menu

Hier kun je zien welke berichten John Doe als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

:Zoviet*France: - Just an Illusion (1990)

4,5
Mooi en boeiend ambient album. Er komen aparte loops van allerlei instrumenten en geluidsbronnen langs. Loops met een minimaal karakter, maar die verder vrij verschillen van elkaar. Hypnotisch, mysterieus en meditatief zijn een aantal termen die ik hiervoor kan opnoemen. De meest beschrijvende termen voor dit album ontbreken (op dit moment) echter in mijn woordenboek.

Ik kende nog nauwelijks wat van Zoviet France, maar het oogt me als een groep die wel ondergewaardeerd is. Had me er zelf ook eerder in kunnen verdiepen, want de groep was me een aantal jaar terug getipt. Ik was er toen wel minder klaar voor. De muziek is experimenteler dan de meeste (electronische) muziek. Niets om erg voor te vrezen, gezien het toch goed luisterbaar werk is. De opbouw van het album zit ook vloeiend in elkaar.

Er zijn goed beelden te associeren bij de muziek. Het had haast een alternatieve soundtrack kunnen zijn voor een Werner Herzog film in de jungle of een film als The Last Wave. Gezien de bewegelijkheid en klankkleur van de muziek lijkt het verder echt een album voor de analoge muziekliefhebber.

:Zoviet*France: - Mohnomishe (1983)

5,0
Zo, ik onderwerp deze (eindelijk) aan een luisterbeurt.

Een intrigerend ambient / industrieel / tribaal werk waar flink geëxperimenteerd is met tape-loops en geluidscollages. Ze gaan zo ver met primitieve middelen dat dit type muziek vele jaren later nog nagedaan is door andere artiesten. Echt creativiteit ten top. De muziek klinkt lo-fi, noisy en gritty, maar dit rauwe heeft karakter en de opgewekte sfeer is zeer mooi. Je keert naar een oude tijd en maakt soms even onderdeel uit van een stam in een vreemde cultuur. Track 6 is een van de weinige tracks met een beat. Een track als deze brengt me in een diepere trance dan de meeste techno of idm. Het laatste nummer is trouwens heerlijk sereen.

Mooi mysterieus spul dat meer luisteraars verdient. Zie hier voor related artists.

:Zoviet*France: - What Is Not True (1993)

4,0
Mooi opgenomen live werken, minimaal en ambient van aard. Een onopvallend album met bescheiden electronica middelen van die tijd gemaakt, maar hoe het gedaan wordt is met een mooi muzikaal gevoel. Niet voor niets dat deze groep en dit album gerespecteerd is. Een prima plaatje voor de Selected Ambient Works II liefhebbers of voor wie van de eerste van Casino versus Japan houdt.

1 & 2 recorded live at the Old Vic, Nottingham, 30 March 1993.
3 recorded live at The Leadmill, Sheffield, 29 March 1993

100 Hz - Catching Spiders (1991)

3,5
Prachtige laid-back techno met een dik analoog geluid. Voor de liefhebbers van oude Detroit techno of muziek die daardoor geïnspireerd is. Met name dingen als Insync of Carl Craig. De nummers zijn eigenlijk een soort mixen van elkaar, maar hebben verschillende titels, waardoor dit op de site mag. De muziek bestaat uit funky techno programmering ala Insync met diepe dikke basslines eronder. Verder zitten er veel voice-samples in die niet te trendy zijn, maar mooi erin passen. En natuurlijk horen er nog wat zachte Detroitse akkoorden bij.

3 Chairs - 3 Chairs (2004)

4,5
Dit is een geniaal album. Hoe electronica met reguliere instrumenten samensmelt is gewoon prachtig. Moodymann en Theo Parrish zijn opzich al erg goede dj's & producers, maar zij koppelen hier hun liefde en kennis over oude soul/jazz/funk aan elkaar en met medewerking van nog wat vrienden komen ze tot iets heel erg sterks. Echt hoofdbeweeg, vingertik, hartverzacht materiaal.

4 hero - Two Pages (1998)

4,5
Wat een mooi album is dit. Vooral page one. 4 Hero weet z'n nummers met gevoel te overspoelen en een prachtige uitbalancering te maken tussen (mooie) partijen van instrumenten, synths, vocalen en drums.

Het verrukkelijke nummer Cosmic Tree wordt trouwens wel stevig gemist op die enkele CD als je het mij vraagt. Doe dan liever de minder tussenpassende en slechtere The Action eraf.

69 - The Sound of Music (1995)

4,5
Inmiddels ben ik dit album zwaar gaan waarderen. Het aan de oppervlakte klinische geluid van techno waar ik het eerder over had is hier dan ook echt alleen aan de oppervlakte te vinden. Ik vergelijk het soort producties op bepaalde punten nu wat met die op Tri Repetae van Autechre (één van mijn favoriete albums). Op beide albums staan namelijk machinale, strakke, volle, uitgesponnen, psychedelische, glitch-rijke producties die warmte en funk herbergen. Het is zo mooi om deze nummers in te duiken en de werelden ervan te ontdekken

my machines / heerlijk kundig gemaakt nummer dat dansbaar is, maar toch een bepaalde diepte in het geluid heeft om in weg te zinken.

microlover / dit blijft een ontzettend mooi funky wegdubbend nummer dat naar ambient neigt.

jam the box / het begint heel mooi met strakke trommels in een mooi ritme. Dan knalt er een harde klinische beat in waar ik helemaal niet in mee ga. Echter! Het is een wereld van verschil als er later een diepe synth later onder komt liggen. Dan is het geweldig. De balans is gevonden! En eigenlijk maakt het 't klinische stuk ervoor helemaal goed, door het experimentele van deze reis

desire / een subliem nummer betaand uit harde funk breaks en zachte bloedmooie synths. Het eindigt eigenlijk veel te bescheiden met een snelle fade-out. Prachtig is een woord dat hernieuwde betekenis wordt ingeblazen door een nummer als dit

rushed / wat een heerlijke volgestouwde stevige geluidssoep. Hmmmmm

sub seducer / een korter en meteen ook minder interessant nummer. Maar het is zeker wel best mooi. De jazzy melodie en de stem met effecten erop die zegt I am the subliminal seducer zijn leuk

sound of sound / nog een kort stukje erna die aan de intro van het 1e nummer van het album doet denken. Een synth vormt een psychedelische brei terwijl er enkele andere machinale geluiden bijkomen. Best innemend gedaan.

poi et pas / dit is een knaller van jewelste, tenminste voor mij. Heel simpel, direct en funky, maar tegelijkertijd heeft het een soort diepte. Poeh wat mooi...

filter king/no highs/finale / de stevige afsluiter van het album. Het is enigzins vergelijkbaar met het drieluik /it doesn't matter/don't stop the rock/get up on it like this\ van The Chemical Brothers, maar dan wat abstracter. Het laat wat meer ruimte voor een eigen invulling van de luisteraar en dat is iets dat ik meer ben gaan waarderen.


De producties lijken wel gemaakt om van vinyl te horen, zoals de analoge klanken uit de speakers brommen. Op mp3 klinkt het een stuk minder levendig wat dat betreft. Al met al is het een techno album om met open oren naar te luisteren, om op te dansen en -overkoepelend- om van te genieten.

808 State - 90 (1989)

Alternatieve titel: Ninety

4,5
Geef deze nu pas een goede luisterbeurt en ik zet 'm meteen 2x op. Zonnige, energieke plaat met een hoop elementen bij elkaar verpakt. Pacific ken ik al van de heerlijke Quadrastate EP. Deze Pacific 202 versie vind ik niet onderdoen voor de versie van die EP. Echt een top 10 techno/house track wat mij betreft. Verder veel vermakelijke tracks. Donkey Doctor lijkt een soort 808 State terugblik op het geluid van Cybotron, een sample van Techno City zit erin. Ik kan horen dat dit met name Aphex Twin geïnspireerd heeft, maar ook nog vele andere electronische artiesten. De melodie van 'Ancodia' heeft wat Drexciya achtigs. De eerste zangsample die erin voorkomt, is later geloof ik ook door Luke Vibert gebruikt, sowieso helemaal in zijn straatje deze track. Knap van 808 State is dat zij tracks vol samples en elementen tot geöliede gehelen kunnen smeden, fantastische drums erin stoppen (echt heerlijk) en melodieën alle kanten laten opgaan. Kan me trouwens voorstellen dat dit vaak wat onderschat zal worden gezien het hele volle, wilde geluid en toch de subtiele mooie zachtere elementen en prachtige geluidstuning.

T.O., wat een lage score. Ik zou 'm nog maar eens luisteren.

808 State - Newbuild (1988)

4,5
Een sterke wilde acidplaat is dit zeker. Een soort Brits antwoord op de acid house die 3 jaar eerder startte in Chicago en daar inmiddels al over het hoogtepunt heen was. ''Pioniers'' voor de Briste acid house en techno scene in de UK zijn het wel zeker geweest. Verder heeft 808 State een mooi eigen geluid, dat verder amper goed te beschrijven valt. Misschien als ''rauw en los, maar toch muzikaal'' maar wat zegt dat nou? -Je moet het gewoon horen.

Dit debuutalbum is trouwens het enige waar de originele line-up Simpson/Massey/Price alle nummers heeft geschreven. Het albumpje erna ''Quadrastate'' is ook erg de moeite waard vind ik, daar doet Gerald Simpson nog mee op de geniale single ''Pacific'' en als je de rerelease ervan neemt ook nog op ''Deepville'' en ''Let Yourself Go'' (geweldige nummers). Hierna zou Gerald vertrekken en solo gaan.

Dit soort materiaal is in mijn ogen toch een stuk beter dan de meeste Britse rave muziek die later op de markt zou komen, waarin producers door het geluid van o.a. 808 state beïnvloed waren. Waar 808 State lollig en muzikaal is, is ver weg de meeste rave muziek alleen lollig en dat is wel erg jammer. Neem bijvoorbeeld Dr. Lowfruit [4 am mix]. Al die geluiden zijn vrij goedkoop te noemen, maar de manier waarop het gebruikt wordt vind ik toch wel geestverruimend. Het heet niet voor niets ''4am mix''.

Dit werk wordt nu weinig meer ontdekt door jonge mensen, wat komt doordat het ondergesneeuwd wordt door nieuwe dingen (die meestal van slechtere kwaliteit zijn). Als je open staat voor acid house is dit wel een klassieker om eens in op te gaan. Als het je nieuw is, zal het even wennen zijn, maar dit zit (vind ik) fundamenteel sterk in elkaar. Het heeft Richard D. James nog geïnspireerd kan ik wel opmerken.

Zoals je kunt zien op de kaft geven ze zichzelf hiervoor maar 3 sterren. Dat is bescheiden, ik geef er 4 en een half.