menu

Hier kun je zien welke berichten otherfool als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

a balladeer - Where Are You, Bambi Woods? (2008)

1,5
predator schreef:
In het voorprogramma van Keane


Dan heb je toch een avondje slappe tostimuziek bij elkaar

Deze plaat kan me echt niet boeien. Kijk, ik vind het verhaal achter Poster Child ook indrukwekkend maar het is alleen zo'n hemeltergend saaie song, en dat heb ik eigenlijk met de hele plaat (buiten een paar aardige uitschieters als Dean/Monroe en America, America).

1,5* lijkt me wel zat.

A Brand - Judas (2008)

3,5
Ik blijf het een leuk, afwisselend plaatje vinden met Where's Your Heart als 1 v/d 10 beste liedjes van 2008 als uithangbord. Prima plaat, 3,5*.

ABBA - Gold (1992)

Alternatieve titel: Greatest Hits

2,0
Het grappige is de nummers die ik nog niet/nauwelijks kende (een stuk of acht) vind ik zonder uitzondering skip-momenten. Blijkbaar moeten de liedjes er vroeg ingeramd worden om ze later nog te kunnen waarderen

Maar dat doen ze dan ook wel hoor, klassiekertjes als Take a Chance on Me, S.O.S. en uiteraard Waterloo zijn gewoon goeie popliedjes.

2*.

Abel - De Stilte Voorbij (2000)

1,5
we zullen wel zien of het over een jaar nog bestaat

Aldus Abel op openingsnummer 3 Dagen Zon, en inderdaad waren de heren weer net zo snel van het toneel verdwenen als dat monsterhit en instant classic Onderweg ze er op had gezet. Het hele album beluisterend kan wel gesteld worden dat genoemde klassieker de spreekwoordelijke vlag op de modderschuit is, want het niveau van die ene hit wordt nergens ook maar benaderd.

De wat sullige teksten komen daarbij zelden verder dan de gebruikelijke herzschmerz van de begin twintiger (je ogen zo blauw als de zee - laat me verdrinken voor even) maar het zijn vooral de ontzettend slappe tosti melodietjes die het meeste kwaad doen: hoe kun je als beginnend muzikant nu toch zo weinig pit in je donder hebben?

Absynthe Minded - Absynthe Minded (2009)

3,0
Echt hoor, die 2 singles zijn lichtelijk fantastisch maar de rest van de plaat een beetje... tja... flauwtjes. Een beetje meer pit a la Fortress Europe had deze plaat geen verkeerd gedaan. Het boeit me ook na 3 luisterbeurten gewoon nog steeds niet echt.

2,5*.

Absynthe Minded - As It Ever Was (2012)

3,0
Het is inderdaad wat poppier en ook wel gelikter dan de titelloze voorganger maar ach om nou te zeggen dat ik dol was op die typische Absynthe Minded sound, nou nee. Deze plaat is over de hele linie misschien zelfs wel wat sterker maar mist dan weer een paar echte knijters, al komt het schone Space nog enigszins in de buurt. Ook het titelnummer smaakt me wel, maar over het algemeen beklijven de nummers ook na een paar keer luisteren niet echt en is 24/7 toch wel érg irritant.

Absynthe Minded - Jungle Eyes (2017)

3,5
Kingpin is wel een ouderwetse kneiterd zeg! Zondermeer het prijsnummer van deze plaat; onmogelijk om de voetjes dan stil te houden. Sowieso is de start van dit album erg sterk met ook Execution en Beam. Daarna komt de plaat wat tot rust, het wilde en een tikkeltje chaotische is er bij deze band allicht al langere tijd wat af. Je kunt dat ook volwassenheid noemen als je echt wil. Zo'n nummertje als Echo Chamber is zelfs een haast klassieke popsong. Wel een goeie, trouwens.

Air - Love 2 (2009)

2,5
Ook ik ben al een jaar of 10 jaar afgehaakt bij deze Fransozen maar besloot recentelijk toch Love 2 eens een verlate kans te geven. Een enkele song kan ik hierbij nog wel waarderen (Love en Tropical Disease met name) maar die heerlijke lome sound op Moon Safari komt gewoon nooit meer terug. Gewoon niet zo mijn kopje thee, deze Air.

Air Traffic - Fractured Life (2007)

3,5
Ook voor mij steekt het gevoelige Empty Space er bovenuit... Aan het ritsje vergelijkingen voeg ik overigens Hot Hot Heat nog maar even toe (op sommige nummers dan toch). Al met al een leuke plaat die het nog niet helemaal waar maakt, maar genoeg belooft voor de toekomst om dit bandje in de gaten te houden.

3*.

Alamo Race Track - Birds at Home (2003)

3,5
Verdraaid goeie plaat van deze Amsterdams/Groningse band (als ik het goed begrepen heb). Ik kreeg hem van de eigenaar van het Mexicaans restaurant waar m'n vriendin 's zomers wel eens serveert (dus ga eens langs: Cantina Dolores op Ameland). Hij draaide hem eens op een avond toen alle klanten al weg waren, en ik was meteen onder de indruk.

Beste nummers IMHO: Happy Accidents, We Like To Go On en Speed Up (waarbij het onmogelijk is niet 'Sunny Side Up!' mee te schreeuwen).

3,5 sterren dan maar.

Alanis Morissette - Jagged Little Pill (1995)

3,0
Niet zo veel mis met deze plaat... aardige popsongs, behoorlijk gehyped maar toch niet geheel onterecht. Vooral Head over Feet is toch wel een erg mooi nummertje...

3*.

Alberta Cross - Broken Side of Time (2009)

3,0
De eerste nummers konden me niet zo boeien, toch de hele plaat eens een kans gegeven en blij toe; Broken Side of Time en met name Rise from the Shadows zijn toch wel machtige nummers hoor!

3* voorlopig.

Alela Diane - The Pirate's Gospel (2006)

4,0
Stel ik mezelf eigenlijk wel genoeg open voor ware schoonheid? Of ben ik er vandaag juist extra gevoelig voor? Nadat eerder het kwartje viel bij Josh Ritter valt nu de keiharde euro bij deze prachtige piratenplaat van Alela Diane, die toch echt al tijden op m'n peecee ronddobbert.

The Rifle, Can You Blame the Sky, Pieces of String, Oh! My Mama, één voor één pareltjes. Eindelijk weet The Pirate's Gospel mijn hart te enteren. Ja, een mooi moment.

4*.

Amy Macdonald - This Is the Life (2007)

3,5
Helaas word ik nogal eens gedwongen het gepruts op radio 538 aan te horen, en prijs dan de gelukkige momenten dat 'This is the life' voorbij komt. Nu is werkelijk alles wat enigzins op muziek lijkt meteen briljant vergeleken met de gebruikelijke drivel maar ook een hele plaat Amy Macdonald is een bijzonder vrolijke en prettige tijdvulling.

Lijken de eerste 3 liedjes nog een beetje erg veel op elkaar, met een paar fijne rustpuntjes verderop en onweerstaanbare popliedjes als Let's Start a Band heeft de charmante Macdonald een puik debuut afgeleverd. Het prachtige Schotse accent maakt het plaatje helemaal af.

3,5*.

Amy Winehouse - Back to Black (2006)

2,5
Ondanks een paar knappe liedjes (Rehab, You Know I'm No Good en vooral Back to Black) toch niet helemaal mijn ding. Ze heeft ergens wel een interessante stem maar dat kan van de liedjes lang niet altijd gezegd worden...

Toch maar een vriendelijke 2,5*, en Amy, step away from the Chardonnay!

Andrew Bird - Armchair Apocrypha (2007)

3,5
Soms valt het kwartje gewoon iets later... Andrew Bird is me al vaak getipt maar pas vandaag heb ik deze plaat eens echt de kans gegeven... tja, gewoon prachtige liedjes (favorieten voorlopig Fiery Crash, Plasticities en Scythian Empire). Zijn vorige plaat zwerft hier ook nog wel ergens rond dus ik gebruik deze donkere dagen voor een fijne introductieweek in zijn werk...

Ane Brun - Changing of the Seasons (2008)

3,5
Mijn eerste kennismaking met mevrouw Brun, en ik ben er nog niet over uit hoe goed ik dit eigenlijk vind... Aan de ene kant staan er echt pareltjes van songs op (My Star, Changing of the Seasons, Linger with Pleasure) en haar stem is natuurlijk erg mooi, maar *echt* ontroeren, zover zijn Ane en ik nog niet.

Mijn oortjes zijn misschien een beetje te veel verwend met de dames Nadler, Sioux, Diane... Brun komt voorlopig in de categorie daar direct onder.

3,5*.

Angel Olsen - Burn Your Fire for No Witness (2014)

3,5
Burn your fire for no witness,
It's the only way it's done


Heerlijk begin van deze plaat van Angel Olsen, eerst drie lekker korte gruizige nummers (single Hi-Five mag er absoluut zijn!) en dan uitpakken met toch wel het meesterwerk van deze mevrouw, het werkelijk adembenemende White Fire. Voor mij de mooiste song van 2014, ik draai hem zo 10x op een dag. Dat staccato 'it eases me somehow to know that even this will change' ook, mijn oortjes verbranden bijna van opwinding als ze dat de luisteraar toefluistert. Daarna neemt het gruizige het weer over op met het lekkere High and Wild, een perfecte eerste helft derhalve.

In de tweede helft valt het tempo op één of andere manier een beetje weg, is het momentum verdwenen. Gelukkig is de uitzondering hierop de prachtige afsluiter Windows die weer echt binnenkomt. Toch is en blijft deze plaat eerste en vooral de moeite waard vanwege White Fire, misschien zet ik die wel in m'n top 10 aller tijden, dat nummer overstijgt toch wel echt alles...

Angus and Julia Stone - A Book Like This (2007)

2,5
Je maakt mij niks wijs; dat is gewoon Joanna Newsom die aan het meekakelen is...

Deze plaat weet me niet zo te overtuigen eigenlijk, kabbelt wel rustig voort, met ook een paar echte uitschieters (Bella en vooral het prachtige Another Day), maar het blijft bij de oren en gaat niet het hart in...

2,5*.

Antony and the Johnsons - The Crying Light (2009)

3,5
Zijn vorige deed het toch niet helemaal bij mij, en ook The Crying Light is een 'bij vlagen' plaat geworden. Echt prachtige stukken (Epilepsy Is Dancing bijvoorbeeld is schoner dan schoon), maar soms is Antony toch ook wel een aansteller. Toch vind ik deze over de hele lijn beter dan I Am A Bird Now.

3,5*.

Arcade Fire - Everything Now (2017)

2,0
Voor het grootste deel maar slappe disco-meuk (met name songs als Electric Blue en Chemistry zouden eigenlijk verboden moeten worden) met dan gelukkig ook nog twee fijne uitschieters (Creature Comfort en Put Your Money On Me). Maar best is het allemaal natuurlijk niet. Inmiddels is het toch ook wel wat sneu dat van de 10 beste Arcade Fire nummers er een stuk of 6 op de debuutplaat staan...

Architecture in Helsinki - Fingers Crossed (2003)

3,0
Niet altijd even overtuigend, maar toch wel een aantrekkelijke plaat met een paar erg mooie en lieve hoogtepunten (Souvenirs, The Owls Go, Fumble en City Calm Down). Referenties van Camera Obscura tot Clap Your Hands Say Yeah, maar al met al moeilijk in te delen. In Case We Die heb ik hier ook nog liggen, die ga ik zeker een kans geven.

3*.

Architecture in Helsinki - In Case We Die (2005)

2,0
'Fingers Crossed' had wel potentie maar opvolger 'In Case We Die' haalt het er helaas niet uit. Sterker, ik vind deze plaat duidelijk minder dan het debuut. Aan het begin van de plaat staan 2 echt heerlijk vrolijke liedjes (It'5 en Wishbone) maar verder doet het me eigenlijk niks. De derde plaat laat ik voorlopig dus maar links liggen...

2*.

Arctic Monkeys - AM (2013)

3,0
Het wordt elke plaat een stukje minder met de Monkeys, ik schreef het bij de vorige al en tot mijn spijt moet ik vaststellen dat de klad er nog weer wat verder mee is ingekomen met AM. Buiten de knijter van een opener die even het beste doet vermoeden staat er maar weinig op wat me kan bekoren, Fireside daargelaten dan. Zelfs de traditioneel sterke slotsong wordt ditmaal vergeten, sterker nog, I wanna be yours, wat een zeiknummer. Een genadezesje dan maar omdat het zulk lekker weer is.

Arctic Monkeys - Humbug (2009)

3,5
Het klinkt wel lekker en prima-de-luxe, maar ik zit nu al 3 jaar mee te gillen met When the Sun Goes Down en I Bet You Look Good... ergens vind ik het jammer dat ze nu een wat volwassener sound laten horen. Verder geen kwaad woord (en ik hoor na 3x genoeg groeipotentieel), maar toch.

Beste songs: Crying Lightning en Pretty Visitors.

Arctic Monkeys - Tranquility Base Hotel + Casino (2018)

1,5
De Arctic Monkeys weten het voor elkaar te krijgen met elke plaat verder te degenereren: met deze kan ik werkelijk helemaal niks. Turner zwijmelt zich een weg door het hotel en casino terwijl de slappe tosti-deuntjes als een soort niet te ontwarren brij maar doorjengelen: frisse fruitigheid is ingeruild voor lamentabele inwisselbare nikserigheid; je hebt nauwelijks in de gaten wanneer het ene nummer in het andere overgaat want het is allemaal één pot nat. Ik zat te denken aan one star out of five maar doe er een halfje bij voor het titelnummer dat zowaar redelijk spannend klinkt.

Nou, laat het groeiproces maar beginnen.

Arid - Little Things of Venom (1999)

Alternatieve titel: At the Close of Every Day

3,0
Het is wel mooi en aardig allemaal, maar net niet bijzonder genoeg om echt te beklijven. Uitzonderingen als Too Late Tonight en Me and My Melody daar gelaten natuurlijk. De stem van de zanger vind ik overigens wel erg mooi.

3 sterren.

Art Brut - It's a Bit Complicated (2007)

1,0
Hartstikke leuk natuurlijk dat deze jongens met de ene na de andere oneliner komen, alleen jammer dat ze er niet een paar leuke liedjes omheen hebben gebouwd, zoals bijvoorbeeld de Arctic Monkeys of de Rifles wel hebben gedaan. Een enkel nummertje (ik denk vooral aan Direct Hit) trek ik nog wel, maar verder is dit totaal niet aan mij besteed...

1*.

Ash - Twilight of the Innocents (2007)

3,0
Na ze een maand of wat geleden eindelijk eens live gezien te hebben (en dat was hartstikke leuk!) deze plaat toch maar opgeduikeld. Typische Ash liedjes waar je onmogelijk boos op kunt worden, met aan het eind zelfs 2 echte krakers (het lekker Shattered Glass en haast epische titelnummer).

3*.

At the Drive-In - In Casino Out (1998)

1,5
Na jaren weer eens opgezet maar ik vind het allemaal niet zo spannend eigenlijk. Toch teveel geschreeuw voor mij. Knap dat jullie daar überhaupt teksten uit kunnen halen. Napoleon Solo is een hoogtepuntje, Lopsided ook wel, maar verder is dit eigenlijk niks voor mij. 1,5* dan maar.

At the Drive-In - Relationship of Command (2000)

2,5
Een portie herrie en geschreeuw, dat soms goed uitwerkt (One Armed Scissor en Rolodex Propaganda bijvoorbeeld), maar er wel voor zorgt dat ik er onmogelijk een heel album naar kan luisteren. Voor The Mars Volta heb ik nog geen tijd gevonden, ze staan hoog op de wanted list.

Relationship of Command: 2,5*.