stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren

Blijft toch een toffe plaat. Het begint al met een lekker onheilspellend intro en dan barst het los. Het is zeker niet enkel speed, maar ook heavy metal (soms een tikje proggy), met uitstekende, afwisselende songs en soms opvallend dominant basspel. Het pompeuze slot van 'The Chosen One' was toen zelfs nog behoorlijk origineel te noemen volgens mij(?).

Dan de zang, waar hier de meeste kritiek op is; voor mij pakt de amateurfactor simpelweg charmant genoeg uit. De productie had zeker meer power kunnen gebruiken, maar het is toch prima te doen.

Kleine 9 blijft zeker staan. Mooiere, grote versie van de mooie cover blijft gewenst.

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 5,0 sterren

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 5,0 sterren

stem geplaatst

Voor mij een soort van ontdekking... indertijd (vorige eeuw) schakelde ik in bij 'Leave & Live Scars' (nog te her-ontdekken) en 'Time...' (fan-tas-tic). Veel later kwam ik een oud tape-je tegen van 'We Have...' en schafte ik een re-release van 'Time...' aan. 'Darkness...' heb ik daarna wel es geprobeerd, maar het deed me niet zo veel... en daar snap ik nu geen ene fuck van.

Dikke 9 voor nu, sowieso.

Oww, 'No Tomorrow' heeft wel erg gejat van Metallica's 'Hit the Lights' en even verderop in dat nummer hoor je Megadeths 'Take No Prisoners' voorbij komen (en in 'Hell...' is ook wel wat te vinden)? Vergiffenis? Tuurlijk, straight away. Magisch metal plaatje.

'Phantom Lord' wordt op YT ook genoemd, moet ik nog checken ter vergelijk.

Er zit duidelijk progressie in de Sadus catalogus, maar dat houdt niet altijd voor iedereen vooruitgang in... elements of anger zijn echter nog zeker aanwezig hier - ik vind zelfs dat ze nog behoorlijk trouw blijven aan hun roots (lees: qua groove valt het nog mee). In die zin best een unieke plaat, want avontuurlijk is het zeker ook en dat waardeer ik. Voor nu een nette 8, de tijd zal leren of dat naar beneden bijgesteld moet worden (omhoog zit er niet echt in denk ik maar who knows?).

Ik hoor hier af en toe een beetje Atrophy (VbN) in trouwens. En nu weer back to the beginning...

Qua productie goed te doen hoor!

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 5,0 sterren

Komt wel dicht in de buurt van de volle mep, net als de opvolger...!

Leuk, zeer leuk soms, maar soms ook een beetje slap / ongeïnspireerd... beetje.

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 5,0 sterren

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

Kwam hier terecht doordat de titel meerdere malen voorkomt in The Ice Harvest (2005) en omdat ik het wel een intrigerend tekstje vind, plus dat ik wel es wat meer van Pet Metheny wil proberen. Kon 'm op YT niet vinden, maar nu wel 'elders'.

Begint heel leuk met het lange, meest wat zweverige titelnummer, met gelukkig genoeg afwisseling om te blijven boeien en naar het einde toe is er wat meer mysterie en spanning. 'Ozark' is 4 minuten van het soort pianoriedelen dat ik op z'n tijd heel goed kan waarderen, maar toch hoop ik dat het niet de hele plaat zo doorgaat. 'September...' indiceert dat dat niet het geval zal zijn, een erg fijn en stemmig nummer met aanvankelijk een prominente Spaanse sologitaar (nog altijd één van mijn favoriete instrumenten), maar halverwege neemt de piano het over. In '"It's for you"' zweeft het aanvankelijk gewoon verder, maar bouwt op het einde wel op naar een soort van climax(je). De afsluiter zweeft wederom, maar de zang (verder geen zang op deze plaat, btw) bevalt me daar niet bepaald...

...maar omdat dat maar een korte track is, toch krap ****.

Hahaha, je hebt het in elk geval geprobeerd, Kronos.

Ik probeer het ook nog eens en moet meteen een beetje gniffelen om dat rare snaregeluid. Maar 'Frantic' en de titelsong kon ik in het verleden (toen de clips nog wel es op tv voorbij kwamen) best waarderen. Er zitten toffe ideeën in (waarbij gevoelig / melodieus de strijd aangaan met speed / raggen), maar het komt niet helemaal lekker samen - of toch best wel? ik ga ze nog es vaker horen.

In 'Some Kind...' klinkt het alsof Hetfield aan het rappen slaat, verder ook een bar saai nummer, op de wat op Tool (ten tijde van 'Aenema') lijkende stukjes na. In 'Dirty Window' zit nog wat fijne cleane zang, verder ook nul tot weinig boeiend. Dan 'Invisible Kid', waar mij ineens Korn te binnen schiet als mogelijke inspiratie voor de ruige sound van deze plaat...? De gitaarsound sluit er best op aan. Ook hier wat cleane zang erbij, maar weeral saaie boel - met 8 minuten de moeite waard om es wat te skippen. 'My World' hetzelfde laken een pak. 'Shoot...' begint nog aardig, maar bij dat refrein gaat het al weer mis.

'Sweet Amber' is instrumentaal best okay, maar (en dat is me hier en bij 'Hardwired...' ook al eerder opgevallen) Hetfield heeft weinig moeite gestoken in zijn zanglijnen. De laatste 3 heb ik wat door geskipped (waarbij ik Tool en Korn en bands als COC als - deels - mogelijke inspiratie weer niet ondenkbaar acht). Best aardige stukjes ertussen, soms beukt het lekker.

Kan me best voorstellen dat men dit niet trekt. Zelf ben ik er niet meteen uit. De minimale score vind ik in elk geval niet op z'n plaats. Misschien zal ik 'm nog wel es proberen, maar 't is weer even mooi geweest.

2 sterren als ik uit moest delen -edit- weet je wat, ik deel ze gewoon uit.
En de hoes vind ik dan nog best tof.

stem geplaatst

stem geplaatst

De belofte van het debuut wordt hier niet ingelost, helaas. Er valt nog best wat te genieten aan lekkere riffs, maar de nummers lopen nogal eens uit, soms gaat het gewoon mis (mislukt lollige stukken in Steppin' Stone, zang in intro track 4) en de zanger bevalt me hier gemiddels minder dan op de voorganger. Ik deel niet graag onvoldoendes uit, zeker als er ook best wat te genieten valt - geen cijfer voor nu.

Ik ken 'Idiot Savant', hun 3e LP, nog van vroeger als een fijn (beetje tech)speedmetal plaatje (maar vraag me niet een melodietje te prevelen), maar dit debuut mag er ook zijn. Alle gebruikelijke ingrediënten, zoals hoge dan wel schreeuwerige zang, lekker twin gitaarwerk en een paar fijne akoestische stukjes, zijn aanwezig en de nummers zijn dik okay. Productie is adequaat, lekker ouderwets. Het verbaast me een beetje dat hier nog geen metal die-hards een bericht hadden geplaatst, of zelfs maar een stem uitgebracht., want dit is een fijne. Toffe hoes ook.

8.

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 5,0 sterren

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,5 sterren

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,5 sterren

Het da fuk!?-gehalte is inmiddels een stuk minder. Ook onbegrijpelijk dat ik de link eerder niet legde met Bad Seeds, en zo zijn er vast meer invloeden. De praatzang werkt over een gehele plaat toch ook iets minder effectief dit keer. Tracks 8 en 9 passen dit keer wel prima in het geheel.

Een halfje minder, maar nog steeds een nette ***,5.

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 5,0 sterren

Hier mag wel een halfje bij. Natuurlijk, Joey propt elke tel vol met een veelvoud aan noten, maar genieten blijft het wel. Dat dit ook een plaat van Vinnie Moore of Tony McAlpine had kunnen zijn, vind ik geen probleem. Tony was dan vaak net wat gevarieerder, en Vinnie's debuut blijft somehow mijn favoriet tussen deze 3 Shrapnel helden, maar dit is ook smullen.

4,0* ---> 4,5*.

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,5 sterren

De opener, 'Don't know...' en in iets mindere mate 'Window...' blazen me weg, de rest minder tot een stuk minder. In het laatste nummer moet ik bij de vocale voordracht opeens aan Elvis Costello denken, had ook best een nummer van hem kunnen zijn eigenlijk - terwijl eerder op de plaat eerder aan Lou Reed zat te denken qua zang, soms. Van sommige stukjes kan ik me goed wel voorstellen dat Kurt er goed naar geluisterd heeft. Nog maar even geen cijfer...

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,5 sterren

stem geplaatst

Ik heb 'Rumour and Sigh' even geprobeerd, maar kwam daar niet voorbij het eerste nummer - zal ik later misschien nog wel es proberen. Deze plaat, oftewel de dubbel-cd, heb ik indertijd gehad en veel gedraaid, echt zo'n 'toevalstreffer' die ik waarschijnlijk op aanbeveling van Oor heb gekocht...

Op 'You? Me? Us?' weet Thompson uiterst kundig het doorgaans wat meer commercieel-aangename met het dwars-kunstzinnige met elkaar te laten versmelten tot een vrij uniek brouwsel. Enkel 'Am I Wasting...' vind ik wel echt wat niemendallerig, maar ook daar hoor ik erg fijn gitaarwerk. Verder geen slecht nummer te bekennen (de mooiste zitten gemiddeld genomen aan het begin), maar toch had ik met dit erg lange resultaat liever iets meer cherry picking gezien / gehoord... wel een nette 9.

En wist u dat: Richard Thompson ooit nog op een plaat van Nick Drake ('Five Leaves Left') heeft meegespeeld? Zo kwam ik weer even bij dit album terecht, hoog tijd.

stem geplaatst

stem geplaatst

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 5,0 sterren

Begint indrukwekkend, maar na verloop van tijd verzandt toch het een beetje in een net iets te weinig onderscheidende massa - of misschien heb ik nog steeds meer tijd nodig om te wennen aan dit soort math en post. En toch, voor nu een nette 7, vaker horen zal moeten uitmaken welke kant het opgaat...

De zang kan wat van de luisteraar vragen, maar op z'n tijd vind ik het te gek. Racer X (of een veel hardere Van Halen) kom ik als referentie nu slechts een paar keer tegen. Songmateriaal begint hier en daar wat op elkaar te lijken, maar er zitten ook onvervalste krakers tussen. Shrapnel heeft deze in 2013 een re-release gegund, met drie bonustracks waarop ook Cliff Burton te horen is, inclusief bassolo (idd met gelijkenissen met die op 'Kill 'Em All') in 'We're Going Off' - twee nummers zijn wel meer rock n' rollerig, de laatste is een geslaagde ouderwetse hardrock semi-ballad, en de zang van dezelfde zanger klinkt toch behoorlijk anders dan bij de rest, minder ruig.

De volle mep zit er niet meer in, het is zelfs een kleine 9 geworden.

stem geplaatst