menu

Hier kun je zien welke berichten Tramps like us als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

A Flock of Seagulls - The Story of a Young Heart (1984)

4,0
Grappig hoe vaak en meestal meningen alle kanten uit stuiteren, zo ook hier. Op het moment, NU, van een heuse vinyl re-release van hun eerste album, o.a. I Ran, staat deze, out of the blue, weer eens op. Ja ha, alle drie de AFOS platen van destijds staan nog hier, gelukkig ook nog in prima staat, kwestie van zuinig beleid dan ook. Wie drm auch sei, dit is en blijft ook voor mij hun beste en meest complete album ja. De overall sound hier beklijft ook na al die vele karen. Daarbij zijn de songs gewoon sterk m.i. Al blijft dit of course een persoonlijk iets ja. Vanaf opener the Story of a Young heart tot de afsluiter Suicide Day, blijft genieten. Prijsnummers nog immer en altijd de titelsong, Never Again, waan melodie, the More you live the more....Remember David en de laatste 3 songs. Dan heb ik ze bijna gehad ja. Het soundje, de songs op en top melodieus, fraai gitaarwerk, zo lekker eighties, kom op, genieten gewoon middels deze trip down memory lane. Daarna, helaas was het ook echt snel ten einde. Maar deze en de eerste 2, zeer te genieten. Ga ik ff kant 2 opzetten. En ja, Living in Heaven had er gewoon op moeten staan ja, stond enkel als bonus op de 12" van, ik dacht The Dancer, Never Again, destijds ook al op fraaie gekleurd vinyl. Voor mij absoluut ☆☆☆☆ yep.

A.A. Williams - As the Moon Rests (2022)

5,0
Nog geen woord bij staam hier, laat staan meerdere woorden. Haar nieuwste opus, mag gesteld worden. Wat een fenomenale plaat ja. Gekozen voor de 2lp versie, een zwarte, een witte schijf. Dik uur aan de meest fraaie muziek. Haar stem absoluut great, de songs prachtig en machtig en vaak van ongekende schoonheid ja. Kende haar enkel van haar samenwerking met het Japanse Mono. Dat was al mooi, dit is waarlijk prachtig ja. 11 nummers in iets van 62 minuten. Een rollercoaster van emoties welke haar nummers uitademen en opwekken. Klassiek geschoold, ik meen cello, neemt ze hier ook diverse andere instrumenten voor zich, denk piano, keyboards en ook gitaar. Zelfs de stringarrangement en komen van haar, gezien haar achtergrond ook niet vreemd, neen. Van zeer rustig, welhaast ambient naar wat ruigere stukken waar de gitaren dan vooraan zitten. Sfeervolle plaat op eigenlijk wel alle momenten, niet enkel de meest rustige passages. Variatie veel en kwalitatief hoogstaand. Wot can I say more? Geef het een kans ja.

A.R. Kane - Americana (1992)

Opnieuw uit op vinyl, een special RSD 22 uitgave en inmiddels al bij herhaling op ja. Uniek bandje destijds, uniek soundje ook en blij deze vergeten parel te kunnen toevoegen aan mijn eigen bestanden hier. In Nederland denkelijk geen aandacht aan gegeven, in retrospect ware dat een grote misser. Invloeden uit allerlei hoeken springt de muziek letterlijk overal heen. Klasse plaat dan ook, terecht weer uit nu.

Above & Beyond - We Are All We Need (2015)

4,0
Derde album van dit trance trio, ofschoon de naam trance echt niet de lading compleet dekt. Tuurlijk, de muziek staat bol van wat trance heet maar er is zoveel meer te horen. Nummers met kop en staart en tekstueel met inhoud. Soms zelfs met een emotionele lading, muziek en tekst maar ook opbeurend vaak. Tony McGuinnes bekend van de band Sad Lovers and Giants en heel eerlijk, heb nog never binnen een persoon zulke diversiteit aan muziek gehoord want genoemde SLAG zijn met hun pastorale post-punk werkelijk uit een andere dimensie. Elke track hier heeft zijn eigen charme plus eigen stem middels zangressen en zanger, hetgeen de variatie binnen elke song moge bevorderen. Inmiddels ware deze net uit op good old vinyl als 2lp. De hoes met de hand erop bestaat uit handtekeningen van fans uit de gehele wereld, je moet er maar opkomen maar absoluut fraai gedaan. Hun eerste 2 platen staan her inmiddels ook plus een pure akoestische lp, wat al wat zegt over hoe ze hun muziek aankleden. Aan de oppervlakte veel trance, daaronder schuilt heel veel moois, wat zodoende deze band een ietwat vreemde eend in de bijt maakt. Aanrader absoluut want zeer zeer fraai. Staat dan ook bij herhaling op ja

Aerosmith - Aerosmith (1973)

Alternatieve titel: Make It

Mijn kennismaking met Tyler en co. Destijds een meer dan geweldig album, nu nog een dijk van een plaat. Het oude vinyl staat hier nog, krasvrij zelfs, klein wonder na al die jaren en vele draaibeurten. Wellicht met de oren van nu een wat gedateerde productie maar daar zit ook wel de charme en zelfs grandeur in. Ruwe productie ook, enkel als pluspunt want de bombast tegenwoordig, ongeacht welke band, kan me niet bekoren. Beetje aan de korte kant met bijna 36 minuten maar ja, zelfs dat past in de tijdsgeest van toen. Dream On hun all-time classic, beter werd het niet. Elk nummer verder top, zeker ook One Way Street. Bluesy geluid, ongepolijst, recht voor zn raap zeg maar. Er volgden nog een aantal heuse classics, edoch na Draw the Line werd het minder. En toen wereldwijde faam verkregen werd haakte ik af. Leuk nog wel, meer ook niet. Deze dan, briljant en niet te missen.

Aerosmith - Get Your Wings (1974)

4,0
Inmiddels opnieuw uit op good old vinyl dus check it out. Er komen meerdere re-releases aan van de eerste zovele platen. Prachtig toch. Goede muziek ware tijdloos en deze schaar ik onder goede muziek, zie mijn eerdere schrijfsel.

Alela Diane - Live at the Map Room (2021)

Alela Diane met Live at the Map Room, waarbij de live factor iets ware van zonder publiek ja. Edoch, zoals veel van haar werk, bloedstollend fraai plaatwerk weer. Hier dan ondersteund door Heather Woods, piano, cello, gitaar, fluit en percussie en ene Mirabai Peart, viool, percussie, bas synth, recorder. En ja, een fraaie keuze uit haar materiaal welke hier perfect gebracht worden. Haar stem comme toujours heel fraai en fragiel, verbluffende melodieën, kortom puur genieten. Dat alles dan binnen de lijntjes blijft, welnu, denkelijk ook niet echt een genre om eens flink daarbuiten te gaan. En das wellicht maar goed ook. Zo blijft het goed en bijzonder mooi ja. Sobere maar sfeervolle plaat geworden, zelfs op wit vinyl ja.

All Them Witches - Lightning at the Door (2013)

Aan iedereen die deze muziek niks speciaals vindt, zie bij andere titels toch wel van ATW, nou, laat uwer oren eens uitspuiten. Zeker voor mij een openbaring der laatsten jaren. Origineel, gelaagde nummers, afwisselend, pakkende songs, kortom AF...

All Them Witches - Sleeping Through the War (2017)

Kende de band niet echt, kwam de naam weleens tegen, zo'n bandnaam vergeet je niet snel, maar m.n. de hoezen intrigeerden me mateloos, zoals wel vaker in het verleden. Op mighty internet wat bandinfo opgezocht en muziek of course. Nou nou, inmiddels ben ik volledig het ATW universum ingezogen. Wat een band, wat een songs, wat een muziek zeg. Invloeden ten over, niks mis mee, elke artiest put wel ergens uit, nietwaar maar ze geven er een originele en eigen draai aan, eigen geluid dus. Dit album bijv., had willekeurig welk album kunnen nemen nu, is een geslaagd en gelaagd album, zeker qua geluid. Muziek met meerdere lagen, prachtige songstructuren, muziek met een fraaie spanningsboog, kortom, wat ik al schreef, wat een band zeg. Zeker met psychedelische invloeden maar er is zoveel meer schoons te ontdekken. Zet je oren open en duik erin, laat je mee voeren op deze maelstroom van muziek. Te beginnen met het gave Bulls en eindigende met het Internet. En alle stations daar in between. Live denkelijk geweldig mee te maken, juist vandaag hun triple vinyl set Live on the Internet aangeschaft, wat lastig te verkrijgen, edoch gelukt, finally. En ook die klinkt ruig, vuig, stevig, meeslepend. Verplichte aanschaf dan ook voor elke zich/haar zelf respecterende muziekliefhebber.

America - America (1971)

4,0
Inmiddels zijn er dus meerdere releases van America geweest op MoV. Gekleurd ook nog eens. Ideaal ter aanvulling of juist ter vervanging van de oude lps die wellicht na al die jaren meer zijn gaan ruisen en krassen ja. Deze hun debuut ja. Ook mijn kennismaking destijds met A horse with no name. Prachtige samenzang en top gitaarspel. Een ware classic dan ook. Meteen ook mijmeren over wat was ja. Sandman en I need you volgen op korte afstand. Want dat ene nummer overtreffen, ho maar. Tenminste op dit album. Later kwam dan mijn alltime favo nog, Sister Golden Hair. Hoe dan ook een fraai debuut wat er nog steeds zijn mag.

American Aquarium - Chicamacomico (2022)

3,0
Kan helaas verre van aansluiten bij hun vorige Lamentations album. Ken nog niet alle nummers maar de songs die ik ken, nou ja. Slecht zeker niet maar van de andere kant, hoe volg je een heus meesterwerk op. Daarbij aan de onderkant qua lengte. Ruim half uur, nou ja zeg...helaas helaas

American Aquarium - Lamentations (2020)

4,0
Juist binnen, de plaat dan, vinyl. Staat op, de opener is net voorbij gekomen en ja, ik weet wat ik schrijf, enkel dit nummer, lang ook nog, rechtvaardigt de aanschaf van dit, ongetwijfeld, geweldige album van deze nog immer zeer ondergewaardeerde band. De laatste albums lieten een gestage groei zien met dit als voorlopig hoogtepunt. De vergelijkingen met Springsteen liggen voor de hand, qua muziek, qua teksten. Maar vergeet dan ook zeker niet ene Mellencamp te vermelden, ten tijde van Scarecrow. De opener verwijst hier wel zeer duidelijk naar. Pracht plaat weer, wanneer wordt men wakker om dit eens veel meer te waarderen. Hij zal voorlopig niet van de draaitafel weg te denken zijn.

Amy Grant - Lead Me On (1988)

4,0
Hierop dan ook maar wat schrijven. Amy Grant met Lead me on. Een heuse gospel-rock plaat jazeker. Rock voldoende in de muziek en gospel zat in de teksten. Maakt dat wat uit? Welneen, dik in orde zelfs. Staat hier ook op cd en heus op de latere 2cd. Pracht plaat, topper binnen het genre en destijds veel gedraaid ten lande in, en laat ik nu ff de naam kwijt zijn, volgens mij in een ietwat ruimdenkender EO radioprogramma jaren 80. Anders wellicht never van gehoord. Amy met de soulvolle stem, mag gezegd worden, zinnige teksten, deels over de staat der dingen im Leben, prachtig verpakt in puike nummers, en fraai fraai gitaarspel binnen een puike productie. Lead me on als titeltrack en single destijds. Maar eigenlijk een zeer uitebalanceerd album op consistent hoog niveau jazeker. Geen enkel minder nummer m.i. Sterke plaat dus, nog immer een genot om naar te luisteren. En de tand des tijds meer dan goed doorstaan. Een blijvertje dus. En terecht ook. Verantwoordde commercie waar niks fout aan is.

An Emotional Fish - An Emotional Fish (1990)

4,0
Debuut uit 90, way back then...Celebrate zelfs hier ten lande redelijk op den radio en meteen ook mijn kennismaking. Waan nummer, toen en nu. Waan plaat ook, beter werd het niet neen, hoogstens wat anders. Prijsnummers zeker het al genoemde Celebrate, Lace Virginia, Blue en Grey Matter. Maar niet te versmaden de rest. En ja, beter dan U2 ooit is geworden. Absoluut.

And Also the Trees - The Bone Carver (2022)

Komt vandaag het vinyl van binnen hier. Tenminste als tante post haar best doet want ze hebben het zeer druk. Zelfs Bol had voorraad, heeft nog zelfs dus ja. Bed in Yogoslavia ken ik inmiddels en ja een beauty weer. Qua opbouw structuur en sfeer waarlijk prachtig. Uit op Gentlemen Rec. Dat kende ik ff niet maar owee zitten gewoon hier ten lande, dacht Den Haag zelfs. Heel benieuwd wel want dit is dan weer zo'n bandje wat al eeuwen, lijkt het, meegaat. Blijven somehow altijd onder de radar van wie of wat wanneer en waar dan ook
Onbegrijpelijk ja...maar er is zoveel wat ik niet volg dus dat scheelt. Inhoudelijk meer zodra die in zn geheel beluisterd ware...maar nogmaals dat ene nummer doet uitzien naar more en more...

Andy Bell - Flicker (2022)

4,0
Met alle respect maar duidelijk meer dan een aardig album. Ja, natuurlijk is dit soort muziek of wel of niet je ding. Maar luisterende naar Flicker komt Ride meteen om de hoek kijken. Prachtige, dromerige, gevarieerde plaat geworden, een lange zit en luister weliswaar maar bij goede muziek maakt dat niks neen. Fraai ingekleurd met gitaar maar ook duidelijk electronische kleuren, hetgeen duidelijk iets toevoegt, met psychedelische accenten bovendien. Voor mij een pracht album dus, wat meteen doet verlangen naar nieuw plaatwerk van Ride of course.

Annabel Lamb - Justice (1988)

4,0
Toevallig vandaag op 2e hands, goede staat, vinyl gekocht. Under You va. The Sound krijgt een fraaie uitvoering. De cd heeft nummers xtra, de lp dan niet, logisch qua duur. Mooi weer eens te kunnen beluisteren, een soort van trip down memory lane.

Antimatter - A Profusion of Thought (2022)

Het geluk gehad ze hier live te zien binnen hun akoestische shows, traden op in een kerk, heus ja, sfeervol belicht met iets van een 140 mensen, schat ik. Dat was niet alleen sfeervol maar het imponeerde me enorm, of course mede door deze setting. Maar live waan gewoon. De tijd leek ff stil te staan toen. Leek ja, want ook dit schoons had een einde. Genoten dus. En deze inmiddels beluisterd en ja, alweer, fraai fraai. Nu maar hopen op een vinyl variant, daar waar Prophecy bezig was oudere muziek opnieuw op vinyl te zetten. De eerste 4 of5 gelukkig hier ja. We zullen wachten, zien en wellicht, horen. Puike plaat weer.

Archive - Call to Arms & Angels (2022)

4,0
Daytime Coma was mijn eerste kennismaking met dit album, inmiddels staat deze dan ook hier ja. Gekozen zelfs voor de boxset met additionele muziek op een 4e lp, plus cds erbij en nog een art-print. Het was de investering wel waard. Want heel eerlijk, genoemde DC van bijna een kwartier somt exactement op wat Archive nu is, overrompekend en avontuurlijk met afwisseling en diepgang. Er gebeurt zoveel, prachtig in één woord ja. Hun beste ever denkelijk wel. En dat ie lang duurt, nou ja, deze kan me niet lang genoeg duren. Idd een nog altijd zeer ondergewaardeerde band, helaas. Er zit zoveel muziek in met zovele accenten, een topper dus.

Area - Agate Lines (1990)

5,0
Area compilatie van voorgaande albums, tracks. Enkel de hoes al ja. Ethereal de muziek, Frayne en Canfield vervolgens naar Moon Seven Times. Onbekend maakt onbemind ja, helaas. Sferische gitaarmuziek, prachtige vocalen, kortom een heus meesterwerk deze. Luister eens naar songs als Anyway, I'll gather flowers, al prefereer ik dan de xtra lange versie wel. Niet hier, wel op een Moon Seven Times album, Michael writes his Parents. Een beauty dus, check it out.

Area - Between Purple and Pink (1989)

4,0
Kan mijn woorden bij Perfect Dream enkel herhalen dus kan ik het hier kort houden. Ethereal sounds hoog in het vaandel.

Area - The Perfect Dream (1988)

4,0
Onbekend maakt onbemind voor de zoveelste keer wel bewezen ja. Destijds op C'èst la mort. Amerikaans huiskamer label wat grossierde in werkelijk de meest fraai muziek. Daar dan ook Area op. Henry Frayne op zijn gitaar altijd al fraai. I'll gather flowers een beauty ja. Maar daar staan er meer van op. Bijv. With Louise. Enkel bekend bij een selecte groep fans cq. liefhebbers helaas. De muziek sferisch, zweverig wat, ethereal zeide men ook wel. Wie dem auch sei mooi en fraai zelfs na al die jaren. Frayne later naar the Moon Seven Times met waarlijk prachtige én onbekende muziek, vervolgens werd het dan Lanterna, instrumentale nummers z.g.a. Zou zeggen geef het eens een kans. Sws ideaal voor de gitaren liefhebbers want spelen en toveren dat kan ie. Fijne vent ook, al ruim 25 jaar in contact met elkander wat het xtra leuk maakt.

Atlanta Rhythm Section - A Rock and Roll Alternative (1976)

Mijn eerste kennismaking met deze band. Dank een quite positieve recensie in Oor destijds. Ronnie Hammond een geweldige zanger met een zeer mooie gloedvolle stem. Helaas te vroeg overleden, naar ik meen van een hartaanval. Jammer jammer. Glorieuze jaren ook, waar ik nog steeds op terug val, merk ik. Wellicht de leeftijd, zijnde een 60's kind. Tel maar uit ongeveer. Helaas ook lang vervlogen tijden nu, nu alles anders is, gaat, klinkt, etc. Sounds a bit melancholy, yep, moge zo zijn. Maar goed, de muziek, dat telt. En deze, Rock 'n roll alternative was en is er een van de hoogste orde. Southern rock lees ik vaak. Nou ja, hmm, dat niet alleen hoor, zat wel meer in, geen standaard southern neen. Soms wat jazzy ook, soms wat bluesy, dan ook onverwacht stevig, zeker live of melodieus, ofschoon altijd wel dat laatste. Diepgang in hun songs en ook teksten, dat gaat verder dan standaard southern rock.

Opener Sky Jigh knalt meteen, spat uit de speakers. Gelukkig staan hier nog al hun oorspronkelijke platen ja, prachtig ja. Op cd ook inmiddels, dankzij BGO records. Prijsnummers voor mij zijn Georgia Rhythm, So in to you, Neon Nites, Don't miss the message. MAAR, ook de rest bovengemiddeld goed. Puike plaat met top muzikanten, denk ook voorheen deels aan Stillwater. De tand des tijds meer dan oki doorstaan. Destijds, zeker ginder, hun grote doorbraak, commercieel gezien, stadions uitverkocht zelfs, zie hun machtig live album Are You Ready, waan waan.

Atlanta Rhythm Section - Are You Ready! (1979)

Flauw wil ik de studio albums echt niet noemen, daar zit gewoon zoveel in, prachtige doordachte songstructuren, geweldige gitaristen, een geweldige stem van Ronnie, een stuwende bas, toetsen die verder inkleuren, kortom top top top. Live gaan de heren los ja, Another Man's Woman van hun eerste hier een dikke 15 minuten met gitaar, gitaar en gitaar. Prijsnummer ongetwijfeld. Of beter, prijsuitvoering. Veel bekends komt voorbij, alles steviger, daardoor ook iets minder genuanceerd wel, zo klinkt het maar live nietwaar, moet ook wel, mag ook wel. Draai deze nog geregeld, lp en cd. Een hele fijne liveplaat dus. Van een helaas ondergewaardeerde band, zeker hier. Jammer jammer

Atlanta Rhythm Section - Atlanta Rhythm Section (1972)

Prima debuut, zelfs nog op vinyl hier, eerste Amerikaanse persing. Zuinig op zijn, never weg doen. All in your mind en 40 days and 40 nights wereldnummers, toen al. De songstructuren, de melodie, de instrumentaties, geweldig. Ronnie Hammond zong nog niet maar deze Rodney ook prima bij stem. Eigenlijk zijn al hun platen erg goed m.i., staan ook allemaal hier, vinyl, cd. Ken de band middels doorbraakalbum Rock 'n roll alternative, wow ja, dat waren nog eens tijden. Nogmaals fraai debuut deze. Goed te beluisteren, nog steeds

Atlanta Rhythm Section - Back Up Against the Wall (1973)

4,0
Na hun debuut dan deze. Back up against the wall. Zoekende naar hun eigen sound maar met duidelijke song progressie juist t.o.v. dat debuut. Een debuut wat trouwens verre van slecht ware en met All in the mind en 40 days and 40 nights een tweetal erg goede nummers heeft in meerdere opzichten. Deze hier wat toegankelijker wel in de sound. Klinkt alles wel wat primitief maybe maar de potentie wordt wel steeds meer hoorbaar. Titelnummer luistert dan ook lekker weg en komt met de jaren vaak terug. Achteraf beschouwd mss wel hun eerste classic ja. Prima plaat voor mij althans welke ik nog immer graag luister. Mijmeren over toen. Een trip down memory lane. Het hoort er alles bij ja.

Atlanta Rhythm Section - Champagne Jam (1978)

4,0
Geen enkel woord nog. Laat staan een volledige zin. De zin daarvan?. Of onzin daarvan!. De ARS hier op hun commerciële hoogtepunt ja. Na A Rock 'n Roll Aternative kwam men op de single proppen met Imaginary Lover en zowaar aan de andere kantvan die grote plas water een hit ook nog. Zeer toegankelijk nummer dan ook. Gelukkig nog altijd redelijk trouw aan hun roots. De albums inmiddels wat verfijnder qua sound door een gedegen ( of degelijke ) productie. Een lp, vinyl yes welke nog geregeld opstaat hier. Gelijk aan hun andere hoor die ook geregeld voorbij komen. Een band met prima zang en prima muzikanten waarbij de 2 gitaristen uitmuntend te noemen zijn. Maar alles voor het liedje an sich. Enkel live wilde men nog weleens völlig los gaan ja. Beluister daartoe Are you ready hun live 2lp of 1cd. Machtig machtig. Maar het waren dan ook perfecte jaren voor de gem. muziekliefhebber jazeker. En kan ik nogmaals schrijven wellicht ten overvloede dat dit soort muziek helaas oh helaas niet meer aan de orde ware. Een groot gemis absoluut. The real stuff zeg maar.

Atlanta Rhythm Section - Dog Days (1975)

4,0
Een eerste echte topper van de ARS. Dog Days met de zo bekende hoes waar je bijna meelij krijgt met die hond. Every dog has it's day zeg maar. En perfecte voorbode van wat nog ging komen. Want ja mooi was het. Beste song voor mij Silent Treatment. Fraaie song. Boogie Smoogie lekker lang en vuig en dan de versnelling erin als een spetterende waterval. Prachtig nummer ook. Luister er nog graag na yep. Wat moge gelden voor elk album.

Atlanta Rhythm Section - Eufaula (1999)

3,0
Gelukkig ware niemand een soms rekbaar begrip. Ja ook deze hier ten huize. Gelijk aan al die anderen van toen en ongeveer nu. Nog altijd prettig te horen de ARS. Ook deze Eufaula. Op cd hier. Een lp kan ik nergens traceren dus wellicht niet. En alweer zooo lang geleden. Ik verheugde me destijds op deze toendertijd nieuweling. Inmiddels weer een oudje maar degelijk zeker. Luistert lekker weg en somewhere in the distance hoor je geluiden van a looong time ago. Band nog steeds om te koesteren. Wat ik dan ook doe.

Atlanta Rhythm Section - The Boys from Doraville (1980)

ARS gaan de 80's in, da's te horen. Een ietwat andere sound, keys ter ondersteuning wat meer aanwezig maar ook hier geldt weer, geweldige songs. Dat was altijd zo. Cocaïne Charlie, Silver Eagle mijn topnummers hier maar ook de rest bovengem. okidoki. Kan dan ook geen enkel slecht woord schrijven over deze band en hun output. Nog altijd staan hun platen met enige regelmaat op, nog altijd puur genieten, wellicht ook vanuit de gedachte dat het nu een heuse trip down memory lane ware, we zijn wat ouder ja.

Atlanta Rhythm Section - Third Annual Pipe Dream (1974)

Enkel Doraville en Angel maken deze tot top en aanrader te kopen. Kort. Krachtig. Destijds qua tijdsduur zo'n beetje standaard ja. Fraaie hoes idd en muzikaal gezien gewoon puik hoor. Je moet er van houden maar ja, dat geldt voor alles, nietwaar.

Atlanta Rhythm Section - Underdog (1979)

Aan te schaffen vanwege Spooky, MET gitaren ja, ruim zelfs. Toetsen idd veel, maar past wonderwel.