstelbaar ook hoeveel pareltjes er in de teksten te ontdekken vallen zoals die laatste strofe in A Man Needs a Maid. Zijn we niet allemaal al ooit eens voor de charmes van iemand op het grote witte doek gevallen? En Young ging verdraaid nog een stapje verder, want Carrie Snodgress - over wie de referentie gaat - zou uiteindelijk moeder van zijn eerste zoon worden..