menu

Muziek / Toplijsten en favorieten / MusicMeter Prog Top 300 - editie 2022 - de ontknoping

zoeken in:
avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
193
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Gazpacho - Splendid Isolation [8:33]

(afbeelding)

Missa Atropos | 2010 | Noorwegen

2021: 261
2018: 159
2017: 68
2016: 56
2015: ---

Genomineerd door: Finidi

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
192
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Pain of Salvation - ICON [13:30]

(afbeelding)

Panther | 2020 | Zweden

2021: 283
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: meesterdch

Een icoon is iemand die dient als boegbeeld voor een bepaald gedachtegoed of bepaalde overtuiging. Iemand die je volgt. Daniel bezingt dat ook in het refrein:

I followed you from the sun in my childhood
I followed you through the river to the sea
I followed you where the roads turned to wasteland
I followed you
Now they follow me (yes)


Het hele album Panther gaat over honden en panters. Symbolen die duiden op de mensen die passen in de maatschappij, die niet opvallen, zich aanpassen aan. En die mensen die 'anders' zijn. Op welke manier dan ook. Of zich anders voelen, zich er niet bij horen voelen. Ik denk dat Daniel Gildenlöw zich altijd een buitenbeentje heeft gevoeld. En ik denk dat hij dat ook is. Het zou mij, gezien zijn teksten en concepten, niet verbazen als hij een IQ heeft dat flink boven het gemiddelde ligt. Een hoogbegaafde vriend van mij zij ooit: 'wij denken gewoon anders'. Hij had echt het idee dat zijn denkwereld ver af lag van die van de gemiddelde mens en dat het ook erg lastig was om te verbinden. Het zou best wel eens waar kunnen zijn. Je kunt dit nummer in het concept zien: de protagonist is een panter die altijd probeerde de honden te volgen, maar heeft zijn eigen keuzes gemaakt, beseft dat hij zichzelf moet zijn en dat zijn 'anders zijn' meerwaarde kan hebben in de wereld. Nu volgen mensen hem. Is hij een icoon geworden.

Maar ik hoor er ook de moeite van een leven als frontman in een band in. En hoe moeilijk het dan is om je relaties thuis te onderhouden. Je bent onderweg, ver van alle vrienden en je liefde. Dan belt ze je. Maar je zit in je bubbel. Je bent de icoon van velen. Hoe maak je dan nog contact met iemand zo ver weg die jou niet als icoon ziet? Ik moest daarbij ook aan die vriend denken. Hij had ook altijd grote moeite om relaties in stand te houden. Omdat hij zo in zijn eigen wereld en denken zat, dat het moeilijk was om verbinding te houden.

Is Gildenlöw een icoon voor mij? Dat denk ik niet. Maar ik vind zijn denkwereld wel machtig interessant en heb groot respect voor hoe hij dit muzikaal kan verwoorden. Ook in dit nummer. Alles wat PoS zo mooi maakt zit er in. De prachtige piano-melodie, beetje metal, elektronica, de melodieuze gitaarsolo, het bijna orkestrale, geweldige overgangen tussen de stukken. En die zang van Daniel. Die gaat echt door mijn ziel. Ik zou hem wel eens willen opbellen om dat tegen hem te zeggen. Maar hij neemt ongetwijfeld toch niet op. (meesterdch)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
191
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Archive - The Empty Bottle [7:03]

(afbeelding)

Controlling Crowds Part IV | 2009 | Verenigd Koninkrijk

2021: 146
2018: 85
2017: 43
2016: 65
2015: ---

Genomineerd door: Casartelli

Gaandeweg bekruipt mij meer en meer de indruk dat Archive over zijn hoogtepunt heen is. De band is nog steeds herkenbaar en avontuurlijk, maar die grillige pieken van de eerste vijf albums, het lijkt plaats te maken voor een steeds gestroomlijndere sound waarin de lengte van de nummers niet altijd even functioneel is.

De nadagen schonken ons nog wel The Empty Bottle. Zeven minuten het beste van alle Archivewerelden in één übermelancholisch nummer. Zeven minuten het elektronische en het organische verweven met een van hun fraaiste vocale performances. Zeven minuten kippenvel. (Casartelli)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
190
https://i.imgur.com/zC3bv7D.jpg
The Gathering - Souvenirs [6:06]

(afbeelding)

Souvenirs | 2003 | Nederland

2021: ---
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Outlaw104

Er was natuurlijk weinig verbeelding voor nodig om de link tussen Anneke van Giersbergen en de waan van de dag van afgelopen jaar uit te leggen. Aangezien ik niet zo van dat gesnotter en de bijbehorende superlatieven van het desbetreffende programma ben, alhoewel ik het wel enigszins begrijp, duik ik liever weer wat in de discografie van The Gathering, de band waar Anneke furore mee maakte en waarmee ze m.i. haar beste periode kende. Het album Souvenirs draait hier overuren de laatste tijd, terwijl ik destijds de albums van voor die periode tot mijn pareltjes rekende. Maar het spreekwoordelijke kwartje is echt gevallen, en ben nu van mening dat deze er totaal niet voor onder doet. De dromerige sfeer, gitaarlijnen en de overige instrumentatie zijn werkelijk van topniveau en kruipen onder je huid.

Het titelnummer komt tijdens een goede mok koffie heerlijk binnen op een wat troosteloze dag, zoals een herfstige zondagmorgen. (Outlaw104)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
189
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Opeth - In My Time Of Need [5:49]

(afbeelding)

Damnation | 2003 | Zweden

2021: 254
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Noordpool

Opeth, de meesters van de melancholie in de (prog)metal komen hier met dit nummer en bijbehorend album Damnation met een opvallende eenmalige koerswijziging. De metal is verdwenen en maakt plaats voor depressieve rock met progressieve accenten. Ook kan men niet om de invloed heen van de hier aanwezige Steven Wilson. In deze track wordt er tekstueel zelfs een zeer depressieve (suicidale) toon neergezet. De coupletten worden gekenmerkt door afgehakte frasen in de zang gevolgd door een ijzersterk refrein met een hoofdrol voor mellotron. PF en PT zijn nooit ver weg en de echte diehard Opeth fan heeft hier op z'n zachtst gezegd z'n bedenkingen bij. Maar ik keur het helemaal goed. (Outlaw104)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
188
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
IQ - Leap of Faith [7:21]

(afbeelding)

Ever | 1993 | Verenigd Koninkrijk

2021: 189
2018: 235
2017: 258
2016: 154
2015: 226

Genomineerd door: Jester

Wat mij betreft één van de prijsnummers van IQ na de terugkeer van Peter Nicholls. Zoals vaker levert Peter de tamelijke rustige inleiding, waarna Mike Holmes en Martin Orford zich vanaf minuut 3 helemaal mogen uitleven, en elkaar tot grote hoogten drijven, waarbij eens te meer wordt aangetoond wat een fantastische en naar mijn mening ondergewaardeerde gitarist Mike Holmes eigenlijk is. (Jester)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
187
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Yes - Heart of the Sunrise [11:27]

(afbeelding)

Fragile | 1971 | Verenigd Koninkrijk

2021: 212
2018: 71
2017: 160
2016: 147
2015: 90

Genomineerd door: Misterfool

Heart of the Sunrise mag met recht een Yes-klassieker worden genoemd en is tevens één van mijn favoriete songs van de band. Het is echt één van de sterkste composities uit de Yes-catalogus, waarbij ook nog eens van alles en nog wat voorbij komt vliegen. Het nerveuze intro en een ultieme bass-groove die elkaar afwisselen, waarna er een soort bovennatuurlijk couplet komt met een welhaast sereen karakter (ik denk dan altijd dat Anderson de luisteraar als een soort alwetende verteller hier toespreekt). Er komt vervolgens nog een lang instrumentaal gedeelte met onder andere een keyboard solo, waarna het outro afsluit met een variatie op We Have Heaven. (ABDrums)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
186
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
IQ - Further Away [14:30]

(afbeelding)

Ever | 1993 | Verenigd Koninkrijk

2021: 219
2018: 203
2017: 205
2016: 211
2015: 162

Genomineerd door: uffing

De terugkeer van zanger Peter Nicholls op het oude nest levert in de vorm van 'Ever' een geweldig album op. 6 Tracks die allemaal even prachtig zijn. In mijn beleving is Further Away één van de absolute hoogtepunten op het album, maar ook in het hele oeuvre van IQ. Het nummer kent een geweldige opbouw en Nicholls laat hier horen dat zijn afwezigheid in de band zijn zangkwaliteiten in ieder geval goed hebben gedaan. Het is bijna een kwartier genieten hier, maar vanaf ongeveer zeven-en-een-halve minuut wordt het helemaal prachtig als Martin Orford een hele fijne toetsensolo de opmaat laat zijn naar een prachtige (lange!) finale. Een zeer terechte toevoeging aan onze prog top 300! (uffing)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
185
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Porcupine Tree - Don’t Hate Me [8:30]

(afbeelding)

Stupid Dream | 1999 | Verenigd Koninkrijk

2021: 138
2018: 120
2017: 118
2016: 121
2015: 91

Genomineerd door: divart

Stupid Dream. Een van de albums van Porcupine Tree die als overgangsalbum wordt gezien van de spacey periode naar de metalperiode. Een album waar in mijn ogen heel weinig mis mee is, en onder meer het volgende pareltje bevat: Don't Hate Me. Hiervan zijn dit de eerste regels:

The light snow is falling on London. All sign of the living has gone.

Dit is precies wat ik me voorstel als ik naar het nummer luister. Het is midden in de nacht. Je loopt in een winterse periode over straat. En er is iets gebeurd in de relatie die je met iemand hebt (Don't hate me, I'm not special like you. I'm tired and I'm so alone). Het voelt alsof je het goed wil maken met die persoon, maar je het idee hebt dat het waarschijnlijk niet gaat werken Het verhaal dat Steven Wilson vertelt straalt een en al melancholie uit. De instrumentatie van het nummer sluit daar heel goed op aan. Het begint al met het leidmotief dat gespeeld wordt door de gitaar, waarna het nummer langzaam loskomt. Hoe meer erbij komt, hoe meer je het gevoel gaat hebben dat er naar een hoogtepunt gewerkt wordt. In dit geval is dit de saxofoonsolo van Theo Travis. Een moment om kippenvel van te krijgen.

Alles klopt hier. Ik kan niets anders zeggen dan dat het een prachtig nummer is van de heren van Porcupine Tree. Ze hebben hiervoor en hierna nog veel meer van dit soort parels gemaakt, maar dit is er eentje die zeker tot deze categorie behoort. (Porcupine Head)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
184
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Big Big Train - Victorian Brickwork [12:33]

(afbeelding)

The Underfall Yard | 2009 | Verenigd Koninkrijk

2021: 130
2018: 167
2017: 261
2016: 120
2015: 151

Genomineerd door: Bonk

Ja, die zanger lijkt qua stem toch echt best wel veel op Peter Gabriel. En dat is niet de enige wijze waarop de muziek van Big Big Train doet denken aan de muziek van Genesis. Dan hebben we bij deze vastgesteld dat ze dus niet beslist hele originele muziek maken.

Kunnen we het dan nu over de muziek hebben? Want man o man, wat is die toch lekker en goed uitgevoerd. Het begint nog redelijk rustig, maar in de daaropvolgende ruime tien minuten worden we getrakteerd op een heerlijke dynamiek, sterke tempowisselingen, prachtige melodieën, geweldige blazersarrangementen (wat ze toch een tipje originaliteit geeft) en bovenal op een fantastisch nummer!

Onlangs bewees de band, die helaas eigenlijk ook nooit live optreedt, hier dat ze het live ook nog eens waar kunnen maken om dit soort geweldige muziek ten gehore te brengen!
Een genot om naar te luisteren wat mij betreft, elke keer weer. (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
183
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Fish - Plague Of Ghosts [25:04]

(afbeelding)

Raingods with Zippos | 1999 | Verenigd Koninkrijk

2021: 200
2018: 93
2017: 236
2016: 135
2015: 80

Genomineerd door: Rudi S

Over perfecte epics gesproken… Dit lied bestaat uit zes delen en klokt in totaal maar liefst 25 minuten. Toen dit album uit kwam was Fish een beetje in de vergetelheid geraakt. Wellicht daarom kwam hij in 1999 terug met zijn meest symfonische album sinds het veelgeprezen Vigil in a Wilderness of Mirrors. Niet dat het nu gelijk weer zo’n extreme knaller was (qua verkoop) maar met deze fantastische symfonische trip liet Fish wel weer horen dat hij het nog steeds kon. (vigil)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
182
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Soen - Lotus [5:23]

(afbeelding)

Lotus | 2019 | Zweden / Verenigde Staten

2021: 108
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Intermezzo '21

Ik was al langer enthousiast over de muziek van Soen en in mijn optiek zijn al hun albums bovengemiddeld sterk, maar met Lotus wisten ze me echt weg te blazen. Ik was al blij toen ik de cd in mijn bezit kreeg, want eindelijk ook weer eens band die echt zorg droeg voor de visuele vormgeving van een cd met een uitklapbaar hoesje, wat er prachtig uitziet.

Dit is het titelnummer van dat album. Waar ze eerder nog wel eens, overigens niet geheel terecht, weggezet werden als simpele Tool-kloon, ontwikkelden ze op dit album echt hun eigen geluid. En dat laat zich onder andere horen in dit prachtige nummer. Zo'n nummer wat je met je eigenlijk met je ogen dicht moet ondergaan. Wat een lading, wat een emotie, zonder dat het daarvoor grote uitbarstingen nodig heeft. Intens mooi.

Turn to your friends,
Let them face the one you mirror.
And the demons that now rest on your side,
They will leave you on your own.
(Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
181
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
King Crimson - Red [6:17]

(afbeelding)

Red | 1974 | Verenigd Koninkrijk

2021: 274
2018: 292
2017: 184
2016: 162
2015: ---

Genomineerd door: HugovdBos

De instrumentale Red wordt in gang gezet door de hevige ontwrichte gitaarriffs van Fripp en Wetton. Het nummer zet de verandering van de band vast in klank en maatstructuur. De complexiteit ligt in het gebruik van slechts enkele instrumentatie, waarmee een zeer geslepen en klankrijk geheel ontstaat. De constante tempowisselingen en het duistere sfeertje vormen een indringend geheel, van de diepe klanken van de cello van gastmuzikant Mark Charig tot aan de felle inslagen van de drums van Bruford. Het is het indringende palet waar later een band als Tool veel van zijn intensiteit vandaan heeft gehaald. De muziek van het nummer is niet zozeer sneller of heviger dan er half jaren 70 te vinden was, maar de onderhuidse spanning en verbondenheid tussen de bandleden is constant voelbaar. (HugovdBos)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
180
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Karnivool - New Day [8:21]

(afbeelding)

Sound Awake | 2009 | Australië

2021: 249
2018: 222
2017: 287
2016: 195
2015: ---

Genomineerd door: Finidi

Een band die wat mij betreft te weinig waardering krijgt in (het Noorden van) Nederland. Ik heb in 2014 een geweldig concert van deze band in de Oosterpoort mogen bijwonen. Het trieste was echter dat het wel verplaatst was naar de Binnenzaal, vanwege het gebrek aan belangstelling. Toch knalden ze er een geweldig optreden uit, waarbij geen moment te merken was dat ze teleurgesteld waren dat ze hiervoor helemaal de reis vanuit Australië gemaakt hadden.

Ze sloten dat optreden af met dit heerlijke nummer. Dit komt van het oersterke album Sound Awake. In dit nummer laten ze horen zowel sterk te zijn in de meer ingetogen stukken, als in de hardere stukken. Want Ian Kenny kan erg krachtig zingen en de gitaren en drums knallen op hun best in deze harde stukken, maar ook in de rustige stukken weet het de spanning en aandacht heel goed vast te houden. Ook qua structuur, opbouw en tekst zit dit nummer gewoon erg goed in elkaar.

Een heerlijke afsluiter van een geweldig concert, waardoor ik het nummer nog meer ben gaan waarderen. Want goede herinneringen, maken een nummer soms nog wat fijner dan het al is. (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
179
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Archive - Controlling Crowds [10:11]

(afbeelding)

Controlling Crowds | 2009 | Verenigd Koninkrijk

2021: 90
2018: 54
2017: 28
2016: 92
2015: 61

Genomineerd door: chevy93

Als Archive misschien wel de spannendste band van dit moment is, moet een mens dat wonder ook eens live aanschouwen. Nu vervulde het ene volledige liveconcert dat ik van de heren en dames gezien heb mij niet met onvervuld enthousiasme: het was een tamelijk afstandelijke aangelegenheid, vol uitvoeringen die weinig aan de cd-versie toevoegden en met net iets te veel reprises na schijnbaar afgelopen nummers. "Het enige volledige liveconcert, Casartelli?" Jawel, ik heb ook nog eens van een Archiveconcert in Paradiso enkel de toegift gezien, met complimenten van de KLM. In die toegift zat onder meer Controlling Crowds. De intensiteit van de uitvoering daarvan maakte Archive als live-act onmiddellijk legendarisch (en de relatieve teleurstelling van dat latere concert dus des te groter). (Casartelli)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
178
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
IQ - Failsafe [8:57]

(afbeelding)

Subterranea | 1997 | Verenigd Koninkrijk

2021: 149
2018: 165
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: meesterdch

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
177
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Pink Floyd - High Hopes [8:32]

(afbeelding)

The Division Bell | 1994 | Verenigd Koninkrijk

2021: 94
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Gebruiker43757

Ik heb het al eens eerder vermeld op MuMe maar hier dan wat uitgebreider: ergens ten westen van Brighton, Zuid Engeland. Op een ‘Summer vacation parc’ (‘Hi di Hi’!) waar alle Engelsen bij 15 graden plots hun bleke beentjes gaan vertonen in hun shorts and skirts. Iets dieper landinwaarts was het en ik liep regelmatig een rondje alleen daar in het landschap. Nu had ik al vaker een soort ‘landscape’ associaties gehad met de muziek van Floyd maar daar was het volledig treffend. En als je dan op een zondagmorgen door zo’n James Herriot dorpje loopt waar de cottages om de centrale kerk liggen, vlak bij de pub met zo’n karakteristieke uithangbord en de klok van de kerk gaat luiden waande ik mij plots volledig in High Hopes met eigenlijk vooral een verbinding met de stad Ieper en WO I. Pink Floyd (en vooral Waters) draagt ook het verleden en de littekens van beide wereldoorlogen mee in hun muziek. Een soort ‘Band of Brothers’ verbonden met een steeds meer achter ons liggende tijd.

Het is ook een soort gebed met weemoed van de periode voor een wereldoorlog:

The grass was greener
The light was brighter
The taste was sweeter
The nights of wonder
With friends surrounded
The dawn mist glowing
The water flowing
The endless river
Forever and ever


Maar, heel eerlijk, het zijn mijn associaties want de tekst verwijst, zoals vaker, naar de periode met Syd Barret voor ze beroemd werden. Overeenkomst tussen mijn beleving en de werkelijkheid is dat het gaat om mannelijke verbroedering, vriendschap, samen iets beleven en overleven.

Misschien was de periode met Barret ook een slagveld. (meneer)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
176
https://i.imgur.com/zC3bv7D.jpg
Dream Theater - Scene Four: Beyond This Life [11:22]

(afbeelding)

Metropolis Part 2: Scenes from a Memory | 1999 | Verenigde Staten

2021: ---
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: El Stepperiño

Eén van de twaalf episodes van Metropolis Part II : Scenes From a Memory, Dream Theaters 77 minuten lange conceptalbum over het verleden dat na-echoot in het heden wanneer een moderne nazaat last krijgt van een moord uit 1928. Het verhaal is geen Hamlet, in reïncarnatie geloof ik niet en elke vezel in mij verzet zich tegen het idee dat the spirit carries on, maar de plot is spannend en dramatisch genoeg om een goede kapstok voor de theatrale muziek te zijn, en dat is meer dan voldoende. Killer-gitaarriffs, een zware bas en Mike Portnoy's karakteristieke dubbele bassdrum worden afgewisseld met de lyrische thema's van "Our deeds have travelled far / What we have been is what we are" en daarna "All that we learn this time / Is carried beyond this life", en het gemak waarmee de band schakelt tussen zware metal en lichte en soms bijna akoestische passages is adembenemend. Vier superbe muzikanten stellen hun techniek in dienst van een complexe maar altijd pakkende compositie, en omdat James LaBrie hier uitstekend bij stem is lukt het hem zelfs om een lange "vertellende" tekst (inclusief krantekoppen) adekwaat over het voetlicht te brengen. Met de komst van keyboard-specialist Jordan Rudess verkreeg Dream Theater de herkenbare sound die ze tot op de dag van vandaag hanteren, en hoewel daar volgens sommigen de laatste jaren enigszins de sleet op is gekomen klinkt déze plaat nog zo fris alsof het hun eerste album is. (BoyOnHeavenHill)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
En een overzichtje:

200 (218) The Flower Kings - Stardust We Are
199 (-----) Karnivool - All It Takes
198 (103) Anathema - Dreaming Light
197 (-----) The Moody Blues - Legend of a Mind
196 (80) Dream Theater - Space-Dye Vest
195 (171) Steve Hackett - Shadow of the Hierophant
194 (58) Antimatter - Existential
193 (261) Gazpacho - Splendid Isolation
192 (283) Pain of Salvation - ICON
191 (146) Archive - The Empty Bottle
190 (-----) The Gathering - Souvenirs
189 (254) Opeth - In My Time Of Need
188 (189) IQ - Leap of Faith
187 (212) Yes - Heart of the Sunrise
186 (219) IQ - Further Away
185 (138) Porcupine Tree - Don’t Hate Me
184 (130) Big Big Train - Victorian Brickwork
183 (200) Fish - Plague Of Ghosts
182 (108) Soen - Lotus
181 (274) King Crimson - Red
180 (249) Karnivool - New Day
179 (90) Archive - Controlling Crowds
178 (149) IQ - Failsafe
177 (94) Pink Floyd - High Hopes
176 (-----) Dream Theater - Scene Four: Beyond This Life

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
175
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Roxy Music - A Song for Europe [5:46]

(afbeelding)

Stranded | 1973 | Verenigd Koninkrijk

2021: 190
2018: 182
2017: 127
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Casartelli

Een zanger met een enorme lok, kek jasje en een smalle leren das die als een verdwaalde pooier een paar zinnen Frans door de ether heen ratelt. Je moet er maar opkomen maar och wat is dit mooi! Het lied is afkomstig van mijn favoriete Roxy album Stranded en doet me elke keer wat als ik het hoor. Ik heb de band dit nummer ook live zien doen (13 sept 2001 in Ahoy) en dat was wel zo’n magisch moment waarvan je hoopt dat het elk concert wel een keer voorbij komt. Ik kan begrijpen dat lieden dit nummer over the top vinden maar ik vind het gewoon top! (vigil)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
174
https://i.imgur.com/zC3bv7D.jpg
Michał Łapaj - Shattered Memories [7:10]

(afbeelding)

Are You There | 2021 | Polen

2021: ---
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: legian

Het begint al onheilspellend. Maar goed, als je de toetsenist van Riverside neemt als componist en je laat dan Mick Moss van Antimatter het nummer inzingen, dan is dat ook niet zo gek. Zwaar en beladen nummer, vind ik, maar o zo mooi. Heerlijk traag, maar ook steeds meer topzwaar naar het eind toe. Om weer verstild te eindigen. Nummer wat echt bij je weet binnen te dringen. Net als de tekst.

Is there any way out of here?
We go round and round restlessly
Chasing illusions of control
That make us all go numb
So you run through the night alone
Trading courage for disdain
As if you had another life to live
To start again
(Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
173
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Opeth - Ghost of Perdition [10:29]

(afbeelding)

Ghost Reveries | 2005 | Zweden

2021: 145
2018: 189
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Cikx

Zo'n lekker typisch Progladdernummer.

Nee, dit is zo'n nummer wat de afwisseling in onze lijst wel typeert. Want zoveel nummers staan er niet in, waarin je ook nog iets anders hoort dan 'cleane' zang. Maar ik vind het heel mooi en terecht dat we dit nummer ook de Prog top 300 ingestemd hebben.

Deze komt van het zeer sterke album Ghost Reversies. En hoewel het nummer alle kanten uitvliegt en zelfs liefelijke stukken kent (en alleen al door die afwisseling op-en-top prog is), is het ook duidelijk dat dit van voor de tijd is dat ze 'soft' begonnen te worden.
Eén van de hardere nummers uit onze prachtige lijst. Ja. er wordt gegrunt en het is geen muziek voor tere zieltjes. Maar die hebben pech, want als je het kan verdragen is het een nummer waar je echt van kunt genieten omdat het zo geweldig in elkaar zit en je heerlijk op uit kan leven. (Bonk)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
172
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Supertramp - A Soapbox Opera [4:54]

(afbeelding)

Crisis? What Crisis? | 1975 | Verenigd Koninkrijk

2021: 129
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Gebruiker43757

Crisis? What Crisis? is het Supertramp album uit de glorietijd van de band dat ik het minst draai. De nummers spreken me gewoon niet zo aan. Uitzondering is het wonderschone 'A Soapbox Opera' wat een ongekende sfeer uitstraalt. Hodgson's emotionele voordracht, Davies' subtiele pianospel, en Dougie Thomson's op- en af lopende baslijnen, maar vooral het kinderkoorgedeelte na drie minuten zorgen voor kippenvel op de armen. Een topstuk uit de Supertramp catalogus. (uffing)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
171
https://i.imgur.com/65qzOrU.jpg
Haken - Falling Back to Earth [11:51]

(afbeelding)

The Mountain | 2013 | Verenigd Koninkrijk

2021: ---
2018: ---
2017: ---
2016: ---
2015: 255

Genomineerd door: TONYLUNA

Voor mij is en zal Haken altijd een speciale band blijven. Eén van de vele bands die begonnen is in de schaduw van grote broer Dream Theater, in de hoop ooit hetzelfde te kunnen bereiken als laatstgenoemde band. Voor mij is Haken een beetje wat Dream Theater voor de wat oudere generatie progmetal liefhebbers was (aangezien ik Haken eerder ontdekte); een band die staat voor kwaliteit, muzikaal vakmanschap en bovenal een introductie in de progressieve kant van metal.

Met hun eerste twee albums, Aquarius en Visions, werd de band nog verweten een 'Dream Theater-kloon' te wezen, in de schaduw staande van hun grote voorbeeld. Met The Mountain begon dit te veranderen: het muzikale geluid van de band kreeg een eigen smoel en er gingen zelfs geluiden op dat Haken hun legendarische voorbeeld hadden afgelost als 'vaandeldragers van de progressieve metal', iets waar ik me, na het verschrikkelijke The Astonishing van 2016, wel in kan vinden.

Falling Back To Earth neemt een sleutelpositie in op dus misschien wel Hakens meest belangrijke album. Een album dat opgevat kan worden als conceptalbum, waarbij allerhande uitdagingen, levensvragen, hoogte- en dieptepunten die een mens in zijn leven meemaakt door de band worden uitgediept. The Mountain is daarmee dus een metafoor voor het menselijk leven, met pieken en dalen, vreugde en verdriet, leven en dood.

Het nummer bestaat uit twee delen (I: Rise en II: Fall) en gaat tekstueel over een verhaal binnen de Griekse mythologie, namelijk over Icarus. Wat Haken heel slim doet is om de luisteraar middels dit verhaal, gekoppeld aan het algehele thema van The Mountain, een les te leren. Zie deze Wikipedialink voor meer informatie over dit stukje mythologie.

Ook muzikaal gezien valt het op dat Falling Back To Earth uit twee delen bestaat. Het eerste deel, Rise, is heftig, druk, ambitieus (wat goed van toepassing is op bovenstaand verhaal) en slingert je alle kanten op. Progressief in hart en nieren dus. Het tweede deel, Fall, is daarentegen rustig, vol bezinning, acceptatie en contemplatief. De haren staan me altijd rechtovereind als het allerlaatste refrein wordt ingezet met orkestrale elementen, na die heel lange opbouw in het tweede deel. Kippenvel ten top! Een lang verhaal bij Falling Back To Earth dus, maar niet meer dan terecht voor toch wel een klassiekertje in wording binnen de progressieve metal. (ABDrums)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
170
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Eloy - End of an Odyssey [9:25]

(afbeelding)

Time to Turn | 1982 | Duitsland

2021: 184
2018: 150
2017: 165
2016: 186
2015: 93

Genomineerd door: Casartelli

Het Time to Turn-album heeft nog een blauwe maandag in mijn toptien gestaan. Het was kennelijk ooit de bedoeling om hem samen met voorganger Planets als dubbel-elpee uit te brengen, maar begin jaren '80 was het tijdsgewricht daar niet zo naar. Achteraf moeten we er misschien maar blij mee zijn. End of an Odyssey is een en al synthesizer-extase. Toen ik anno 2005 het hele Eloy-repertoire tot mij nam (op een paar albums na die ik al had) en er daarna veel naar ging luisteren, vermoedde ik dat de verzadiging vrij snel op zou treden, omdat een en ander domweg te catchy was. Enfin, dat is dus (nog) niet gebeurd. (Casartelli)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
169
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Rush - Jacob's Ladder [7:28]

(afbeelding)

Permanent Waves | 1980 | Canada

2021: 62
2018: 81
2017: 111
2016: 91
2015: 62

Genomineerd door: Brunniepoo

Op het album Permanent Waves neemt Rush een reuzestap de zojuist begonnen jaren '80 in. De mix van hun eigen erfenis en de tegenwoordige tijd zou nog erg veel moois opleveren, maar op dit album past een aantal nummers wat minder goed in mijn straatje. Hoogtepunt voor mij is het meest klassiek-symfonische nummer dat erop staat: het nagenoeg instrumentale Jacob's Ladder. Hier wordt andermaal aangetoond dat een klassieker soms maar weinig akkoorden nodig heeft. Kers op de taart is de fantastische minimoog, het toetseninstrument dat Geddy Lee rond deze tijd met enige regelmaat inzette. (Casartelli)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
168
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
The Pineapple Thief - What Have We Sown? [27:46]

(afbeelding)

What We Have Sown | 2007 | Verenigd Koninkrijk

2021: 159
2018: 236
2017: 164
2016: ---
2015: ---

Genomineerd door: Alicia

De band bewandelt inmiddels een toegankelijkere weg, maar wat ze op deze bijzondere track laten horen is van grote klasse. Ik zeg met opzet niet titeltrack, want de oplettende liefhebber heeft natuurlijk al lang opgemerkt dat het album What We Have Sown als titel met zich meedraagt. Een wezenlijk verschil lijkt me.
Het intro van deze bijna 28 minuten durende epos doet redelijk Floydiaans aan. Hoor ik iemand Echoes roepen? Wat volgt is een afwisselende aaneenschakeling van vele hoofdzakelijk instrumentale stukken, dan weer langzaam en dan weer mid-tempo met een aantal uitstekende elektrische gitaarpartijen omringd door allerlei hoogstaande (en ook weer Floyd gerelateerde) psychedelische passages. De gedreven drums in het postrock-achtige middenstuk beuken tegen en in je hoofd en de rustige intermezzo's met bijna naargeestig toetsenwerk betoveren en hypnotiseren.
Het album was een contractueel moetje, maar persoonlijk gezien leveren ze en passant hier toch maar even hun mooiste werkstuk af. (Outlaw104)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
167
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
King Crimson - 21st Century Schizoid Man [7:24]

(afbeelding)

In the Court of the Crimson King | 1969 | Verenigd Koninkrijk

2021: 203
2018: 202
2017: 113
2016: 124
2015: 117

Genomineerd door: Status Seeker

Het is één ding om de plaat te hebben gemaakt die je gerust het allereerste prog-album in de klassieke zin des woords mag noemen, maar als die plaat 53 jaar na dato nog steeds op puur muzikale gronden zo schuurt heb je dat genre misschien tegelijkertijd ook wel meteen overstegen. Het openingsnummer: een sax en een gitaar die in unisono een hoofdthema spelen, een bas die onder alle solo's door mag blijven wandelen, drums die het hele nummer door moet blijven werken, onvoorspelbare breaks wanneer de saxen het podium hebben, een piepende en krakende gitaarsolo, en vervormde zang met teksten over de verdwaalde mens van toen en nu – in amper 7½ minuut het begin van een schokkend album, een grootse carrière en een stroming die tot op de dag van vandaag met ups en downs en via zowel grote platenlabels als eigen-beheer-uitgaves zijn bestaansrecht bewijst, maar vooral een uniek en eigenzinnig nummer met een ongeëvenaarde zeggingskracht. (BoyOnHeavenHill)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
166
https://i.imgur.com/pf2Ihkn.jpg
Harmonium - Histoires Sans Paroles [17:12]

(afbeelding)

Si On Avait Besoin d'une Cinquième Saison | 1975 | Canada

2021: 240
2018: 140
2017: 107
2016: 104
2015: 74

Genomineerd door: Titmeister

Ergens op mijn virtuele to-do-lijst staat het voornemen om het album Si on Avait Besoin d'Une Cinquième Saison (die titel alleen al!) van Harmonium nog eens aan te schaffen. Het feit dat wat ik van de latere Harmonium gehoord heb niet zo aanspreekt en dat hij ook niet echt regelmatig in afprijsstapels bij de Blokker ligt, maakt dat er meestal iets anders een hogere prioriteit krijgt. Maar stel je toch eens voor dat er op dat album nog net zoiets moois als Histoires sans Paroles staat... of zelfs nog net zoiets moois als het stuk van Histoires sans Paroles tussen de derde en de vijfde minuut. Of dat stuk vanaf de veertiende minuut. Kippenvel! Nuja, sommige dingen moeten misschien gewoon in nevelen gehuld blijven. (Casartelli)

avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
165
https://i.imgur.com/YyHPUg4.jpg
Marillion - Goodbye To All That [12:27]

(afbeelding)

Brave | 1994 | Verenigd Koninkrijk

2021: 52
2018: 64
2017: 70
2016: 83
2015: ---

Genomineerd door: musicborst

Het beste nummer van het beste album van de beste band die er is. Veel simpeler kan ik het niet maken.

Hold your breath till you feel it begin
Here it comes, Get used to it
(vigil)

Gast
geplaatst: vandaag om 14:40 uur

geplaatst: vandaag om 14:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.