menu

Muziek / Toplijsten en favorieten / MusicMeter Prog Top 300 - editie 2018 - de ontknoping

zoeken in:
avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
248
https://i.imgur.com/zC3bv7D.jpg
Haken - Crystallised [19:23]

(afbeelding)

Restoration |2014 | Verenigd Koninkrijk

2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Noordpool

Ik ben eigenlijk van de cd-generatie en nog steeds koop ik meer cd's dan vinyl. Het grootste voordeel van platen vind ik eigenlijk vooral dat de covers van de platen groter en daardoor indrukwekkender zijn en dat speelt vooral binnen ons prachtige proggenre nog wel eens een rol, want daar wordt tenminste nog geregeld echte aandacht besteed aan het artwork.
En dus was de EP (hoewel menig artiest een uitgave van zo'n vier minuten meer het wel een album durft te noemen) Restoration zo'n album wat ik wel op vinyl aan moest schaffen, want wat een prachtige cover vind ik dit! Echt één van de mooiste van dit decennium.

Maar goed, Crystallised. Tja, dat is geen gemakkelijke kost en zo'n nummer wat wel een aantal draaibeurten nodig heeft om goed tot zijn recht te komen en er voor te zorgen dat je echt goed hoort hoeveel pracht dit nummer herbergt. Maar als je het die kansen geeft... Bijna 20 minuten lang heerlijke prog(metal) die diverse kanten uitspringt, met stevige en snelle stukken, venijn en juist verstilling als kop en staart. Vocale intermezzo's met mooie koortjes en harmonieën. Instrumentaal gefreak van het betere soort. En dat zonder dat het gekunsteld of geknipt overkomt. Na een aantal malen luisteren wordt het dus bijna 20 minuten lang genieten en nog steeds bijna elke keer nieuwe dingen ontdekken. (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
En we besluiten dit blokje besprekingen uit het hoge noorden met:

247
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
The Gathering - Nighttime Birds [6:55]

(afbeelding)

Nighttime Birds |1997 | Nederland

2017: 210
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: vigil

Ik heb geregeld het gevoel, niet alleen bij de progmuziek, dat we wel eens wat trotser mogen zijn op al het moois wat uit ons kleine landje gefabriceerd wordt aan muziek.
En dan hebben we naar mijn mening één van de beste vrouwelijke stemmen uit de (prog)muziek die uit ons eigen land komt. Want wat heeft Anneke toch een prachtige stem, waarmee ze bijna in alle toonaarden en in alle sterktes een geweldige zangstem weet te fabriceren en altijd weet ze de juiste stemming en lading mee te geven aan een nummer. Niet voor niets een veel gevraagd artiest, zowel binnen landsgrenzen (denk aan The Gentle Storm met Arjen Lucassen) als daarbuiten (denk aan Devin Townsend).
Maar het tijdens dit nummer alleen hebben over Anneke doet toch ernstig tekort aan de andere zeer bekwame muzikanten van the Gathering. Want zoals zo vaak is het hier het geheel mooier dan de som der delen. Want de gitaar jankt heerlijk, de drums worden goed geraakt, maar het nummer is zó sfeervol, omdat het hele plaatje klopt. Het nummer kent een prachtige opbouw, wat het ook veel spanning mee geeft.
Weer zo'n nummer waar je prima je ogen bij kan sluiten en je dan heerlijk laten meevoeren door de prachtige muziek. (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
246
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Dream Theater - Octavarium [24:00]

(afbeelding)

Octavarium |2005 | Verenigde Staten

2017: 281
2016: 226
2015: ---

Genomineerd door: 50tracks

Toen ik echt muziek begon te luisteren, heb ik vooral de muziekbibliotheken van twee van m'n broers geraadpleegd. De ene luisterde vooral punk/new wave, maar de andere luisterde naar alternative rock en progressive rock. Dat laatste bleek toch meer bepalend, waardoor Muse en Dream Theater in het begin mijn meest geluisterde bands waren. Met Dream Theater begon het voor mij bij het album Octavarium, waarvan deze de epic-afsluiter is. Verrassend is het niet naar Dream Theater maatstaven: we werken over het hele nummer naar een climax toe, en onderweg wordt er ruimte geboden voor het muzikale talent van alle leden van de band. Maar lekker is het wel. Na de climax krijgen we nog een uiterst zoete outro, in welke sfeer ze helaas op volgende albums in blijven hangen.

Ik luisterde eigenlijk bijna nooit meer naar Dream Theater, maar door dit spel en nummers als deze ben ik in gaan zien dat dat misschien een vergissing is. (Finidi)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
245
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Big Big Train - Judas Unrepentant [7:18]

(afbeelding)

English Electric (Part One) |2012 | Verenigd Koninkrijk

2017: 192
2016: 161
2015: 199

Genomineerd door: Dieter

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
244
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Nordagust - Make Me Believe [8:31]

(afbeelding)

In the Mist of Morning |2010 | Noorwegen

2017: 176
2016: 281
2015: 114

Genomineerd door: Bonk

Deze band ademt een en al sfeer. Dat blijkt al uit de albumcover en -titel. Het is ook nog een Noorse band, wat om de een of andere reden volstrekt passend lijkt bij de mystieke sfeer. Helaas hebben we na het onverdienstelijke debuut uit 2010 tot nu toe niets meer mogen horen van deze band. Zonde, want ze leken nog wel wat potentie te hebben om door te groeien.
Absoluut hoogtepunt van het toch wel wat wisselvallige debuut is het magistrale 8,5 minuten durende Make Me Believe. Het beste is om je ogen dicht te doen en je mee te laten varen op de muziek. Waar bij andere nummers de stem wel eens op het randje is, word je hier intens en krachtig toegezongen.
Een ieder moet maar voor zichzelf bepalen op welke tocht je dan meegenomen wordt als je je ogen dicht hebt en wat je allemaal aan je voorbij ziet komen tijdens deze trip of vaart. En of het nummer er aan het eind van deze reis voor gezorgd heeft dat je gelooft in de muziek van deze band. Bij mij is dat in ieder geval prima gelukt! (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
243
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Mike Oldfield - Hergest Ridge (part 2) [18:51]

(afbeelding)

Hergest Ridge |1974 | Verenigd Koninkrijk

2017: 130
2016: 131
2015: 81

Genomineerd door: vigil

Mike Oldfield is een held voor mij. De man heeft zoveel geniale liedjes gemaakt die mij persoonlijk geraakt hebben daar zou je bijna een standbeeld voor gaan bouwen. Dat Oldfield nog veel meer nummers gemaakt heeft die te lullig voor woorden zijn is de andere kant van het verhaal maar hij kan op een of andere manier maar weinig fout doen en al helemaal niet bij kant b van zo’n beetje zijn beste album. (vigil)

avatar van vigil
Nou dat is ook niet echt een mooi verloop...

avatar van Bravejester
de naam zegt het al..... Old

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
242
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Fish - Crucifix Corner [7:25]

(afbeelding)

A Feast of Consequences |2013 | Verenigd Koninkrijk

2017: 182
2016: 106
2015: ---

Genomineerd door: vigil

In 2013 verraste Fish toch wel met een nieuw album. Niet het feit van het nieuwe album was verrassend, maar vooral de kwaliteit ervan. Want qua stem en bereik heeft hij in de loop der jaren flink moeten inleveren, maar op het zeer sterke album 'A Feast of Consequences' merk je dat geen moment. Dat komt omdat hij binnen zijn mogelijkheden gewoon erg goed, ingeleefd en emotioneel zingt. Maar vooral door de kwaliteit van de composities.

Ook zeker hier. De opbouw vind ik prachtig in dit nummer. Eerst zingt Fish je nog rustig toe, waarmee hij als het ware een soort intro geeft op wat komen gaat. Toch voel je de spanning toenemen, hij trekt je het nummer in, ook doordat hij zo ingeleefd je echt kan toezingen. Na drie minuten gaat het tempo en de intensiteit omhoog, ook door meer muzikale ondersteuning. om vervolgens weer mooi verstild te eindigen met een Fish die je bijna persoonlijk een verhaal lijkt te willen vertellen, alleen begeleid door een piano.

En let vooral ook even op de tekst. Dit nummer maakt deel uit van de High Wood-suite, die het grootste gedeelte van het album beslaat. Eigenlijk moet je het ook vooral als geheel beluisteren, want dat komt het het meest tot zijn recht. Hij verhaalt hierin over zijn grootvader, die tijdens WO I vocht in België.
Het luisteren van die High Wood-suite heeft mij al meerdere malen kippenvel gegeven. Mooi, hoe je met muziek zo goed een verhaal weet over te brengen, wat je ook nog kan raken. En daar is Fish wat mij betreft echt een meester in. (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
241
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Anima Mundi - Time to Understand [13:59]

(afbeelding)

The Way |2010 | Cuba

2017: 211
2016: 258
2015: 227

Genomineerd door: vigil

Anima Mundi was voor mij een Cubaanse band waar ik wel eens van gehoord had en op een lijstje stond om verder te onderzoeken, maar het was er nooit van gekomen. Nu moest ik wel door de Progladder en dat was geen straf. Nou ja, toch wel een beetje, omdat het me deed realiseren hoe veel ik gemist had al die jaren, omdat ik het niet eerder gedaan had. Daardoor zal ik de band nooit met deze zanger mogen aanschouwen (die toch beduidend beter is dan de huidige).

Dit nummer is ook nog eens het mooiste van het geweldige album The Way. Dit is top-symfonische muziek, wat voldoet aan alle ‘klassieke’ eisen van de prog voor mij, als aan ‘vernieuwend en origineel zijn’ niet voldaan wordt. Mooie sfeer, mooie opbouw, mooie overgangen, mooi muzikaal vakmanschap en beheersing van de instrumenten, mooie zang en ga zo maar door.
Heel erg mooi dus dit nummer!!!!! (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
240
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
The Gathering - Waking Hour [5:38]

(afbeelding)

Home |2006 | Nederland

2017: 115
2016: 240
2015: 263

Genomineerd door: da dude

De samenwerking tussen Anneke van Giersbergen en de rest van The Gathering eindigde met het fantastische album Home. We hebben inmiddels kunnen vaststellen dat de band nog wel enigszins in de buurt van de glorietijd heeft kunnen blijven maar dat Anneke solo een toch wel... ehm... heel andere kant opgegaan is. Enfin, de metaldagen zijn op Home reeds lang voorbij en dat horen we ook hier: stemmig pianospel over een grimmig elektronisch riffje en later minimalistisch swingende drums... en dan die stem die dat prachtige refrein draagt. Een van hun beste nummers. (Casartelli)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
239
https://i.imgur.com/zC3bv7D.jpg
Blackfield - Epidemic [4:59]

(afbeelding)

Blackfield II |2007 | Verenigd Koninkrijk

2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Salvadore

Blackfieldsucces in de Prog Top 300 lijkt zich toch tot de beginperiode te beperken. En dat is ook wel begrijpelijk: het zijproject van Steven Wilson dat Aviv Geffen relatieve wereldfaam bezorgde en dat voortborduurde op de betrekkelijk poppy toen recente Porcupine Tree-albums was in het begin fris, om daarna telkens een toch wat mindere herhaling van zetten te vormen. Soit, we hadden al het nummer Blackfield van het album Blackfield en nu krijgt de tweedeling ook nog een vermelding met Epidemic. Andermaal een puntig melodieus rocknummer dat de vijfminutengrens niet overschrijdt. De echozang in het refrein is een van de sterkste troeven hier. (Casartelli)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
238
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Anekdoten - Shooting Star [10:10]

(afbeelding)

Until All the Ghosts Are Gone |2015 | Zweden

2017: 269
2016: 202
2015: ---

Genomineerd door: Svendra

Begonnen als King Crimson coverband in 1990 groeide de Zweedse band Anekdoten uit tot één van de meest constante groepen binnen de progrock. Van 1993 t/m 2007 verschenen er vijf studioalbums, waarbinnen de muzikale gronden van de progrock in alle vormen voorbij kwamen. De symfonische meesters wisten met de melodieuze klanken van de mellotron en intrigerende gitaarriffs de vroege dagen uit de jaren zeventig te vermengen met de vernieuwingen van de jaren negentig en de zero’s. Het werd echter stil rondom de band, maar het familieleven en dagelijks werk weerhield het viertal er niet van om beetje bij beetje het nieuwe album te ontwikkelen. Het zesde album Until All the Ghosts Are Gone leunt op een krachtige productie, waarbij thema’s als de menselijke zwakheid en het verstrijken van de tijd de muziek uit de begintijd van de progrock laten herleven.

Shooting Star weet direct de link te leggen naar de hoogtijdagen uit de progrock. King Crimson in opperbeste stemming, met melodieuze muzieklandschappen afkomstig van de mellotron en het orgel. De bassriff van Jan Erik Liljeström’s Rickenbacker en hevige gitaarklanken van Nicklas Barker voeren zich terug naar de kracht van Robert Fripp. Ex-Opeth keyboardspeler Per Wiberg floreert op het hammond orgel, terwijl Liljeström de weg bezingt naar een nieuw bestaan. De dagen van Red dringen op, wanneer het zware gevaarte de diepte in voert. Ruimtelijke sferen trekken voorbij in de aanwezigheid van de mellotron van Anna Sofi Dahlberg en de hevige inslagen van de drums van Peter Nordins. (HugovdBos)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
237
https://i.imgur.com/zC3bv7D.jpg
Oceans Of Slumber - The Banished Heart [9:05]

(afbeelding)

The Banished Heart |2018 | Verenigde Staten

2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Jacoto

Toen ik wist dat de ProgLadder er weer aan kwam, was dit het nummer wat ik als eerste opschreef. Uiteindelijk was een gewaardeerde medeprogladderaar me voor met nomineren. Ook geen probleem natuurlijk, alleen maar mooi dat ik een extra nummer kon nomineren. Overigens redde dat nummer het niet (net als al mijn andere nominaties), maar dit prachtige nummer gelukkig wel.

Prachtig, waarom dan wel? Door de prachtige vrouwelijke zang, die een prachtige warmte en een heel mooi timbre in haar stem heeft. Door dat ze geweldig mooi en krachtig kan zingen. Door de spanning die het nummer herbergt. Door de mooie videoclip die het nummer nog meer extra lading en sfeer geeft. Door het mooie en passende gebruik van piano in het nummer. Door de afwisseling van meer verstilde en stevigere gedeeltes. Door de geweldige opbouw. Door de geweldige productie, waardoor de instrumenten geweldig op elkaar afgestemd klinken als één geheel. Doordat die instrumenten ook nog eens geweldig bespeeld worden. Door de geweldige opbouw. Doordat je echt mee voelt en het nummer ongelofelijk binnenkomt.

Nou ja, omdat het gewoon één van de beste nummers is die de afgelopen jaren is uitgebracht. Zo! (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
236
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
The Pineapple Thief - What Have We Sown? [27:46]

(afbeelding)

What We Have Sown |2007 | Verenigd Koninkrijk

2017: 164
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Alicia

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
235
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
IQ - Leap of Faith [7:21]

(afbeelding)

Ever |1993 | Verenigd Koninkrijk

2017: 258
2016: 154
2015: 226

Genomineerd door: Jester

Wat mij betreft één van de prijsnummers van IQ na de terugkeer van Peter Nicholls. Zoals vaker levert Peter de tamelijke rustige inleiding, waarna Mike Holmes en Martin Orford zich vanaf minuut 3 helemaal mogen uitleven, en elkaar tot grote hoogten drijven, waarbij eens te meer wordt aangetoond wat een fantastische en naar mijn mening ondergewaardeerde gitarist Mike Holmes eigenlijk is. (Jester)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
234
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Pendragon - Paintbox [8:36]

(afbeelding)

The Masquerade Overture |1996 | Verenigd Koninkrijk

2017: 170
2016: 216
2015: ---

Genomineerd door: Manfield

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
233
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Van Der Graaf Generator - A Plague Of Lighthouse Keepers [23:05]

(afbeelding)

Pawn Hearts |1971 | Verenigd Koninkrijk

2017: 186
2016: 181
2015: 171

Genomineerd door: Status Seeker

De bijna 50 jaar geleden opgerichte band Van der Graaf Generator kende weinig succes in eigen land, maar wist in een aantal andere Europese landen wel naam te maken met hun fraaie progressieve rock. Neem het vierde album Pawn Hearts, waarin de innerlijke conflicten de mensheid uit elkaar scheuren. Zo ook in de vuurtorenwerkers van A Plague of Lighthouse Keepers, waar de lijken van mensen aanspoelen en de hoofdpersoon dieper in zijn trauma’s verzinkt. De verschillende stukken waaruit het nummer bestaat worden ingevuld met schitterende muzikale passages en evenzo fraaie zangpartijen, daarnaast zelfs een bijdrage van Robert Fripp. (HugovdBos)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
232
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Blackfield - Blackfield [4:07]

(afbeelding)

Blackfield |2004 | Verenigd Koninkrijk

2017: 138
2016: 109
2015: ---

Genomineerd door: herre48

Daar is Steven Wilson weer! Nu dit jaar (2017) zijn ene zijproject (no-man) het veld heeft moet ruimen in onze lijst, krijgen we er een andere zijproject voor terug. Het is toch een bezige bij en ongekend dat hij met toch wel behoorlijk verschillende muziekstijlen een constant hoog niveau lijkt af te leveren met zijn muziek.

Nu doet hij hier dat niet alleen, maar met Aviv Geffen. Maar inmiddels weten we dat Aviv Geffen Steven Wilson echt nodig heeft om echt goede albums met Blackfield af te leveren. Ik zie Blackfield toch wel als het project waarin Steven Wilson ruimte geeft aan zijn behoefte om niet al te moeilijke, compacte nummers te maken, die ongemerkt toch erg sterk in elkaar zitten.

Daar is het nummer Blackfield wat mij betreft ook een erg goed voorbeeld van. Het is gewoon een erg fijn, goed in het gehoor liggend nummer. Dat begint al met dat relaxte piano-introotje.
En laten we eerlijk zijn! Het is ook wel eens lekker om een nummer te hebben, waar je niet met je volle aandacht naar hoeft te luisteren, maar gewoon aan kan zetten en het dan al genieten is.
Maar als je wel met volle aandacht luistert naar dit nummer, hoor je toch echt meer en krijg je weer door dat het toch echt goed en minder simpel dan je dacht, in elkaar zit.

Mooie aanvulling op onze toch al prachtige lijst, wat mij betreft. (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
231
https://i.imgur.com/zC3bv7D.jpg
Airbag - Surveillance (part 2-3) [16:45]

(afbeelding)

The Greatest Show on Earth |2013 | Noorwegen

2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: uffing

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
230
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Camel - Nimrodel / The Procession / The White Rider [9:16]

(afbeelding)

Mirage |1974 | Verenigd Koninkrijk

2017: 137
2016: 67
2015: 52

Genomineerd door: Status Seeker

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
229
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Redemption - Love Kills Us All / Life in One Day [11:00]

(afbeelding)

Snowfall on Judgment Day |2009 | Verenigde Staten

2017: 183
2016: 225
2015: ---

Genomineerd door: buso

Dit komt van het zeer sterke album met de prachtige titel Snowfall on Judgement Day. Toevalligerwijs schrijf ik dit stukje op de dag dat er voor het eerst weer een sneeuw valt. Oei, als dat maar niet betekent dat het vandaag... ach, ik dwaal weer eens af.

Het moet hier natuurlijk over de muziek gaan. En dat kan ook prima, want dit is Progmetal (toch een wat ondervertegenwoordigd genre in onze top 300 wat mij betreft, zeker als het nog een tikje harder gaat) van de bovenste plank! Een mooie opbouw, met ook rustigere stukken naast de stevige, een sterke zanger, snelle drumriffs, krachtige gitaren die lekker de boxen uit schallen. Al met al dus een heerlijk krachtig geheel.

De emotie druipt er ook nog eens vanaf. Ook in de teksten. Dat zal er ongetwijfeld mee te maken hebben dat Nick van Dyk in die periode eerst te horen kreeg dat zijn dochter een ziekte had, waardoor haar visus ernstig aangetast is en daarna te horen kreeg dat hij zelf aan een ernstige vorm van bloedkanker leed.
Dus veel ellende. En hoe wrang ook, dat leidt vaak tot de meest geweldige muziek.
Maar die achtergrond geeft teksten ook nog wel een extra lading mee, zeker als je hoort dat met deze regels het album eindigt:

Won't you take my hand for just one day
I'll give you everything I've got to offer
A transient reaction
Just a flash and then it's gone
A solitary moment
But the memory still lingers on
And I would go through anything
Just to feel that way again
To live my life in just one day
(Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
228
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Tony Banks ft. Fish - Another Murder of a Day [9:03]

(afbeelding)

Still |1991 | Verenigd Koninkrijk

2017: 297
2016: 236
2015: 300

Genomineerd door: vigil

Is het een gegarandeerd succes als er twee grootheden uit de prog samen gaan. Je zou in eerste instantie zeggen van wel. De heren kwamen halverwege de jaren ’80 al met de best wel slechte single Shortcut to Somewhere (wel met grappige clip, dat dan weer wel) dus de verwachtingen waren niet hoog. Zeker niet als je de jaren ’80 platen van Banks bekijkt. Met Still herpakt Banks zich gelukkig weer aardig. Met een hele batterij aan gastmuzikanten waaronder dus ook Fish. Twee maal mocht hij zelfs de microfoon vast houden op dit album. Another Murder of a Day is de beste van die twee en staat daarom terecht in deze lijst. De plek waarop die staat is dan weliswaar te laag maar goed beter iets dan niets… Het lied lijkt niet echt op een Genesis compositie en ook niet echt op een Marillion song uit die tijd. Het is een spannende track waarbij de lappen tekst van Fish niet altijd perfect passen in de muziek van Banks. Of misschien was het wel de bedoeling? Het geeft een wat ongemakkelijk gevoel maar ook een flinke spanningsboog. Wat gaat er gebeuren en waar gaan we naartoe? (vigil)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
227
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Transatlantic - All of the Above [30:59]

(afbeelding)

SMPT:e |2000 | Verenigde Staten / Zweden / Verenigd Koninkrijk

2017: 172
2016: 203
2015: 200

Genomineerd door: kabouter76

Ik meen het me nog te herinneren, inmiddels al bijna 20 jaar terug (Au! ) Toch een beetje huiverig. Kon dat wel goed gaan, zo'n supergroep met mensen van verschillende bands die ik wel behoorlijk hoog hadzitten? Marillion en Dream Theater waren wel favorieten in die tijd. Flower Kings (vooral ten tijde van Stardust We Are) en Spock's Beard (vooral ten tijde van Snow) vond ik ook bij vlagen ook heel erg goed. En dan zet je mensen van die bands bij elkaar om samen muziek te maken.
Komt dat wel goed? Dat kan toch eigenlijk alleen maar tegenvallen? Die verwachtingen zijn toch gewoon te hoog gespannen? Wie zegt dat al die afzonderlijke zeer sterke artiesten zo maar bij elkaar passen in een band?
Met al dat soort twijfels zette ik SMPT:e met enige scepsis, voorbehoud en angst op.

Een half uur (!) later was het eerste nummer afgelopen en weg was alle scepsis en voorbehoud en alleen blijdschap was nog over. Ik moest al tijdens het nummer al geregeld op adem komen. Wat een kwaliteit, vakmanschap, eenheid, speelplezier en klasse. Ik was verkocht en ben het nog steeds! (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
226
https://i.imgur.com/zC3bv7D.jpg
Huis - Nor on Earth [11:41]

(afbeelding)

Neither in Heaven |2016 | Canada

2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Noordpool

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
Daarmee is het ook weer tijd geworden voor een overzicht van het laatste 25-tal:

250 (-----) Roger Hodgson - Death and the Zoo
249 (263) Nosound - Wherever You Are
248 (-----) Haken - Crystallised
247 (210) The Gathering - Nighttime Birds
246 (281) Dream Theater - Octavarium
245 (192) Big Big Train - Judas Unrepentant
244 (176) Nordagust - Make Me Believe
243 (130) Mike Oldfield - Hergest Ridge (part 2)
242 (182) Fish - Crucifix Corner
241 (211) Anima Mundi - Time to Understand
240 (115) The Gathering - Waking Hour
239 (-----) Blackfield - Epidemic
238 (269) Anekdoten - Shooting Star
237 (-----) Oceans Of Slumber - The Banished Heart
236 (164) The Pineapple Thief - What Have We Sown?
235 (258) IQ - Leap of Faith
234 (170) Pendragon - Paintbox
233 (186) Van Der Graaf Generator - A Plague Of Lighthouse Keepers
232 (138) Blackfield - Blackfield
231 (-----) Airbag - Surveillance (part 2-3)
230 (137) Camel - Nimrodel / The Procession / The White Rider
229 (183) Redemption - Love Kills Us All / Life in One Day
228 (297) Tony Banks ft. Fish - Another Murder of a Day
227 (172) Transatlantic - All of the Above
226 (-----) Huis - Nor on Earth

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
225
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
The Alan Parsons Project - The Turn of a Friendly Card [16:09]

(afbeelding)

The Turn of a Friendly Card |1980 | Verenigd Koninkrijk

2017: 114
2016: 103
2015: 48

Genomineerd door: laxus11

The Turn of a Friendly Card van The Alan Parsons Project komt van het gelijknamige conceptalbum (uit 1980), dat als thema gokken en gokverslaving heeft. Je hoort dat ook in de tekst: No game ever ends when your whole world depends on the turn of a friendly card. Het nummer is eigenlijke een suite, die uit 5 delen bestaat, maar het bekendst zijn de parts I en V van The Turn of a Friendly Card. Wijlen Eric Woolfson was de grote componist van de meeste APP nummers terwijl Alan Parsons in belangrijke mate voor de productie en engineering zorgde. De combinatie van beide muzikanten zorgde ervoor dat de vinyl albums van APP in de jaren ’70 en ’80 al een erg mooi geluid hadden. Dat geldt zeker ook voor dit album, dat tezamen met Tales of Mystery and Imagination Edgar Allan Poe en Eye in the Sky, als één van de meesterwerken van APP wordt beschouwd.

Parts I en V van The Turn of a Friendly Card worden gezongen door Chris Rainbow, die helaas enkele jaren geleden aan de ziekte van Parkinson is overleden. Chris Rainbow heeft ook een aantal solo albums gemaakt en stond bekend om zijn prachtige stem. Chris Rainbow stotterde bij het spreken maar dat verdween volledig bij het zingen. Ik raad iedereen aan om eens goed naar de zang van hem te luisteren op dit nummer. Geen gemakkelijk nummer om te zingen maar erg goed gedaan.

The Turn of a Friendly Card is in 1980 op single uitgebracht, een samenvoeging van de parts I en V. Deze haalde slechts de tipparade in Nederland. Niettemin staat dit nummer wel al jarenlang in de Radio 2 Top 2000. In de laatste editie op plek 618. Een mooie notering voor één van de mooiste nummers ooit gemaakt. (dynamo d)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
224
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Roger Waters - Déjà Vu [4:27]

(afbeelding)

Is This the Life We Really Want? |2017 | Verenigd Koninkrijk

2017: 299
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: meneer

Voor mij lijkt het nummer soms het Laatste Nummer van Pink Floyd. Ja, ik weet het is Waters en fuck die strijd met Gilmour maar dit nummer laat zo ontzettend mooi de echo weerklinken van wat Floyd is geweest. En dan vooral de ouder wordende stem van Waters met de tekst “Als ik God zou zijn”. Dat is ook terugkijken op je leven. Nog mooier wordt het als de violen invallen, dan droom ik terug naar de jaren ‘80’ dat ik in Londen liep. Een ander wereld. En ergens tussen die violen haalt Waters nog eens zo lekker heftig schreeuwend uit met zijn stem. Alsof er ‘Pigs’ ergens worden afgeslacht. Maar uiteindelijk komt de verzachting in het nummer, in Waters, als er een vrouw mee gaat zingen. En het nummer sterft.. (meneer)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
223
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Twelfth Night - We Are Sane [10:27]

(afbeelding)

Fact and Fiction |1982 | Verenigd Koninkrijk

2017: 288
2016: 182
2015: 220

Genomineerd door: Casartelli

Eén van de nummers van Twelfth Night waar de sterke persoonlijkheid van Geoff Mann het beste naar voren komt, net als in Sequences. Vooral live (Live and Let Live) is dat goed te horen, dat is ook de versie die ik het liefste hoor. Twelfth Night is niet de meest toegankelijke band, maar als je er moeite voor doet komt de energie en passie pas goed door, soms tegen het agressieve aan. Een gewaardeerde mede Twelfth Night fan (Ozric Spacefolk) heeft de muziek van hen ergens acquired taste genoemd, en dat klopt wel, denk ik. Dan is het mooi te zien dat hun nummers hun plaats hebben gevonden in deze toplijst (Jester)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
222
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Karnivool - New Day [8:21]

(afbeelding)

Sound Awake |2009 | Australië

2017: 287
2016: 195
2015: ---

Genomineerd door: Finidi

Een band die wat mij betreft te weinig waardering krijgt in (het Noorden van) Nederland. Ik heb in 2014 een geweldig concert van deze band in de Oosterpoort mogen bijwonen.
Het trieste was echter dat het wel verplaatst was naar de Binnenzaal, vanwege het gebrek aan belangstelling. Toch knalden ze er een geweldig optreden uit, waarbij geen moment te merken was dat ze teleurgesteld waren dat ze hiervoor helemaal de reis vanuit Australië gemaakt hadden.

Ze sloten dat optreden af met dit heerlijke nummer. Dit komt van het oersterke album Sound Awake.
In dit nummer laten ze horen zowel sterk zijn in de meer ingetogen stukken, als in de hardere stukken. Want Ian Kenny kan erg krachtig zingen en de gitaren drums knallen op hun best in deze harde stukken, maar ook in de rustige stukken weet het de spanning en aandacht heel goed vast te houden.
Ook qua structuur, opbouw en tekst zit dit nummer gewoon erg goed in elkaar.

Een heerlijke afsluiter van een geweldig concert, waardoor ik het nummer nog meer ben gaan waarderen. Want goede herinneringen, maken een nummer soms nog wat fijner als het al is. (Bonk)

Gast
geplaatst: vandaag om 12:01 uur

geplaatst: vandaag om 12:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.